[Completed] In the M o o nᴷᵀᴴ

Sixty one.Daddy

"Тэхёнаа юу хийж байна"

"Унтаад л сэрж байна"

"Ашгүй дээ, чамайг унтаж байна гэсэн чинь бүр сэтгэл амарчихлаа"

"Харин чи эмнэлэг дээрээ л байна уу?"

"Тиймээ"

"Ядарч байна уу, хайраа"

"Чамайг сонссон чинь бүүр сэргэчихлээ"

"Тийм үү? Тэгвэл хайр нь дараа залгая"

Тэхёныг гэрлүү нь явуулснаар миний санаа амарсан. Ярих болгонд л унтаж байна, идэж байна гэх тэр бяцхан залуу, одоо л надад санаа зовохгүйгээр амарч байгаа байхдаа.

Хэдэн цаг ойр зуурын зүйл хийж, эмч нартаа зарагдаж явсаар үдшийн бүрийтэй золгов.

Амралтын өрөөнд очиж жаахан ч болтугай амрах минь.

Амралтын өрөөний хаалгыг нээтэл миний гэх тодолголтой тэр залуу инээсээр зогсож байх нь тэр.

Бурхан минь зүүд биш байгаа.

"Намайг санаагүй юм уу?"

Түүнийгээ харан инээсээр очиж тэврэн авав.

Гайхалтай бэлэг байлаа.

Тэхён миний үсийг үнэрлэн хэсэг тэвэрч зогссоноо "Гэртээ харьцгаая" гэх нь тэр. Яг л жаахан хүүхдээ цэцэрлэгээс нь авж байгаа аав мэт.

"Аав шиг санагдчихлаа"

"Im Your Daddy?"

"Yes Daddy" ингэж хэлсний дараа Тэхён чанга чангаар инээн эгээтээл савж уначихсангүй.

"Чи энэ үгнийхаа утгыг мэдэж байгаа юм уу, хонгор минь"

Бодлогогүй хэлсэн үгнээс минь болж юу л сэдчихэвдээ Ким Тэхён.