My Innocent Maid FOUR SISTERS SERIES I [PUBLISHED UNDER IMMAC PUBLISHING]

My Innocent Maid XXXIV

Katherina

Madaling araw na at malapit na kami sa bahay. Nakatulog naman ako sa biyahe kaso nagising din ako dahil sa sobrang excited na akong makita sila. Ilang buwan din ang hinintay ko bago ko sila makita kaya sobrang saya ko.

"Andito na tayo, Senyorito!" masiglang bulalas ko dahil nasa tabi na kami ng bahay at ginagarahe na lang niya ito. Gusto ko na ngang lumabas ng sasakyan at magtatakbo papuntamg bahay. Pero hindi pwede dahil madaling araw na at baka makabulahaw pa ako ng kapitbahay. Mamaya maheadline pa ako kinabukasan ng mga bubuyog sa tabi-tabi. Kakatigil palang ng sasakyan nang binuksan ko na ito at lumabas kaya muntik na tuloy akong masubsob.

"Careful, Mahal ko." sambit nito at mabilis itong lumapit sa akin at inalalayan ako. "Huwag ka kasing magmadali. Andito na nga tayo." sabi nito sa akin at tinignan ako kung ayos lang ba ako o hindi. Nang makta nitong maayos ako ay inalalayan niya na akong maglakad papunta sa harap ng bahay.

Kumatok ako nang ilang beses pero walang nagbubukas. Nakailang katok pa ako pero wala talaga. Sinubukan ko pang tawagin si Inang pero wala pa din. Nilakasan ko na ang pagkatok ko hanggang sa makarinig na ako nang boses mula kina Inang at mga kapatid ko. Napangiti ako at dahil sa kagustuhan kong sorpresahin sila ay hindi ako umimik at kumatok lamang nang kumatok.

Nangingiti ako habang iniisip ko kung ano ang magiging reaction nila pag nakita nila ako. Napakamot ako sa ulo ko nang wala pa ding nagbubukas kahit narinig ko na sila. Nang kumatok ulit ako ay narinig ko na si Inang na nagsalita.

"Sino 'yan?" tanong nito mula sa loob pero hindi pa rin ako umimik. Kumatok ulit ako ng apat na beses habang nangingiti.

"Pag ikaw hindi mo sinabi kung sino ka. Bahala ka diyan kahit na manigas ka sa kakakatok mo diyan!" sigaw ni Pamela sa loob kaya napahagikgik ako. Hindi pa din ako nagsalita at kumatok ulit.

"Hindi na kayo nakakatuwa! Sino ka! Inang ang itak!" sigaw naman ni Kasandra kaya mas lalo akong natawa.

"Maybe, you should tell them na ikaw 'yan, Mahal ko. Baka mamaya kung ano na ang ihagis nila sa atin." bulong ni Senyorito sa aking tenga kaya napatingin ako sa kanya nang nakangiti at tumango. Magsasalita na sana ako nang magbilang si Kasandra sa loob.

"Isa!" umpisa nito na ikinatawa ko na nang malakas bago ako nagsalita.

"Inang ako po ito." sabi ko at sinabayan pa nang katok sa pinto.

Napangiti nalang ako nang marinig ko ang pagmamadali nila sa loob para mabuksan agad ang pinto. Nang mabuksan na nila ay natawa ako sa mga hitsura at hawak nila. Kanya-kanya silang hawak habang nasa likod naman nila si Inang na may hawak ding palayok. Samantalang si Kasandra ay walis, si Pamela naman ay dustpan at si Isabela ay sandok.

"Ateeee!" sabay-sabay nilang tawag  pagkakita nila sa akin at niyakap nang napakahigpit.

"Namiss ka namin, Ate!" bulalas ni Pamela at kumalas na sa pagkakayakap sa akin. Sunod namang kumalas ay ang dalawa kaya nilapitan ko na si Inang sa likod nila at niyakap nang mahigpit.

"Namiss ko kayong lahat, sobra." naiiyak kong sambit habang nakayakap kay Inang.

"Namiss ka din namin, Anak. Buti nakauwi ka. Bakit hindi ka nagpasabi para naman sana nakapaghanda kami. Nakakahiya tuloy kay Senyorito." sambit ni Inang habang nakatingin ito sa may pintuan kung nasaan si Senyorito. Kaya napatingin din ako dito at ngumiti. Nakalimutan kong kasama ko pala siya. Agad akong lumapit dito pero bago pa ako makalapit ay natatawa na akong humarap ulit kina Inang at sa mga kapatid ko at tinignan ko sila isa-isa at ang mga hawak nila.

"Kailan pa naging armas ang mga hawak niyo? Ano naman ang magagawa ng sandok mo, Isabela?" tawa ako nang tawa nang tanungin ko siya sabay turo ko aasandok na hawak niya at yakap-yakap na.