My Innocent Maid FOUR SISTERS SERIES I [PUBLISHED UNDER IMMAC PUBLISHING]

My Innocent Maid VIII

Katherina

Ang tagal ko na dito sa mansiyon ng mga De La Torre at masaya naman ako. Nagkikita naman kami ni Tiya Meling dalawang beses ito sa isang buwan. Pinapasyal niya ako sa mga pasyalan at mahilig kaming pumunta sa isang napakalawak na perya. Ang kaibahan nga lang ay wala itong mga sugal at puro sinasakyan lang, sabi nga Tiya EK daw ang tawag doon.

Huling pagkikita namin ay binigay niya na sa akin ang selpon na gamit-gamit nito. Ayaw ko sanang tanggapin kaso mapilit ito. Ang gusto pa nga ni Tiya ay 'yong tachscreen ang ibigay sa akin at sa kanya daw 'yung de-pindot. Mas lalo ko itong tinanggihan dahil hindi ko naman alam kung paano gamitin ang ganoong klase nang selpon. Sa de-pindot pa nga lang hirap na ako, sa tachscreen pa kaya. Bobo na ako kung sa bobo, sadyang wala lang akong interes sa mga ganoong bagay. Kung hindi lang laking tulong nang selpon na ito para makausap sina Inang, nunka kong kukunin ang selpon.

Itinago ko muna ito sa bulsa ko at tinungo na ang kusina para tumulong.

"Katherina, padalhan naman si Senyorito at mga bisita niya nang pagkain at maiinom. Nakahanda na lahat, ipupunta mo nalang sa kanila." pakiusap ni Lhynne sa akin habang nagbabalat ng patatas.

"Sige, 'yon lang naman pala. Asan ba sila?" tanong ko at kinuha na ang tray na naglalaman ng pagkain at apat na juice.

"Nasa may pool, mag-iingat ka sa mga 'yon. Matatamis magsalita ang mga kaibigan ni Senyorito, huwag kang padadala." paalala nito sa akin.

"Mas masarap at mas matamis pa din ang binibigay ni Senyora na tsokolate kaysa sa kanila. Huwag ka mag-alala, hindi ko sila titikman. Promise!"

Narinig ko ang pagtawa nito at naiiling na tinitignan ako. Ano naman kayang nakakatawa sa sinabi ko? Naku nahawaan na ata siya ni Senyorito. Pagsabihan ko nga siya mamaya na magkulong nalang sa kuwarto nang hindi na makahawa pa. Dapat pala umiwas din ako para hindi din ako mahawaan.

"Hoy Katherina! Masyado na namang malayo nag nilakbay ng isip mo. Naloloka ako sa 'yo. Sige na baka hinihintay na ni Senyorito 'yan. Ops... huwag ka na magsalita, larga na." pagtataboy nito at isinenyas pa ang kamay nito para itaboy ako.

Ang sama niya sa akin noh? Makalayas na nga. Binitbit ko na ang tray at dahan-dahang naglakad papuntang likod bahay dahil nandoon ang pool.

Pagbungad ko palang, naririnig ko na ang tawanan nila. Naglakad lang ako nang diretso at lumapit sa mesa malapit sa kanila. Nasa pool silang apat, naglalangoy kaya walang nakapansin sa akin.

Agad kong nilapag ang mga pagkain sa mesa at kinuha na 'yong tray. Pag-angat ng mukha ko ay napasigaw ako sa gulat dahil sa mukhang nakatitig malapit sa mukha ko.

"Anak ng tinapa ka!" sigaw ko at ihahampas na sana ang tray sa lalake nang marinig ko ang boses ni Senyorito Marco.

"Anong nanyayari dito?" tanong nito at lumipat-lipat ang paningin sa akin at sa lalakeng nakangiti sa harapan ko. Sasagot na sana ako nang magsalita ang lalakeng nasa harapan ko.

"Wala, Bru. Hindi mo sinasabing may maganda pala kayong katulong dito? Bakit ngayon ko lang  ata siya nakita?" tanong nito kay Senyorito.

"Bago lang siya kaya huwag kang magkakamali. Huwag mo nang balakin kung ayaw mong ipatapon kita sa labas. Seryoso ako, Ezra." matalim ang tingin na sabi nito sa kaibigan niya.

"Ikaw, bumalik ka na sa kusina. At huwag ka nang babalik rito. Sabihin mo kay Lhynne na pumunta dito at may sasabihin ako. Naiintindihan mo?" sabi nito.

"Senyorito, madami pong ginagawa si Lhynne. Kung uutusan niyo lang naman po siya. Ako nalang po, wala naman na po akong ginagawa." pagprepresinta ko.