Love Maze (Completed)

Chapter 4

CHAPTER FOUR

"Anong gusto mo, Sean? Libre ko na." Sabi ko ng makapasok kami sa Canteen. Mabilis siyang umiling sakin. Kumunot naman ang noo ko dahil dun.

"Ako na manlilibre, Katrine." Sabi niya at nginitian ako. Nagulat pa ako ng hawakan niya ang pulsuhan ko at hinila papunta sa nagtitinda ng kanin at ulam.

"Chicken, gusto mo?"

"Uhm.." Tinignan ko ang kulay brown niyang mata. "Ako na magbabayad ng akin. May pera naman ako, Sean."

"Minsan ko lang gawin 'to sa isang tao, Katrine. Pagbigyan mo na 'ko." Sabi niya kaya wala na akong nagawa kundi tumango nalang. "Hinatayin mo nalang ako dun sa bakanteng table."

Tumango nalang ako at sinunod siya. Umupo na ako sa silya at pinatong ang dalawa kong braso sa table. Hindi ko mapigilang panoorin ang kilos ni Sean. Napangiti ako ng malamang nagiging komportable na siya pag kausap ako. Siguradong masasanay narin siya makipag-usap sa ibang tao.

Napatigil ako sa pag-ngiti ng may tumabi sakin. Nagulat ako ng makita na si Kenrick ito. Ginagawa niya rito?

"Akala ko ba ako ang kasabay mong kumain?" Taas kilay niyang tanong. Lumakas ang tibok ng puso ko at napalunok bago nagsalita.

"Pinagbigyan ko lang si Sean na sabayan siyang kumain." Paliwanag ko at iniwas ang tingin sakaniya.

"Bakit nakangiti ka habang nakatingin sakaniya?" Napatingin ako sakaniya ng bigla niyang itanong. "Huwag mong sabihin na may gusto—"

"Wala! Ano ba 'yang nasa isip mo? Wala akong gusto sakaniya!" Sabi ko at napahilamos ng mukha. Bakit lahat nalang sila pinipilit na may gusto ako kay Sean? Kanina pa sila ah. Simula ng makita nilang niyakap ako ni Sean, kinakantyawan na nila kaming dalawa. Kainis.

"Katrine," Napatingin ako kay Sean ng dumating siya na dala ang pagkain naming dalawa. Nakatingin siya ngayon kay Kenrick. At kita ko ang takot at pamumula sa mukha niya.

"Sean, 'wag mo nalang pansinin ang lalaking 'yan okay? Pagulo lang 'yan satin." Sabi ko na kinukuha ang atensyon ni Sean. Kanina pa kasi siya nakikipagtitigan kay Kenrick.

Tumikhim nalang si Kenrick at prenteng sinandal ang kaniyang likod sa sandalan ng inuupuan niya. Umupo narin si Sean at tahimik ng kumakain. Hindi na siya komportable dahil kay Kenrick.

"Salamat nga pala sa libre, Sean." Nakangiting sabi ko.

"Tss!" Rinig kong singhal ng walang hiya sa tabi ko. Kainis 'to!

Umangat ang tingin sakin ni Sean, "Walang anuman. B-Basta para sayo."

Magsasalita pa sana ako ng makarinig nanaman ako ng 'Tss!' sa lalaking katabi ko kaya napapikit nalang ako at pilit na nginitian si Sean.

"Sige lang, kain ka lang diyan. 'Wag kang mahiya sakin ah?" Sabi ko.

Umiling si Sean, "H-Hindi naman ako nahihiya."

Kunwari pa akong natawa. "Ba't namumula ka? Nahihiya ka eh."

"Tss! Pabebe!" Rinig kong bulong ni Kenrick kaya tinadyakan ko na ang paa niya sa gilid ko. Wala naman siyang naging reaksyon dun dahil matalim ang titig niya kay Sean. Napahilamos nalang ako ng aking mukha at nagsimula ng tumayo.

"Sorry, Sean. Sa susunod nalang tayo kumain ng sabay. May naaaninag kasi akong demonyo sa paligid eh." Pilit na ngiting sabi ko kay Sean. Napatayo narin si Sean at kinunutan ako ng noo.

"K-Kung ganon, tara na sa room?" Nahihiya pang aya niya.

Umiling ako, "Mauna ka na, Sean. May babanatan lang akong demonyo."