Κεφάλαιο 22

338 26 6
                                    






Εχω εδω και 2 μερες που αποφευγω τον Αλεξ με οποιον τροπο μπορω. Ο οποίος τροπος ειναι οτι εχω να παω σχολειο 2 μερες. Δεν σηκώνω το τηλέφωνο και ειναι ολα καλα.

Κατι που φυσικα δεν ισχυει. Τιποτα δεν ειναι ενταξει. Δεν εχω σταματήσει στιγμη να τον σκεφτομαι. Την συμπεριφορά του. Τις κινήσεις του. Τον τροπο που μιλαει. Το πως χαμογελαει. Το πως με πλησιασε αργα για να με φιλησει.

Πως μπορω εγω να τα αξίζω ολα αυτα; Ειμαι μια ψεύτρα. Τελος παντων. Οπως και να εχει. Οι δικοι μου δεν με αφηνουν να λείψω σήμερα απο το σχολειο.

Σηκωνομαι και αρχιζω να ετοιμάζομαι. Διαλεγω ρουχα τα φοραω περνω την ζακετα του και την φοραω. Κανω τα απαραίτητα στο μπανιο βάφομαι, χτενιζομαι.

Οταν πια ειμαι ετοιμη κατεβαινω τα σκαλια οπου ειναι ο μπαμπας μου και η μαμα μου. Μου χαμογελαει ο μπαμπας μου και του χαμογελαω και εγω για να του δειξω οτι δεν χρειάζεται να ανήσυχει γιατι ειμαι μια χαρα.

Βγαινω απο το σπιτι και με περιμένει ο σοφέρ.Μπαινω στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για το σχολειο. Μετα απο αρκετα λεπτα φτάνουμε.

Βγαινω απο το αυτοκίνητο παιρνω την τσάντα μου και μπαινω στο προαύλιο. Ο Αλεξ ειναι στο παγκακι και κοιταζει ολη την ωρα εδω.

Μολις με βλεπει τον βλεπω που με παρακολουθει με το βλεμμα του και κοιταζω ευθεία. Τα παιδια ειναι ολα εκει μαζεμένα. Ξερω οτι αν παω δεν θα ερθει.

"Καλημέρα"λεω και καθομαι και ολοι με καλημεριζουν το ιδιο.

"Να σου πω. Πως και σημερα ηρθες και εκατσες μαζι μας;"ρωταει ο τρισαν και τον κοιτάζω.

"Αν δεν σου αρεσει φυγε"απαντω καξ γελαει. Μετα σοβαρευει και με κοιταζει ειρωνικά.

"Αυτο σκοπεύω να κανω ηλιθιο κοριτσακι"λεει και σηκώνεται να φυγει αλλα τον πιανει απο το χερι ο Τέιλορ και τον ξανα βαζει να κατσει.

Εκεινος δεν αντιδραει σε αυτην την κίνηση του Τέιλορ και ο Τέιλορ σηκώνεται και έρχεται κάθεται διπλα μου. Κοιταζω στο παγκακι του Αλεξ οπου μας κοιταζει.

Δευτερόλεπτα μετα σηκώνεται όρθιος και κατευθύνεται προς τα εδω. Αμεσως η καρδια μου χτυπαει. Δεν πρεπει εκεινος και η παρεα μου να ειναι στο ιδιο μερος για πολυ ωρα.

"Βαλερια"ακουω την φωνη του και κλείνω τα ματια μου πριν γυρισω και κοιταξω. Οπως φυσικα και ολη η παρεα αφου τον άκουσε.

the new boyWhere stories live. Discover now