My Innocent Maid FOUR SISTERS SERIES I [PUBLISHED UNDER IMMAC PUBLISHING]

My Innocent Maid XX

Katherina

Masaya akong naglalakad habang yakap-yakap ang papel na binigay ni Senyora sa akin. Hindi ko man maintindihan ang mga nakasulat doon bukod sa mga numero ay ayos lang. Magpapaturo nalang ako kay Lhynne mamaya.

Pagpasok ko sa kusina ay nakita kong papatapos na ang iniwan kong gawain. Pagsasabihan ko sana si Lhynne kaso hindi ko nalang itinuloy. Baka hindi niya pa ako turuan. Kawawa ako pag nagkataon. Pasalamat nalang siya na masaya ako ngayon.

"Oh bat parang ang saya mo ata?" tanong nito sa akin at inayos na ang ginamitan niya.

"Siyempre naman, sino ba naman ang hindi sasaya kung malalaman mong matutupad mo na ang matagal mo nang pinapangarap." halos lumutang ako sa saya ko.

"Ano bang sinabi ni Senyora at ganyan ka nalang kasaya?" takang tanong nito sa akin at inaayos na ang mesa. Agad kong inabot dito ang papel na binigay ni Senyora sa akin. Pero bago ko ito ibigay ay binilina ko muna ito.

"Ingatan mo ang papel na 'yan dahil napakahalaga niyan. Ipaplastic ko pa 'yan para hindi masira. Pag 'yan nagusot mo kahit konti lang. Hindi na tayo bati." sabi ko at tuluyan ko nang binigay ang papel sa kanya.

Natawa muna ito at napailing nalang bago niya binasa ang papel. Halos lumuwa ang mata nito habang nagbabasa kaya nag-alala ako.

"Halla! Anong nagyayari sa 'yo? Ayos ka lang ba? Tatawag na ba ako ng doktor? Sabihin mo, Lhynne!" yugyog ko dito na ikinasigaw niya.

"Waaaahhhh! Mag-aaral ka na, Katherina! Iisang unibersidad lang ang papasukan natin!" masayang sigaw nito. Ang malamang magkasama pala kami sa iisang unibersidad ay nagpasaya na sa akin. Ibig sabihin kasi nito ay may makakausap na ako at hindi ako mag-iisa. Napayakap ako bigla sa kanya dahil sa sayang narramdaman ko. May malalapitan na ako kung saka-sakali. Nang maalala ko ang papel ay bigla akong napamulagat.

"Nasaan ang papel ko? Waaahhh! Baka nagusot mo na. Hindi talaga tayo bati pag nagusot mo 'yan, Lhynne. Sinasabi ko sa 'yo." Agad akong kumalas sa yakap namin para hanapin ito. Napatawa naman ito habang winagayway niya ang papel sa mukha ko kaya napahinga ako ng maluwag.

"Huwag kang mag-alala, hindi ko 'yan inipit para 'di magusot. Ayoko kayang magkaaway tayo. Gusto ko bati tayo lagi." nakangiting sabi nito at ibinalik na sa akin ang papel.

"Iisang unibersidad tayo pero magkaiba tayo nang kurso. Tourism sa akin samantalang sa 'yo ay Hotel and Restaurant Management." saad nito na ikinakunot ko dahil hindi ko alam ang sinasabi niya.

"Ano ang Tourism at Hotel and Restaurant Management?" takang tanong ko at kunot noong hinintay ang isasagot nito.

"Ito ay kurso na kinukuha ng mga estudyante para pag-aralan." paliwanag nito na ikinatango ko. Ah 'yon pala. "Ano ba ang hilig mong gawin?" tanong nito na nakapagpangiti sa akin.

"Mahilig akong magluto at magdesign sa mga kung ano-anong bagay. Puwedeng sa prutas o kaya mga sabon. Basta matitigas." sabi ko na ikinahanga niya.

"Talaga? Marunong kang magdisenyo sa prutas?" manghang tanong nito.

"Oo, lagi ko 'yang ginagawa sa probinsiya lalo na pag wala akong ginagawa. Kaso puro papaya at kamote lang nag pinagpapraktisan ko dahil 'yon lang ang mayroon sa bakuran namin. Mahal kasi ang mga prutas sa bayan eh, kaya nagtitiyaga ako sa kamote at papaya." pahayag ko dito na ikinapalakpak nito. Makikita mo talaga ang paghanga sa mukha niya.

"Bibili ako ng sabon tapos gawan mo ako ha?" masayang sabi nito at yumkaap sa kanang braso ko.

"Ayaw ko nga," biro ko dito na mas lalo nito hinigpitan ang oagyakap nito sa braso ko.