tear 🍃 kim seokjin

1.3

multi; jimin & jungkook

düzenlendi.

🌿

         1 AY SONRA;

"Sunyeon... çok acıktım."

Yanımda bebekler gibi mızmızlanan Jimin'i duymazlıktan gelmeyi deneyerek televizyona bakmaya devam ettim. Ekrana kilitlenen bakışlarım sadece Seokjin'i görmek istiyordu ama anlaşılan basın toplantısı henüz başlamamıştı.

Ne basını, dediğinizi duyar gibiyim.

Seokjin iki gün önce menajeri tarafından yaşadığını tüm dünyaya ilan etmişti çünkü kendisini tehdit eden manyak herifi yakalamıştı.

Hayır, babam değildi.

Ben onun olduğundan o kadar emindim ki bir başkasının çıkmış olması beni epey şaşırtmıştı. Yine de içimde bir yerlerde bu işin içinde onunda bir parmağının olduğunu söylüyordu.

Babam asla masum değildi.

Seokjin basından hemen sonra yargılanacaktı. Mahkemesine gidemeyecektim ama Yoongi'nin orada olacak olması içimi rahatlatıyordu. {y/n: bu tarz şeylerin oluş sırasından emin değilim, eğer yanlış yazıyorsam affola!}

Alacağı cezadan korkuyordum. Cezasız kalması imkansızdı çünkü bu çok yanlış bir şeydi.

"Sunyeon?"

Sabrımın sonuna geldiğim için Jimin'e öfkeyle döndüm. "Ne var ya bir susmadın!"

Bakışlarıma tip tip baktı. "Ne kızıyorsun ya," dedi a'ları uzatarak. "Ayrıca bu ellinci söyleyişim ve senin ellinci umursamayışın ama acıktım."

"Pardon da oradan bakınca aşçıya mı benziyorum?"

Sırıttı. "Aslında buradan bakınca pek bir şeye benzemiyorsun.."

Gözlerimi kısarak "Kaybol çocuk, gözüm görmesin seni." dedim ters ters.

Daha da güldü. "Ya tamam çok güzelsin hadi bana yemek pişir, söz veriyorum kanalı değiştirmeyeceğim ve Seokjin hyung çıkınca sana haber vereceğim."

Bunu düşündüm. Tam kabul edecekken aklıma gelen şeyle duraksadım.

"Senin bir ay önceki hallerini unutmadım, Bay Ben İlk Tanıştığım İnsanlara Atar Gider Yapmaktan Hoşlanırım Jimin."

"Ama biz bunları atlatmıştık. Ayrıca o zaman hastaydım.."

Jimin ve ben şu son bir ayda baya yakınlaşmış, hatta birbirimizin en iyi arkadaşı olacak kadar iyi anlaşmaya başlamıştık. Bu süre zarfında Taehyung'la zedelenen dostluğum bariz hissediliyordu. Onu çok özlemiştim ama asla konuşamıyorduk.

Okul içerisinde bir kez bile yüzüme bakmıyor ve yeni arkadaşlarıyla takılıyordu. Bense tek takılıyordum. Bu benim bizzat istediğim şeydi. Taehyung yoksa yalnız kalacağımı biliyordum çünkü hiç kimseye onun kadar güvenmiyordum.

Ara sıra Taehyung beni yalnız görürken omuzlarını düşürsede yanıma gelmiyordu. Ona kızamazdım. Bana olan duyguları onun canını yakıyordu ve ben yanında kalarak ona acı çektiremezdim.

Okul dışında Jimin ve Hoseok ile takılıyordum. Hoseok'la özel derslerimiz iyi gidiyordu. Derslerimde iyi anlamda değişiklikler vardı ve ona ciddi anlamda çok minnettardım.

Seokjin'e gelirsek... Bir ayda bir kere buluşmuş ve onda da Yoongi bize katılmıştı. Her gün düzenli olarak telefon da konuşuyor, ona manevi olarak destek oluyordum.