Love Scars [✔]

Chapter 12: His Family 1

  Author's Note:

Don't forget to ⭐ vote and comment 💭. Thank you and enjoy reading!

Anya.

   Ang ganda ng Mansion nila Zohar. Kung ikukumpara ko ito sa sariling bahay ni Zohar ay 'di hamak na mas malaki ito. Napaka-ganda ng paligid na mukhang alagang-alaga ang garden nila. May fountain sa tapat mismo ng pintuan ng bahay nila.

    Nagulat ako nang may isang malaking aso ang mabilis na lumapit sa gawi ni Zohar pagkabukas na pagkabukas pa lamang niya ng pintuan ng sasakyan niya.

  Linundag niya ang amo at nakangiting hinaplos ni Zohar ang ulo niya.

"How are you, Foxy?" Aniya at bahagya pang niyakap ang asong sa tingin ko ay isang Husky.

  Bumaba si Claire kasama ko. Nang mapansin kami ng aso ay agad itong tumahol sa direksiyon namin. Napapitlag pa ako sapagkat malakas itong tumatahol. Nangingilala pa lang ata sa amin.

  "Shhh... those are my friends, Foxy." Pagkausap ni Zohar na akala mo naman ay maiintindihan siya ng aso kaya napalabi na lamang ako.

  Mukhang mabait naman si Foxy dahil marunong ata itong makinig sa amo dahil hindi na niya kami tinahulan pang muli. Nakakamangha lang talaga.

  "Zohar, anak!" Sinalubong kami ng Mommy ni Zohar.

  Mahigpit niyang niyakap si Zohar sa harapan namin. Tila hindi pa nga niya nararamdaman ang presensya naming magkapatid. Napabuntong-hininga ako.

Nang maghiwalay sila ay agad na nag-ngitian ito.

  "Mom, I'm with them."

  Kumunot ang noo ng ginang sa sinabi ni Zohar. Hanggang sa dumako ang paningin nito sa aming magkapatid. Si Claire ay agad na umalis sa pagkakahawak ko at lumapit sa Ginang.

  Nagulat ako nang yumakap ito sa Ginang na parang tanda ng pagbati nito. Kinakabahan ako dahil baka hindi magustuhan ng Ginang ang ginawang pagyakap nito.

  "Hello po Mommy ni Kuya Zohar, ako po si Claire." Aniya at humiwalay sa Ginang.

  Ang kanina ay gulat na ginang, nagulat ako nang guluhin nito nang bahagya ang buhok ni Claire. Tumingin siya sa akin at ngumiti. Nanlaki ang mata ko sa pagkataranta kung anong sasabihin.

  "Good evening po, Mrs. Gustavo." Magalang na bati ko sa kaniya.

  Tumango naman siya. "Pumasok na kayo at malamig dito sa labas."

   Nakahinga ako nang maluwag. Tanggap na ba nila kami? Mukhang kalmado naman si Mrs. Gustavo ngayon kumpara sa una naming pagkikita. Baka nga nagkamali lang ako ng pagkakakilala sa kaniya.

  "Anya, are you okay?" Tanong ni Zohar nang makapasok kami sa loob.

  Tahimik akong tumango sa kaniya. Bagama't kinakabahan pa rin ako. Bumungad sa amin ang mga naka-display ba mamahaling Jars. Iba't iba ang uri ng disensyo at pagkakagawa ngunit makikita mo ang mataas na kalidad ng mga ito sa itsura pa lamang.

   Nang makarating kami sa pinaka-sala ng mga Gustavo, umagaw agad ng pansin ko ang napakalaking picture frame na kung saan nakalagay ang litrato ng buong pamilya nila.