tear 🍃 kim seokjin

2.3

multimedya; seokjin.

düzenlendi.

🌉

"Kendine hiç iyi bakmıyorsun Seokjin," dedi Bay Lee ona sitem ederek. "İlaçlarını düzenli al ve yarın tatil yap lütfen."

Seokjin "Teşekkürler." dedi ve şirince el salladı doktora.

Bay Lee'yi uğurlamak için peşinden gittim. "Geldiğiniz için teşekkürler." dedim kapıya vardığımızda.

"Rica ederim," dedi. "Sizin burada olmanız iyi olmuş, erkek arkadaşınıza iyi bakın. O herif kendine bakmaz pek."

Anlaşılan Seokjin sık sık hastalanan biriydi, adam belli ki ondan çok çekmişti.

Doktor gidince tekrar üst kata çıktım. Seokjin iğne ve ilaç aldığı için daha iyi görünüyordu. Beni görünce "Sen acıkmadın mı?" diye sordu.

"Acıktım. Şimdi bir şeyler hazırlayacağım ikimize."

"Canım hiçbir şey istemiyor," dedi somurtarak. "Su bile içmek istemiyorum."

"Sen kısaca 'ölmek istiyorum' desene şuna." dediğimde "Daha sonra yesem?" diye tatlı tatlı sorunca "Tamam o zaman. Ben bir şeyler yiyip geliyorum." dedim ve odadan çıktım.

...

Seokjin'in telefonundan saati kontrol ettiğimde sekize geliyordu. Annemleri arayıp eve dönmeyeceğimi söylemeye endişeleniyordum çünkü abim kesinlikle itiraz edecek ve gerekirse buraya gelecekti. Seokjin'i bu şekilde bırakıp eve gitmeyi de hiç istemiyordum.

Ne yapacağımı bilemez bir şekilde elimdeki ıslak bezle Seokjin'in alnını siliyordum. Doktor iğne ve ilaçlardan sonra daha iyi olacağını söylese de içim rahat etmiyordu ve ne olur ne olmaz diye sürekli yüzünü, boynunu ve ellerini siliyordum. Şükürler olsun daha iyiydi.

Dış kapının zili evin içinde yankılanırken Seokjin kıpırdandı. Ayağa kalkıp odadan çıktım ve alt kata indim. Kapının yanındaki ekrandan dışarıda kimin olduğuna bakarken gördüğüm yüz oldukça şaşırmama neden oldu.

Taehyung bir kez daha zile basacakken kapıyı açtım. Beni burada gördüğüne hiç de şaşırmamıştı. Gülümsemeye çalıştı. "Merhaba." dediğinde "Taehyung?" diye sordum.

"Seokjin nerede?" dediğinde ilk bir diyeceğim şeyi unuttum çünkü şu an düzgün düşünemiyordum. Taehyung neden buradaydı?

"O uyuyor," dedim. "Hastalandı da."

Taehyung "İçeri girebilir miyim?" diye sorduğunda hemen kapının kenarından çekildim ve "Tabii." dedim.

Kapıyı ardımızdan kapatıp oturma odasına girdiğimizde "Namjoon hyung seni benimle sanıyor," dedi. "Bizde uyuyakaldığın için onları aramadığını düşünüyor."

"Beni neden aramadılar?" dediğimde "Telefonun kapalı olduğu için olabilir mi acaba?" dedi.

Ah, koşuşturma içinde hiç kontrol etmemiştim ki aygıtı.

"Buranın adresini nereden buldun?"

Omuz silkti. "Çocuk oyuncağı," dedi. "Onu boş ver, Seokjin hasta demiştin. Şimdi nasıl?"

Yanına oturdum. "Doktor gelip tedavi etti. Şimdi daha iyi."

Bir süre sessizleştik.

"Anlaşılan burada kalacaksın. O yüzden ben de burada kalacağım," dedi. "Namjoon hyung seni bana emanet etti. Her zamanki gibi. Gözümün önünde olman gerekiyor."

Ellerimle oynarken "Sadece abim istediği için gözünün önünde olmamı istiyorsan gidebilirsin," dedim. "Aylardır yüzüme bile bakmadın. Şimdi ne değişti?"