The Serial Killer Is A Psychopath

Chapter 15

I Am A Wife

[Margaux's Point Of View]

Tahimik at lumuluha lamang akong nakahiga sa malambot na kama habang nakatulala sa kulay itim na kisame.

Hindi ko na mabilang kung ilang linggo na ba ang nakakalipas nang ma-anunsyo ni  Mr. Galindez na legal na mag-asawa na kami ni Blue.

Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na I am now married, that I am not Ms. anymore cause I am now a Mrs.

Unfortunately, kay Blue pa. A psychopath and a serial killer. Bigla nalang bumalik ang lahat ng sakit at galit na nararamdaman ko para kay Blue.

Lahat nalang kinuha nya sakin. Kalayaan ko, dignidad ko at maging ang pagiging dalaga ko. Hindi ko pa naisip ang magpakasal pero kasal na ako ngayon.

Mabilis akong napapunas ng aking pisnge kung saan masaganang dumadaloy ang aking mga luha nang basta nalang magbukas ang pinto ng kwarto.

Hindi ko na nilingon kung sino ang pumasok at nagtulog-tulugan na lamang. I want to avoid him, I don't want to see his face.

Ilang linggo ko narin itong iniiwasan at ipinararamdam ko talaga sa kanya ang pagiging cold ko. I want him to feel what I feels.

"Wife?"

Naramdaman ko nalang ang paglubog ng parteng gilid ng kamang hinihigaan ko, maybe Blue is sitting beside me. What now?

"Hey Wife, why are you so beautiful?"

Nagtaasan ang mga balahibo ko sa katawan nang ipaglandas nito ang mga daliri saking pisnge. Stop it Blue, nadadala ako.

Aminado naman kasi ako na kahit galit ako sa kanya ay naaakit parin ako. Of course we have opposite sex, yeah iyon lang ang dahilan. No more, no less.

"Sweet dreams Wife, may surpresa ako bukas para sayo" naramdaman ko pa ang paghalik nito sa labi ko at ang paghiga nito sa tabi ko.

Ramdam ko rin ang pagyakap nya sa bewang ko at ang pagsiksik ng mukha nya sa leeg ko. Surprise, bakit na-excite ako bigla?

Mabilis kong iminulat ang aking mga mata nang makarinig ako ng sunod-sunod na katok mula sa labas ng pinto. Sino na naman ba ito?

Pinasadahan ko ng tingin ang wall clock. What the h*ck?! Itis just 6:35 in the morning, sinong hudas naman ang mambubulahaw ng tulog ko ng ganito kaaga?

"Pasok!" walang buhay kong sabi sa taong nasa labas.

Napa-upo nalang ako sa kama nang makitang si Tita Carolina pala iyon. May dala itong puting paper bag, ano kaya iyon?

"Good morning ihaj" nakangiting bati nito.

"Sa inyo rin po, may kailangan po ba kayo?"

"Wala naman, iaabot ko lang sayo itong binili ng anak ko para sayo. Pinasusuot nya ito"

Napakunot ang noo ko nang iabot sakin ni Tita Carolina ang paper bag na dala nito. Another dress? Pero mas kumunot ang noo ko nang makitang hindi iyon dress dahil isa itong one piece swimsuit.

Nakangiwi ang aking labi nang ilabas ko ang swimsuit na nakalagay sa loob ng paper bag bago iyon sinuri ng mabuti.

So what is he trying to say? That I'm gonna wear this swimsuit? No way, kahit naman may nangyari na samin ng ilang beses ay wala syang karapatan na pilitin ako para magsuot ng ganitong kasuotan.

"Alam kong hindi mo nagustuhan ang regalo ng anak ko para sayo" sabi ni Tita Carolina bago umupo sa gilid ng kama.

"Pagpasensyahan mo nalang muna si Blue, alam mo naman ang kondisyon nya"