tear 🍃 kim seokjin

2.4

multimedya; jungkook.

düzenlendi.

🌉

Seokjin ve Taehyung uyanmadan önce uyanmış ve kahvaltı hazırlamak için mutfağa gitmiştim. Sofraya son dokunuşları yaparken Seokjin esneyerek mutfağa girdi. "Daha iyi hissediyor musun?" diye sorduğumda "Çok yorgunum." dedi ve bir sandalye çekip oturdu.

Taehyung da "Siz ikiniz beraber uyudunuz, değil mi?" diye mutfağa girdiğinde "Evet, sana ne?" dedi Seokjin ters ters.

"Kapayın çenenizi ve yemeğinizi yiyin." dedim ve bir sandalye çekip oturdum.

Taehyung'ın suratı fena halde düşmüştü ve bu kendimi kötü hissetmeme neden oluyordu.

Seokjin "Yemeğini yedikten sonra gidersin artık." dedi Taehyung'a bakarak.

Taehyung "Sunyeon'la beraber gideceğiz. Onu eve ben bırakacağım." dediğinde Seokjin itiraz edecekken "Bence bu daha iyi, hem bizimkiler Taehyung'la olduğuma inanır." dedim araya girerek.

Seokjin oflayarak yumurtasını soyarken ben de yemeğimi yemeye başladım.

Kahvaltıdan sonra Seokjin bana bulaşıkta yardım etmek istedi ama onu reddetmiştim. Taehyung da kalıp bana yardım etmek istemişti ama Seokjin ikimiz yalnız kalmayalım diye onu zorla peşinden sürüklemiş ve mutfaktan çıkarmıştı.

Ellerimi havluyla kurulayıp ikisinin yanına döndüğümde Seokjin ilaçlarını içiyordu ve uzanmıştı. Taehyung ise kumandayla kanallarda dolanıyordu.

Seokjin'in önünde oturup yanağına dokundum. "Yoongi'yi arayıp hastalandığını söyleyeyim mi?" dediğimde kafasını iki yana salladı.

"Zaten benimle çok uğraşıyor, bir de hasta olduğumu duyarsa koşar gelir. Biraz kendi hayatına baksın." dedi.

Haklı olabilirdi. Katil yakalanana kadar Seokjin kadar Yoongi'de çok yıpranmıştı.

Yanağını son kez okşadım ve kalkıp koltuklardan birine oturdum.

Taehyung yanaklarını şişirip bıkkınca "Ne zaman gideceğiz?" diye sorduğunda "Aslında bir eve uğrasam iyi olacak," dedim. "Şimdi gidebiliriz."

Seokjin doğrulurken "Hemen mi gidiyorsun?" diye sordu üzgünce.

"Birkaç saat sonra tekrar gelecegim," dedim. "Bizimkilere bir görüneyim."

Taehyung ayaklandığında "Kapıdayım," dedi. "Gelirsin sen."

O önden giderken Seokjin'in yanına gittim. "Tekrar geleceğim. Sen dinlenmene bak." dedim ve gülümsedim.

Gideceğim için üzülmeyi kesti ve o da gülümsedi. "Tamam güzelim, bekliyorum." dedi ve ayaklandı.

Onu durdurdum. "Kapıya kadar gelme."

"Alt tarafı ateşlendim, Sunyeon," dedi. "Yürüyebiliyorum merak etme."

"Ben yorulmanı istemiyorum sadece."

Benimle beraber kapıya geldi ve bana sarıldı. Ayrıldığımızda yanaklarımdan tutup beni kendine çekti ve dudağımı uzunca öptü.

Geri çekildiğimizde "Bir şey olursa ara beni." dedim hemen.

Ona el sallayıp Taehyung'ın arabasına ilerledim.

...

Çantama Seokjin'le beraber oynarız diye bin parçalı puzzle koydum. Gün içinde bir yere çıkamayacağımız için evde takılacaktık ve fark ediyordum, sıkılıyordu. Hasta olduğu için zaten keyifsizdi, belki puzzle çözerken vakit geçerdi.