tear 🍃 kim seokjin

0.5

selam, umarım bölümü beğenirsiniz. oy verip yorum yapmayı unutmayın. keyifli okumalar ♥

multimedya: sunyeon.

düzenlendi.

🌉

Seokjin'in benden hoşlandığı itirafını almamın üzerinden saniyeler geçerken ne diyeceğimi bilemeden yüzüne bakmaya devam ediyordum. Bu adam neler söylüyordu? Biz birbirimizi tanıyalı ne kadar olmuştu ki? Ona sadece o gece yardım etmiş, aradan bir kaç gün geçince karşıma çıkmış, ondan sonra bir hafta bir daha kendisini görmemiştim. Tekrar şimdi karşımdaydı ve bu kadar kısa bir zamanda nasıl benden hoşlanabilirdi? Dalga falan geçiyor olmalıydım

Benden bir cevap beklercesine bakıyordu ve ben ne tepki vereceğimi bilemez halde karşısında dikilmeye devam ediyordum. Deli gibi çarpan kalbimin üzerine elimi koymamak için kendimi zor tutuyordum cidden.

"B-ben..." dedim ama devamı gelmedi.

Seokjin elini omzuma koyup "Pekala haklısın," dedi. "Ufacık zaman diliminde böylesine duygularımın olması kulağa saçma gelebilir ama bana her seferinde neden yanında olduğumu soracaktın ve ben hepsinin cevabını şimdi vermek istedim."

O konuşurken kalbim daha hızlı atmaya ve ben nefes nereden alınır yavaş yavaş unutmaya başlıyordum.

Ağzımı açıp bir şeyler söylemek istiyordum ama utanıyordum. Sadece şu an buradan gitmeliydim. Akıllıca düşünmem gerekiyordu ve bu karşısındayken pek mümkün değildi çünkü o bana böylesine ilgiyle bakarken düzgün düşünemiyordum.

"Ben.. gitmeliyim."

Yanından apar topar giderken arkama göz ucuyla baktım. Göz göze geldiğimiz anda yanaklarıma hücum eden kanın yoğunluğu altında ezildiğimi hissettim.

Gelen bir otobüse binerken hemen en arkaya, cam kenarına oturdum.

Yanaklarıma hava yaptım. "Hoşlanmak mı?" diye kendi kendime mırıldandım. Nefesim düzene girsin diye derin derin nefesler alırken telefonum titredi.

Kırık ekrandan zar zor gelen mesajı okuduğumda bunun Seokjin olduğunu gördüm.

Numaramı nereden bulduğunu söylememe gerek yok sanırım?

Kimden:************

Numaramı kaydet istersen. -Seokjin

Mesajı defalarca kez okudum ve numarasını kaydetmeden telefonumu kapattım. Camdan dışarıyı izlerken hâlâ bana olan itirafını düşünüyordum. Beni sevdiğiyle ilgili aklımda şüphelerim vardı. Böylesine kısa bir zamanda -sadece üç kere görüşmüşken- bu nasıl mümkün olabilirdi?

Otobüs evimin olduğu durağa gelince arabadan indim ve yürümeye başladım. Aklımı o adamdan ve söylediklerinden uzak tutmaya çalışarak eve girdim ve odama geçtim.

Annem eczacıydı ve akşamdan önce gelmezdi. Abim de okulda olmalıydı. Üzerimi değiştirip alt kata indiğimde üzerine not yapıştırılmış yemek bulmayı tabii ki de bekliyordum çünkü annemin sıklıkla yaptığı bir şeydi ama bu sefer not farklı bir kişidendi.

Babamdandı.

'Bunları güzelce ye. Sen şimdi abine de ayıracağım diye yemeğini tam yiyemezsin, bu yüzden ona da bir porsiyon aldım' -Baban

Kağıdı avucumda sıkı sıkı tutarken sinirle dişlerimi sıktım. Üst kata çıkıp hırkamı giydim ve tekrar alt kata inip yemek poşetiyle beraber dışarı çıktım.

Kapıda abimle karşılaşmayı beklemiyordum. Beni ve telaşımı görünce duraksadı ama bu kısa sürdü. Peşimden gelip kolumu tuttu ve kendine çevirdi. "Sunyeon, neler oluyor? Bu acele ne?"