[Completed] In the M o o nᴷᵀᴴ

Seventy.Feel

Тэхён бид хоёр Сөүлрүү буцаж явна.
Бусанд өнгөрүүлсэн хоёр өдөр гайхалтай сайхан өнгөрсөн.

Учир нь аав биднийг зөвшөөрчихсөн.

Аавтай архи ууж ярилцаж байтал аав хэдэн үг хэлээд тэд шөнөжин ярилцаж үүрээр гэртээ ирж байгаад гадаа сандал дээр унтчихсан байсан юм.

Дараа нь аав Тэхён хоёр үнэхээр дотно болчихсон байсан шүү. Яг л төрсөн эцэг хүү хоёр шиг. Гэхдээ би энэ бүх зүйлийг ийм хурдан болоод өнгөрчихнө гэж бодоогүй юм.

Амьдрал гэдэг хачирхалтай л юм.

"Чи миний охины зүрхийг гэрэлтүүлж чадах хүн нь мөн л бол үлдсэн амьдралдаа зөвхөн миний охинг харж амьдар. Харин чадахгүй бол яг одоо наад тархиндаа нэг л зүйлийг сайн тунгаа, зүрхнээсээ нэг л зүйлийг хай чи миний охиноос яг юу мэдэрдэг вэ? Гэдгийг"

•