အပိုင္း ( ၅၅ ) စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာကို ပယ္ခြာျခင္း" ႐ိုယြဲ႕က သူ႔ေမာင္ေလးလာတာကို ဘာလို႔ ငါ့ကို မေျပာတာလဲ.. ဒါဆို ဒီေန႔ ညစာအတြက္ အသားငါးေတြ ပိုဝယ္ထားရမွာပဲ.. "႐ႊယ္ယင္ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ သူက ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္နယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ထားေန၍ အနီးပတ္ဝန္းက်င္က အရာအားလုံးကို ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ၾကားေနရသည္။ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္၏ ေတာင္ပံခတ္သံေတြကိုပင္ ၾကားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ သူမ၏ ေမာင္ေလးတို႔ ေျပာစကားမ်ားကို ရွင္းလင္းစြာ ၾကားလိုက္ရ၏။***႐ိုယြဲ႕၏ အိပ္ခန္းေဆာင္တြင္..." အေဖက မင္းကို လႊတ္လိုက္တာ ဒီကိစၥေၾကာင့္လား.. "႐ိုယြဲ႕က ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေမးလိုက္သည္။ " ဟုတ္တယ္.. " ခုံေဟာင္က ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ " အဇူရီျမစ္စီရင္စုနယ္ပယ္မွာ စစ္ကလန္ဟာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ျမင့္မားတယ္ဆိုတာ အေဖက ေျပာဖူးပါတယ္.. သူတို႔ရဲ႕ လူျမင္ခံတဲ့ အပိုင္းေတြမွာ စစ္တပ္အရာရွိေတြ.. ခ႐ိုင္တရားသူႀကီးေနရာေတြ.. ၿမိဳ႕ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ၿမိဳ႕စားရာထူးေတြ.. ယူထားၾကသလို လူအျမင္မခံတဲ့ အပိုင္းေတြမွာလည္း ဓားျပဆိုးႀကီးေတြ.. ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ ကုန္သည္ေတြ.. ခ႐ိုင္အတြင္း ပုန္းကြယ္ရွိေနတဲ့ ဂိုဏ္းအဖြဲ႕ေတြ.. ဒါေတြ ငါတို႔အားလုံးဟာ စစ္ကလန္ တန္ခိုးထြားတာကို သိၾကတာပဲေလ.. "" စစ္ကလန္ဆိုတာ အဇူရီျမစ္စီရင္စုရဲ႕ မိုးေကာင္းကင္တစ္ခုပဲ.. အဇူရီျမစ္ဆိုတာ စစ္ကလန္.. စစ္ကလန္ဆိုတာကလည္း အဇူရီျမစ္ပဲ.. မင္းက အျပစ္ရွိတယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာလာရင္ မင္းဟာ အျပစ္မရွိသည့္တိုင္ အျပစ္ရွိသူ ျဖစ္သြားမွာပဲ.. "ခုံေဟာင္က ဆက္ေျပာလိုက္သည္။ " စစ္ခ်န္ဆိုရင္ စစ္ကလန္ရဲ႕ အေလးေပးမႈကို ရရွိထားတဲ့ အေမြဆက္ခံသူ တစ္ေယာက္ပဲေလ.. လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကတည္းက ဥကၠာပ်ံအဆင့္ ေမွာ္ပညာရွင္ ျဖစ္လာခဲ့တာဆိုေတာ့ သူ႔အသက္ ၁၈ ႏွစ္ကတည္းကပဲေပါ့.. အႀကီးအကဲေတြေတာင္ သူ႔ကို အရမ္းေမွ်ာ္မွန္းထားၾကတယ္.. အနာဂတ္မွာ ေငြလအဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔လည္း မ်ားတယ္.. သူ႔အဆင့္အတန္းက ပိုၿပီး ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္.. "" ေနာက္ၿပီး အေဖက ေျပာပါတယ္.. အစ္မက တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ရင္ ေကာင္းမယ္တဲ့.. စစ္ခ်န္ရဲ႕ ဇနီးမယား ျဖစ္ခဲ့ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္တဲ့.. အဲလို ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ငါတို႔ ခုံကလန္ဟာ သူတို႔ စစ္ကလန္ရဲ႕ စြမ္းအားကို မွီတြယ္ၿပီးေတာ့ အဇူရီျမစ္စီရင္စုနယ္ပယ္ထဲမွာ အစြမ္းထက္ဆုံး ကလန္ေတြထဲမွာ တစ္ခု ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္တဲ့.."ခုံေဟာင္က ႏႈတ္ခမ္းကို တြန႔္ခနဲ လုပ္လိုက္ရင္း" အစ္မ ဘာပဲဆုံးျဖတ္လိုက္ပါေစ.. က်ေနာ္ကေတာ့ ေထာက္ခံေပးမွာပါ.. ငါတို႔ရဲ႕ အေဖကေတာ့ လက္ေတြ႕သမားပဲေလ.. စစ္ခ်န္နဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲပါေစ အဆုံးမွာ ေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ ထပ္ေျပာသြားေသးတယ္ "" ဟြန႔္.."႐ိုယြဲ႕က တိုးသာစြာျဖင့္ ေဝဖန္လိုက္သည္။ " အေဖကေတာ့ ဒီလိုလူစားမ်ိဳးပဲဟာ.. "သူမက ေနာက္ထပ္ မဆိုေတာ့ေခ်။" အေဖက အထူးတလည္ မွာထားတာက ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္နဲ႔ ရင္းႏွီးရမယ္လို႔.. " ႐ိုယြဲ႕က ခပ္ျဖည္းျဖည္း အသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ " ငါ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့တယ္.. တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အရင္ကထက္ ပိုရင္းႏွီးလာေပမဲ့ သူက ငါ့ကို ခ်စ္ခြင့္မပန္ေသးဘူးေလ.. "" သူက အစ္မကို မႀကိဳက္ဘူးလား.." ခုံေဟာင္က ေမးလိုက္သည္။ " အဲလိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. သူက သူ႔လွံသိုင္းကိုပဲ အဓိကထားေနတာ.. ၿပီးေတာ့ သူက ငါနဲ႔ ရဲတိုက္ထဲက အေစခံမိန္းကေလးေတြကလြဲၿပီး တစ္ျခားျပင္ပက ဘယ္မိန္းကေလးေတြကိုမွ ရင္းႏွီးေအာင္လည္း မေနခဲ့ဘူးေလ.."႐ိုယြဲ႕က ေျပာလိုက္သည္။ " ႐ႊယ္ယင္က အျပင္ပိုင္းသာ ေအးစက္စက္ ေနတတ္ေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ သူက အရမ္းကို ၾကင္နာေဖာ္ေ႐ြတယ္ဆိုတာ ငါ သိလာခဲ့တယ္.. အနာဂတ္မွာ ငါတို႔ရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈက တိုးတက္လာၿပီး လက္ထပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔.. ငါ ယုံၾကည္တယ္.. "" ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔က တကယ္ကို ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းတယ္.. " ႐ိုယြဲ႕က ေခါင္းကို ခါယမ္းလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ရမလဲ ဆိုတာကို မသိတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေယာက္က ဘယ္လိုေတာင္ ပ်င္းရိစရာ ေကာင္းလဲဆိုတာကို သူ မသိေနမွာ ငါ စိုးမိတယ္.. ေမွာ္ဆရာႀကီးအိမ္ေတာ္က တခ်ိဳ႕တပည့္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ သူက အဲဒီနယ္ပယ္မွာ အေတာ္ေလး အားနည္းေနတယ္လို႔ ေျပာရမယ္.. "" ဒါဆို အစ္မကလည္း သူ႔ကို မႀကိဳက္ေနဘူးေပါ့.. " ခုံေဟာင္က ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ " ဒီကို ပထမဆုံး လာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြတုန္းက သူ႔ကို ငါ ေလးစားခဲ့မိတယ္.. ဒါေပမဲ့ ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ ေမွာ္ဆရာႀကီးဆီကေန ေမွာ္ပညာရပ္ေတြ သင္ခဲ့ရလို႔ ေလာကႀကီးက ဘယ္ေလာက္ က်ယ္ဝန္းသလဲဆိုတာ ငါ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုသိလာခဲ့တယ္.. သူဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္လိုပဲလို႔ ငါ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခံစားလာရတယ္.. သူဟာ လွံသိုင္းမွာ အ႐ူးအမူး ျဖစ္ေနတဲ့ သာမန္လူတစ္ေယာက္သာသာပါပဲ.."***ရဲတိုက္ထက္က ေခါင္မိုးေပၚတြင္..ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္နယ္ထဲကို ဝင္ေနသည့္ ႐ႊယ္ယင္မွာ ႐ိုယြဲ႕၏ မ်က္လုံး၊ မ်က္ႏွာအမူအရာကို အေသးစိတ္ကအစ ျမင္ေနရ၏။ သူက သိုင္းပညာပဲ ႐ူးေနသည္ဟု သူမ ေျပာေနတာကို သူ အစအဆုံး ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည္။ဟာ.. သူမပါးစပ္ကေန ေျပာထြက္လာတဲ့ စကားေတြက မထီမဲ့ျမင္စြာ မတူမတန္စြာ ေျပာလိုက္သလို သူ ခံစားလိုက္ရသည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္ႏွာမွာ ျဖဴေဖ်ာ့သည္သထက္ ျဖဴေဖ်ာ့လာခဲ့သည္။ တကယ္တမ္းတြင္ သူကလည္း ခုံ႐ိုယြဲ႕ကို မ်ားစြာ သေဘာက်တာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေပ။ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ သူမႏွင့္အတူ ျဖတ္သန္းသြားလိုသည့္ စိတ္မ်ိဳး ထက္သန္ေနျခင္းလည္း မရွိေပ။ ေနာက္ၿပီး ေၾကးအဆင့္တာဝန္ေတြကို ေဆာင္႐ြက္ရာမွာ သူ႔အသက္က အခ်ိန္မေ႐ြး ေသဆုံးႏိုင္သည္ မဟုတ္လား။ ႐ႊယ္ယင္သည္လည္း လူသားတစ္ဦးမို႔ ေသြးေအးသတၱဝါ မဟုတ္ေနေပ။ စင္စစ္ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာ အတူတကြ ေတြ႕ဆုံျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသူမို႔ ရင္းႏွီးမႈ အခ်ိဳ႕ပုံစံေလးေတြက ရွိေနခဲ့သည္ပင္။ သို႔ေသာ္ ခုံ႐ိုယြဲ႕ ေျပာစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါမွာ ႐ႊယ္ယင္မွာ မယုံၾကည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ " သူမက တကယ္ပဲ ဒီလို လူစားမ်ိဳးလား.. " သူ႔ႏွလုံးသားကို ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္ခဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ဖိႏွိပ္လိုက္သလိုပင္။ တကယ္ကို ခံစားရ ခက္၏။ ဒါဆို သူက.. သူကသာ တစ္ခ်ိန္လုံး လွည့္စားခံေနခဲ့ရတာပါလား.. ယိုယြဲ႕က သူ႔ကို အေလးေပးခ်စ္ျပလြန္းလို႔ သူက လက္ထပ္ဖို႔အထိေတာင္ စဥ္းစားခဲ့တာ.. သူနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥကလည္း ဘာမွပူစရာမလိုဘဲ အလြယ္တကူ အဆင္ေျပသြားမယ့္ ကိစၥလို႔ ထင္ခဲ့တာ.. ဒါေပမဲ့ တကယ္တန္းက် ခုံးယိုယြဲ႕က သူ႔ကို ခ်စ္ေတာင္ မခ်စ္ခဲ့ဘူး..ဟုတ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း သူမကို ခ်စ္ဟန္ပင္ မျပခဲ့ပါ။ သူ႔ရဲ႕ လွံသိုင္းပညာကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ေနခဲ့သည္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လို ေခ်ာ့ရမလဲဆိုတာ သူ မသိခဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူက ငါ့ကို ဘာလို႔ တစ္ခ်ိန္လုံး လွည့္စားရတာလဲ.. ႐ႊယ္ယင္၏ ရင္ထဲတြင္ ေဒါသျဖင့္ ေတာက္ေလာင္လာသည္။ ေျခာက္ႏွစ္ ဆိုသည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ သူမဟာ ခ်စ္ႏွစ္သက္သေယာင္ ျပသခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာ သာမန္ ရင္းႏွီးမႈသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူ အထင္ေတြ မွားခဲ့သည္။ စတင္လာကတည္းက အတုအေယာင္ေတြႏွင့္သာ ျဖစ္ခဲ့ေန၏။ " သူက ဒီလို လူစားမ်ိဳးပဲ.. "အစပထမတြင္ ႐ိုယြဲ႕သည္ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းသည္ နားလည္မႈ ရွိသည္ဟု ႐ႊယ္ယင္ ထင္မွတ္ခဲ့သည္။ အခုခ်ိန္မွာ သူမသည္ အလြန္႐ြံစရာေကာင္းေနသလို သူ ခံစားေနရသည္။ သူ႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းဟူ၍ မ်ားမ်ားစားစား မရွိေခ်။ ႐ိုယြဲ႕တစ္ေယာက္သာ အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူမက သူ႔အား လိမ္လည္ခဲ့သည္။ သူဟာ သိုင္းပညာကိုသာ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းသူတစ္ေယာက္လို႔ သူမ ထင္ေနေသးသည္။ " ငါ ဘာလို႔ ေဒါသထြက္ေနရတာလဲ.. ဘာ ေဒါသထြက္စရာ အေၾကာင္း ရွိလို႔လဲ.. ငါကလည္း သူ႔ကို အ႐ူးအမူး မျဖစ္ခဲ့သလို သူ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာကိုလည္း ငါ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူးေလ.. "႐ႊယ္ယင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္ဆိုရင္း ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူကိုယ့္သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏွစ္သိမ့္ေနေပမဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ဆိုေသာ အတိုင္းအတာေၾကာင့္လည္း သူ႔မွာ မသက္မသာ ခံစားေနရ၏။***႐ိုယြဲ႕မွာ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း " သူနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္း သခင္ေလးစစ္ခ်န္ကမွ ဉာဏ္ရည္ ပိုထက္ျမက္ၿပီး အသိသုတ မ်ားေသးတယ္.. သူ႔ပုံစံက တစ္ခါတေလ ႏြဲ႕သေယာင္ ရွိေပမဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ဘယ္လိုၾကင္နာရမလဲဆိုတာ သူ သိပါေသးတယ္.. "" သူက အစ္မကို လိုက္ပိုးေသးတာလား.. " ခုံေဟာင္ အံ့အားသင့္သြားသည္။ " ဟုတ္တယ္.. " ႐ိုယြဲ႕ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ စင္စစ္ ခုံ႐ိုယြဲ႕မွာလည္း ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည့္ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနပါ၏။ သူမဟာ အေတာ္ေလး လွပသူ တစ္ဦး ျဖစ္သလို ခ်စ္စဖြယ္ ေကာင္းလြန္းသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္၏။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေယာက္်ားသားတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးကို နားလည္သူလည္း ျဖစ္၏။ ဒီလို ယုံၾကည္မႈတို႔ျဖင့္ သူမ၏ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့စြာ တရစပ္ သိမ္းသြင္းမႈေအာက္မွာ သခင္ေလးစစ္ခ်န္သည္လည္း သူမအား အာ႐ုံစိုက္လာခဲ့ကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူမကို စတင္ပိုးပန္းလာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ စစ္ခ်န္ကို ခပ္ခြာခြာ ေနရင္း ႀကိဳးရွည္ရွည္ျဖင့္ လွန္ထားကာ သူမအနားတြင္ ထိန္းထားခဲ့သည္။ " အစ္မက သူ႔ကို ျပန္ႀကိဳက္ေနတာလား.. " ခုံေဟာင္ ေနာက္တစ္ခါ ေငးၾကည့္သြားမိျပန္သည္။ ခုံ႐ိုယြဲ႕က အနည္းငယ္ ၿငိမ္သက္သြားကာ ေျပာလိုက္သည္။ " နည္းနည္းေလးေပါ့.. "ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ.. သူမက ဘာေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္ေလး ျပန္ခ်စ္သြားႏိုင္တာလဲ.. ဒါဆို သူ႔ထက္ စစ္ခ်န္က အမဲဖမ္းဖို႔ ပိုေကာင္းတယ္လို႔ သူမက ထင္ေနတာေပါ့.. စစ္ခ်န္က အသက္ ပိုငယ္တယ္.. ပိုေခ်ာေမာတယ္.. ေနာက္ခံ အသိုင္းအဝိုင္းေတာင့္တင္းၿပီး အေရးပါသူတစ္ေယာက္..။ ႐ႊယ္ယင္မွာ သစ္သာတုံးကဲ့သို႔ လူျဖစ္ၿပီး အႏုအ႐ြေတြ မလုပ္ျပတတ္သူတစ္ေယာက္။ " အစ္မက အခု ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ.. " ခုံေဟာင္က စပ္စုကာ ေမးလိုက္သည္။" အခုထိေတာ့ မဆုံးျဖတ္ရေသးဘူး.. အခုေလာေလာဆယ္ မီးစင္ၾကည့္ကရမွာေပါ့.. "သို႔ေသာ္ သူမ ဘာဆက္လုပ္ရမည္ကို ႀကိဳတင္၍ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသားပါ။တစ္ဖက္လူက သူမ၏ ေမာင္အရင္းျဖစ္ေပမဲ့ သူမအေနနဲ႔ တခ်ိဳ႕အရာေတြကိုေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အျဖစ္ သိမ္းထားရမွာပါ။ သူမ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို သိခြင့္ေပးလိုက္ပါက အစ္မတစ္ေယာက္အေပၚ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ အျမင္တြင္ အၾကင္နာမဲ့ ရက္စက္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျမင္သြားလိမ့္မည္။ ထိုအရာက ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေကာင္းေစသည့္အရာ မဟုတ္ပါေခ်။ ***႐ႊယ္ယင္မွာ ေအးစက္စက္ အရွိန္အဝါ စိမ့္ျဖာထြက္ေစလ်က္ ရဲတိုက္ထဲက ေက်ာက္ခင္းလမ္းမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေန၏။ သူ႔ကို မည့္သည့္အေစခံမွ အေႏွာင့္အယွက္ မေပးဝံ့ေခ်။ ထိုအခိုက္တြင္ သူတို႔၏ အရွင္သခင္က စိတ္မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနမွန္း သူတို႔ ရိပ္မိၾကသည္။ ခဏအၾကာတြင္ ခုံ႐ိုယြဲ႕၏ ၿခံဝင္းအေရွ႕ကို ႐ႊယ္ယင္ ေရာက္ရွိလာသည္။ " ဘန္း.." တံခါးကို ဖိတြန္းလိုက္သည့္အခါမွာ ၿခံဝင္းတံခါးသည္ ခ်က္ခ်င္း အပိုင္းပိုင္း က်ိဳးကြဲသြားသည္။ ႐ႊယ္ယင္က ထိုတံခါးက်ိဳးကို ေဘးတြန္း၍ အထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ " ဘယ္သူလဲ.."႐ိုယြဲ႕၏ အသံမွာ ေႏြးေထြးၿပီး ခ်ိဳသာမႈက အျပည့္အဝ ရွိေနေလ၏။ သူမႏွင့္ သူမ၏ ေမာင္ေလးတို႔ အိမ္ထဲမွ ထြက္လာၾကကာ ၿခံဝင္းအလယ္တြင္ ရပ္ေနသည့္ ႐ႊယ္ယင္ကို ျမင္လိုက္ၾကသည္။ " အစ္ကို႐ႊယ္ယင္.." ခုံ႐ိုယြဲ႕က ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။ သို႔ေပမဲ့ ႐ႊယ္ယင္က ထိုေနရာမွာပဲ မတုပ္မလႈပ္ ရပ္ေနသည္ကိုသာ ေတြ႕ရသည္။ ထိုခဏ၌ ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုက ေလးလံလာေလကာ ဖိအားအသြင္ ျဖစ္လာခဲ့ကာ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားေစလာသည္။ " မင္းက ဒီလို လူစားမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး.." ႐ႊယ္ယင္က အနည္းငယ္ ၾကမ္းရွေနသည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ငါ့ကိုယ္ငါ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္..လွံသိုင္းကို ေလ့က်င့္ဖို႔ကို သိတဲ့ သိုင္း႐ူး သမားတစ္ေယာက္ပဲ.." ခုံေဟာင္၏ မ်က္လုံးက ျပဴးက်ယ္သြားသည္။ ခုံ႐ိုယြဲ႕သည္လည္း ထိုနည္းတူ ေၾကာင္အမ္းသြားသည္။ သူက ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ..စိတ္ကူးယဥ္ မဆန္သူ ႏွင့္ သိုင္း႐ူး ဆိုေတာ့ ႐ႊယ္ယင္ေျပာသည့္ စကားက အေစာပိုင္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သူသာ ေျပာလိုက္သည့္ စကားမဟုတ္လား..သို႔ေသာ္လည္း ထိုကိစၥကို ဖုံးကြယ္ထား၍လည္း အက်ိဳးမရွိေတာ့။ " အစ္ကို႐ႊယ္ယင္.. ညီမ ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ဒါေတြက ညီမအေဖရဲ႕ စကားအတိုင္း လုပ္ရတာပါ.."႐ိုယြဲ႕က ရွင္းျပဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ " ညီမ.. ဒါကို တကယ္ လုပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး.."သို႔ေသာ္ ႐ႊယ္ယင္က သူမကို ေအးစက္စြာျဖင့္သာ စိုက္ၾကည့္သည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ ေရာက္သြားသည့္အခါမွာ ႐ိုယြဲ႕ စကားေျပာသည့္အခ်ိန္မွာ သူမ၏ မ်က္ႏွာအမူအရာကို ႐ႊယ္ယင္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေတြ႕ရ၏။ သူဟာ သိုင္းပညာ႐ူးတစ္ေယာက္ဟု သူမ ေျပာသည့္အခိုက္မွာ အထင္ေသးစြာျဖင့္ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာ သူမ၏ ဟန္အမူအရာကို လြန္ခဲ့သည့္ ၆ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း သူ တစ္ခါမွ မျမင္ေတြ႕ဖူးေခ်။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္နယ္ပယ္ထဲ ဝင္သည့္အခါမွာ သူမ၏ အမူအရာကို ေတြ႕ျမင္ရၿပီးေနာက္ သူ႔ကို ဆက္လက္၍ လိမ္လည္လွည့္ျဖားလို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ႐ႊယ္ယင္က ေငးစိုက္ၾကည့္ေနျခင္းေၾကာင့္ ႐ိုယြဲ႕မွာ မျမင္ႏိုင္သည့္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ခံစားလာရသည္။ သူမ၏ စိတ္က မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္လာၿပီး အေစာပိုင္းက တည္ၿငိမ္ေနသည့္ သူမ၏ ႏွလုံးသားမွာလည္း လႈိင္းထ၍ လာခဲ့သည္။ သူမသည္ လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ႏွလုံးကို နားလည္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ အေျခအေနႏွင့္ လိုက္၍ အဘယ္ကဲ့သို႔ တုံ႔ျပန္ျပဳမူ ရမလဲဆိုတာကို သိသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ႐ႊယ္ယင္၏ စိုက္ၾကည့္မႈသည္ သူမအား တကယ္ကို ပ်ာယာခတ္ေစသည္။ ထိုအျခင္းအရာသည္ စိတ္ဝိညဥ္အင္အားေၾကာင့္ ျဖစ္မွန္း သူမ မသိရွိပါေခ်။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္သည့္အခါမွာ ႐ႊယ္ယင္၏ စိတ္ဝိညာဥ္အင္အားသည္လည္း သန္မာအားေကာင္းလာသည္ ျဖစ္၍ သူ႔အၾကည့္တစ္ခ်က္သည္ လူအေယာက္တစ္ေသာင္းက လူတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ စူးစိုက္ၾကည့္ၾကသလိုမ်ိဳး စိတ္ဖိအားကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္။ "ညီမ သြားေတာ့မယ္.. အခုပဲ သြားေတာ့မယ္.."ခုံ႐ိုယြဲ႕က ဆက္လက္၍ မရွင္းျပေတာ့ေပ။ သူမက ခ်က္ခ်င္းပဲ အေနာက္လွည့္၍ အိမ္ထဲ ဝင္သြားကာ သူမ၏ ပစၥည္းမ်ားကို စတင္ထုပ္ပိုးေနလိုက္သည္။ ႐ႊယ္ယင္မွာ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္ ၿခံဝင္းထဲမွာ ဆက္လက္ ရပ္ေနခဲ့သည္။ မၾကာမီမွာပဲ ခုံ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ ခုံေဟာင္တို႔က အထုပ္ကိုယ္စီျဖင့္ ထြက္လာသည္ကို သူ ျမင္လိုက္သည္။ ***" သခင္မေလး ႐ိုယြဲ႕ "ရဲတိုက္ဂိတ္တံခါးတြင္ ေစာင့္ၾကပ္ေနသည့္ အေစာင့္စစ္သည္တို႔က သူမအား ေလးစားစြာျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ၾကေလသည္။ ႐ိုယြဲ႕မွာ ႀကိဳးစား၍သာ အားတင္းကာ ျပန္လည္ ၿပဳံးျပရသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ေမာင္ေလးကို ေခၚေဆာင္၍ ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ အိမ္ေတာ္ထံသို႔ သြားေလသည္။ " ငါနဲ႔ ငါ့ေမာင္ေလး စကားေျပာေနတာကို သူ ဘယ္လိုလုပ္ သိသြားတာလဲ.."႐ိုယြဲ႕မွာ အေနာက္လွည့္၍ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ကို လွည့္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ရဲတိုက္ထဲကို ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ဝင္ဖို႔က အလြန္ခက္ခဲသြားၿပီဆိုတာ သူမ နားလည္လိုက္သည္။ " စစ္ခ်န္ကို တမ္းတမ္းစြဲ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ရေသးဘဲ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္နဲ႔ ျပတ္သြားတာ တကယ္ကို အသုံးမက်တာပဲ.. စစ္ခ်န္ကိုနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မယ္.."" အင္း.. ထားလိုက္ေတာ့.. သူ သိသြားေတာ့လည္း ေနာင္တရစရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူး.."" ဟြန္႔.. ဒီလို သိုင္း႐ူးတစ္ေယာက္က ဘာဂုဏ္ယူစရာ အေၾကာင္းရွိလို႔လဲ..""သူက ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ဆိုတဲ့ ေရကန္ေသးေသးေလးမွာ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္သာသာပဲ.. စစ္ကလန္နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ပါလား... သူက ဘာမို႔လဲ.. ဒါေပမဲ့ သူ႔ဆီကေန ေမွာ္ေတာင္ေဝွးနဲ႔ ေမွာ္ဆရာဝတ္႐ုံ ရထားေတာ့လည္း မဆိုးပါဘူးေလ.."႐ိုယြဲ႕က သူမဘာသာ တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ အေတြးမ်ားေနရွာ၏။***" သူက ဒီလိုပဲ လူစားပဲ ဆိုတာ ငါ မယုံႏိုင္ေသးပါလား.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ဆိုတဲ့ ငါကလည္း တကယ့္ကို မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ပဲ.." ထို႔ေနာက္ ေျခတစ္ခ်က္ နင္းကန္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႐ႊယ္ယင္သည္ ရဲတိုက္ေခါင္မိုးထက္သို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ သူသည္ ထိုေနရာတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႏွင္းေက်ာင္ေတာင္ ရဲတိုက္တစ္ခုလုံးကို ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ " လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ လွည့္ျဖားခံရတာ.. အင္း.. ၾကည့္ရတာ ငါကလည္း လူေတြနဲ႔ အထိအေတြ႕နည္းလြန္းတာပဲ.."" ထားလိုက္ေတာ့... ငါ့အတြက္ အေတြ႕အႀကဳံတစ္ခုပဲေပါ့.."႐ႊယ္ယင္မွာ လွံပညာရွင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္း အဆင့္၍ ေရာက္သြား၍ သူ႔၏ လွံသိုင္းပညာရပ္တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈတို႔က ပို၍ တိုးတက္လာခဲ့ရာ နတ္ဘုရားအဆင့္နီးပါး ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကလည္း လွံတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ထက္ရွလာခဲ့ၿပီး ဓားပါးတစ္ေခ်ာင္းလို လ်င္ျမန္၏။ထိုမိန္းကေလးက သူ႔အား လွည့္စားဖို႔ စိတ္ႏွလုံးသား ရွိသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရကား သူမအား ရဲတိုက္ကေန ႏွင္လႊတ္လိုက္ျခင္းက အေကာင္းဆုံးပင္။ သူလည္း ထိုကဲ့သို႔ ကိစၥမ်ိဳးႏွင့္လည္း စိတ္ရႈပ္ေထြးတာမ်ိဳး မလိုခ်င္ေပ။ " သူက သူပဲ.. ငါက ငါပဲ.. အေဖနဲ႔ အေမလိုမ်ိဳး.. ေသေရးရွင္ေရး အေျခအေနမ်ိဳးၾကားထဲမွာ အခ်စ္ကို ရွာတာမ်ိဳးက ငါ့အတြက္ ပိုသင့္ေတာ္ေနမလားပဲ.. "႐ႊယ္ယင္မွာ ေကာက္ကာငင္ကာျဖင့္ ရယ္ေမာလိုက္ကာ ေခါင္းေမာ့၍ အရက္ခြက္ကို တစ္ခါတည္း ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ အဆင့္နယ္ပယ္တစ္ခုအထိ တိုးတက္သြားသည္ ျဖစ္၍ ထိုကဲ့သို႔ သာမန္ရင္းႏွီးမႈတို႔ကို ျဖတ္ေတာက္ ေမ့ပစ္ဖို႔က သူ႔အတြက္ မခက္ခဲေနေတာ့ေခ်။ " အင္း..အခုဆို ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ.. ဘာနည္းလမ္းက ငါ့အတြက္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မလဲ.." ႐ႊယ္ယင္က သူ သြားႏိုင္မည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားစြာ ထဲမွာမွ သူ႔အတြက္ အထြက္အထိပ္အဆင့္သို႔ ေရာက္ႏိုင္သည့္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို စတင္ ေတြးၾကည့္လိုက္၏။ တကယ္တမ္းမွာလည္း အထြတ္အထိပ္အဆင့္ဆိုတာ သူ႔အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရည္မွန္းထားသည့္ အဆင့္တစ္ခု မဟုတ္လား။ အပိုင္း ( ၅၆ ) ေရခဲနက္လွံသိုင္းပညာ၏ ေသြးမိုးသိုင္းကြက္ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္၊ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းျပင္၊ " ဝွန္းး.. "ႏွင္းပ်ံနတ္လွံ ထြက္ေပၚလာသည့္အခိုက္တြင္ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ား စတင္၍ ေနရာအႏွံ႔ ပ်ံ႕လြင့္သြားသည္။ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ား ေလထဲတြင္ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည့္အခိုက္ဝယ္ အလင္းတန္းကဲ့သို႔ တစ္ခုတည္းေသာ အမွ်င္တန္းတစ္ခုကို ခပ္ဝါးဝါးေလး ျမင္ေနရ၏။အနက္ေရာင္ဝတ္စုံႏွင့္ လူငယ္သည္ သူ႔ရဲ႕ လွံသိုင္မွာပဲ အျပည့္အဝ အာ႐ုံစိုက္ထားသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ သူ အသုံးျပဳေနေသာ လွံသိုင္းမွာ ေရခဲနက္လွံသိုင္းပညာ၏ ေမ်ာလြင့္ေနသာ ႏွင္း သိုင္းကြက္ႏွင့္ လုံးဝကို ကြာျခားေန၏။ ေမ်ာလြင့္ေနေသာႏွင္း သိုင္းကြက္သည္ အသုံးျပဳသည့္အခါတြင္ ဆီးႏွင္းပြင့္ေလးမ်ား ထြက္ရွိလာေစသည္။ ယခုတြင္ကား ႐ႊယ္ယင္၏ လႈပ္ရွားမႈအတိုင္းအတာ၊ အတိုးအဆုတ္တို႔မွာ တကယ္ကို စိပ္၏။လွံ၏ လွည္ပတ္မႈအားမွာ ပို၍ အားေကာင္းလာသည္။ ထို႔အျပင္ ေလာကႀကီး၏ စြမ္းအင္မ်ားက အလုံးအရင္းျဖင့္ လွံထိပ္ဖ်ားတြင္ စုစည္းလာ၏။အားေကာင္းေသာ လွံ၏ လည္ပတ္အား၊ ေလာကႀကီးထံမွာ ဆြဲယူထားေသာ စြမ္းအင္မ်ား ေပါင္းစု၍ လွံရွည္ကို အနည္းငယ္မွ် အႏုတ္အသိမ္း ျပဳလိုက္႐ုံျဖင့္ ဒုတိယလွံခ်က္က ျပင္းထန္စြာ ထြက္ရွိလာသည္။ မူလလွံႏွင့္ ဒုတိယလွံခ်က္တို႔က တူညီလားရားတစ္ခုတည္းသာ။ လွံသြားရာမွ ျဖစ္ေပၚလာသည္ ခပ္ပါးပါး အလင္းအရိပ္တန္းကိုပင္ သာမန္မ်က္လုံးျဖင့္ ျမင္ေနရ၏။မေရတြက္ႏိုင္ေသာ လွံအရိပ္မ်ား.. မေရတြက္ႏိုင္ေသာ လွံအလင္းရိပ္မ်ား..အဆက္မျပတ္ ႐ြာဆင္းေနသည့္ မိုးေရတန္းကဲ့သို႔..၊ ဒါသည္ ေရခဲနက္လွံသိုင္းပညာ၏ ဒုတိယေျမာက္ လွံသိုင္းကြက္.. ေသြးမိုးသိုင္းကြက္.." လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္.. ငါဟာ ေလာကႀကီးရဲ႕ စြမ္းအင္ေတြကို ဒီေလာက္အထိ အသုံးျပဳႏိုင္တယ္.. သဘာဝကေန အင္အားကို အသုံးခ်ၿပီးေတာ့ ငါ့ရဲ႕ လွံသိုင္းကို ပိုျမန္ေစႏိုင္တယ္.." ႐ႊယ္ယင္မွာ မွင္တက္ေနမိသည္။ ဤလွံသိုင္းပညာကို တီထြင္ခဲ့သူ ပညာရွင္ႀကီး ဂူယြမ္ဟန္သည္ သူ႔လွံသိုင္းပညာကို လ်င္ျမန္ျခင္းျဖင့္ ေပါင္းစပ္၍ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ အဆင့္တစ္ခုကို ေရာက္ရွိခဲ့ေပသည္။ ႐ႊယ္ယင္သည္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ေပမဲ့ ဒုတိယသိုင္းကြက္ကို ၆ ရက္မွ် အခ်ိန္ယူ၍ ေလ့လာခဲ့ရသည္။ တကယ္၍ သူကိုယ္တိုင္က ဤကဲ့သို႔ လွံသိုင္းပညာကို တီထြင္ဖို႔ ႀကံစည္ခဲ့ရင္လည္း ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး၏ ခြန္အားအျပည့္ႏွင့္ လွံ၏ လည္ပတ္အား ကို ထုတ္သုံးဖို႔၊ လွံကို အသုံးျပဳရာတြင္ သဘာဝတရား၏ စြမ္းအားကို ယူသုံးဖို႔က သူ႔အတြက္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ ေရခဲသူရဲေကာင္းစစ္သည္ျဖစ္သူ ဂူယြမ္ဟန္က အထြတ္အထိပ္ အဆင့္၏ အျမင့္ဆုံးေနရာကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ သူ႔လွံသိုင္းပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့၏။" ေရခဲနက္လွံသိုင္းပညာရဲ႕ ေသြးမိုးသိုင္းကြက္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ၿပီး အခ်ိန္မွာ ငါ့ရဲ႕ လွံက အရင္ကထက္ ပိုျမန္လာတယ္လို႔ ခံစားရတယ္.. တကယ္လို႔ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္နဲ႔ ျပန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရင္ သူ႔ကို သတ္ဖို႔က ပိုလြယ္သြားလိမ့္မယ္.. "႐ႊယ္ယင္မွာ ႐ႊင္ျမဴးသြားသည္။ ထိုကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္သည့္ လွံသိုင္းႏွင့္ ဆိုပါက ရန္သူတို႔မွာ သူ႔ကို ရင္ဆိုင္ရ ခက္ခဲသြားေစမည့္အျပင္ သူ႔အတြက္လည္း ရန္သူကို တစ္ခါတည္း ပြဲသိမ္းပစ္ဖို႔ ဟာကြက္မ်ားစြာ ထြက္ရွိေစလာလိမ့္မည္။ " ႐ႊယ္ယင္ " လူတစ္ေယာက္က ေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ ထိုသူမွာ က်ဳံးလိန္ ျဖစ္၏။က်ဳံးလိန္က အသက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ.. " မင္းရဲ႕ လွံသိုင္းပညာက ျပည့္စုံျခင္းအဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနၿပီးပဲ.. အဲဒါကိုလည္း ေန႔တိုင္း မရပ္မနား ေလ့က်င့္ေနတုန္းပဲလား.. မင္းကို ၾကည့္ၿပီ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ ရွက္ေနမိတယ္.. အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီကို ငါလာခဲ့တာပဲ.. အနည္းဆုံးေတာ့ ငါလည္း ေသြးပူက်င့္ရတာေပါ့.. "" လွံသိုင္းကို က်ေနာ္ မ်ားမ်ား ေလ့က်င့္ေလ.. အျပင္ကမာၻႀကီးမွာ က်ေနာ္ဟာ ေသးေသးေလးပဲ ဆိုတာ ခံစားရလာေလပဲ.." ႐ႊယ္ယင္က မိုးေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ " ကမာၻေလာကႀကီးမွာ ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ အရာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္... က်ေနာ္တို႔ဟာ သာမန္ေသမ်ိဳးေတြပဲေလ။. တစ္ခါတေလက်ရင္ လွံသိုင္းကို ေလ့က်င့္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသးငယ္သလို ခံစားရတယ္.. က်ေနာ္ရဲ႕ လွံသိုင္းပညာက ဆန္းက်ယ္ေပမဲ့ ကမာၻႀကီးရဲ သဘာဝတရားနဲ႔ ယွဥ္ရင္ လုံးဝကို ကြာျခားသြားတယ္ေလ.. ေလာကႀကီးဟာ ႏႈိင္းယွဥ္လို႔ ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး.. "" ဟားဟား.. ေတာ္ပါၿပီ.. မင္းေျပာတဲ့ ေလာကႀကီးရဲ႕ သဘာဝတရား ဆိုတဲ့ဟာက ငါတို႔လည္း မခံစားဖူးဘူးေလ.. ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဝမ္းနည္းသြားၿပီးေဟ့.. " က်ဳံးလိန္က သူ႔အား စေနာက္လိုက္သည္။ ႐ႊယ္ယင္လည္း ရယ္လိုက္မိသည္။ သူလည္း ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိသည့္အခါမွသာ ထိုအရာကို စတင္ ခံစားဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို သိရွိနားလည္းၿပီးေနာက္ သူသည္ သဘာဝတရား၏ အလွအပကို ကြဲကြဲျပားျပား ခံစားခဲ့ရ၏။ သူ႔စိတ္ဝိညာဥ္ကို ေလထဲမွာ ေမ်ာလြင့္ေစတာမ်ိဳး၊ မီးလွ်ံထဲမွာေတာင္ သက္ဆင္းေစတာမ်ိဳး၊ ကမာၻေျမႀကီး၏ ထုထည္ႀကီးမားတာကို ခံစားႏိုင္တာမ်ိဳး၊ ျမစ္ေရထဲမွာေတာင္ အတူတူ စီးေမ်ာေစတာမ်ိဳး လုပ္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးတို႔၏ ထူးျခားအံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို ပို၍ ရွင္းလင္းစြာ ခံစားရေလရာ ေလာကႀကီးကို သူ႔ႏွလုံးသားႏွင့္ ပို၍ ၾကည္ညိဳတတ္လာခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သူ႔လွံသိုင္းပညာကို ထုတ္သုံးလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ သဘာဝ၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ ေရစီးဆင္းျခင္း၏ သဘာသဘာဝကို သူ ခံစားႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္ညာဥ္က ေရထဲမွာ လုံးဝ နစ္ဝင္သြားသည့္အခါမွာ ေရစီးဆင္းမႈ၏ သဘာဝကို သူ ပို၍ ခံစားရသည္။ သူ႔လွံသိုင္းက မည္မွ် ႐ိုးစင္းၿပီ ၾကမ္းတမ္းသည္ကိုလည္း ခံစားရသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္က သဘာတတရား၏ အံ့ၾသဖြယ္ရာကို ျခယ္မႈန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနသကဲ့သို႔ပင္။ သို႔ေသာ္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိၾကသူတို႔မွသာ ထိုခံစားခ်က္ကို အားေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ခံစားသိႏိုင္မည္။ " ဦးေလးက်ဳံး.. " ႐ႊယ္ယင္က စပ္စုေမးလိုက္သည္။ " ဒီေန႔ ခ်င္းရွီကို မေတြ႕မိပါလား.. ေန႔လယ္ သူမျပန္လာဘူးလား.."" ငါ ၾကားတာက ခ်င္းရွီနဲ႔ သူ႔ေကာင္မေလးတို႔က တပ္သားေတြ ေခၚၿပီးေတာ့ ဒီမနက္ပဲ ေတာင္ေအာက္ဆင္းသြားၾကတယ္.. ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ထဲကို သြားလည္ၾကဖို႔ပဲ.. "ထို႔ေနာက္ က်ဳံးလိန္က သူ႔လက္ေျခာက္ဖက္ျဖင့္ ဓားေမာက္ရွည္ ေျခာက္လက္ကို ကိုင္စြဲကာ ေသြးပူအေနျဖင့္ သိုင္းကစားၾကည့္လိုက္သည္။ " ငယ္႐ြယ္ၾကတဲ့သူေတြကလည္း ေကာင္းလိုက္တာ.. "" အင္... " ႐ႊယ္ယင္လည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ခ်င္းရွီႏွင့္ သူ႔ေကာင္မေလးတို႔က အလြန္ ရင္းႏွီးသည့္ ဆက္ဆံေရး ရွိၾကသည္။ ထိုရက္ပိုင္းမွာလည္း ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ထဲကို ခဏခဏ သြားလည္ၾက၍ ႐ႊယ္ယင္လည္း အထူးအဆန္း မျဖစ္ေနေတာ့ေခ်။ ***ညေန ေနဝင္သည့္အခ်ိန္.. စစ္သည္အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က လမ္း၏ တစ္ဖက္တြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ လမ္းတစ္ဖက္တြင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္စုံတြဲတစ္တြဲက ေအးေအးလူလူျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကာ လွပေသာ ပန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ရႈခင္းကို ၾကည့္ရႈအပန္းေျဖေနၾကသည္။ ထိုစုံတြဲမွာ ခ်င္းရွီႏွင့္ဂ်ိ႐ုံတို႔ပဲ ျဖစ္ၾက၏။" ဒီပန္းေလးက တကယ္ကို လွတာပဲ.. ဒီေနရာမွာ ေႏြရာသီက်မွပဲ ျမက္ပင္ေတြနဲ႔ ပန္းေတြ ျမင္ရတာ.. က်န္တဲ့အခ်ိန္ဆို ေတာ္ေတာ္ေအးၿပီး ႏွင္းေတြပဲ အျပည့္ ဖုံးလႊမ္းေနတယ္.. "ဂ်ိ႐ုံက အဝါေရာင္ ပန္းပြင့္ငယ္ေလးတစ္ပြင့္ကို ခူးၿပီး သူမရဲ႕ ဆံပင္ထဲကို ထိုးစိုက္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ခ်င္းရွီဘက္ လွည့္လိုက္ကာ ရယ္ေမာရင္း ၿပဳံးလိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။" ကြၽန္မ လွရဲ႕လား.. "" သိပ္လွတာေပါ့.. ရီေ႐ႊၿမိဳ႕မွာဆို မင္းေလာက္ လွတဲ့သူ မရွိပါဘူးကြာ.. " ခ်င္းရွီက ရယ္ေမာရင္း ေျဖလိုက္သည္။လြန္ခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းတြင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ထိုအေၾကာင္းကို ဂ်ိ႐ုံက အစပင္ မေဖာ္ပဲ ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ဆက္ဆံေရးက တျဖည္းျဖည္း ေကာင္းမြန္လာခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ဘက္ကိုလည္း အလည္သြားေနသးရာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ ဆက္ဆံေရးက အေတာ္ေလး ေကာင္းမြန္ေန၏။ " ရွင္က အရမ္းၾကင္နာတတ္တာပဲ.. " ဂ်ိ႐ုံက ေျပာလိုက္သည္။" ရွင္ ဒီေလာက္ ၾကင္နာတတ္မွန္း အရင္က မသိခဲ့မိဘူး.. မိန္းမလွအေၾကာင္း ေျပာရင္လည္း အစ္မ႐ိုယြဲ႕တစ္ေယာက္သာ ကြၽန္မထက္ ပိုလွတာ.. ဟုတ္သား.. ရဲတိုက္မွာ အစ္မ႐ိုယြဲ႕ မရွိေနတာ ရက္နည္းနည္း ၾကာေနၿပီးေနာ္.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. ရွင့္အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားလို႔လား.. "" အင္း " ခ်င္းရွီက ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ " ငါလည္း သတိထားမိတယ္.. အစ္ကိုႀကီးကို ေမးေသးတယ္.. ဒါေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ လာမေမးဖို႔ ေျပာတယ္.. အစ္မ႐ိုယြဲ႕ကို ရဲတိုက္ထဲထဲေတာင္ ေပးမဝင္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္.. သူနဲ႔ေတာင္ ေဝးေဝးမွာ ေနဖို႔ ေျပာသြားေသးတယ္.. "" ၾကည့္ရတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ျပတ္သြားၿပီး ထင္တယ္.. " ဂ်ိ႐ုံက မွတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ " ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ.. " ခ်င္းရွီက ရယ္ေမာလိုက္သည္။ " တကယ္တမ္းက အစ္ကိုႀကီးဟာ အစ္မ႐ိုယြဲ႕ကို ရည္းစားစကားေတာင္ မေျပာဖူးဘူးေလ.. "ဂ်ိ႐ုံလည္း ရယ္ေမာလိုက္သည္။ အမွန္တြင္ ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ သူမဟာ ဂုဏ္ယူၿပီးေတာ့ ဝမ္းသာသြားသည္။ ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္၏ တပည့္မ်ားထဲတြင္ သူမ၏ ႐ုပ္ရည္ႏွင့္ ဟန္ပန္အမူအရာမ်ားေၾကာင့္ သူမကိုယ္ သူမ ယုံၾကည္ခ်က္ ရွိေသာ္လည္း ႐ိုယြဲ႕၏ အလွႏွင့္ ယွဥ္ၾကည္ပါက သူမ မယွဥ္သာေခ်။ ႐ုပ္ရည္အသြင္အျပင္ကို ၾကည့္၍ ဆုံးျဖတ္ရရင္ ႐ိုယြဲ႕က အေတာ္ေလး ေခ်ာေမာလွပသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူမ၏ မ်က္လုံးတို႔က ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိသည္။ ဂ်ိ႐ုံ၏ အရပ္အေမာင္းက ေသးငယ္ေသာ္လည္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က မိန္းမလွ စာရင္းဝင္၏။ ခုံ႐ိုယြဲ႕မွာ ဂ်ိ႐ုံထက္ ပိုသြယ္လ်ၿပီး အရပ္ရွည္၏။ အားလုံးႏွင့္လည္း သင့္ျမတ္ေအာင္ ေနတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ႐ိုယြဲ႕ကို သေဘာက်သူ မ်ားစြာ ရွိၾကသည္။ ထို႔အျပင္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ သူမ၏ ဆက္ဆံေရးတို႔ေၾကာင့္လည္း တပည့္မ်ားၾကားတြင္ သူမသည္ အေတာ္ေလး နာမည္ႀကီးေပ၏။ ခြပ္.. ခြပ္.. ခြပ္..သူတို႔ ေဘးနားက လမ္းတြင္ အေဝးကေန က်ယ္ေလာင္စြာျဖင့္ ေျပးလာေနေသာ ျမင္းခြာသံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ၾကက္ေသြးေရာင္ခ်ပ္ဝတ္အက်ႌႏွင့္ စစ္သည္တစ္ဦးက အေရွ႕ကေန ထြက္ေပၚလာသည္။ ထိုအဖြဲ႕၏ အေရွ႕ဆုံးတြင္ သုံးေျမာင္ႀတိဂံသဏၭာန္ မ်က္သူငယ္အိမ္ ရွိသည့္ လူငယ္တစ္ဦးက ျမင္းကို ဦးေဆာင္ စီးနင္းလာၿပီး သူက တန္ဖိုးျမင့္ အဝတ္အစားကို ဝတ္ဆင္ထားေလသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ကာျဖင့္ သူသည္ စိတ္လက္တက္ႂကြေနဟန္ ရသည္။ " အစ္ကိုေက်ာက္ေရ.. ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က တကယ့္ကို နယ္စပ္က်ၿပီး ေသးငယ္တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ပဲ.. စီရင္စုၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဒီေနရာက အေတာ္ေလး ေခါင္တာပဲဗ်.. ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႕စား ပို႔ေပးတဲ့ မိန္းမလွ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တကယ့္ကို စိတ္ေက်နပ္စရာပဲဗ်ိဳ႕.. "အျဖဴေရာင္အဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သုံးေျမာင္ႀတိဂံသဏၭာန္ မ်က္သူငယ္အိမ္ ရွိသည့္ လူငယ္က ရယ္ေမာရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။ သူ႔နံေဘးတြင္ မီးခိုးေရာင္ အဝတ္ႏွင့္ ေအးစက္စက္အသြင္ ရွိသည့္ ျမင္စီးသမားတစ္ေယာက္က ပါလာေလ၏။ " သခင္ေလး.. အျပင္ကို အလည္ထြက္တာ လုံေလာက္ပါၿပီး.. က်ေနာ္တို႔ စစ္တပ္ထဲ ဝင္တဲ့အခါမွာ ဥပေဒကို ေသခ်ာ လိုက္နာရပါမယ္.. တကယ္လို႔ တျခားေနရာမွာဆိုရင္ သခင္ႀကီးက သူ႔ၾသဇာကို သုံးၿပီး သခင္ေလးကို ကာကြယ္ေပးမွာပါ.. ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္မွာဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေလးအေနနဲ႔ ဗ႐ုတ္က်လို႔ မရပါဘူး.. "" စိတ္မပူပါနဲ႔.. စစ္တပ္ထဲ ေရာက္ရင္ေတာ့ က်ဳပ္ ျပႆနာ မရွာေတာ့ပါဘူး.. "အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံႏွင့္ မ်က္ဝန္းအိမ္က သုံးေျမႇာင္ႀတိဂံသဏၭာန္ ရွိသည့္ လူငယ္က ေျပာလိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ သူ႔မ်က္ခုံးက ပင့္တက္သြားသည္။ အေဝးက တုန္ပိုခ်င္းရွီႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔မွာ သြားရည္ပင္ က်လာသည္။ " အစ္ကိုေက်ာက္.. ဟိုမွာ ၾကည့္လိုက္ဦး.. က်ဳပ္တို႔အေရွ႕မွာ မိန္းမလွေလးတစ္ေယာက္ပဲ.. လွခ်က္က.. "ဂ်ိ႐ုံက အသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရွိေပမဲ့ သူမ၏ ကိုယ္လုံးက အေတာ္ေလး ဖြံ႕ၿဖိဳးေနၿပီး ျဖစ္၏။ ထို႔အျပင္ ေမွာ္ဆရာမတစ္ဦးလည္း ျဖစ္၍ သူမ၏ ဟန္ပန္က သာမန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ မတူေနေခ်။ ထို႔အျပင္ သူမ၏ ေခါင္းထက္က အဝါေရာင္ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္ေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္၏ ႏွလုံးသားကို ပို၍ လႈပ္ခါသြားေစသည္။ ေမွာ္ဆရာမဆိုတာ ရွားပါးေပမဲ့ ေခ်ာေမာလွပသည့္ ေမွာ္ဆရာမတို႔က ပို၍ ရွားပါး၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ခ်မ္းသာသည့္ မင္းမ်ိဳးစိုးႏြယ္ဝင္တို႔က ရွားပါးသည့္ အရာကိုမွ သေဘာက်တတ္သည္ႏွင့္ ကြက္တိပင္။ " ေဟ့.. ဟို မိန္းကေလး.. " အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္က ေအာ္ေခၚလိုက္ရင္း သူ႔ရဲ႕ ႏွင္းစီးျမင္းကို အေသာ့ႏွင္ကာ ခ်င္းရွီတို႔ႏွစ္ေယာက္ထံ ဦးတည္သြားလိုက္သည္။ " ဒီနားတစ္ဝိုက္ကို လိုက္မလည္ခ်င္ဘူးလား.. မင္းေဘးနားက ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေကာင္ေလးကေတာ့ အ႐ြယ္ငယ္ေသးတာပဲ.. မိန္းမလွတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရသာကို ဘယ္လို ျမည္စမ္းရမလဲဆိုတာေတာင္ သိမွာ မဟုတ္ဘူး.. ေဟာဒီအစ္ကိုက ျပသေပးမွာေပါ့.. "" ဟြန္႔ "ခ်င္းရွီႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံတို႔၏ မ်က္ႏွာအမူအရာက အနည္းငယ္ ပ်က္သြားသည္။ ေဘးနားက စစ္သည္တို႔က ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါမွာ ေဒါသထြက္ကုန္ၾကၿပီး အားလုံးလိုလိုက သူတို႔ရဲ႕ ႂကြယ္ေႁခြဒူးေလးကို ထုတ္လိုက္ၾကသည္။ " မင္းက ဘယ္သူလဲ.. " ခ်င္းရွီက ေအးစက္စြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ ဤ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕တြင္ ဘယ္သူမွ သူ႔ကို ရန္စရဲသူ မရွိေခ်။ " သခင္ေလး.. " စစ္သည္မ်ား ဝတ္ဆင္ထားသည့္ သံခ်ပ္ဝတ္ေပၚက အမွတ္အသားကို မီးခိုးေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူက မွတ္မိသြားသည္။ သူက သခင္ေလးနားသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။" သူတို႔က ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ရဲ႕ ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက စစ္သည္ေတြပဲ.. ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမရဲ႕ အရွင္သခင္က တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ပဲ.. သူက အသက္ ၁၅ ႏွစ္တည္းနဲ႔ ပ်က္သုန္းျခင္းေတာင္တန္းမွာ ေဆးလ္ဗားမြန္းဝံပုေလြကို သတ္ခဲ့တယ္.. အခုဆိုရင္ သူက ေငြလအဆင့္မွာ ရွိေနလိမ့္မယ္.. က်ေနာ္တို႔က သူတို႔ေနရာနဲ႔ အေတာ္ေလး နီးကပ္ေနတယ္ ထင္တယ္.. ျပႆနာကို မဖိတ္ေခၚတာ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္.. "" ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမ.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္..ဟုတ္လား.. " အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ သူတို႔က အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲမွာ ရွိေနတယ္ မဟုတ္လား.. ဘာေၾကာင့္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို ဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ.. စီရင္စုထဲမွာ သူ႔ကလန္က အင္အားႀကီး ကလန္တစ္ခု ျဖစ္သလို သူ႔ကလန္၏ အစြမ္းထက္ပုံကိုလည္း ေနရာတိုင္းမွာ ၾကားသိၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔၏ ကလန္က အရမ္းကို ႀကီးမားၿပီး အင္အားႀကီးသည့္ ကလန္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဒီလို နယ္စပ္ဖ်ားက ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ၿမိဳ႕က ကလန္တစ္ခုကို အေပၚစီးကေန ၾကည့္လို႔ ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အခုတြင္ သူမွာ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ရွိသည့္ အေဖာ္တစ္ေယာက္ႏွင့္ အဖြဲ႕ငယ္တစ္ဖြဲ႕သာ ပါသည္။ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔က သူ႔အတြက္ ခက္ခဲသည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေန၏။သူ႔စိတ္ထဲမွာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ေပမဲ့ လူငယ္က ဝင့္ႂကြာစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ငါက ဘယ္သူလဲ ဟုတ္လား.. နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက ကလန္ေသးေသးေလးက မင္းတို႔လို လူေတြက ငါ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိဖို႔ အခြင့္ ရွိလိုလား.. "" ဒီမွာ ရွင္ ေသခ်ာ နားေထာင္.. " ခ်င္းရွီေဘးနားတြင္ ရပ္ေနသည့္ ဂ်ိ႐ုံက ေဒါသထြက္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " သူက ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမရဲ႕ သခင္ေလး တုန္ပိုခ်င္းရွီပဲ.. သူ႔အစ္ကိုက ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမရဲ႕ အရွင္သခင္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္.. ရွင္ကမ်ား ကြၽန္မကို သားေျပာမယားေျပာ ဆိုခ်င္ေသးတာလား.. ခ်င္းရွီ.. သူေျပာတာကို ရွင္ဘာလို႔ မတုံ႔ျပန္တာလဲ.. သူ႔ကို ဒီအတိုင္း ေစာ္ကားခြင့္ျပဳမွာလား. "" ေဟ့.. မင္း သူ႔ကို ေတာင္းပန္လိုက္.. " ခ်စ္သူမိန္းကေလး၏ အေရွ႕တြင္မို႔ ခ်င္းရွီလည္း မ်က္ႏွာပ်က္မခံဝံ့ကာ ခ်က္ခ်င္း ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။ " မင္း မေတာင္းပန္ရင္ ဒီရီေ႐ႊၿမိဳ႕ကေန ထြက္သြားရဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔.."" မင္း.. ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းေတြပါလား.. "အျဖဳေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္မွာ အစပထမတြင္ ျပန္ဆုတ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိေသာ္လည္း မာနႀကီးသူတစ္ေယာက္မို႔ ခ်က္ခ်င္း ေဒါသထြက္ကာ ရွဴးရွဴးရွားရွား ျဖစ္သြာသည္။ သူမ်က္လုံးမွာ ေအးစက္စက္ ျဖစ္သြားၿပီး.. " နယ္စပ္ၿမိဳ႕က ကလန္းေသးေသးေလးကမ်ား.. ငါ့အေရွ႕မွာ ေမာက္မာရဲတယ္ေပါ့.. ကိုယ့္အေျခအေနကိုေတာင္ မသိၾကပါလား.. သြား.. အားလုံးကို သတ္လိုက္ၾက.. ေကာင္မေလးကိုပဲ ငါ့အတြက္ ေခၚလာခဲ့ၾက.."အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ အားလုံးကို သတ္လိုက္ၿပီးႏွင့္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ မေရာက္လာခင္ စစ္တပ္ဆီကို ေျပးသြားဖို႔ပင္။ " အမိန္႔အတိုင္းပါပဲ.. " သူႏွင့္ ပါလာသည့္ စစ္သည္မ်ားက ခ်က္ခ်င္း နာခံလိုက္သည္။ " မင္းကမ်ား.. " ခ်င္းရွီက ေၾကာင္အမ္းသြားသည္။ လူတစ္ေယာက္ကို လြဲမွားစြာ ေျပာလိုက္ျခင္းက သတ္ဖို႔ အဓိပၸါယ္လား.." သြား " မီးခိုးေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေပမဲ့ အမိန္႔ကိုေတာ့ နာခံလိုက္သည္။ သူက ျမင္းေပၚကေန ခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး အစိမ္းေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္ အကာအကြယ္ကို အသုံးျပဳလိုက္သည္။ ႐ႊစ္.. ထို႔ေနာက္ အလင္းကဲ့သလို႔ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ သတ္ျဖတ္ဖို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္၍ ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက စစ္သည္တို႔မွာ ထိတ္လန္႔သြားၾကသည္။ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ စစ္သည္တစ္ေယာက္လား..သူသို႔၏ ၾကယ္ေႁခြဒူးေလးက ဥကၠာပ်ံအဆင့္ တစ္ေယာက္ကို သတ္ႏိုင္တယ္ ဆိုေပမဲ့ သူတို႔ စိတ္မလႈပ္ရွားဘဲ မေနႏိုင္ၾကေခ်။ ေငြလအဆင့္တစ္ေယာက္ကို ၾကယ္ေႁခြဒူးေလး အလက္တစ္ရာေလာက္ျဖင့္ ဝန္းရံထားလွ်င္ အေနာက္ဆုတ္ေကာင္း ဆုတ္ေပလိမ့္မည္။ ႏို႔မဟုတ္လွ်င္ သူ႔ရဲ႕ လ်င္ျမန္မႈေၾကာင့္ ခ်ိန္ပစ္ဖို႔က ခက္လွသည္။ " ျမန္ျမန္ ေရွာင္ၾက.. အားလုံးပဲ.. အျဖဴေရာင္အဝတ္နဲ႔ လူငယ္ကိုပဲ ခ်ိန္ထားလိုက္ၾက.."စစ္သည္တို႔က အေတြ႕အႀကဳံရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ရန္သူ၏ တိုက္ခိုက္မႈကို သူတို႔ ေရွာင္တိမ္းလိုက္ၾကသည္။ " သတ္.." ၾကက္ေသြးေရာင္ခ်ပ္ဝတ္အက်ႌ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ တစ္ဖက္က စစ္သည္တို႔က သူတို႔ထံ ေျပးဝင္လာၾကသည္။ ခ်င္းရွီမွာ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ဖူးသူ မဟုတ္၍ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ သူ႔ရဲ႕ ေမွာ္အသုံးအေဆာင္ထဲက မႏၲန္အင္းကြက္က လူအမ်ားႀကီးကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ မလြယ္ေခ်။ အထူးသျဖင့္ ဥကၠာပ်ံအဆင့္တစ္ေယာက္ အေရွ႕တြင္ ပို၍ မလြယ္ကူေခ်။ ခ်င္းရွီ လက္ကို တစ္ခ်က္ လွည့္လိုက္သည့္အခါတြင္ ေမွာ္စာလိပ္တစ္လိပ္က ထြက္ေပၚလာသည္။ ဒါသည္ ႐ႊယ္ယင္ ေပးထားသည့္ ေမွာ္စာလိပ္မ်ားထဲက တစ္ခု ျဖစ္သည္။ အဆင့္ ၅ ရွိသည့္ ေမွာ္စာလိပ္လည္း ဟုတ္၏အပိုင္း ( ၅၇ ) သူ႔ ေနာက္ခံက ဘာလဲ" မေကာင္းေတာ့ဘူး.. " မီးခိုးေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူက ခ်င္းရွီ ေမွာ္စာလိပ္ ထုတ္သုံးလိုက္သည္ကို ျမင္ေသာအခါ ေခ်ာက္ခ်ားသြားသည္။ ထိုလူငယ္က သူ႔ကို ပစ္မွတ္ထားေန၏။ မွန္၏.. ထိုလူငယ္သည္ လက္ထဲက ေမွာ္စာလိပ္ျဖင့္ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ျဖစ္သူ သူ႔အားမွ ဦးတည္၍ တိုက္ခိုက္လိုက္ေလၿပီ။ ဝ႐ုန္း.. ဒုန္းး.. ဒုန္း.. ေကာင္းကင္ယံတြင္ အစိမ္းေရာင္အလင္း ရွိသည့္ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ မိုးႀကိဳးႀကီးမ်ား ဖ်ိဳးခနဲ ဖ်တ္ခနဲ လင္းလက္ေတာက္ပလာကာ ေျမျပင္ေပၚ က်လာေလသည္။ ေျမျပင္တြင္ အစိမ္းေရာင္ အလင္းတန္းေတာအုပ္သဖြယ္ လႊမ္းၿခဳံလာခဲ့သည္။ သိပ္သည္းေသးငယ္စြာ ပစ္ခ်လာသည့္ မိုးႀကိဳး အလင္းေၾကာင္းမ်ားအနက္ ရွစ္ေၾကာင္းက တြန္႔လိမ္ေရာယွက္လ်က္ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ စစ္သည္ထံ ဦးတည္သြားသည္။ ထိုစစ္သည္မွာ ေရွာင္တိမ္းဖို႔ အခ်ိန္ပင္ မရလိုက္။ ဒုန္းခနဲ ျမည္သံႏွင့္အတူ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးက ျပာမႈန္႔အျဖစ္သို႔ ဘဝ ေျပာင္းသြား သည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ေမွာ္စာလိပ္ကို အသုံးမျပဳဘဲႏွင့္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာတို႔မွာ အဆင့္ ၅ ရွိသည့္ မိုးႀကိဳးမႏၲန္ကို ဆင့္ေခၚဖို႔က အခ်ိန္မ်ားစြာ လိုအပ္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ ေမွာ္မႏၲန္က ထုတ္ေပးသည့္ ေမွာ္အစြမ္းမွာ မွန္းဆ၍ပင္ မရႏိုင္ေခ်။ ' မဟုတ္ဘူး.. " အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္ကား ေအာ္ဟစ္ရင္း ဒိုင္းတစ္ခု၏ အေနာက္ကြယ္တြင္ ပုန္းေအာင္းေနရ၏။ သူ႔ရဲ႕ အေဖာ္စစ္သည္က တစ္ကိုယ္လုံး ပ်က္စီးသြားတာကို ၾကည့္ၿပီး သူလည္း ေခ်ာက္ခ်ားသြားခဲ့ကာ မ်က္ကလူး ဆန္ပ်ာျဖင့္ ေအာ္ဟစ္လိုက္၏။ " ငါ.. ငါ.. " " ဒုန္း.." သူလည္းပဲ တစ္ကိုယ္လုံး အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ သူက အေတာ္ေလး အားနည္းသူ တစ္ေယာက္မို႔ ထိုမွ် အဖ်က္အင္အားေကာင္းေသာ မိုးႀကိဳးဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိမွာ မဟုတ္ေခ်။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းသည့္ အစိမ္းေရာင္ မိုးႀကိဳးေပါင္း ၉၉ ခ်က္တို႔က မိုးေကာင္းကင္မွ ဆင္းသက္ခဲ့ၾကကာ ေျမျပင္တြင္ အစိမ္းေရာင္သစ္ပင္အုပ္ႀကီးကဲ့သို႔ ဆင္တူစြာ ဖြဲ႕တည္ ရွိလာခဲ့သည္။ ထိုေမွာ္အစြမ္းသည္ အဆင့္ ၅ ရွိသည့္ မိုးႀကိဳးေတာအုပ္ မႏၲန္ပင္ ျဖစ္ေခ်သည္။ ခ်င္းရွီမွာ က်ဆင္းလာေသာ မိုးႀကိဳးစီးေၾကာင္းတို႔ကို ဥကၠာပ်ံအဆင့္ စစ္သည္ဆီသို႔ ဦးတည္သြားေအာင္ပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ က်န္သည့္ မိုးႀကိဳးစီးေၾကာင္းကို ထိန္းေက်ာင္းဖို႔အတြက္ သူ႔တြင္ သန္မာေသာ စိတ္ခြန္အားမ်ား မရွိေနေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အစိမ္းေရာင္မိုးႀကိဳးက ဆင္းသက္လာၿပီး အစိမ္းေရာင္ ေတာအုပ္ႀကီးအသြင္ျဖင့္ ရွိေနကာ ပတ္ဝန္းက်င္က ရွိေနသူမွန္သမွ်အား ထိမွန္ေနေတာ့သည္။ ခ်င္းရွီမွာ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားၿပီး မိုးႀကိဳးပစ္ခ်က္မ်ားကို ရန္သူဆီ ေရာက္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ စြမ္းအားႀကီးသည့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခ်က္တစ္ခုက အျဖဴေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္ဆီကို ထိမွန္သြားသည္။ " အား..အား.. " တခ်ိဳ႕ေသာ ၾကက္ေသြးေရာင္ခ်ပ္ဝတ္အက်ႌႏွင့္ စစ္သည္တို႔က မိုးႀကိဳးမႏၲန္အစြမ္းႏွင့္ ထိမွန္သြားၾကကာ ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾက၏။ တဖန္ ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက စစ္သည္တို႔မွာ လူစုခြဲ၍ ဝိုင္းႀကီးဖြဲ႕ ပိတ္ဖမ္းထားၾကသည္ ျဖစ္ရာ တစ္ဖက္က ရန္သူတို႔မွာ လူအနည္းငယ္သာ ရွိေနစဥ္အခ်ိန္တြင္ ခ်င္းရွီက မိုးႀကိဳးေတာအုပ္ မႏၲန္၏ ပစ္ခတ္မႈကို ရန္သူဆီသို႔ ဦးတည္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ဘက္က စစ္သည္တို႔မွာ ထိုစက္ကြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ၾကသည္။ " ထြက္ေျပးၾကေဟ့.. " " ျမန္ျမန္..လြတ္ေအာင္ ေျပးၾက.." တစ္ဖက္က စစ္သည္ အေယာက္ ၂၀ တို႔မွာ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ မိုးႀကိဳး ေတာအုပ္မႏၲန္၏ အစြမ္းသက္ေရာင္မႈဧရိယာထဲကေန လြတ္ေျမာက္သြားၾကသည္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူတို႔၏ ျမင္းေပၚ ခုန္တက္လိုက္ၾကကာ ထိုေနရာမွ အလ်င္ျမန္ဆုံး ဆုတ္ခြာ ေျပးသြားၾကသည္။ " ႐ႊစ္.. ႐ႊစ္.. ႐ႊစ္.." ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက စစ္သည္တို႔လည္း အခြင့္ေကာင္းကို ယူ၍ ၾကယ္ေႁခြဒူးေလးမ်ားျဖင့္ အေနာက္ဆုတ္ေျပးသြားေသာ ရန္သူတို႔ကို ပစ္လႊတ္ၾကသည္။ " အခု အဆင္ေျပသြားၿပီ.." ခ်င္းရွီက ရည္စားျဖစ္သူ၏ လက္ကို ဆြဲကိုင္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " ကြၽန္မ.. ကြၽန္မ.. " ဂ်ိ႐ုံက ေၾကာက္လန္႔ေနဆဲပင္။ " ကြၽန္မတို႔ အားလုံး ေသၾကရေတာ့မလို႔ပဲ.. ကံေကာင္းလို႔ေပါ့.. ရွင့္မွာ အစြမ္းထက္တဲ့ ေမွာ္စာလိပ္ ရွိေနတာ.." " အကာအကြယ္ရတနာအျဖစ္ အစ္ကိုႀကီးက ငါ့ကို ေပးထားတာ.." သို႔ေသာ္ ခ်င္းရွီက ဒီထက္ ပိုၿပီး မေျပာျပေတာ့ေပ။ ႐ႊယ္ယင္က သူ႔အား ေမွာ္စာလိပ္ ရွိေနသည့္ အေၾကာင္းကို ထုတ္မေျပာမိဖို႔ မွာထားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တကယ့္ကို ေသလုနီးပါး အေျခအေန ေရာက္မွ သူ ထုတ္သုံးလိုက္ရသည္။မၾကာမီမွာပဲ ထြက္ေျပးသြားၾကသည့္ ျမင္းစီးသမားမ်ား အေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္သြားၾကသည့္ ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမ၏ စစ္သည္မ်ားက ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။" သခင္ေလး.. ရန္သူေတြ အမ်ားစုက လြတ္ေျမာက္သြားၾကတယ္.. ဘာလို႔ဆို ႂကြယ္ေႁခြဒူးေလးနဲ႔က သုံးရခက္လို႔ပဲ.. သူတို႔ထဲက ၁၆ ေယာက္ေလာက္ပဲ လြတ္သြားတယ္.. "အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေျပာလိုက္သည္။" ဒီေနရာကို ရွင္းလင္းထားလိုက္ေတာ့.. အခု ငါတို႔ ႏွင္းလင္းယုန္ရဲတိုက္ကို ျပန္လွည့္သြားၾကမယ္.."စိတ္မသက္မသာ ခံစားေနရသည့္ ခ်င္းရွီက အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ***ညေနအခ်ိန္တြင္.. ညီေလးျဖစ္သူ၏ အသက္ေသလုနီးပါး အေျခအေနကို အေစခံတစ္ေယာက္က ႀကိဳတင္ သတင္းပို႔လာ၍ ႐ႊယ္ယင္လည္း က်ဳံးလိန္၊ ထုံစန္းတို႔ႏွင့္အတူ ရဲတိုက္ ဂိတ္တံခါးတြင္ ခ်င္းရွီ ျပန္အလာကို သြားေစာင့္ေနလိုက္သည္။ ရဲတိုက္ဂိတ္ တံခါးအေရွ႕က တံတားအရွင္ကလည္း နိမ့္ခ်ထားလိုက္ကာ ဂိတ္တံခါးကိုလည္း ဖြင့္ထားလိုက္သည္။ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္တြင္ ခ်င္းရွီႏွင့္ သူ႔ရဲ႕ စစ္သည္အဖြဲ႕တို႔က ၾကက္ေသြးေရာင္ခ်ပ္ဝတ္အက်ႌႏွင့္ ျမင္းစီးသမားတို႔၏ အေလာင္းမ်ားကို သယ္ေဆာင္လာၾကသည္။ " ကြၽန္မ.. ေမွာ္ဆရာႀကီးရဲ႕ အိမ္ကိုပဲ အရင္ျပန္သြားလိုက္မယ္.. " ဂ်ိ႐ုံက အားေဖ်ာ့ေသာ အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " အင္း.. " ခ်င္းရွီလည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ဂိတ္တံခါးက ပြင့္ေန၏။ခ်င္းရွီက ႐ႊယ္ယင္ထံ ေလွ်ာက္သြားကာ သူ႔ေခါင္းကို ငုံ႔ထားသည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. "" အရင္ျပန္ၿပီး အနားယူလိုက္.. ညက်မွ ထပ္ေျပာတာေပါ့.. "သူ႔ညီေလးကို ႐ႊယ္ယင္ အျပစ္မတင္ခဲ့ပါ။ ေနာက္ၿပီး ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ အသက္ေသလုနီးပါး ႀကဳံလိုက္ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ခ်င္းရွီ မည္မွ် ေၾကာက္လန္႔ေနမလဲ ဆိုတာကို သူ နားလည္ႏိုင္သည္။ ခ်င္းရွီလည္း ေခါင္းညိတ္ လိုက္ကာ ရဲတိုက္အထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။ " မင္း.. အေနာက္ကေန လိုက္လာခဲ့.." ႐ႊယ္ယင္က အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ အေစာင့္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လည္း အေနာက္ကေန ေလးစားစြာ လိုက္လာခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ရဲတိုက္အထဲ ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲျဖင့္ ဝင္လာခဲ့သည္။ " ဘာေတြ ျဖစ္လာခဲ့လဲ.. "႐ႊယ္ယင္က ေမးလိုက္ေတာ့သည္။ သူႏွင့္အတူ က်ဳံးလိန္၊ ထုံစန္းတို႔ကလည္း ေျဖရွင္းခ်က္ကို နားစိုက္ေထာင္ထားလိုက္ၾကသည္။ " အရွင္ေလး.. ဒီေန႔လည္း ပုံမွန္အတိုင္း သခင္ေလးနဲ႔ မိန္းကေလးဂ်ိ႐ုံတို႔က ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ထဲ သြားတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုက္ပါ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ပါတယ္.. "အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အျဖစ္အပ်က္၏ အေသးစိတ္အေၾကာင္းအရာေတြကိုပါ ရွင္းျပလိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံး အစီအရင္ခံလိုက္ၿပီးေနာက္ သူက အသက္ျပင္း ခ်လိုက္ကာ" သခင္ေလးကြၽင္းရွိက သူ႔ရဲ႕ ေမွာ္အစြမ္းကို အသုံးျပဳလိုက္တာ တကယ္ကို ကံေကာင္းသြားခဲ့တယ္.. မဟုတ္ရင္.. က်ေနာ္တို႔ဘက္က လူႏွစ္ေယာက္ ေသသြား တာထက္ ပိုသြားလိမ့္မယ္.. အဲဒီ မီးခိုးေရာင္အဝတ္နဲ႔ စစ္သည္က အရမ္းကို လ်င္ျမန္ တာ.. မိုးႀကိဳးေတာအုပ္မႏၲန္အစြမ္းကို မထိမွန္ေသးခင္မွာ သူက က်ေနာ္တို႔ စစ္သည္ ႏွစ္ေယာက္ကို သတ္ထားၿပီးၿပီ.."႐ႊယ္ယင္လည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။" ေသသြားတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္အတြက္က ေထာက္ပံေၾကး ႏွစ္ဆ ေပးလိုက္ပါ.. သူတို႔ရဲ႕ မိသားစုအတြက္ ငါတို႔ ဆက္ၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးထားမယ္.. ၿပီးေတာ့ အတူပါသြားတဲ့ စစ္သည္ေတြအတြက္ သူတို႔ကို ေငြဒဂၤါး ဆယ္ျပားစီ ေပးလိုက္ပါ.."" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. အရွင္.." အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဝူက ဝမ္းသာစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " အျဖဴေရာင္အဝတ္နဲ႔ လူငယ္ေလးက ဘယ္သူလဲဆိုတာ မင္းသိရဲ႕လား.. "႐ႊယ္ယင္က ထပ္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။ " မသိပါဘူး.. . အရွင္.. ဒါေပမဲ့ သူ စကားေျပာတဲ့ ေလသံအရ သူတို႔ဟာ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.."႐ႊယ္ယင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ျပႆနာက အစပ်ိဳးေနေလၿပီ။အထက္တန္းစား လူကုံထံအသိုင္းအဝိုင္းထဲက သခင္ေလးတစ္ေယာက္ကို သူ႔ညီေလး သတ္လိုက္တာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိေနၿပီ။ ဒီကိစၥ ေပါက္ၾကားဖို႔က အေႏွးႏွင့္အျမန္ပင္။ အင္ပါယာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒအရ ခ်င္းရွီသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ တကယ္၍ ေသသြားသည့္ သခင္ေလးက သာမန္ကလန္မွ လူျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ထိုကိစၥက ေျဖရွင္း၍ ရႏိုင္ေသး၏။ သို႔ေသာ္ ကလန္ႀကီးတစ္ခုမွ ေပါက္ဖြားလာသူ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ထိုကိစၥကို လြယ္လြယ္ေလးႏွင့္ ေျဖရွင္း၍ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ေခ်။ ျပႆနာကား အိမ္ေရွ႕တံခါးကို လာေခါက္ေနေလသည္။ " ႐ႊယ္ယင္.. ခ်င္းရွီ သတ္လိုက္တဲ့သူက ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ကို စုံစမ္းဖို႔က ခက္ခဲလိမ့္မယ္..အဇူရီျမစ္စီရင္စုက အရမ္းကို က်ယ္လြန္းတယ္.. အထက္တန္းကလန္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ.. သူက ဘယ္ကလန္က လာသလဲ ဆိုတာ ဘယ္သူ သိႏိုင္မလဲ.. "စီရင္စုနယ္ထဲတြင္ ရွိေသာ အထက္တန္းစား လူကုံတံတို႔၏ ေနအိမ္မ်ားစြာ အထဲမွာမွ ထိုသခင္ေလး၏ ဇာစ္ျမစ္ကို ရွာေဖြဖို႔ကို စဥ္းစားၾကည့္႐ုံႏွင့္ က်ဳံးလိန္မွာ ေခါင္းထူပူလာခဲ့သည္။ " ဒါဆို သူတို႔အေလာင္းေတြကိုေရာ သယ္လာခဲ့ေသးလား.. " ႐ႊယ္ယင္က ေမးလိုက္၏။" ဟုတ္ကဲ့.. သယ္လာခဲ့ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ အျဖဴေရာင္အဝတ္နဲ႔ လူငယ္က မိုးႀကိဳး ထိမွန္ထားလို႔ ဘာမွေတာင္ မက်န္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ စစ္သည္ရဲ႕ အေလာင္းကေတာ့ ရပါေသးတယ္.. မိုးႀကိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ပစ္ထားတာေၾကာင့္လည္း သူ႔႐ုပ္ရည္ကိုေတာ့ ခြဲျခားဖို႔ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး.. " ဟု ေခါင္းေဆာင္ဝူက ေျပာလိုက္သည္။ " ဒါဆို အသက္ရွင္က်န္တဲ့ သူေတြေရာ ရွိေသးလား.."" အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တို႔ ညီအစ္ကိုေတြက အရမ္းကို ေဒါသထြက္ေနၾကၿပီး ရန္သူကို မညႇာတာခဲ့ပါဘူး.. က်ေနာ္တို႔ ၾကယ္ေႁခြဒူးေလးနဲ႔ ပစ္တဲ့အခါမွာလည္း ေသကြင္းေသကြက္ကိုပဲ တည့္ပစ္ၾကတာ.. ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ ရထားတဲ့ သူကိုေတာင္ သတ္ပစ္လိုက္တာပါ.. "ေခါင္းေဆာင္ဝူက ေျပာလိုက္သည္။ " ဘယ္သူကိုမွ အရွင္မထားခဲ့ပါဘူး.."ထိုစကားကို ၾကားရသည့္အခါမွာ ႐ႊယ္ယင္၏ ခႏၶာကိုယ္မွ အႏၲရာယ္အေငြ႕အသက္တစ္ခု စိမ့္ျဖာထြက္ရွိလာ၏။" အင္.. သြားပါၿပီကြာ.. "တကယ္၍ တစ္စုံတစ္ေယာက္က တရားဥပေဒကို အသုံးခ်၍ သူ႔ညီေလးအား ရာဇဝတ္သားအျဖစ္ စြပ္စြဲလာပါက သူ႔အေနျဖင့္ ထိုစကားကို ျငင္းဆို၍ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခုခံကာကြယ္လိုက္ရသည္ဟု ေျဖရွင္းခ်က္ ထုတ္ရလိမ့္မည္။ တကယ္၍ တစ္ဖက္လူက တရားမဝင္ေသာ နည္းကို သုံး၍ လက္စားေခ်ဖို႔ လုပ္ေဆာင္လာပါက သူ႔အေနျဖင့္ တစ္ဖက္က အဇူရီျမစ္စီရင္စုမွာ အသန္မာဆုံး ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သူ စီေလ်ာင္ဟုံပဲ ျဖစ္ပါေစ.. ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ ရွင္းဖန္းယြင္ပဲ ျဖစ္ေနပါေစ သူ မေၾကာက္ပါေခ်။ ႐ႊယ္ယင္ အစိုးရိမ္ရဆုံး ကိစၥမွာ ထို ေသဆုံးသြားေသာ သခင္ေလးသည္ အင္အားႀကီး ကလန္တစ္ခုက လူ ျဖစ္ေနမွာကိုပင္။ " စုံစမ္းၾကစမ္း.. " ႐ႊယ္ယင္က အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ " သူတို႔ရဲ႕ ပစၥည္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူကိုက ဘယ္ကလဲဆိုတာ သဲလြန္စ ရွာၾက.."" ငါ အဲဒါကို လုပ္လိုက္မယ္.." က်ဳံးလိန္က ေျပာလိုက္သည္။ သူက ေစ့စပ္ေသခ်ာသူ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ရွိသည္။ " သုံးနာရီေလာက္ဆို လုံေလာက္ပါတယ္.."" တကယ္လို႔ သူတို႔က ဘယ္သူေတြဆိုတာ သဲလြန္စ မရွာႏိုင္ခဲ့ရင္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အကူအညီကိုပဲ ယူရလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တယ္.." ႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္ေလသည္။ ***အဇူရီျမစ္စီရင္စုတြင္ တပ္စြဲထားေသာ တတိယေျမာက္ စစ္တပ္ခြဲတစ္ခုသည္ တကယ္တမ္းတြင္ ပ်က္သုဥ္းျခင္းေတာင္တန္းအနီးတစ္ေနရာတြင္ အေျခစိုက္ ထားသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ၿမိဳ႕တိုင္းတြင္ ေစာင့္ၾကပ္လ်က္ ရွိသည္ စစ္သည္တို႔မွာ စစ္ကလန္မွ ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ပ်က္သုဥ္းျခင္းေတာင္တန္းတြင္ တပ္စြဲထားေသာ စစ္သည္တို႔မွာ တကယ္တမ္းတြင္ အင္ပါယာစစ္သည္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အင္ပါယာတပ္၏ စစ္သည္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾက၍ သူတို႔က ပို၍ အစြမ္းထက္ၾကသလို ပို၍ ႀကီးျမင့္ၾကသည္။ စစ္ကလန္က အင္ပါယာႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈတစ္ခုကို တည္ေဆာက္၍ သူတို႔၏ နယ္ေျမအတြင္းက အင္ပါယာစစ္သည္မ်ားကို ၾသဇာသက္ေရာက္လိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစစ္သည္အားလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အင္ပါယာစစ္တပ္၏ ေနာက္ခံအင္အားက အလြန္ကို ႀကီးမားသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ပ်က္သုန္းျခင္းေတာင္တန္းအတြင္းသို႔ ဝင္သည့္အခါတြင္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္တစ္ေယာက္က အေနာက္ကေန အုပ္ခ်ဳပ္ အမိန္႔ေပး၏။ တတိယေျမာက္ တပ္ခြဲအတြင္းက က်ယ္ဝန္းသည့္ အိမ္ႀကီးတစ္လုံးတြင္.." ဒုတိယ အႀကီးအကဲ.."" သခင္ေလး ေသသြားၿပီ.."စစ္သည္တခ်ိဳ႕က တုန္လႈပ္စြာျဖင့္ မတ္တတ္ရပ္ေန၏။သူတို႔အေရွ႕တြင္ ထိုင္ေနသူက မ်က္လုံးတစ္ဖက္သာ ရွိသည့္ စစ္တပ္အရာရွိတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ မ်က္လုံးတစ္ဖက္လပ္သည့္ စစ္တပ္အရာရွိ၏ မ်က္ႏွာအမူအရာက မည္းေမွာင္သြားေလကာ သူ႔ရဲ႕ မ်က္လုံးတစ္ဖက္မွာလည္း မ်က္ရည္စမ်ား တြဲခိုလာသည္။ " သခင္ေလးက တကယ္ေသသြားတာလား.. မင္းတို႔တေတြ သုံးစားမရလား.. အမႈိက္ေကာင္ေတြပဲ.. ငါ့အစ္ကိုႀကီးေတာ့ ႐ူးသြားေလာက္တယ္.. ေသခ်ာေပါက္ပဲ.. ငါ့ကို ေျပာစမ္း.. ဘယ္သူ လုပ္တာလဲ.. ဘာေၾကာင့္ သူက ေသသြားရတာလဲ.."" ဟုတ္.. ဟုတ္.." ထိုစစ္သည္တို႔က ကမန္းကတန္းျဖင့္ အေၾကာင္းစုံ ရွင္းျပလိုက္သည္။ မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္ စစ္တပ္အရာရွိ၏ မ်က္ႏွာက ပို၍ မည္းေမွာင္လာခဲ့၏။ သူသည္ တတိယေျမာက္ စစ္တပ္မႀကီး၏ ေထာက္ပံ့ပို႔ေဆာင္ေရးအပိုင္းတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိ ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းသည္ သူ႔အစ္ကိုေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူ႔အစ္ကိုက ေငြအေျမာက္အျမားကို အသုံျပဳ၍ သူ႔အတြက္ ထိုေနရာကို ရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့သည္။ သူ႔အစ္ကိုႀကီးသည္ တကယ္ကို ႐ူးသြပ္လြန္းသူ တစ္ဦး ျဖစ္၏။ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲတြင္ သူ႔ကို လူတိုင္းက စစ္ကလန္၏ သစၥာရွိေခြးဟု ေခၚၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္ ေခြးဆိုေသာ အေခၚအေဝၚကို ေခၚၾကသနည္း။ အမွန္မွာ သူ႔အစ္ကိုႀကီး သည္ စိတ္မူမမွန္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း တစ္ခါတေလ ေခြး႐ူးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ အရမ္းကို ဆိုးဝါးသည့္ အရာေတြကို မၾကာခဏ လုပ္ေလ့ ရွိသည္။ ေသဆုံးသြားသည့္ သခင္ေလး ေခြၽဟူမွာ သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေခ်သည္။ " ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ရဲ႕ ညီငယ္ျဖစ္တဲ့ တုန္ပိုခ်င္းရွီလား.."မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္ စစ္တပ္အရာရွိက အံကို ႀကိတ္လိုက္သည္။ " ငါတို႔ ေခြၽကလန္က လူကို သူတို႔ သတ္ရဲတယ္ေပါ့ေလ.. တုန္ပိုခ်င္းရွိက ေသရမယ္.. သူ႔အစ္ကိုလည္း ေသရမယ္.. ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမတစ္ခုလုံးကိုလည္း ေလ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႔ သိမ္းရမယ္.."အစပထမတြင္ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္အခါက တစ္ဖက္က သခင္ေလးသည္ မည္သူျဖစ္မွန္း ထိုစစ္သည္တို႔ မသိၾကေခ်။ သူတို႔ သိၾကသည္က ႏွင္းလင္းယုန္ နယ္ေျမက ကလန္တစ္ခုသာ။ သို႔ေသာ္ ဂ်ိ႐ုံက သူ႔နာမည္ကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုျခင္းေၾကာင့္ ႐ႊယ္ယင္၏ ညီငယ္ ျဖစ္သူ တုန္ပိုခ်င္းရွီမွန္း သူတို႔ သိလိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရန္သူက မည္သူ မည္ဝါျဖစ္မွန္း ျပန္ေျပာႏိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ " ငါ့အစ္ကိုႀကီးဆီကို သတင္း ျမန္ျမန္ ပို႔မွပဲ.. "မ်က္စိတစ္ဖက္လပ္သည့္ အရာရွိက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေဆာင္႐ြက္လိုက္သည္။ အင္ပါယာစစ္တပ္၏ သတင္းကြန္ရက္ကို အသုံးျပဳကာ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက အစ္ကိုႀကီးဆီသို႔ သတင္းပို႔လိုက္သည္။ ပို႔ေဆာင္ေထာက္ပံ့ေရး႒ာန၏ အရာရွိတစ္ေယာက္ ျဖစ္သူမို႔ သူ႔အိမ္ကို ထိုသတင္းေပးပို႔ဖို႔က သူ႔အတြက္ လြယ္သူသည့္ ကိစၥငယ္တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ တတိယ စစ္တပ္မႀကီး အေျခစိုက္ရာ ေနရာမွ ၁၆ ကီလိုမီတာအကြာရွိ ေတာင္ကုန္းျမင့္တစ္ခုတြင္..ႏွင္းကဲ့သို႔ ျဖဴဆြတ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ နက္ေမွာင္ေသာ ေျခေထာက္ရွိသည့္ ဝံပုေလြငယ္တစ္ေကာင္သည္ အေဝးက တတိယ စစ္တပ္ႀကီးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနေလ၏။ ဝံပုေလြငယ္၏ ေဘးပတ္လည္တြင္ အနက္ေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္ပါးပါးေလးတစ္ခုက ရစ္ပတ္လို႔ ေနသည္။ ၎၏ သြားစြယ္ကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ၎၏ အသက္က လအနည္းငယ္ေလာက္သာ ရွိဦးမည္ ျဖစ္ကာ ခႏၶာကိုယ္၏ ႏူးညံ့ျခင္းတို႔က က်န္ရွိေနေသး၏။ ၎၏ မ်က္ဝန္းတြင္ အထီးက်န္ေသာ ဝမ္းနည္းမႈတို႔ျဖင့္ အရိပ္သန္းေနကာ အဆုံးမသတ္ႏိုင္ေသာ မုန္တီးျခင္းတရားတို႔လည္း အရိပ္ထင္က်န္ေနေပ၏။သူ ဤေလာကႀကီးထဲ ေမြးဖြားလာသည္က မၾကာေသးေခ်။ သူ႔အေမကိုလည္း လူသားေတြ သတ္ျဖတ္သြားၾကၿပီ။ မၾကာေသးခင္ကလည္း သူ႔အေဖကို စစ္သားေတြ သတ္ျဖတ္သြားခဲ့ၿပီး အေသေကာင္ကို စခန္းဆီသို႔ သယ္ေဆာင္သြားခဲ့ၾကသည္။ သဘာဝ၏ ေမြးရာပါစြမ္းရည္ေၾကာင့္ စစ္သားတို႔သြားရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကို သူ အနံ႔ခံလိုက္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနျခင္းေၾကာင့္ စခန္းထဲကို မဝင္ခဲ့ေပ။ " ကေလး.." ညင္သာသည့္ အသံတစ္ခုက ဝံပုေလြငယ္၏ နံေဘးအနားတြင္ ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အနက္ေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္မ်ား စုစည္းေရာက္ရွိလာသည္။ ထိုအနက္ေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္မွ အနက္ေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ဆံပင္ရွိသည့္ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ခ်စ္ၾကင္နာေသာ အမူအရာျဖင့္ ထိုအဘိုးႀကီးက ေမးလိုက္သည္။ " လူေတြကို မုန္းတီးေနတာလား.."မုန္းသည္။.. သူတို႔ကို အရမ္းကို မုန္းတီးေန၏။" မင္းမိဘေတြက သာမန္သတၱဝါေတြပဲေလ.. ဒါေပမဲ့ မင္းလက္ထဲမွာ ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ စြမ္းအားေတြ ရွိေနတယ္.. ဒါေပမဲ့..လူသားေတြကို လက္စားမေခ်ခင္မွာ အဲဒီစြမ္းအားကို အျပည္အဝ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္.." အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ဆံပင္ျဖဴအဘိုးႀကီးက သူ႔လက္ကို ဆန္႔ထုတ္လိုက္ကာ အ႐ိုးေတာင္ေဝွ႔တစ္ေခ်ာင္းကို ျပသလိုက္သည္။ " အဲဒီအခြင့္အလမ္းကို မင္းအတြက္ ငါေပးႏိုင္တယ္.."ဝုန္း..ေသြးအနီေရာင္ကဲ့သို႔ အေရာင္ရွိသည့္ စြမ္းအင္စီးေၾကာင္းတစ္ခုက ယင္းအ႐ိုးေတာင္ေဝွ႔ကေန တိုးထြက္ခဲ့ကာ ဝံပုေလြငယ္၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ လႊမ္းၿခဳံသြားခဲ့သည္။ အဆိုပါ ဝံပုေလြငယ္လည္း ေသြးအနီေရာင္ရွိသည့္ စြမ္းအင္စီးေၾကာင္းေအာက္မွာ စတင္၍ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ဝံပုေလြငယ္သည္ တစ္ျဖည္းျဖည္းျဖင့္ မတ္တတ္ရပ္လာႏိုင္ကာ သူ႔၏ သားေမြးသည္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္လာ၍ ေျခေထာက္ေလးဖက္ကလည္း လူသား၏ ေျခလက္အဂၤါပုံစံသို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ဝံပုေလြေခါင္းကလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းျဖင့္ လူသားတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာအသြင္သို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲသြားသည္။ အခ်ိန္တစ္ခဏမွာပဲ ဝံပုေလြငယ္ ရွိသည့္ ေနရာတြင္ အသက္ ၅ႏွစ္ ၆ႏွစ္ ရွိသည့္ ကေလးအ႐ြယ္တစ္ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္လို႔ ေန၏။" ဒါက မင္းရဲ႕ လူသားခႏၶာကိုယ္ပဲ.. တကယ့္ လူသားပုံစံေပါ့.. ဘယ္သူမွ မင္းဟာ လူသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္မွန္း သိႏိုင္ဖို႔ ျပစ္ခ်က္ ရွာေတြ႕ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး.."အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ဆံပင္ျဖဴအဘိုးႀကီးက ေျပာလိုက္သည္။ " လူသားကမာၻထဲမွာ လုံးဝ သဟဇာတ ျဖစ္တဲ့အခါက်မွ မင္းအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုေကာင္းလာမွာ.. သြားၾကစို႔.. မင္း.. လူ႔ေလာကထဲ မဝင္ခင္ ငါ့အေနာက္ကို ၁၀ ႏွစ္ လိုက္ေနရမယ္.. အခုက စၿပီး ငါ့ကို အေဖလို႔ ေခၚရမယ္.. "" ဟုတ္.. အ.. အေဖ.." ကေလးငယ္က အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ေခၚလိုက္သည္။ စကားေျပာတာက ထစ္အ ေနေပမဲ့ စကားလုံးတို႔က ပီပီသသ ရွိသည္။ " တကယ္ကို ထူးျခားတာပဲ.. လူပုံစအျဖစ္ ေျပာင္းကာစပဲ ရွိေသးတယ္.. စကားေျပာႏိုင္ေနၿပီး.."အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ဆံပင္ျဖဴအဘိုးႀကီးက ၿပဳံးလိုက္သည္။ " သြားၾကရေအာင္.." ထို႔ေနာက္ အနက္ေရာင္ခ်ီစြမ္းအင္ထုက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို လႊမ္းၿခဳံလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးသည္ ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေတာ့သည္။ အပိုင္း ( ၅၈ ) ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္အထဲမွာညအခ်ိန္.. အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ အိမ္ေတာ္တစ္ခု..စစ္သည္မ်ားစြာက အဖြဲ႕ငယ္မ်ားျဖင့္ လွည့္လည္ ကင္းေစာင့္ေနသည္ကို ျမင္ရႏိုင္သည္။ ထိုအိမ္ေတာ္၏ လုံၿခဳံေရးက အလြန္တင္းက်ပ္ထားသည္ကို ျပသေနသည့္အလားပင္။ ထိုအိမ္ေတာ္၏ ပိုင္ရွင္ကား ေျမေအာက္ေလာက၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္သူ ေခြၽက်င္းဖန္း ျဖစ္သည္။ ေခြၽက်င္းဖန္းမွာ အေမွာင္ေလာက၏ ညစ္ပတ္ဆိုးသြမ္းသည့္ အရာကိစၥမွန္သမွ်ကို ထိန္းခ်ဳပ္သည္။ စစ္ကလန္၏ သစၥာရွိ ေနာက္လိုက္ေခြးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ေနရျခင္းကလည္း သူ႔ေနရာႏွင့္ စြမ္းအားကို ရရွိေနရျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္၏။ တစ္ျခားေသာ ေျမေအာက္ေလာက၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း သူ႔ေနရာကို ငမ္းငမ္းတက္ လိုခ်င္ေနၾကရာ ေခြၽက်င္းဖန္းက သူ႔ေနရာအတြက္ အၿမဲတမ္း ယွဥ္ၿပိဳင္ တိုက္ခိုက္ေနရသလို သူလည္းပဲ ေျမေအာက္ေလာက၏ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ထိပ္ဆုံးေနရာတြင္ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။ " ဟူး.. ဟူး.." ေခြၽက်င္းဖန္း၏ အေစခံတစ္ေယာက္က ေခြၽးသံတရဲရဲျဖင့္ အသက္ကို အေမာတေကာ ရႈေနရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အသက္ကို သတိထားရႈရင္း ေလေအးေအးကို ပါးစပ္အျပည့္ စုပ္သြင္း၍ ရႈလိုက္သည္။ထိုညတြင္ အေစခံတို႔မွာ အသက္ပင္ ေကာင္းေကာင္း မရႈလိုက္ၾကရ။ အဘယ္ေၾကာင္ဆိုေသာ္ သူတို႔ရဲ႕ သခင္က သူတို႔ကို လိုက္သတ္ေနသည္မွာ အေယာက္ ၂၀ ေသသြားၾကေလၿပီ။ " သြား..သြားစမ္း.. သြား.." ထိုခမ္းနားႀကီးက်ယ္သည့္ အိမ္ေတာ္ထဲမွာ ေ႐ႊေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ေခြၽက်င္းဖန္းက ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲျဖင့္ ေဒါသတႀကီး ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည္။ ထိုခန္းမတြင္ ရွိေနၾကသူ အားလုံးမွာ အျပင္သို႔ အေနာက္ဆုတ္ ထြက္သြားၾကၿပီ အမိန္႔ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ " ဟူအာ.. အိုး.. ငါ့ရဲ႕ သားေလး ဟူအာ.." ေခြၽက်င္းဖန္း၏ ႏွလုံးသားထဲမွာ နာက်င္လို႔ ေနသည္။ သူသည္ လူၾကမ္းလူရမ္းႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။သူ ေမြးလာကတည္းက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၿပီး အေဖဆိုတာကိုလည္း မသိခဲေပ။ အေမျဖစ္သူက ဇိမ္မယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ သူ႔သားက ေသလား ရွင္လားဆိုတာကို ဂ႐ုစိုက္သူလည္း မဟုတ္ေခ်။ ငယ္စဥ္ကတည္းက သူဟာ ေခြးဆိုးတစ္ေကာင္လို ႀကီးျပင္းလာခဲ့သည္။ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ သူဟာ လူမ်ားစြာတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ကို တက္နင္းလာခဲ့ကာ ယေန႔အခ်ိန္ ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနႏိုင္ခဲ့သည္။ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက သရဖူးမေဆာင္းေသာ အင္ပါယာအရွင္ စီေလ်ာင္ဟုံ၏ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္အတူ သူဟာ ေျမအာက္ေလာက၏ ထိပ္ဆုံးေနရာတြင္ ရပ္တည္ေနရပါၿပီ။ ေလာကႀကီး၏ အေမွာင္ဘက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္လာခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ သူ႔ဘဝတြင္ သူ မလုပ္ရဲသည္ အဆိုးဆုံးအရာမ်ား မရွိေနေတာ့ေခ်။ သူ႔ဘဝတြင္ သူ႔ အေရးထား ဂ႐ုစိုက္သည့္ အရာတစ္ခုက သူရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားပင္ ျဖစ္၏။ သူသားကို အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ေပးကာ သူ႔သားရဲ႕ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ စိတ္ကူးမ်ားကို ဆႏၵမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ကို ျပင္ဆင္ထားသည္။ တကယ္၍ သားျဖစ္သူက မိန္းမလွလွေလးမ်ား လိုခ်င္လာခဲ့လွ်င္ သားျဖစ္သူအတြက္ ေဆာင္ယူလာၿမဲပင္။ ထိုသို႔ လြန္ကဲစြာ အလိုလိုက္ထားျခင္းေၾကာင့္ သူ႔သားက ပို၍ ဗိုလ္က်ဆိုးသြမ္းလာခဲ့သည္။ သူ႔သားက မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာသည့္အခါ သူ႔သားရဲ႕ အက်င့္စ႐ိုက္ကို ျပဳျပင္ေပးဖို႔အတြက္ စစ္တပ္ပို႔ဖို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီလို ျဖစ္လာမယ္လို႔ ထင္ခဲ့မည္နည္း။သူ႔သားက တကယ္ပဲ ေသဆုံးသြားခဲ့တာလား.." ဟူအား.. ငါ့ရဲ႕ သားေလး ဟူအာ.. မင္း ေသသြားေတာ့ ငါ ဘယ္လိုလုပ္ အသက္ရွင္ေနရဦးမွာလဲ.."ေခြၽက်င္းဖန္း၏ မ်က္ရည္တို႔က စီးဆင္းက်လာသည္။ ဆိုးသြမ္းလွေသာ ေျမေအာက္ေလာက၏ ဘုရင္တစ္ပါးက ယခုအခါမွာ ရႈိက္ႀကီးတငင္ျဖင့္ ငိုေႂကြးလို႔ ေနသည္။ " သူတို႔အားလုံး ေသတာကို ငါလိုခ်င္တယ္.."" ငါသားေသသလို မင္းတို႔အားလုံးလည္း ေသရမယ္.. ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမက တုန္ပိုကလန္ တစ္ခုလုံးပဲ.. တုန္ပိုခ်င္းရွိနဲ႔ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ဆိုတဲ့ အေကာင္ႏွစ္ေကာင္ေရာပဲ.. ရဲတိုက္အထဲမွာ ရွိတဲ့ လူမွန္သမွ် ငါ့သားေသသလို ေသရမွာကို ငါ လိုခ်င္တယ္.." ေခြၽက်င္းဖန္၏ မ်က္လုံးမွာ ႐ူးသြပ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေန၏။" အားလုံး ေသရမယ္.."" အစ္ကိုႀကီး.." အျပင္ကေန လူတစ္ေယာက္က ေျပးဝင္လာခဲ့သည္။ ထိုလူမွာ ရႈပ္ပြေနေသာ ဆံပင္မ်ား ရွိၿပီး သူရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး၊ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးမွာ အနံ႔ထြက္ေနသည့္ အေမြးမ်ား ရွိသည္။ သူ႔၏ အစိမ္းေရာင္ ေတာက္ပေနသာ မ်က္လုံးတို႔က သူသည္ သမန္းဝံပုေလြမ်ိဳးႏြယ္မွ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ျပသေနသည့္အလားပင္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မွာ ေခြၽက်င္းဖန္းေအာက္က ဒုေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ၿပီး စြမ္းအားႀကီးသည့္ ေငြလအဆင့္ စစ္သည္တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္သည္။ သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏ တစ္ျခားနာမည္က ေခြး႐ူး ျဖစ္သလို သူ႔ကိုလည္း ဝံပုေလြဆိုးဟု ေခၚၾကသည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. အခု အစ္ကိုႀကီး လုပ္ရမွာ တစ္ခုတည္းက အမိန္႔ေပးဖို႔ပါပဲ.. က်ဳပ္ အဲဒီကို သြားၿပီး သူတို႔ကလန္ကို ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္မယ္.." ထို ဝံပုေလြလူက ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ငါတို႔က သူတို႔ကို ဘာအစီအစဥ္မွ မရွိဘဲ သြားသတ္မယ္လို႔ ထင္ေနတာလား.. မဟုတ္ဘူး.. "ေခြၽက်င္းဖန္း၏ အမူအရာက ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလာခဲ့သည္။ " ဟူအာနဲ႔ နံပါတ္ငါး အဘိုးႀကီးေက်ာက္တို႔ ဘယ္လို ေသသြားတာလဲဆိုတာ မင္း နားမေထာင္ခဲ့ဘူးလား.. ေမွာ္စာလိပ္တစ္လိပ္တည္းနဲ႔ ေသသြားတာကြ.. ဥကၠာပ်ံအဆင့္ေတာင္မွ အဲဒီေမွာ္အစြမ္းကို မခံႏိုင္ဘူး.. ခ်က္ခ်င္း ေသသြားလိမ့္မယ္.. အဲဒါက အဆင့္၅ ေမွာ္စာလိပ္ရဲ႕ အစြမ္းပဲ.. ငါတို႔ စုံစမ္းၾကည့္သေလာက္က တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ေငြလအဆင့္ စစ္သည္တစ္ေယာက္ပဲ.. သူ႔ရဲ႕ ရဲတိုက္ထဲမွာ သူ ရွိေနေတာ ငါတို႔ ေငြလအဆင့္ ၃ ေယာက္တည္းနဲ႔ သူတို႔ကို ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးမတဲ့လား.. အထူးသျဖင့္ သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမထဲမွ ရွိေနတာ.."" ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကရမလဲ.." ဝံပုေလြလူက ဆႏၵေစာစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ " သူကို ဆုေငြထုတ္ရမယ္.." ေခြၽက်င္းဖန္းက ေအးစက္သည့္ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။" ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္.."" ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္လား.." ဝံပုေလြလူက အံ့အားသင့္သြားသည္။ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္မွာ ရွည္ၾကာသည့္ သမိုင္းေၾကာင္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ယခုထက္တိုင္ တည္ရွိေနဆဲပင္။ တာဝန္တစ္ခုကို ေပးဖို႔အတြက္ ေစ်းႏႈန္းတစ္ခု လိုအပ္သည္။ ထိုေစ်းႏႈန္းကိုလည္း ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကပဲ သတ္မွတ္ရသည္။ တဖန္ ေပးလိုက္သည့္ ဆုေၾကးတန္ဖိုး၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ယူ၍ က်န္သည့္ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ငွားရမ္းလိုက္သည့္ လုပ္ႀကံသူအတြက္ ေပးရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔၏ ဝန္ေဆာင္မႈအတြက္ ေပးရသည့္ တန္ဖိုးက မ်ားျပားေနေတာ့သည္။ " သူတို႔ကို ေပးရမဲ့ ေစ်းႏႈန္းက တကယ္ျမင့္တာေနာ္.." ဝံပုေလြလူက အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္မိသည္။ " ငါ သူတို႔အားလုံးကို ေသေစခ်င္တယ္.. တုန္ပိုကလန္တစ္ခုလုံး ေသရမယ္.. အဲဒီအတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပးရပါေစ.. ငါ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး.." ေခြၽက်င္းဖန္းက အံကို ႀကိတ္၍ ေျပာလိုက္သည္။ " ဒီသတင္းက နံပါတ္၂ ညီက အင္ပါယာစစ္တပ္ရဲ႕ သတင္းကြန္ရက္ကို သုံးၿပီး ပို႔လာတာ.. ဒီအခြင့္အေရးကို ငါ့ အသုံးခ်ရမယ္.. သံကို မေအးခင္ ႐ိုက္ရသလို ငါ့သားအေၾကာင္းကို တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ မသိခင္ သတ္ရမယ္.." " ဟုတ္တယ္.." ဝံပုေလြလူက ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ေျမေအာက္ေလာကတြင္ ေနလာတာ ၾကာၿပီးမို႔ သံကို ပူတုန္း ႐ိုက္ဖို႔ အေရးႀကီးသည္ကို သူတို႔ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သည္။ အရင္ဦးဆုံး လက္ဦးယူထားျခင္း၏ ေကာင္းကြက္ကို သူတို႔ နားလည္သည္။ " ငါေျပာတာကို ၫြန္ၾကားထားလိုက္.. ငါ့သား ေသတဲ့ ကိစၥကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အျဖစ္ ထားရမယ္.. ဒီအေၾကာင္းကို သိတဲ့ လူေတြကိုလည္း အက်ဥ္းခ်ထားလိုက္., " ေခြၽက်င္းဖန္းက ေအးစက္စြာျဖင့္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ " တုန္ပိုကလန္ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါက်မွ သူတို႔ကို ျပန္လႊတ္လိုက္.. ငါ အခု ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကို သြားလိုက္ဦးမယ္.."တစ္ဖက္လူတို႔၏ အေၾကာင္းကို စုံစမ္းထားၿပီး၍ တစ္ဖက္က ျပန္လည္ လက္တုံ႔ျပန္မွာကို သူ အခြင့္အေရး ျပန္မေပးလိုေခ်။ ***ညအခ်ိန္..ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၌.. ထိုအရက္ဆိုင္ကား အလြန္တရာ လူရႈပ္၍ စည္ကားသည္။ ခရီးသြားလာသူမ်ား.. ေသြးဆာေလာင္သည့္ လူမ်ား ထိုေနရာတြင္ ေျခခ်င္းလိမ္လ်က္ ရွိၾကသည္။ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသည့္ လူကုံတံတို႔ပင္ ထိုေနရာတြင္ အရမ္းကာေရာ မျပဳမူရဲၾကေခ်။ ထိုေနရာတြင္ ရွိေသာ လူတို႔က ရာထူးအဆင့္တန္းႏွင့္ ေနာက္ခံအသိုင္းအဝိုင္းဆိုတာကို ဂ႐ုစိုက္တတ္ၾကသူမ်ား မဟုတ္ေနေခ်။ လုပ္ႀကံသူက သတ္ျဖတ္ၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပးသြားမည္ ျဖစ္ကာ တကယ္လုပ္ႀကံသူကို သိဖို႔က ခဲယဥ္းလွႆည္. " အေပၚထပ္ကို ႂကြပါ.." အရက္ဆိုင္တြင္ အထူးတံခါးတစ္ေပါက္ရွိၿပီး အလုပ္ကို လက္ခံခ်င္သူႏွင့္ အလုပ္အပ္ခ်င္သူတို႔ကိုသာ လက္ခံသည့္ တံခါး ျဖစ္၏။ ေခြၽက်န္းဖန္းက သူ႔ရဲ႕ အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံကေန ေသြးစြန္းအမိန္႔ျပားကို အမွတ္အသားအျဖစ္ ထုတ္ယူလိုက္သည္။ အလုပ္တာဝန္တစ္ခုကို လက္ခံသည္ ျဖစ္ေစ ေပးအပ္သည္ျဖစ္ေစ ေသြးစြန္းအမိန္႔ျပား ရွိရမည္ ျဖစ္ကာ အနည္းဆုံး နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ သံမဏိနက္အမိန္႔ျပား ရွိရမည္။ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ ဒုတိယအထပ္..ထိုေနရာတြင္ အလြန္ကို တိတ္ဆိတ္သည္။ ထိုေနရာတြင္ လူအနည္းငယ္ ရွိပါေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ထားၾကကာ တစ္ခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ဖ်က္ထားၾကသည္။ ထိုသူတို႔မွာ အမ်ားအားျဖင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေလကာ သူတို႔၏ ႐ုပ္အမွန္ကို ဖုံးကြယ္ထားၾကသည္။ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲတြင္ ရွင္းဖန္းယြင္ကဲ့သို႔ စြမ္းအားႀကီးသည့္ လူအနည္းငယ္တို႔ေလာက္ကသာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ၿပီးေနာက္ သူတို႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေျပာဝံ့ၾကသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္မွာ ဝင့္ႂကြားရဲရေလာက္ေအာင္လည္း အင္အားႀကီးမားသည္။ တကယ္၍ သူသာ ကလန္တစ္ခု ေထာင္လိုက္ပါက အဇူရီျမစ္စီရင္စု၏ စစ္ကလန္သည္လည္း တုန္လႈပ္သြားလိမ့္မည္။ " ငါ အလုပ္တစ္ခု အပ္ခ်င္လို႔.." ေခြၽက်င္းဖန္းက ဒုတိယအထပ္မွာပဲ ေနရာယူ ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔အေရွ႕တြင္ ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ရွိေန၏။" ဆက္ေျပာပါ.." သူမက ၿပဳံးလိုက္၏။" ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က ႏွင္းလင္းယုန္နယ္ေျမရဲ႕ တုန္ပိုကလန္က လူတစ္ေယာက္ကို ဆုေၾကးေငြ ေၾကညာခ်င္လို႔ပါ.. ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္က လူအားလုံးကို ေသေစခ်င္တယ္.. အထူးသျဖင့္ တုန္ပိုခ်င္းရွီနဲ႔ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္တို႔က ေသကို ေသရမယ္.."" ေကာင္းပါၿပီ.. ခနေလာက္ ေစာင့္ေပးပါ.. ဆုေၾကးေငြကို တြက္လိုက္ပါဦးမယ္.."သတ္ျဖတ္ဖို႔.. ဟုတ္လား.. အထြတ္အထိပ္အဆင့္တစ္ေယာက္ကို သတ္ဖို႔ အလုပ္အပ္ရင္ေတာင္ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ လက္ခံလိမ့္မည္သာ။ သူတို႔ေတာင္းဆိုသည့္ ေငြပမာဏကိုသာ အျပည့္အဝ ေပးႏိုင္ဖို႔သာ လိုအပ္မည္။ " အဟမ္း..အဟမ္း.. " ေခြၽက်င္းဖန္းမွာ စိတ္ရွည္စြာ သည္းခံေစာင့္ဆိုင္းဖို႔ မနည္း ေအာင့္အည္းေနရသည္။ သူ႔သားအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႔အတြက္၊ တုန္ပိုကလန္တစ္ခုလုံးကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းဖို႔အတြက္ ေစာင့္ဆိုင္းအခ်ိန္ကေလး ၾကာျမင့္ေနတာကို သူ တကယ္ပဲ စိတ္မရွည္ေနေတာ့ေပ။ ထိုစဥ္အခ်ိန္တြင္ ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက သူမလက္ထဲရွိ ဖန္လုံးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေန၏။ ကိန္းဂဏန္းအခ်ိဳ႕ ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ သူမက ေခါင္းညိတ္လိုက္ကာ " တုန္ပိုကလန္ကို အျမစ္ျဖတ္သုတ္သင္ဖို႔အတြက္ သင္ ဆႏၵ ရွိေနရင္ ေငြေပါင္တင္ရမွာက ေ႐ႊဒဂၤါး သုံးသန္း ျဖစ္ပါတယ္.." " ဘာ.. သုံးသန္း.. " ေခြၽက်န္းဖန္းက ခ်က္ခ်င္းပဲ မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ " ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ ေစ်းျမင့္ေနရတာလဲ.. ဒါက မဟုတ္ေသးပါဘူး.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ေငြလအဆင့္ စစ္သည္တစ္ေယာက္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား.. အဲဒါကို သူ႔ကလန္တစ္ခုလုံးကို ရွင္းပစ္ဖို႔က ေ႐ႊဒဂၤါး သုံးသန္းေတာင္မွ.. တကယ္၍ မင္းတို႔ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ဆုေၾကးေငြရဲ႕ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ယူၿပီး က်နဲ႔ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖစ္တဲ့ ေ႐ႊဒဂၤါး ၆သိန္းကို လုပ္ႀကံသူကိ ေပးရတာ နည္းနည္းေတာ့ မမ်ားေနဘူးလား.. ဘယ္လို လုပ္ႀကံသူေတြမို႔လို႔ ဒီေလာက္ ေငြပမာဏကို လိုအပ္ရတာလဲ..ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္တြင္ ေငြေပါင္တင္ရမည့္ ပမာဏကို သတ္မွတ္ဖို႔အတြက္ တင္းက်ပ္သည့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ရွိသည္။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္တြင္ ရွိေသာ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္၏ သတင္း အခ်က္အလက္ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္အျဖစ္ ထားရွိခဲ့ေပမဲ့ ႐ႊယ္ယင္က အသက္ ၁၅ ႏွစ္တည္းျဖင့္ ေဆးလ္ဗားမြန္းဝံပုေလြဘုရင္ႏွင့္ အရပ္က်ားသစ္တို႔ကို သတ္သည့္ သတင္းက သူတို႔ထံမွာလည္း ရွိေနခဲ့သည္။ အရိပ္က်ားသစ္ကို သတ္ျဖတ္ၿပီး၍ ၎၏ တန္ဖိုးရွိသည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ရာတြင္လည္း ေမွာင္ခိုေစ်းတြင္သာ ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ႏွင့္ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္တို႔က ထိုကိစၥကို ရေအာင္ စုံစမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႐ႊယ္ယင္က အသက္ ၁၅ ႏွစ္တည္းျဖင့္ ေငြလအဆင့္ကို ေရာက္ေနတာကို ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က သိရွိေနခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ေ႐ႊဒဂၤါးျပား ၅သိန္းကို သုံးျဖဳန္းခဲ့သည့္ သတင္းကိုလည္း သူတို႔ သိရွိထားသည္။ ေ႐ႊဒဂၤါးျပား သန္းဂဏန္းခန္႔ မရွိဘဲ ဘယ္သူက ထိုကဲ့သို႔ သုံးစြဲႏိုင္မည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို စုေဆာင္း၍ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ေကာက္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္သည္ ဒ႑ာရီအဆင့္ျဖစ္ေနႏိုင္ေျခအလားလာက ရာခိုင္ႏႈန္း ၃၀ ေလာက္ ရွိသည္ဟု သူတို႔ ယူဆလိုက္သည္။" ဒါ.. ဒါ.. " ေခြၽက်င္းဖန္းက မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။ ေစ်းႏႈန္းက အထူးကို ျမင့္လြန္းသည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္၏ ကလန္တစ္ခုေတာင္မွ အမ်ားဆုံး ေ႐ႊဒဂၤါးျပား ၂သန္း သုံးသန္းေလာက္သာ ခ်မ္းသာသည္မဟုတ္လား။ ထိုသို႔ ဆိုလွ်င္ သာမန္ ဒ႑ာရီအဆင့္ တစ္ေယာက္ဆိုလွ်င္ေတာင္ သူတို႔၏ အရာအားလုံးကို ေရာင္းခ်၍ ထိုေငြပမာဏမ်ိဳး ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ေခ်။ ေခြၽက်င္းဖန္းကိုယ္တိုင္က ေျမေအာက္ေလာက၏ သူေ႒းႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အထက္မွာ စစ္ကလန္ ရွိေသးသည္။ သူကိုယ္တိုင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စုေဆာင္းလာခဲ့သည့္ေတာင္မွ သူ႔တြင္ ေ႐ႊဒဂၤါး တစ္သန္း ေလာက္သာ ရွိသည္။ " ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္မွာ ေစ်းႏႈန္းညႇိလို႔ မရပါဘူး.. တကယ္၍ မတတ္ႏိုင္ရင္ အျပင္ကို ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့.." ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက ေအးေဆးစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ အပိုင္း (၅၉ ) လုပ္ႀကံသူေခြၽက်င္းဖန္း၏ မ်က္ႏွာက မည္းေမွာင္၍ အလြန္တရာ ႐ုပ္ဆိုးေနေတာ့သည္။ ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန မည္သူမွ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္အေရွ႕တြင္ မေမာက္မာရဲေခ်။ တကယ္၍ သူတို႔က ကမာၻကို သိမ္းပိုက္စုစည္းထားသည့္ အင္ပါယာလိုမ်ိဳး.. နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ကဲ့သို႔ အင္ပါယာမ်ိဳး. ဒါမွမဟုတ္ နတ္ဘုရားတစ္ပါး.. ထိုကဲ့သို႔ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာင္မွ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ႏွင့္ ေျမကမာၻနတ္ဘုရားေက်ာင္းတို႔ကို သတိထားဆက္ဆံေနရဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ေ႐ႊဒဂၤါး သုံးသန္းက သူ တတ္ႏိုင္သည့္ အရာမဟုတ္ေတာ့ေပ။ တကယ္၍ သူ လက္စားေခ်လို႔ မရခဲ့ရင္ ဘာျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ သူပဲ ေသရလိမ့္မည္။" က်ဳပ္.. က်ဳပ္.. အလုပ္အပ္တာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး နည္းနည္း ေျပာင္းလို႔ ရမလား.."ေခြၽက်င္းဖန္းက အံကို ႀကိတ္၍ ေမးလိုက္သည္။ " လူသတ္သမား ျဖစ္တဲ့ တုန္ပိုခ်င္းရွီပဲ ေသရင္ ရၿပီး.. က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ငါ ဂ႐ုမစိုက္ေနလည္း ရတယ္.."" လူသတ္သမားလား.. " ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္၍ ေခြၽက်င္းဖန္းကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ လုပ္ထုံးအရ ထိုအတိုင္း စုံစမ္းရဦးမည္ ျဖစ္သလို မည္သည့္သတင္းကိုမွလည္း ေပါက္ၾကားေစမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ " ဟုတ္တယ္.. လူသမားသမား.." ေခြၽက်င္းဖန္းက ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ အစြမ္းကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်ေန၏။ သူက အက္ကြဲေသာ အသံျဖင့္ " အဲဒီ ေခြးသားေလးကို ေသေစခ်င္တယ္.. သူ႔နာမည္က တုန္ပိုခ်င္းရွီ.. အဲဒီ ေမွာ္ဆရာကို သတ္ရင္ေရာ ဘယ္ေလာက္ က်သင့္မလဲ .. ေနာက္ၿပီး အခ်ိန္က အေရးႀကီးဆုံးပဲ.. အဲဒီေန႔တုန္းက ဘာေတြ ျဖစ္သြားသလဲဆိုတာ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က မၾကာမီ သိလာႏိုင္တယ္.. ဒါဆိုရင္ ဒီအလုပ္အပ္တာက မၾကာခင္ ပ်က္သြားမွာကို စိုရိမ္ရတယ္.." " ကြၽန္မတို႔ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို ယုံၾကည္လိုက္ပါ.."ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက ၿပဳံးလိုက္သည္။"ခဏေလာက္ ေစာင့္ေပးပါ.. တုန္ပိုခ်င္းရွီကို သတ္ဖို႔အတြက္ ႏႈန္းခက မၾကာခင္ ထြက္လာမွာပါ.." သူမ အေရွ႕က စားပြဲခုံေပၚရွိ ဖန္လုံးကို ေငးၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " တုန္ပိုခ်င္းရွီကို တစ္ရက္အတြင္း သတ္ဖို႔အတြက္က ေ႐ႊဒဂၤါး တစ္သန္းပါ.." သူမက ေျပာလိုက္ေလသည္။ " ေ႐ႊဒဂၤါးတစ္သန္း..ဟုတ္လား.. သူက သာမန္ ေမွာ္ဆရာပဲေလ.. ေျမကမာၻအဆင့္ကိုေတာင္ မေရာက္ေနဘူး.."ေခြၽက်င္းဖန္း၏ မ်က္လုံးက ျပဳးက်ယ္သြားသည္။ " သိပ္ေတာ္တဲ့ လုပ္ႀကံေရးသမားတစ္ေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး သူ႔ကို အေမွာင္ထဲမွာ လုပ္ႀကံ႐ုံပဲေလ.. အရမ္းကို ႐ိုးရွင္းတဲ့ အလုပ္ပဲ.." " ရွင္သိထားဖို႔က အခုဆိုရင္ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္က အေစာင့္အၾကပ္ ေတြနဲ႔ တင္းက်ပ္ေနေလာက္ၿပီး.. တုန္ပိုခ်င္းရွီလည္း ရဲတိုက္ကေန ထြက္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မထင္တယ္.." ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက ေျပာလိုက္သည္။ " တကယ္လို႔ ဒီအလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ အခ်ိန္ကို ေနာက္က်ထားလို႔ ရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေ႐ႊဒဂၤါးတစ္သိန္းေလာက္ပဲ က်သင့္ေတာ့မယ္.. ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ပဲ လုပ္ႀကံေပးေစခ်င္ရင္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ဒီအလုပ္ကို လက္ခံမဲ့ လုပ္ႀကံေရးသမားကို လိုအပ္မယ္.. လုပ္ႀကံေရးသမားကလည္း အဲဒီေနရာကို အေျပးသြဦးရမယ္.. အခ်ိန္က အရမ္းကို တိုေတာင္းလြန္းတယ္.. အဆိုးဆုံးအေနနဲ႔ ရဲတိုက္ထဲက အႏၲရာယ္ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ရဦးမယ္.."ခရမ္းေရာင္အဝတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးက ၿပဳံးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ေခြၽက်န္းဖန္းက အံကိုသာ ႀကိတ္ထားရသည္။ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ ေစ်းႏႈန္းက ညႇိႏႈိင္းခြင့္ မရွိေခ်။ ေငြပမာဏကို ေပးေခ်မလား.. ထြက္သြားလိုက္မလား..။ " ေကာင္းၿပီ .. ငါ လက္ခံတယ္.." ေခြၽက်န္းဖန္းက ႏႈတ္ခမ္းကို ရႈံ႕မဲ့၍ ေျပာလိုက္သည္။ " ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေဆာင္႐ြက္ၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံး ေဆာင္႐ြက္ေပးပါ.."" ဒါဆို ေက်းဇူးျပဳၿပီ ပိုက္ဆံေပးပါ.." သူမက အခေၾကးေငြ ေတာင္းခံလိုက္သည္။ ေခြၽက်န္းဖန္းမွာ ရင္ထဲတြင္ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ရေသာ္လည္း သူ႔သား ေသဆုံးျခင္းေၾကာင့္ ပူေဆြးေသာကေရာက္ရာမွ အ႐ူးကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေလသည္။ အျခားအရာမ်ားကို သူ ဂ႐ုမစိုက္ေနေတာ့ေခ်။ သူ႔လက္ကို တစ္ခ်က္ လႈပ္လိုက္သည့္အခါတြင္ ေ႐ႊထုတ္ခြင့္ လက္မွတ္ တစ္ထပ္ႀကီး ပါလာခဲ့သည္။ ထိုေ႐ႊထုတ္ခြင့္လက္မွတ္တစ္ထပ္က ေ႐ႊဒဂၤါး တစ္သန္းႏွင့္ ညီမွ်သည္။ အရင္တုန္းတြင္ သူက ထိုပိုက္ဆံတို႔ကို အၿမဲတေစ ထုတ္ေရတတ္သည္။ ထိုပိုက္ဆံေတြက ေျမေအာက္ေလာကတြင္ က်င္လည္စဥ္က စုေဆာင္းထားသည့္ ပိုက္ဆံမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ " ရွင္နဲ႔ အလုပ္တြဲလုပ္ရတာ.. ဝမ္းသာစရာပါပဲ.." သူမ ညင္သာစြာ ၿပဳံးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " ဒါဆို ကြၽန္မတို႔ လုပ္ႀကံေရးသမားကို ဆက္သြယ္ၿပီး အလုပ္စခိုင္း လိုက္ေတာ့မယ္.." " အင္း.." ေခြၽက်င္းဖန္းက ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ သူ႔မ်က္လုံးက မုန္းတီးျခင္းမ်ားျဖင့္ အေရာင္ထြက္လို႔ ေနသည္။ တုန္ပိုခ်င္းရွီ ေသေနတာကို ျမင္ေယာင္ေနသကဲ့သို႔ပင္။ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို သူ အေတာ္ေလး ယုံၾကည္သည္။ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က လက္ခံၿပီး ေဆာင္႐ြက္ေပးသည့္ ကိစၥတို႔မွာ ေအာင္ျမင္မႈႏႈန္း မ်ားသည္။ သို႔ေသာ္ ကံမေကာင္းသည့္ တစ္ခ်ိဳ႕အေျခအေနမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ပစ္မွတ္က ဒ႑ာရီအဆင့္ဟု ဆိုေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ ျဖစ္ေနျခင္းမ်ိဳးပင္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က အလုပ္ကို ခဏ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး ႏႈန္းထားကို ထပ္တိုးမွာလား ဟု ေမးၾကသည္။ ေပးၿပီးသား ပိုက္ဆံတို႔က ျပန္မရၾကေတာ့ေပ။ တကယ္၍ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ စည္းကမ္းကို မႏွစ္သက္ခဲ့လွ်င္ ထိုေနရာကို မသြားၾက႐ုံသာ ရွိမည္။ ***ထိုညတြင္..ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္လမ္းေၾကာင္းကေန အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက ထိပ္သီးလုပ္ႀကံေရးသမားသုံးေယာက္ထံသို႔ သတင္းပို႔လိုက္သည္။ ေပးအပ္လာသည့္ တာဝန္က အခ်ိန္နီးကပ္ေနၿပီးေသာေၾကာင့္ အေၾကာင္းျပန္ေပးဖို႔ အခ်ိန္တစ္နာရီသာ ေပးသည္။ တကယ္၍ အဆိုပါသုံးေယာက္က လက္မခံလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ဒ႑ာရီအဆင့္ လုပ္ႀကံေရးသမားမ်ားထံသို႔ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကေန ဆက္လက္ အေၾကာင္းၾကားမွာ ျဖစ္သည္။ ထိုတာဝန္က အႏၲရာယ္ေတာ့ ရွိသည္။ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ဒ႑ာရီအဆင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုတာဝန္ကို ယူဖို႔က တစ္ဖက္က လုပ္ႀကံေရးသမားမွာ အနည္းဆုံး တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းရည္တြင္ ဒ႑ာရီအဆင့္ ျဖစ္ေနဖို႔ လိုသည္။ ထိုတာဝန္တြင္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို သတ္ဖို႔ မလိုသည့္ အခ်က္ေၾကာင့္ ေစ်းႏႈန္းက တစ္သိန္းေလာက္သာ က်သင့္ခဲ့သည္။ တကယ္၍ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကိုပါ သတ္ရေတာ့မည့္ဆိုလွ်င္ ထိုတာဝန္အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံးသူက ရွင္းဖန္းယြင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ရွင္းဖန္းယြင္သည္ အဇူရီျမစ္စီရင္စုနယ္တြင္ အသန္မာဆုံး၊ အစြမ္းအားေကာင္းဆုံး သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ သာမန္ဒ႑ာရီအဆင့္ သမားတစ္ေယာက္ကို သိုင္းကြက္တစ္ကြက္နဲ႔တင္ သတ္ႏိုင္သည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ သူ႔စြမ္းရည္ေၾကာင့္ တစ္ျခားသူ မဆိုႏွင့္ ဒ႑ာရီအဆင့္တို႔ကပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕ရသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္လာခဲ့သူလည္း ျဖစ္ နတ္ဆိုးခႏၶာကိုယ္သို႔ ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့သည့္ စစ္ေလ်ာင္ဟုံသည္ပင္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္စာအုပ္မွာတြင္ သူ႔အေနာက္မွာပဲ ရွိေနခဲ့သည္။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္စာအုပ္သည္လည္း အလြန္တိက်သည္။ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ လုပ္ႀကံေရးသမားမ်ားစြာတို႔ဟာ ထိုတာဝန္ကို သိရွိသြားၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ထိုတာဝန္ကို လက္ခံယူလိုက္သည့္သူကား ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ ေလနတ္ဆိုးပင္ ျဖစ္၏။****စီရင္စုနယ္ထဲတြင္ေနရာက်ယ္ဝန္းေသာ သာမန္ၿခံဝင္းတစ္ခုတြင္..လူငါးဦးတို႔က အလင္းေရာင္ရေသာ ေနရာတစ္ခုတြင္ ဝိုင္းဖြဲ႕၍ စကားဆိုေနၾကသည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. က်ေနာ္ တတိယညီေလးကိုပဲ ေခၚသြားလိုက္ေတာ့မယ္.. "ထိုစကားကို ေျပာသူက ေငြေရာင္သံခ်ပ္ဝတ္အက်ႌႏွင့္ သူ႔ရင္ဘတ္တြင္ ၾကည့္ရထူးဆန္းလွေသာ ေၾကးအေရာင္ စက္သြားတစ္ခုကို သူ႔ရင္ဘတ္မွာ တပ္ဆင္ထားသည္။ သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က က်စ္လစ္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ကိုလည္း ေငြေရာင္ မ်က္ႏွာဖုံးတစ္ခုျဖင့္ ဖုံးထားသည္။ သူက ဆက္ေျပာေသးသည္။ " ဒီတစ္ေခါက္ လုပ္ႀကံတဲ့ ကိစၥက လြယ္လြယ္ေလးပါ.. စုေဆာင္းထားတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္အရ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ဒ႑ာရီအဆင့္ ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္.. ဟားဟား.. သူက အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ.. အသက္ ၂၂ ႏွစ္နဲ႔ ဒ႑ာရီအဆင့္.. ဘယ္လို ယုံၾကည္ရမွာလဲ.. "" တကယ္လို႔ ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ က်ေနာ့္ကို ခြန္အားအရာမွာ သာမွာ မဟုတ္ပါဘူး.. "က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းသည့္ အဆိုပါလူက အားပါးတရ ရယ္ေမာလိုက္သည္။ " အစ္ကိုႀကီးကိုယ္တိုင္ လိုက္ဖို႔ မလိုပါဘူး.. "သူကား လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ ေလနတ္ဆိုးပင္ ျဖစ္ေခ်သည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္၏ စြမ္းအားမ်ိဳးႏွင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေရးသမားတစ္ေယာက္..။" ဟုတ္တယ္.. အစ္ကိုႀကီး.. ကြၽန္မတို႔ သုံးေယာက္လည္း ရွိေနတာပဲ.. "ထိုစကားကို ဆံပင္အျဖဴႏွင့္ ေမွာ္ဆရာမက ေျပာလိုက္သည္။ သူသည္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး ထိုအတြက္လည္း ဂုဏ္ယူသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အစ္ကိုႀကီး၏ အေရွ႕တြင္ မည္သူမွ မႂကြားရဲၾကေခ်။ စာပြဲခုံ၏ ထိပ္တြင္ ထိုင္ေနသူက အနီရင့္ရင့္ ဝတ္႐ုံပြပြကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။ ေလ်ာ့ရဲေနသည့္ ဝတ္႐ုံေၾကာင့္ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုပင္ ျမင္ေနရသည္။ သူ႔အရပ္က ၁.၉ မီတာ ရွည္သည္။ ႐ႊယ္ယင္ ႀကဳံခဲ့ဖူးသည့္ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္ ေလာက္ ႂကြက္သားေတာင့္တင္းေသာ္လည္း ကိုယ္ထည္က ထိုမွ်ေလာက္ မႀကီးေခ်။ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္ကမူ နတ္ဆိုးဆန္ေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ိဳး ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေပၚမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ ဖိအားတို႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ထိုလူ၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ထြက္လာသည့္ ဖိအားအရွိန္အဝါတို႔က နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္ထက္ ပို၍ အားေကာင္းသည္။ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္က သားရဲႀကီးအေရွ႕ ေရာက္ရွိေနေသာ ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ ကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ သူ႔ရဲ႕ ခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက ပို၍ အားျပင္းသည္။ ထို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ခ်ီစြမ္းအင္တို႔မွာ သူ လူေပါင္းမ်ားစြာကို သတ္ျဖတ္ၿပီးမွ ရရွိလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူတို႔မွ သူတို႔၏ ဇာစ္ျမစ္ကို ဖုံးကြယ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုလူမွာ ဖုံးလည္း မဖုံးကြယ္ထားသလို ဂ႐ုလည္း မစိုက္ေနေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ သတ္ခဲ့သမွ် လူတို႔က ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကေန ဆုေၾကးထုတ္ထားသည့္ လူမ်ား ျဖစ္ၾက၍ ထိုအတြက္ သူ႔မွာ အျပစ္ မရွိေခ်။ ေလနတ္ဆိုးမွာ အလြန္သန္မာသည့္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အစ္ကိုႀကီး ျဖစ္သူ၏ အေရွ႕တြင္ အသက္ပင္ က်ယ္က်ယ္ မရႈရဲေခ်။ ထို႔အတူ သူက အလြန္နာခံဟန္ ရွိသည္။ " စစ္ေလ်ာင္ဟုံဆိုတဲ့ စုန္းမအိုကေတာ့ ပုန္းေအာင္းေနတာ ၾကာၿပီး.. ငါက ကိစၥေသးေသးေလးတစ္ခု ေမးမလို႔ဟာကို ေျဖဖို႔ ျငင္းခဲ့တယ္.. ဘာလို႔ဆို ငါ့ရဲ႕ အ႐ိုးေနရာကို နည္းနည္း ေ႐ႊ႕လိုက္လို႔ပဲ.. တစ္ခါတေလ လႈပ္ရွားရင္ နာေနေသးတယ္.. ဒီေတာ့ ငါ မင္းတို႔နဲ႔ လိုက္ၾကည့္႐ုံေလာက္ပဲ.. သတ္ဖို႔ကိစၥက လြယ္လြယ္ေလးပဲဟာ.. မင္းတို႔ ေကာင္ေတြ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္.. တကယ္လို႔ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က ဒ႑ာရီအဆင့္ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ငါ့အတြက္ ကစားစရာပဲေပါ့.. "အဆိုပါ လူသန္ႀကီးက ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူ က်င့္ေနသည့္ က်င့္စဥ္ေၾကာင့္လည္း သူ႔မ်က္လုံးက ေသြးကဲ့သို႔ နီရဲေန၏။သူကား အဇူရီျမစ္စီရင္စု၏ နံပတ္တစ္.. ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး သတ္ျဖတ္ေရးသမား ရွင္းဖန္းယြင္ ျဖစ္၏။" ေကာင္းပါၿပီ.. အစ္ကိုႀကီးက လိုက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လည္း သြားၾကတာေပါ့.. ဒီတာဝန္က အရမ္းကို လြယ္ကူေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ဝင္ပါစရာေတာင္ မလိုေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္.. "ေလနတ္ဆိုးက က်ီစယ္၍ ဆိုလိုက္သည္။ ***" ကဲ ငါတို႔လည္း တာဝန္ကို လက္ခံလိုက္ၿပီးဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ မိုးလင္းအခ်ိန္က်ရင္ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ဆီကို သြားၾကတာေပါ့.. " " ဟုတ္ကဲ့.. " ေလနတ္ဆိုးႏွင့္ က်န္သည့္ သုံးေယာက္က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ****အပိုင္း ( ၆၀ ) အႏၲရာယ္ေနာက္ေန႔ မနက္ ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္တြင္.. အလင္းကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ အနက္ေရာင္ ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံတစ္စီးက တိမ္ထုကို ထိုးေဖာက္၍ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕သို႔ ပ်ံသန္းလာသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္ႏွင့္ တစ္ျခားလူငါးေယာက္တို႔က ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံ၏ ထိပ္ဆုံးတြင္ ရွိေနၾကသည္။ အေစခံႏွစ္ေယာက္က ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံကို ထိန္းေက်ာင္းေမာင္းႏွင္သည္။ ရွင္းဖန္းယြင္က ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံ၏ ကုန္းပတ္ေနရာတြင္ ေတြေတြႀကီး ထိုင္လိုက္ကာ သူ႔အနားက တိမ္လိပ္မ်ားႏွင့္ ေျပာက်ယ္လွသည့္ ကုန္းေျမႀကီးကို ေငးၾကည့္လာခဲ့သည္။ " တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္လား.."ရွင္းဖန္းယြင္းက ခပ္ေအးေအး ၿပဳံးလိုက္သည္။ " တကယ္လို႔ မင္းက ဒ႑ာရီအဆင့္ဆိုရင္ ငယ္႐ြယ္တဲ့ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မင္းက ငါ့အတြက္ ရွားပါးကစားစရာပဲေပါ့.."***ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္..ႏွင္းေက်ာက္ေတာင္၏ ထိပ္ဖ်ားတြင္ ရဲတိုက္.. ေတာင္အစြန္ဖ်ားတြင္ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ လူငယ္တစ္ဦးက မတ္တတ္ရပ္၍ အေပၚစီးကေန ရပ္ၾကည့္ေနလသည္။ ထိုသို႔ ရပ္ေနပါေသာ္လည္း အနားတြင္ ျဖတ္သြားသည့္ သာမန္စစ္သည္တို႔မွာ ဖိအားတစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရသည္။ ခါတိုင္းအခ်ိန္တြင္ ႐ႊယ္ယင္သည္ သတ္ျဖတ္လိုသည့္ အရွိန္အဝါကို ဖုံးကြယ္ထားသည္။ အခုလက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သူ႔မွာ စိတ္က မၾကည္လင္ေနေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူကိုယ္တိုင္ မသိလိုက္ဘဲ စိတ္ေလးစြာျဖင့္ အသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ သာမန္စစ္သည္တို႔ပင္ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ရိပ္မိေနၾကသည္။ ခြပ္..ခြပ္..ခြပ္..ျမင္းမ်ား ကဆုန္ေပါက္ လာေနတာ ျဖစ္သည္။ ျမင္းသမား သုံးေယာက္က သူ႔အနား ခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ " မင္းတို႔ ေရာက္လာၾကၿပီ.." ႐ႊယ္ယင္က ေခါင္းလွည့္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူတို႔သုံးေယာက္ကို အရွင္ျဖစ္သူက ေမွ်ာ္ေနမွန္း ျမင္းစီးသမားသုံးေယာက္က သိလိုက္ၾကသည္။ ထိုသုံးေယာက္ထဲက ေခါင္းေဆာင္သည္ ခ်က္ခ်င္း ျမင္းေပၚကေန ဆင္းလိုက္ၾကၿပီး ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို တစ္ျခားသူမ်ားထံ ကမ္းေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ႐ႊယ္ယင္ထံ ေျပးလာၾကသည္။ " အရွင္.." ျမင္းစီးသူက ေလးစားစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " အိမ္ေတာ္သခင္စစ္အန္းဆီကေန ဘာသတင္းရလဲ.." ႐ႊယ္ယင္က ေမးလိုက္သည္။ " အိမ္ေတာ္သခင္စစ္အန္းက ေျပာလိုက္ပါတယ္.. ရီေ႐ႊၿမိဳ႕မွာ လူကုံထံမိသားစုရဲ႕ သခင္ေလး ေသတာမ်ိဳး မရွိပါဘူးတဲ့.. ၿပီးေတာ့ အဇူရီျမစ္စီရင္စုၿမိဳ႕ေတာ္က နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ဆီကိုလည္း သူက သတင္းပို႔ထားပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ သုံးရက္က်ရင္ အေျဖရလိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္.."ျမင္းစီးသူက အစီရင္ခံလိုက္သည္။႐ႊယ္ယင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။သူ ခန္႔မွန္းထားသည့္အတိုင္းပင္။ သခင္စစ္အန္းက ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က အေၾကာင္းအရာအားလုံးကို သိထားသူ ျဖစ္ရာ ႐ႊယ္ယင္က ညကတည္းကပဲ သူ႔လူကို သခင္စစ္အန္းဆီ လႊတ္ၿပီး ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သတ္၍ တတ္ႏိုင္သမွ် စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အကူအညီေတာင္းခဲ့လိုက္သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ သခင္စစ္အန္းဆီက သတင္းကို သူ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခု ၾကားရသည့္ စကားအရ သခင္စစ္အန္း၏ စုံစမ္းထားသည့္ သတင္းက ျပည့္စုံမႈ မရွိေသးသည္။ စစ္အန္းအေနျဖင့္ သူတို႔လူ အခ်င္းခ်င္း၏ ကြင္းဆက္သတင္းအရင္းအျမစ္မ်ားကို ေတာင္းခံဖို႔ လိုေနေသးသည္။ " သုံးရက္ေတာင္လား.." ႐ႊယ္ယင္က ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ " ဒီကိစၥက သိပ္ၿပီး မရႈပ္ေထြးဖို႔ကိုပဲ ဆုေတာင္းရမွာေပါ့ေလ.. ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္လူက ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္.. ခ်င္းရွီကို နာက်င္ေစဖို႔ ငါ ခြင့္ျပဳမွ မဟုတ္ဘူး.." ခ်င္းရွီက သူငယ္ငယ္ကတည္းက ေကြၽးေမြးလာခဲ့သည့္ ညီေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္မဟုတ္လား။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ညီအစ္ကို ခ်စ္ျခင္းမ်ိဳးက အ႐ိုးျခင္ဆီထဲက လာသလိုမ်ိဳး အလြန္ နက္ရႈိင္းသည္။ ညီငယ္အတြက္ဆိုရင္ ပ်က္သုဥ္းျခင္းေတာင္တန္းအထဲကို ဝင္သြားဖို႔ ႐ႊယ္ယင္ တြန္႔ဆုတ္ေနမွာ မဟုတ္ေခ်။ တစ္ခါတေလမွာ လူေတြက ဘာေၾကာင့္ တစ္ျခားလူေတြအတြက္ စေတးခံၾကသလဲဆိုတာ သူ တစ္ခါတေလ ေတြးခဲ့ဖူးသည္။ ဒါေပမဲ့ သူညီငယ္ကို ခ်ီပိုးသည့္အခါမွာ၊ ဂ႐ုစိုက္ေပးသည့္အခါမွာ၊ သူ႔ညီငယ္က အစ္ကိုႀကီး အစ္ကိုႀကီးဟု အေနာက္ကေန ေအာ္ဟစ္ေခၚသည့္အခါမွာ၊ ညီငယ္ေလးက သူ႔ေျခေထာက္အနားမွာ တိုးေခြ႕၍ ခ်ီခိုင္းသည့္အခါမွာ၊ ညီငယ္ျဖစ္သူက ေခါင္းေလးငုံ႔၍ သူ ဆုံးမေနသည္ကို နာခံေနသည့္အခါမွာ...႐ႊယ္ယင္ ေနာက္ဆုံး သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ ရင္းႏွီးဆက္ႏြယ္မႈတစ္ခုက ေကာင္းစြာ နက္ရႈိင္းသြားသည့္အခါမွာ ေသျခင္းရွင္ျခင္းကိုပင္ ေကာင္းစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္သြားေလသည္။ သူႏွင့္ သူ႔ညီငယ္ၾကားထဲက သံေယာဇဥ္ကလည္း ထိုကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးဆက္ႏြယ္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ေလသည္။ " အရွင္သခင္ေလး.. ဒါက သခင္စစ္အန္းကေန ေပးလိုက္တာပါ.."ျမင္းစီးသမားက စာလိပ္တစ္လိပ္ကို သူ႔ဝတ္႐ုံကေန ထုတ္ယူ၍ ႐ိုေသစြာျဖင့္ ေပးလိုက္သည္။ ႐ႊယ္ယင္လည္း ယူလိုက္ၿပီးေနာက္ ရဲတိုက္အထဲသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ရဲတိုက္အဝင္တြင္ စစ္သည္မ်ားက ေလးစားစြာျဖင့္ အေလးျပဳလိုက္ၾကသည္။ " ငါ့အမိန္႔ကို နာခံၾက.. ေနာက္သုံးရက္အတြင္း.. ခ်င္းရွီကို ဒီရဲတိုက္ကေန ေျခတစ္လွမ္းမွ ေပးမထြက္ေစနဲ႔.." ႐ႊယ္ယင္က အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။" အမိန္႔တိုင္းပါ အရွင္.." စစ္သည္မ်ားက နာခံစြာ မွတ္သားထားလိုက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသုံးရက္ ေက်ာ္လြန္သြားပါက ႐ႊယ္ယင္မွာ သူ႔ညီေလးကို အျပင္ထြက္ခြင့္ ေပးမည္။ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္လည္း အေျဖကို သူ ရွာရမည္။***ရဲတိုက္အတြင္း လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း လက္ထဲက စာလိပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ " ဟင္.." ႐ႊယ္ယင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ " ဒီစာလိပ္က ညီေလးရဲ ေကာင္မေလး ဂ်ိ႐ုံနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ စာပါလား.."႐ႊယ္ယင္က နဂါေတာင္အိမ္ေတာ္ကို ဂ်ိ႐ုံအေၾကာင္း စုံစမ္းေပးဖို႔ အကူအညီေတာင္းထာသည္ မဟုတ္လား။ ေသသြားသည့္ သခင္ေလး၏ ဇာစ္ျမစ္ကို မသိေသးေပမဲ့ သခင္စစ္အန္းက ဂ်ိ႐ုံ၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ကို သူ႔ထံ ပို႔ေပးႏိုင္ေသးသည္။" အိုး.." စာလိပ္အထဲက အေၾကာင္းအရာမ်ားကို သူ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ***ဂ်ိ႐ုံ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဂ်ိဝူဟိုင္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိသားစုအတြက္ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ အႏွစ္ ၂၀ တိုင္တိုင္ ႀကိဳးစားပမ္းစားျဖင့္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရးတစ္ခုကို ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ စီးပြားေရးတစ္ခု ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဂ်ိဝူဟိုင္သည္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး သမီးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာခဲ့သည္။ သမီးနာမည္က ဂ်ိ႐ုံ။ သူမ ငယ္စဥ္အခ်ိန္တြင္ ခ်မ္းသာသည့္ ဘဝမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူတို႔ရဲ႕ စီးပြားေရးကို လုပ္ကိုင္ေပးသည့္ သူမ၏ ဦးေလး ျဖစ္သူက ဂ်ိ႐ုံတို႔ မိသားစုႏွင့္ ျပႆနာ ျဖစ္လာသည့္အခါမွာ သူမတို႔၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို သိမ္းပိုက္ၿပီး သူမတို႔ကို တံခါးဝကေန ကန္ထုတ္ခဲ့သည္။ သြားစရာ ေနရာမရွိ၍ ဂ်ိ႐ုံ၏ မိဘမ်ားက အေမျဖစ္သူ၏ ယန္ကလန္ဆီသို႔ သြားေနရသည္။ စီးပြားေရး ခြၽတ္ၿခဳံက်သြားျခင္းႏွင့္အတူ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ယန္ကလန္မွာ သြားေနရသည္ကို ဂ်ိ႐ုံႏွင့္ သူမ၏ မိဘမ်ားက အလြန္ကို အရွက္ရခဲ့ၾကသည္။ ယန္ကလန္က လူမ်ားသည္လည္း ဂ်ိ႐ုံႏွင့္ သူမ၏ မိသားစုအေပၚ မေကာင္းခဲ့ၾကပါ။ သူမတို႔ကို ခြဲျခားဆက္ဆံၾကသည္။ ထိုအျဖစ္မ်ားေၾကာင့္ ဂ်ိ႐ုံ၏ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝက ဆင္းရဲၿပီး ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းသည္။ သူမ၏ ဖခင္ျဖစ္သူက စိတ္ညစ္ဒဏ္ကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ အရက္ကို ေသာက္တတ္သည္။ဂ်ိ႐ုံ အသက္ ၉ ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္..သူမ၏ ဖခင္ ဂ်ိဝူဟိုင္က ျပန္လည္ အသိတရားဝင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္စီးပြားေရးတစ္ခု ျပန္စခဲ့သည္။ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕သို႔ မိသားစုႏွင့္အတူ အဆင့္အတန္းရွိရွိျဖင့္ ျပန္လာႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမ၏ ဦးေလးက ဂ်ိကလန္မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရးကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္၍ ေနာက္ဆုံး ၿပိဳလဲခဲ့ရသည္။ ***" ဟူး.. " ႐ႊယ္ယင္လည္း ဆက္ဖတ္လိုက္ျပန္သည္။ စာလိပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာမ်ားဟာ ဂ်ိ႐ုံ၏ ဘဝအဇာတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သတ္သမွ် ဆက္ႏြယ္သမွ် အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ " အေသးစိတ္ စုံစမ္းၿပီးေနာက္မွာေတာ့.. ဂ်ိဝူဟိုင္မွာ နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း သံသယျဖစ္ဖြယ္ သဲလြန္စမ်ားကို ရွာေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ သူ႔၏ မိန္းမႏွင့္ သမီးသည္လည္း ထို႔အတူ နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူမ်ား ျဖစ္ဖြယ္ ရွိသည္။ ေနာက္ထပ္ စုံစမ္မႈမ်ား လိုအပ္ေနပါေသးသည္။ ထိုစာကို ဖတ္ရင္း ႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္ဝန္းက က်ဥ္းေျမာင္းသြားသည္။ နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူေတြလား..နတ္ဆိုးဘုရားမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ကိစၥမ်ားကို နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္မွ ႀကိဳးစားပမ္းစားျဖင့္ လိုက္လံ ရွာေဖြေနသည္။ တကယ္၍ သတင္းအခ်က္အလက္သာ မွန္ကန္ပါက ထိုကိစၥကို သူတို႔ ခ်က္ခ်င္း အေရးယူၾကမွာ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း တြင္ ႐ႊယ္ယင္၏ အကူအညီ ေတာင္းဆိုျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ခဲ့လွ်င္ ဂ်ိဝူဟိုင္က နတ္ဆိုးေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွန္း နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္မွ သိလိမ့္မွာ မဟုတ္ေခ်။ ႐ႊယ္ယင္က သူ႔ညီေလး၏ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းကို စုံစမ္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုျခင္းေၾကာင့္သာ နဂါးေတာ္အိမ္ေတာ္က အေကာင္းဆုံး စုံစမ္းေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ိဝူဟိုင္ မိသားစု၏ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ရွာေဖြစုံစမ္းျခင္းက အလြန္ကို အေသးစိတ္က်ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳ၍ ဖုံးကြယ္ေနသည့္ ကိစၥမ်ားကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ သူမ၏ ေနာက္ေၾကာင္းကို စုံစမ္းသည့္အခါမွာ ဂ်ိ႐ုံတို႔မိသားစု၏ ထိုျပႆနာကို သိရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ နတ္ဆိုးအား ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ထိုအခ်က္အလက္တို႔က သံသယအျဖစ္သာ ရွိၿပီး ေနာက္ထပ္ သက္ေသမ်ား လိုအပ္ေနသည္။ " အင္.." ႐ႊယ္ယင္လည္း စာလိပ္ကို ဂ႐ုစိုက္စြာျဖင့္ ဆက္လက္ ဖတ္ရႈလိုက္သည္။ စာလိပ္၏ ေနာက္ေက်ာတြင္ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္သူက ေနာက္ထပ္ အခ်က္မ်ားကို ေရးထားေသးသည္။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္မွ စုေဆာင္းထားေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ သက္ေသမ်ားျဖင့္ တြက္ထုတ္ထားေသာ အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။"ဂ်ိဝူဟိုင္က နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ သူက အေတာ္ေလး ရက္စက္တဲ့ သူပဲ.."႐ႊယ္ယင္က စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္။ ထိုႏွစ္ကာလတြင္ ဂ်ိဝူဟိုင္သည္ ညီျဖစ္သူ၏ ေမာင္းထုတ္မႈေၾကာင့္ မိသားစုတစ္စုလုံး လမ္းမေပၚ ေရာက္ခဲ့ရသည့္အျပင္ သူ႔ဇနီးကလန္၏ ႏွိမ့္ခ်မႈကိုလည္း ခံရေသးသည္။ သို႔ေသာ္ စီးပြားေရး ျပန္လည္ အဆင္ေျပလာသည့္အခါတြင္ သူ႔ကို နာက်င္ေစသူေတြကို ျပန္လည္ လက္စားေခ်ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကို ေကာင္းစြာ ဖုံးကြယ္ထားႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္က စုံစမ္းသူတို႔ပင္ ရွာေဖြစုံစမ္းၾကည့္ပါေသာ္လည္း မသိရွိခဲ့ၾကေပ။ သို႔ေသာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ အတြင္းက်က် စုံစမ္းသည့္အခါမွ ထိုအေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။ " သူေတာင္းစားေလးတစ္ေယာက္က သူမကို ကိုယ္လုံးျဖင့္ ဝင္တိုက္လိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ထိုသူေတာင္းစားေလးကို သူမ၏ အမိန္႔ျဖင့္ သတ္ခဲ့တယ္တဲ့လား.." ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားက ဂ်ိဝူဟိုင္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ အရာမ်ားကို မသိမသာျဖင့္ ၫြန္ျပေနသည္။ ထိုအခ်က္အရ ဂ်ိဝူဟိုင္သာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည္မဟုတ္၊ သူ႔ဇနီးႏွင့္ သမီးကပါ ထိုအတိုင္း ျဖစ္ပုံရသည္။ သူတို႔၏ အက်င့္စ႐ိုက္ကို ဖုံးကြယ္ထားဟန္ ရွိသည္။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္က စုံစမ္းသူမ်ားမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ စုံစမ္းၿပီးမွသာ ထိုသူေတာင္းစားေလး ေသဆုံးရသည့္ အေၾကာင္းကို သက္ေသႏွင့္တကြ သိရွိလာခဲ့သည္။ " ဒီလိုဆို မျဖစ္ေသးဘူး.. ခ်င္းရွီကို ဒီလို မိန္းမမ်ိဳးနဲ႔ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး.."႐ႊယ္ယင္က ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ အႀကံအစည္ႀကီးမားၿပီး လိမ္လည္မႈတြင္လည္း ကြၽမ္းက်င္၍ အတြင္းစိတ္ ကေနပင္ ေကာက္က်စ္တတ္ေသာ သူမႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္ပါက သူညီေလးက အေတာ္ေလး ျဖဴစင္ေနေသးသည္။ တကယ္၍ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ခ်င္းရွီကို သတ္ဖို႔ ႀကံစည္လာခဲ့မည္ဆိုရင္ ႐ိုးအေသာ ညီငယ္ျဖစ္သူက တုံ႔ျပန္ရဲမွာ မဟုတ္ေနေခ်။ *** ေန႔လယ္အခ်ိန္..႐ႊယ္ယင္သည္ ရဲတိုက္ေခါင္မိုးတြင္ ထိုင္ေနသည္။ သူ႔ စိတ္ဝိညာဥ္က သဘာတတရားႏွင့္ တစ္သားတည္း ရွိေနကာ ေလာကႀကီး၏ ဆန္းက်ယ္မႈကို ခံစားသက္ဝင္ေနေလသည္။ " ဟမ္.." ႐ႊယ္ယင္က ႐ုတ္တရက္ မ်က္လုံး ဖြင့္လိုက္ကာ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္က ဂိတ္တံခါးဆီသို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။" မိန္းကေလး ဂ်ိ႐ုံပါလား.." " အထဲေပးဝင္လိုက္ၾက.."စစ္သည္မ်ားက ေဘးသို႔ ဖယ္ေပးလိုက္ကာ ဂ်ိ႐ုံအား အထဲဝင္ခြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ဂ်႐ုံက ၿပဳံး႐ႊင္လ်က္ အထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူမစိတ္ထဲတြင္ အဆင္မေျပ ရွိေနခဲ့သည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ေန႔ပိုင္းအခ်ိန္တြင္ ခ်င္းရွီက သူမကို လာရွာေလ့ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီေန႔တြင္ သူမကို လာမရွာေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေသသြားရသည့္ သခင္ေလးႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္လား။ အေၾကာင္းစုံ သိရန္အတြက္ သူမက ခ်င္းရွီကို လာရွာျခင္း ျဖစ္သည္။။ သူမက ခ်င္းရွီအား မည္မွ် ဂ႐ုစိုက္မွန္း သိသာေစလိုျခင္းလည္း ဟုတ္သည္။" ဂ်ိ႐ုံ.." စႀကႍလမ္းတစ္ခုတြင္ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံႏွင့္ ႐ႊယ္ယင္က ရပ္ေနသည္။ ဂ်ိ႐ုံက ေငးေၾကာင္မိသြားေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ အမူအရာကို ဟန္မပ်က္ ထိန္းလိုက္ကာ " အစ္ကိုႀကီး ႐ႊယ္ယင္.." ဟု ေခၚလိုက္သည္။ " လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္တုန္းက သူေတာင္စားတစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းစရာနဲ႔ ေသသြားခဲ့တာကို မင္း မွတ္မိေသးလား.." ႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ ဂ်ိ႐ုံ၏ ႏွလုံးအိမ္က တုန္လႈပ္သြားသည္။ သူ ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲ.. လူနည္းနည္းေလးကပဲ ဒီအေၾကာင္းကို သိတာ.."" အစ္ကိုႀကီး ႐ႊယ္ယင္.." ဂ်ိ႐ုံက ႐ႊယ္ယင္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေအးစက္စက္ျဖင့္ ထြင္းေဖာက္လုမတတ္ အၾကည့္စူးစူးေၾကာင့္ သူမမွာ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ေခ်ာက္ခ်ားသြားသည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္က အားေကာင္းေသာ စိတ္ဝိညာဥ္ခြန္အားကို ေပးသည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္လုံးျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ျခင္းသည္ နဂါႀကီးတစ္ေကာင္က ပု႐ြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ကို စိုက္ၾကည့္သည္ႏွင့္ ဆင္တူသည္။တစ္ဖက္ကို အလိုလို ထိတ္လန္႔ေၾကာက္လန္႔ေစသည္။ဂ်ိ႐ုံသည္ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ထိတ္လန္႔လာသည္။ " မင္းအေၾကာင္းကို ငါ စိတ္မဝင္စားဘူး.. ဒါေပမဲ့ ငါညီေလးနဲ႔ ပတ္သတ္လာလို႔ သူ႔ေဘးနားကေန ထြက္သြားတာက အေကာင္းဆုံးပဲ.." ႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္သည္။" မင္း ထြက္သြားဖို႔ အခ်ိန္ သုံးရက္ ငါေပးမယ္.. မင္းရဲ႕ လိမ္မာပါးနပ္မႈနဲ႔ ဒီကိစၥကို လုပ္ဖို႔က လြယ္မယ္လို႔ ငါထင္တယ္..မင္းနဲ႔ ငါ့ညီေလးတို႔ အမွတ္တရေကာင္းတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ အဆုံးသတ္ေပးလိုက္ပါ.."" ၿပီးေတာ့ မင္း ငါ့စကားကို နားေထာင္တာက ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္.. မဟုတ္ရင္ မင္း စိတ္ကူးထားတာထက္ ပိုဆိုးတဲ့ အရာေတြကို ငါလုပ္မိလိမ့္မယ္.." ႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စြာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။စိတ္ဝိညာဥ္ခြန္းအား၏ ဖိအားေအာက္တြင္..သူမ၏ ဖုံးကြယ္ထားေသာ အတိတ္အေၾကာင္းကို သိေနသည့္ ႐ႊယ္ယင္၏ ၿခိမ္းေျခာက္စကားေၾကာင့္ ဂ်ိ႐ုံမွာ မေျပာျပတတ္ေအာင္ ေၾကာက္လန္႔လာခဲ့သည္။ ခ်င္းရွီက အျပစ္ကင္းသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အစ္ကိုကား ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းသည့္ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေခ်သည္။တကယ္၍ သူမ လက္မခံခဲ့လွ်င္ သူမကို ႐ႊယ္ယင္ သတ္မွာ အေသအခ်ာပင္။ ႐ႊယ္ယင္ဆိုသူက အသက္ ၁၅ ႏွစ္အ႐ြယ္ကတည္းကပင္ လွံတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဓားေကာက္အဖြဲ႕တစ္ခုလုံးကို ၿဖိဳခြင္းခဲ့သူ လွံသိုင္းသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေခ်၏။ အပိုင္း ( ၆၁ ) လမ္းခြဲျခင္းသူမက ေၾကာက္လန္႔ေနေပမဲ့ ကမန္းကတန္းျဖင့္ ရွင္းျပလိုက္သည္။ " အစ္ကိုႀကီး႐ႊယ္ယင္.. ဒါက နားလည္မႈ လြဲေနတာပါ.. အဲဒီ သူေတာင္းစားေလးကို ကြၽန္မတို႔ မိသားစု အေစခံတစ္ေယာက္က သတ္လိုက္တာပါ.. ဒီကိစၥ ျဖစ္ၿပီးသြားတာေတာင္ ကြၽန္မ မသိလိုက္ရပါဘူး.."" ငါ့ကို ဘာမွ ရွင္းျပေနစရာ မလိုဘူး.." ႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ငါ့ညီေလးအနားကေန ထြက္သြားတာကိုပဲ လိုခ်င္တယ္.. ဒါ ငါရဲ႕ အမိန္႔ပဲ.."႐ႊယ္ယင္က အခ်က္အလက္ကိုသာ ၾကည့္သည္။ မေသခ်ာသည့္ စကားကို နားေထာင္ေနဖို႔ မလိုေခ်။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္က ေပးပို႔လာသည့္ အစီရင္ခံစာတြင္ ဂ်ိဝူဟိုင္ႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံ၊ သူမ၏ မိသားစုတို႔က လိမ္လည္ျခင္းအရာတြင္ ကြၽမ္းက်င္ၾကသည္ကို သက္ေသအေထာက္အထားမ်ားစြာ ပါဝင္ဝင္သည္။" ကြၽန္မ.." ဂ်ိ႐ုံက ဆြံ႕အသြားၿပီး မ်က္ဝန္းကေန မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္။ " မင္းမွာ အခ်ိန္ သုံးရက္ပဲ ရမယ္.." ႐ႊယ္ယင္ အေနာက္လွည့္ထြက္သြားသည္။ " အခ်ိန္ သုံးရက္အတြင္းမွာ သူ႔ကို လမ္းမခြဲႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ငါ ကူညီေပးလိုက္မယ္.. ဒါေပမဲ့ ငါ့နည္းလမ္းက ပိုၿပီး ရက္စက္မယ္.."႐ႊယ္ယင္သည္ အသက္ ၈ ႏွစ္ကတည္းက လွံသိုင္းကို အသည္းအသန္ ေလ့က်င့္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ေလ့က်င့္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွာလည္း မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ခဲ့ရသည္။ ငိုခဲ့ရသည္။ သူ သည္းခံခဲ့ရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျပင္းထန္သည့္ ေလ့က်င့္ျခင္းက သူ႔စိတ္ဓာတ္ကို ရင့္က်က္ေစခဲ့သည္။ မတုန္မလႈပ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားျဖင့္ ခက္ခဲပင္ပန္းေသာ ေလ့က်င့္ျခင္းတို႔ကို အံႀကိတ္ေတာင့္ခံခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ လူကိုမွ ဂ်ိ႐ုံ၏ စကားမ်ားျဖင့္ ယိုင္လဲေနမည္လား။ ခုံ႐ိုယြဲ႕က သူ႔ယုံၾကည္မႈကို သစၥာေဖာက္ခဲေပမဲ့ ေဒါသထြက္႐ုံေလာက္သာ သူ႔ကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမႏွင့္ ေႏွာင္တြယ္မႈမွန္သမွ်ကို ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ရာ သူမႏွင့္ ပတ္သတ္ဖူးသမွ် မည္သည့္ ခံစားခ်က္မွ မျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ ကိစၥျပႆနာကို ေျဖရွင္းသည့္ နည္းလမ္းက ႐ိုးရွင္းသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ထားသလို ရန္သူကိုလည္း အလြတ္မေပးေခ်။ ႐ႊယ္ယင္၏ ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း ဂ်ိ႐ုံမွာ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ေပ။ " ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ပါၿပီး.."ထို႔ေနာက္ သူမက ခ်င္းရွီ ရွိရာေနရာသို႔ တစ္လွမ္းၿပီး တစ္လွမ္း ဆက္သြားခဲ့သည္။ သူမ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာကိုလည္း ေတြးလာခဲ့သည္။ " တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က သူ႔ညီေလးကို အရမ္းကို တန္ဖိုးထားတာပဲ.. ငါ ခ်င္းရွီကို ငါ့ဘက္ပါေအာင္ လုပ္ၿပီး တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ရမလား.." ဂ်ိ႐ုံက စဥ္းစားလာခဲ့သည္။ " မဟုတ္ေသးဘူး.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က အရမ္းကို ျပတ္သားေနတယ္.. ငါ့ရဲ႕ လွည့္ကြက္ေသးေသးေလးထဲကို မဝင္သြားေလာက္ဘူး.. ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ညီေလးကို လိမ္ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ ဂ်ိကလန္ကို တိတ္တဆိတ္နဲ႔ ၿဖိဳခြင္းသြားေနဦးမယ္.." " ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲ.."" သူတို႔ မိဘေတြ ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ အေမြပစၥည္းေတြကို ငါ မေတြ႕ရေသးဘူး.. ဘာတစ္ခုမွလည္း ငါ မရေသးဘူး.."ခ်င္းရွီကိုပဲ အမိဖမ္းထားရမလား..ဒါေပမဲ့ ခ်င္းရွီနဲ႔ သူအစ္ကိုက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရင္းႏွီးေနတယ္.. အခုေလာေလာဆယ္မွာ သူမဘက္မွာ ရပ္တည္ေနေပမဲ့ ေနာင္အခါမွာ သူ႔အစ္ကိုဘက္ေန ရပ္တည္ေနႏိုင္ေသးတယ္..မည္သည့္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်င္းရွီအနားမွာ ေနဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းေတြကို သူမ မစဥ္းစားႏိုင္ဘဲ ရွိေနသည္။ ႐ႊယ္ယင္ဆိုသူက အင္အားသုံး၍ တစ္ျခားကို ႏွိမ္နင္းတတ္သည့္ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ မည္သူကမ်ား သူ႔စကားကို မနာခံဘဲ ေနရဲမည္နည္း။ ထိုသို႔ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ႐ႊယ္ယင္က ခ်က္ခ်င္း သူတို႔ကို သတ္လိုက္ႏိုင္သည္။ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ထဲက အထက္တန္းစားမိသားစုေတြေတာင္မွ ဓားေကာက္အဖြဲ႕ကို ေၾကာက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ထို႐ႊယ္ယင္က မေၾကာက္ေခ်။ ထိုအဖြဲ႕ကို ရွင္းပစ္သည့္ အခ်ိန္တုန္းက သူ႔အသက္မွာ ၁၅ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ အခုဆိုလွ်င္ သူ႔စြမ္းအားက ပို၍ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလာဖို႔ပဲ ရွိေတာ့မည္။ " ငါ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ေတာ့မယ္.." ဂ်ိ႐ုံက လ်င္ျမန္စြာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။***" ဂ်ိ႐ုံ.. မင္း ငါ့ကို လာေတြ႕တာ ငါတကယ္ေပ်ာ္တယ္.. မင္းသိလား.. မေန႔က ငါတို႔ အျပင္သြားၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တဲ့သူကို ရွင္းပစ္လိုက္တာေလ.. အဲဒါ အစ္ကိုႀကီးက ငါ့ကို သုံးရက္ အျပင္မထြက္ခိုင္းဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ဒီသုံးရက္ထဲမွာ မင္းကို ငါ လာမေတြ႕ႏိုင္တာ.."ခ်င္းရွီက ရဲတိုက္၏ ခန္းမႀကီးကေန ထြက္လာကာ ဂ်ိ႐ုံႏွင့္အတူ ရဲတိုက္ထဲက စႀကႍေနရာတြင္ ယွဥ္တြဲ၍ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ " ငါ့အစ္ကိုႀကီးကိုလည္း အျပစ္မတင္ပါဘူး.. ေသသြားတဲ့ သခင္ေလးက မိသားစုႀကီးကလူ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္.. အဲဒီတုန္းက သူ႔ကို သတ္ဖို႔က ငါ မရည္႐ြယ္ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ငါ့ရဲ႕ ေမွာ္အစြမ္းက အရမ္းႀကီးေတာ့ အဲဒါကို ထိန္းလို႔ မရလိုက္ဘူး.. အဲဒီသခင္ေလးက မိုးႀကိဳးနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ထိသြားလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူက ထင္ထားမွာလဲ.."" ဒါက ရွင့္အျပစ္ မဟုတ္ပါဘူး.. " ဂ်ိ႐ုံက ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။ " အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္မတို႔ဘက္က မသတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ရွင္ ေသရမွာေလ.. တကယ္လို႔ သူတို႔သာ ကြၽန္မကို မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့ရင္ ကြၽန္မဘဝ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္လို႔ မရဲပါဘူး.."" ဘယ္သူကမွ မင္းကို မနာက်င္ေစရဘူး.." ခ်င္းရွီက သူမ၏ လက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္လိုက္သည္။ " ငါ ကတိေပးပါတယ္.."ဂ်ိ႐ုံက ၿပဳံး႐ုံသာ ေနၿပီး စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာေတာ့ေခ်။ " ဘာျဖစ္တာလဲ.. စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလား.." ခ်စ္သူ၏ စိတ္အေျခအေနကို ခ်င္းရွီ ခံစားမိသည္။ " ဟိုသခင္ေလးကို သတ္လိုက္တဲ ကိစၥလား.. စိတ္မပူပါနဲ႔.. အစ္ကိုႀကီးက အဲဒါကို ေျဖရွင္းေပးမွာပါ.. သူ ဂ႐ုစိုက္ေပးထားေတာ့ အားလုံးက အဆင္ေျပမွာပါ.."" အဲဒီကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး.." ဂ်ိ႐ုံက ေျပာလိုက္သည္။" ဘာျပႆနာ ရွိလို႔လဲ.." ခ်င္းရွီက ေမးလိုက္သည္။ " ေျပာျပပါ..ငါ ကူညီေပးလို႔ ရရင္ ကူညီေပးမယ္ေလ.."" ခ်င္းရွီ.. ငါတို႔ လမ္းခြဲရေအာင္.." ဂ်ိ႐ုံက ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္သည္။ခ်င္းရွီက အံ့အားသင့္သြားသည္။ သူ႔ေခါင္းကို ေရေအးေအးတစ္ပုံးျဖင့္ ေလာင္းခ်လိုက္သကဲ့သို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။" ေနာက္ေနတာပဲ ျဖစ္ရမယ္.." ခ်င္းရွီက ၿပဳံးလိုက္ကာ.. " ဒီလိုဟာသမ်ိဳးက တကယ္လည္း မရယ္ရပါဘူး.."" မဟုတ္ဘူး.. အတည္ေျပာတာ.. လမ္းခြဲရေအာင္ေနာ္.." ဂ်ိ႐ုံက ခ်င္းရွီကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ခ်င္းရွီက သူမ၏ မ်က္ဝန္းထဲကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ဟုတ္သည္.. သူမ၏ မ်က္ဝန္းတြင္ အတည္သေဘာကို ျမင္ေနရသည္။ သူမက တကယ္ကို လမ္းခြဲခ်င္ေနတာပဲ.." ဘာေၾကာင့္လဲ.." ခ်င္းရွီ လက္မခံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။ " မေန႔က ငါတို႔ ေပ်ာ္ခဲ့တယ္ေလ... အားလုံးကလည္း အဆင္ေျပေနတာပဲ.. ဟိုလူေတြနဲ႔ ျပႆနာ ျဖစ္ခဲေပမဲ့.. ငါတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ေရးနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ဘူးေလ.. ဘာလို႔ ႐ုတ္တရက္ႀကီး လမ္းခြဲခ်င္ရတာလဲ.."" ငါ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားလို႔.. ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ဆို လုံေလာက္ၿပီးလား.." ဂ်ိ႐ုံက ေျပာလိုက္သည္။ " တကယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္က ဘာလဲ..ေျပာေလ.. ငါ့ကို ေျပာျပ.." ခ်င္းရွီက စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ ဂ်ိ႐ုံက ေခါင္းကိုသာ ငုံ႔ထားသည္။ တိတ္ဆိတ္မႈတို႔ စတင္ ႀကီးစိုးလာသလိုပင္။ " ေျပာ.." ခ်င္းရွီက ႐ူးသြားေတာ့မည့္မတတ္ စိုးရိမ္ႀကီးလာခဲ့သည္။ " ရွင့္အစ္ကိုႀကီးက ရွင့္ရဲ႕ အေရးႀကီးဆုံး မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ မဟုတ္လား.."ဂ်ိ႐ုံက ေမးလိုက္၏။ ခ်င္းရွီကား မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေလသည္။ သူ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ေလးသြားသည္။ရွင့္အစ္ကိုႀကီးက ကြၽန္မရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကို စုံစမ္းခဲ့တယ္.." ဂ်ိ႐ုံက ရွင္းျပလိုက္သည္။" ကြၽန္မက ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးလို႔ သူ ထင္ေနတယ္.. ရွင္နဲ႔ အတူရွိေနမွာကို မလိုလားခဲ့ဘူး.. ရွင့္အနားကေန ထြက္သြားဖို႔ ကြၽန္မကို သူ ရာဇသံ ေပးခဲ့တယ္.."ခ်င္းရွီမွာ တစ္ကိုယ္လုံး ေတာင့္သြားသည္။ " ရွင့္အစ္ကိုႀကီးက ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးကို သေဘာမတူေနဘူး.. ရွင္ကေရာ သူ႔ကို ျငင္းဆန္ႏိုင္လို႔လား.." ဂ်ိ႐ုံက ခ်င္းရွီကို ၾကည့္လိုက္သည္။" ငါ.. " ခ်င္းရွီက အံကို ႀကိတ္လိုက္သည္။" ငါ သေဘာက်တဲ့သူဆို ငါ့အစ္ကိုႀကီးလည္း ဝင္စြက္ဖက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး.."" ရွင္ မလိမ္ပါနဲ႔..ရွင္နဲ႔ ရွင့္အစ္ကိုႀကီးတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ကြၽန္မ မသိဘူးလို႔ ရွင္ ထင္ေနလား.. ရွင္ ဘယ္သူကိုပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္.. ရွင့္အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ သေဘာတူတာကို ယူရဦးမွာပဲ.."ခ်င္းရွီမွာ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ျဖစ္သြားသည္။ အစ္ကိုႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တကယ္ပဲ သေဘာမတူတာလား.. သူ ဘာလုပ္ရမလဲ.." ဒီၾကားထဲမွာ နားလည္မႈ လြဲတာ ျဖစ္ရမယ္.. အစ္ကိုႀကီးက ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္ လမ္းခြဲေစမွာလဲ.. မင္းေျပာတာက အစ္ကိုႀကီးက မင္းအေၾကာင္းကို စုံစမ္းခဲ့တယ္.. မင္းက ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ဘူးလို႔ သူ ထင္သြားတာ.. ဘာေတြေၾကာင့္လဲ.." ခ်င္းရွီက ေမးလိုက္သည္။" နားလည္မႈလြဲတာ ရွိတာေပါ့.." ဂ်ိ႐ုံက သေရာ္ၿပဳံး ၿပဳံးလိုက္သည္။ " ကြၽန္မ အသက္ ဆယ္ႏွစ္တုန္းက ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ထဲမွာ အေစခံေတြနဲ႔ ကစားေနတုန္း သူေတာင္းစားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုက္မိခဲ့တယ္.. ကြၽန္မရဲ႕ အက်ႌက ေပသြားခဲ့တယ္္.. ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး အက်ႌ ညစ္ပတ္သြားတာေၾကာင့္လည္း ဝမ္းနည္းၿပီး အိမ္ကို ျပန္သြားလိုက္သည္။ အဲဒီေနရာကေန ထြက္သြားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ အေစခံတစ္ေယာက္က အဲဒီကို ျပန္သြားခဲ့တယ္.. သူက အဲဒီသူေတာင္စားေလးကို ေသတဲ့အထိ ႐ိုက္ခဲ့တယ္.. အဲဒီအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေနာက္မွ သိခဲ့ရတာ.. ကြၽန္မရဲ႕ အေစခံ လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္လည္း ကြၽန္မ ဝမ္းနည္းခဲ့ရတယ္.. ဒါေပမဲ့ အဲဒီကိစၥက ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီးေလ.. "" ဒါေပမဲ့ ရွင့္အစ္ကိုကေတာ့ ကြၽန္မက သူေတာင္းစားေလးကို ႐ိုက္ဖို႔ အေစခံကို အမိန္႔ေပးခဲ့တယ္လို႔ ထင္ေနတာ..အသက္ ဆယ္ႏွစ္ကေလးက အရမ္းကို ရက္စက္ၿပီး ဆိုးသြမ္းတယ္လို႔ သူက ထင္ေနတာ.." ဂ်ိ႐ုံ၏ မ်က္ႏွာတြင္ မ်က္ရည္မ်ား စီးဆင္းလာသည္။" ကြၽန္မ ဘာတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ.. ကြၽန္မ အသက္ ၁၁ ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ ႏွင္းေက်ာက္ေတာင္ဆီကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္ရဲ႕ အကူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္..ဒီႏွင္းေက်ာက္ေတာင္မွာ ေနလာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာခဲၿပီးပဲ.. ကြၽန္မက ဘယ္လို လူစားမ်ိဳးလဲဆိုတာ အခုထိ ရွင္ မသိေသးဘူးလား.."" ဒါေပမဲ့ ရွင့္အစ္ကိုႀကီးက ကြၽန္မကို ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ၿပီး ရွင့္အနားကေန ထြက္သြားဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့တယ္.." ဂ်ိ႐ုံက တိုးလ်စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။" ရွင့္အစ္ကိုႀကီးက အသက္ငယ္စဥ္အခ်ိန္တုန္းမွာလည္း ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ရဲ႕ နံပါတ္တစ္ သိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္..အခုဆိုရင္ သူ႔ကို ထိလို႔ ရေတာ့တဲ့သူ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. ရွင့္အစ္ကိုႀကီးကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ဆန္႔က်င့္ရဲမွာလဲ.. ကြၽန္မတို႔ဂ်ိကလန္ကလည္း ရွိေသးတယ္ေလ.. ဒါေၾကာင့္.. ကြၽန္မတို႔ပဲ လမ္းခြဲၾကရေအာင္.."ခ်င္းရွီက စိတ္ဆင္းရဲစြာျဖင့္..." အစ္ကိုႀကီးက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီလို ျဖစ္သြားရတာလဲ.. "တကယ္၍ ႐ႊယ္ယင္သာ ကန္႔ကြက္ပါက ဂ်ိကလန္သည္လည္း ဘာမွ လုပ္၍ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ေခ်။" နင္ ဒီမွာ ေနလိုက္ဦး.. အစ္ကိုႀကီးကို သြားရွာလိုက္ဦးမယ္.." ခ်င္းရွီက ေျပာလိုက္သည္။" ငါ့ကို ေစာင့္ေနေနာ္.. အစ္ကိုႀကီးကို ေသခ်ာေပါက္ ေဖ်ာင္းဖ်လို႔ ရမွာပါ.."" အဲဒါက အသုံးမဝင္ပါဘူး.." ဂ်ိ႐ုံက ေခါင္းကို ခါယမ္း၍ ေျပာလိုက္သည္။" ဒီမွာပဲ ေစာင့္ေန.." ခ်င္းရွီက အေနာက္လွည့္၍ ထြက္သြားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ေလ့က်င့္ေရးကြင္းသို႔ ခ်က္ခ်င္း ေျပးသြားလိုက္သည္။***ေလ့က်င့္ေရးကြင္းအတြင္းခ်င္းရွီက ေလ့က်င့္ေရးကြင္းအတြင္းသို႔ဘ တစ္ခါတည္း ဝင္သြားလိုက္သည္။ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းတြင္ ႐ႊယ္ယင္က အနက္ေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထား၍ သူက လွံသိုင္းကို ေလ့က်င့္ေန၏။ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ားက သူ႔လွံအနားတြင္ ညင္သာစြာျဖင့္ လြင့္ေနသည္။ ျပင္းထန္အားေကာင္းသည့္ အရွိန္အဟုန္မ်ားလည္း မရွိေနေခ်။ လွံသည္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္း ရွိေနသကဲ့သို႔ ထင္ရသည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. " ခ်င္းရွီက ခ်က္ခ်င္းပဲ ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ " ႐ႊစ္.. " ႐ႊယ္ယင္က လွံသိုင္းေလ့က်င့္ေနတာကို ရပ္လိုက္သည္။ လွံကို ရပ္လိုက္သည့္အခါတြင္ လွံအရိပ္မ်ားသည္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ " ဪ.. ခ်င္းရွီ.. ဘာကိစၥမို႔လို႔လဲ.." အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူ၏ အေရွ႕တြင္ ခ်င္းရွီလည္း ေတြေဝေနမိသည္။ အတန္ၾကာထိ တုံ႔ဆိုင္းေနၿပီးမွ အားတင္းလိုက္ကာ " ဂ်ိ႐ုံကို က်ေနာ္နဲ႔ လမ္းခြဲဖို႔ ေျပာလိုက္တာလား.."႐ႊယ္ယင္က အံ့ၾသသြားသည္။ ၾကည့္ရသည္က ဂ်ိ႐ုံသည္ လက္ေလွ်ာ့လိုဟန္ မရွိေနေခ်။ သူမကို အခ်ိန္သုံးရက္ေပးၿပီး လမ္းခြဲခိုင္းထားသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုလို လုပ္လိုက္မည္ဟု မထင္ထားခဲ့သည္။ " ဟုတ္တယ္.. ငါ ေျပာလိုက္တယ္.." ႐ႊယ္ယင္က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ " ဘာေၾကာင့္လဲ.. ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ.."ခ်င္းရွီက ေဒါသကို ေအာင့္အည္းလိုက္ရင္း သူ ႐ႊယ္ယင္ ရွင္းျပတာကို ၾကားခ်င္ေနသည္။ " သူက မင္းအတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူး.." ႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္သည္။ " မသင့္ေတာ္ဘူး.. ဟုတ္လား.. အဲဒီကိစၥက သူ ကေလးဘဝတုန္းက သူေတာင္းစားေလး ေသသြားရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ေနလို႔လား.."႐ႊယ္ယင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ကာ " သူ႔ကို လာတိုက္မိတာေလးေလာက္နဲ႔ သူက အဲဒီသူေတာင္းစားေလးကို ေသတဲ့အထိ ႐ိုက္ဖို႔ အေစခံကို တိတ္တဆိတ္နဲ႔ ခိုင္းေစခဲ့တာေလ.. အဲ့ဒီတုန္းက သူ႔အသက္က ဘယ္ေလာက္ ရွိေသးလို႔လဲ.. ဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ သူက မင္းအတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ သင့္ေတာ္မွာလဲ.."" ဟားဟား.. ရယ္ရတယ္..အစ္ကိုႀကီးရာ.. အဲဒီတုန္းက သူက အသက္ ၁၀ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာေလ.. ဒီကိစၥကလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ကတည္းက ကိစၥ.. အဲဒီသတင္းက ယုံၾကည္ရတယ္လို႔ အစ္ကိုႀကီး ေသခ်ာရဲ႕လား.." ခ်င္းရွီက အသံမာဆပ္ဆပ္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " အဲဒီသူေတာင္းစားေလးကို သတ္တဲ့သူက သူရဲ႕ အေစခံပဲေလ.. ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ေျပာတဲ့ တိတ္တဆိတ္နဲ႔ ခိုင္းေစခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားက.. ေသခ်ာရဲ႕လား.. ဂ်ိ႐ုံရဲ႕ ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ပဲ..အေစခံရဲ႕ သေဘာမပါဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ ေသခ်ာေနရတာလဲ.."" ဟုတ္တာေပါ့.. ငါ့မွာ သက္ေသအေထာက္အထားေတြ ရွိတယ္.."႐ႊယ္ယင္က မ်က္ေမွာင္ကုတ္လ်က္ လက္ကို ျဖန္႔လိုက္သည္။ ထိုအခါ စာဖိုင္တြဲတစ္တြဲက သူ႔လက္ထဲ ထြက္ရွိလာသည္။ ထိုစာတြဲကို လွန္ေလွာၿပီး စာ႐ြက္တစ္ပိုင္းကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ ထိုစာ႐ြက္ပိုင္းတြင္ ဖုံးကြယ္ထားသည့္ သဲလြန္စမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားသည့္ စာ႐ြက္ ျဖစ္သည္။ ထိုစာ႐ြက္တြင္ ေရးသားထားသည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔တြင္ ဂ်ိကလန္ဟာ နတ္ဆိုးဘုရားကို ယုံၾကည္သူေတြ ျဖစ္မွန္းကို နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္မွ စုံစမ္းသိရွိခဲ့ရသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းက ပါရွိေနသည္။ ထိုကဲ့သို႔ သက္ေသမ်ိဳးက အခုခ်ိန္မွာ သူ႔ညီေလးကို ထုတ္ျပ၍ မရေသးေခ်။ ခ်င္းရွီက ေလာေလာဆယ္အခ်ိန္မွာ ေသြးပူေနသည္။ တကယ္၍ သူက ဂ်ိ႐ုံကို ေျပာျပမိခဲ့ရင္ ဂ်ိကလန္အေနျဖင့္ သတိထားမိသြားလိမ့္မည္။ " မင္း ျမင္လား.. ဒါက နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္က ဂ်ိကလန္အေၾကာင္းကို စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ အစီရင္ခံစာပဲ.. မင္း ဖတ္ၾကည့္လိုက္.. ၿပီးရင္ သူက မင္းမိန္းမ ျဖစ္လို႔ သင့္ေတာ္ မသင့္ေတာ္ ဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာ ဆုံးျဖတ္လိုက္.."ထုတ္ထားလိုက္သည့္ စာ႐ြက္အပိုင္း မပါဘဲ က်န္သည့္ စာဖိုင္တြဲကို ညီေလး ျဖစ္သူအား ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ခ်င္းရွီက ေဒါသကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရင္း စာဖိုင္တြဲကို ယူလိုက္သည္။ သူက အစီရင္ခံစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္လိုက္သည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔က ဂ်ိ႐ုံ ေျပာထားသည့္ အတိုင္းပင္ မွန္ကန္သည္။ ေရးသားထားသည့္ အေၾကာင္းအရာ၏ အစပိုင္းတြင္ သူမ၏ ဦးေလး ျဖစ္သူက သူမတို႔ကို အိမ္ကေန ကန္ထုတ္ရာမွ သူမ၏ အေမဘက္က ကလန္တြင္ သြားေရာက္ ခိုလႈံရပုံ၊ တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာတို႔က ခ်င္းရွီအတြက္ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေစသည့္ သူမ၏ ဖခင္ဂ်ိဝူဟိုင္က သူမ၏ ဦးေလး မိသားစုႏွင့္ မိခင္၏ ကလန္ျဖစ္သည့္ ယန္ကလန္ကို ဘယ္လို လက္စားေခ်ခဲ့ပုံ စသည့္အေၾကာင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ သူမဦးေလး၏ မိသားစုႏွင့္ ယန္ကလန္သားတို႔ မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ရသည့္ လက္ခ်က္က ဂ်ိဝူဟိုင္၏ လက္ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း.. ထိုအစီရင္ခံစာကို ဖတ္ရင္း ခ်င္းရွီမွာ ဂ်ိဝူဟိုင္အား ႐ြံရွာလာခဲ့သည္။" က်ေနာ္ ဖတ္လို႔ ၿပီးၿပီ.." ခ်င္းရွီက စာဖိုင္တြဲကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။" ဒါဆိုရင္.." ႐ႊယ္ယင္က ေမးလိုက္သည္။"ဘာမွ မထူးဘူး.." ခ်င္းရွီက ႂကြပ္ဆပ္ဆပ္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ဒီအစီရင္ခံစာက အေသးစိတ္ေတာ့ က်တယ္.. ဒါေပမဲ့ ဒီမွာ ေရးထားတဲ့ဟာ ေတြကို တကယ္ပဲ ယုံၾကည္လို႔ ရလို႔လား.. တကယ္လို႔ ဒီအေၾကာင္းက ဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ မွားတဲ့သူက သူ႔အေဖ ဂ်ိဝူဟိုင္ပဲ.. ဂ်ိ႐ုံနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ.. သူ ယန္ကလန္မွာ ေနတဲ့အခ်ိန္ကဆို တစ္ခ်ိန္လုံး အႏွိမ္ခံေနတာပဲ.."" ေနာက္ၿပီး ဂ်ိ႐ုံက အရမ္းကို သနားစရာေကာင္းတာ.. သူက အသက္ ၁၀ ႏွစ္ မျပည့္ခင္မွာ သူမရဲ႕ ဘဝက အရမ္းကို သနားစရာေကာင္းခဲ့တာ.. သူ႔အေဖရဲ႕ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈေတြကို တျခားလူ မလုခဲ့တဲ့အခ်ိန္အထိ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ သခင္မေလးအျဖစ္ ေနခဲ့ရတာ.. ေနာက္ေတာ့ သူမ ဆရာႀကီးဆီကို ေရာက္လာခဲ့တာ.."ေျပာရင္း ေျပာရင္း ခ်င္းရွီက ေဒါသထြက္လာသည္။" သူမက ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ေကာင္ေကာင္း ေနခဲ့ရတာ.. ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွာ သူတကာရဲ႕ ႏွိမ့္ခ်မႈကို ခံလာရတာ.. ေနာက္ၿပီး ဆရာႀကီးဆီမွာ ပညာသင္တဲ့အခါမွာလည္း ႏွိမ့္ခ်ၿပီးေတာ့ ေနခဲ့တာပဲ.. ဒီလို သနားစရာ ေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အစ္ကိုႀကီးက ဘာလို႔ ဆိုးသြမ္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ စြပ္စြဲရတာလဲ.."႐ႊယ္ယင္က မ်က္ႏွာတင္းမာစြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္အရလူတစ္ေယာက္က ျပန္လည္ခ်မ္းသာလာဖို႔က မလြယ္ေပ။ ယန္ကလန္၏ အထင္ေသးမႈကို ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ိဝူဟိုင္က နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု နဂါေတာင္အိမ္ေတာ္က ယုံၾကည္ထားသည္။ သူ႔ရဲ႕ မိသားစုက နိမ့္က်သည့္ အေျခအေနကို ေရာက္ခဲ့၍ သူတို႔ဟာ နတ္ဆိုးယုံၾကည္သူမ်ား ျဖစ္လာၾကေပလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခတစ္ခုက သူတို႔ဟာ အယူသန္ၾကသူ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ နတ္ဆိုဘုရား၏ သူေတာ္စင္နယ္ေျမမွ သီးသန္႔ယုံၾကည္မႈကို ရရွိျခင္းႏွင့္ ဂ်ိဝူဟိုင္၏ စီးပြားေရးအျမင္ျဖင့္ နတ္ဆိုးဘုရား၏ လႊမ္းမိုးမႈကို အသုံးျပဳကာ ျပန္လည္ ခ်မ္းသာလာၾကပါေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ အစီရင္ခံစာက သဲလြန္မ်ားအေပၚ အေျခခံထားသည္ ျဖစ္၍ တိက်သည့္ သက္ေသေတာ့ မဟုတ္ေနေခ်။ " သူမက က်ေနာ္နဲ႔အတူတူ ေမွာ္ဆရာႀကီးရဲ႕ အိမ္မွာ အၿမဲ ရွိေနခဲ့တာပဲ. သူမက ဘယ္သူလူစားမ်ိဳး ျဖစ္သလဲဆို က်ေနာ္ သိတယ္.. သူ႔အေဖက ဆိုးယုတ္တဲ့ သူ ျဖစ္ပါေစဦး.. သူနဲ႔ ဘာမွ ဆက္ႏြယ္မႈ မရွိဘူးေလ.. က်ေနာ္တို႔ တုန္ပိုကလန္က ကုန္သည္တစ္ေယာက္ကို ေၾကာက္ေနရမွာလား.. "ခ်င္းရွီက ဆက္ေျပာသည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. သူ႔အေဖအေၾကာင္းကိုေတာ့ က်ေနာ္ မသိဘူး.. ဒါေပမဲ့ ဂ်ိ႐ုံက အျပစ္ကင္းတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ သိတယ္.. သူက က်ေနာ္ ပထမဆုံးနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပဲ.. အစ္ကိုႀကီးကပဲ ညႇာတာေပးလို႔ မရဘူး.."႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္ႏွာအမူအရာက အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။" ေနာက္ဆုံးတစ္ေယာက္ ဆိုပဲ.. ဂ်ိ႐ုံက ငါ့ညီေလးကို အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပဲ.."ထို႔ေနာက္ ႐ႊယ္ယင္က တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " ခ်င္းရွီ.. နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာက ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့အထဲမွာ စိတ္ခ်ရဆုံးပဲ.. သူတို႔က လုံေလာက္တဲ့ သက္ေသေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ဒီအထဲမွာ ေရးရဲမွာ မဟုတ္ဘူး.."" သူမက ေမွာ္ဆရာႀကီးဆီမွာ ေနလာခဲ့တာ ငယ္ငယ္ကတည္းကပဲ.. သူက ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ ဆိုတာ အစ္ကိုႀကီး မသိဘူးလား.." ခ်င္းရွီက ေအာ္၍ ေျပာလိုက္သည္။ " ေမွာ္ပညာရွင္တိုင္းက ဉာဏ္ေကာင္းၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ.. ငယ္ေပမဲ့ ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မရဘူး.." ႐ႊယ္ယင္က အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးလိုက္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႔ကို ခုံ႐ိုယြဲ႕က လွည့္စားခဲ့ေသးသည္ မဟုတ္လား။" က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔ကို ယုံတယ္.." ခ်င္းရွီက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ " ေကာင္းၿပီးေလ.." ႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ လမ္းခြဲဖို႔အတြက္ ငါ သုံးႏွစ္ အခ်ိန္ေပးမယ္.. အဲဒီသုံးႏွစ္အတြင္းမွာ မင္း သူနဲ႔ လမ္းခြဲရမယ္.. ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ဂ်ိ႐ုံကို အိမ္ျပန္ပို႔ခိုင္းလိုက္လို႔ ရတယ္.. တကယ္၍ သူက ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးဆိုရင္ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ငါ မတားဘူး.. ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပင္ကိုစ႐ိုက္ ေပၚလာခဲ့ရင္ေတာ့ ငါ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္သလဲ ဆိုတာ မငိး သိလာလိမ့္မယ္.. " နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ စြမ္းရည္ကို သိ၍ ႐ႊယ္ယင္လည္း ဂ်ိဝူဟိုင္ကို သံသယ ရွိသည္။ ထို သုံးႏွစ္ အခ်ိန္ကာလက အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လုံေလာက္သည္။အခ်ိန္ သုံးႏွစ္ ေပးရသည့္ အေၾကာင္းကလည္း သူ႔ညီေလက သူ႔ကို သိပ္ၿပီး ကလန္ကဆန္ မလုပ္ေစခ်င္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဟုတ္သည္။ သူ႔ညီေလးက ဂ်ိ႐ုံအေပၚ အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း တကယ္၍ သူက ညီေလးျဖစ္သူ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးမိပါက ခ်င္းရွီ ႐ူးသြားမွာကိုလည္း စိုးရိမ္သြားသည္။" သုံးႏွစ္ေတာက္မွ.. " ခ်င္းရွီက စူးစူးရဲရဲျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။ " သုံးႏွစ္ဆိုတာ ၾကာလြန္းတယ္.. အစ္ကိုႀကီးက သူ႔ကို ေမာင္းထုတ္ခ်င္ေနတာမလား.. အစ္ကိုႀကီးက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ရက္စက္တတ္သြားတာလဲ.. သူ႔ကို ခ်စ္တာ မခ်စ္တာက က်ေနာ္နဲ႔ ဂ်ိ႐ုံတို႔ ၾကားထဲက ကိစၥပါ.. အစ္ကိုႀကီးက လမ္းခြဲခိုင္းတိုင္းလည္း က်ေနာ္တို႔က ျဖတ္ရမွာလား.."" ေသခ်ာေပါက္ကို လမ္းခြဲရမယ္.." ခ်င္းရွီက သုံးႏွစ္ကိုေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ႐ႊယ္ယင္ မထင္မွတ္ထားခဲ့ေပ။ သူ ေဒါသထြက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ညီေလးႏွင့္ နတ္ဆိုးဘုရားယုံၾကည္ေနသူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ရွိေနမွာကို သူ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ေပ။ တကယ္၍ သူမက နတ္ဆိုးဘုရားယုံၾကည္ေနသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲလွ်င္ သူ႔ညီေလးကို ေခ်ာက္ထဲသို႔ တြန္းပို႔လိုက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ နတ္ဆိုးဘုရားယုံၾကည္ေနသူတစ္ေယာက္က သူ႔ညီေလးကို ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတာ မည္သူက သိႏိုင္မည္နည္း။ တကယ္၍ ထိုသို႔ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ေနာင္တရဖို႔ အခါေႏွာင္းသြားလိမ့္မည္။ " မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျဖတ္ကို ျဖတ္ရလိမ့္မယ္.." ႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " မလုပ္ဘူး.." ခ်င္းရွီက ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေအာ္လိုက္သည္။ "ဘယ္သူမွ ဒါကို ဆန္႔က်င္လို႔ မရဘူး. မင္း သိပါတယ္.. ငါ စကားတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ပိုင္ယြမ္က်စ္က ဂ်ိ႐ုံကို ေမာင္းထုတ္ခိုင္းလိုက္လို႔ ရတယ္.. ရီေ႐ႊၿမိဳ႕ကေန ဂ်ိကလန္ကို လြင့္ထြက္သြားေအာင္ ငါ လုပ္လို႔ ရတယ္.."႐ႊယ္ယင္က ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " မင္း နားမေထာင္ခ်င္ရင္ေတာင္ မင္း လိုက္နာရမယ္.. ဒီကိစၥက မင္းဆုံးျဖတ္ရမဲ့ ကိစၥ မဟုတ္ေတာ့ဘူး."" ခင္ဗ်ား... ခင္ဗ်ား.."ေသြးေတြက ေခါင္းကို တက္ေဆာင့္လာသကဲ့သို႔ ခ်င္းရွီ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႔မ်က္လုံးက နီရဲလာကာ ႏွလုံးေသြးတို႔လည္း ျမန္ဆန္လာခဲ့သ္ည။ သူ႔အစ္ကိုႀကီး တကယ္ပဲ သူႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံတို႔၏ သံေယာဇဥ္ကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္ႏိုင္သည္။ သူလည္းပဲ ဆန္႔က်င့္ဖို႔ အင္အားမဲ့ေနသည္။ခ်င္းရွီက ႐ႊယ္ယင္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔အၾကည့္က ႐ႊယ္ယင္၏ ႏွလုံးသားအား နာက်င္ေစသည္။ ခ်င္းရွီ၏ အသံက တုန္ခါေနလ်က္ အက္ကြဲၾကမ္းရွစြာ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။" အစ္ကိုႀကီးက က်ေနာ္ရဲ႕ အစ္ကိုႀကီး မဟုတ္လား.. အစ္ကိုႀကီးကို အထင္ႀကီးစိတ္နဲ႔ က်ေနာ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာ.. မိဘဆိုတာကို မမွတ္မိခဲ့ေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက အေကာင္းဆုံး အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပဲ.. ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ထင္ခဲ့တာ မွားသြားၿပီ.. ဒီလို လူမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ မထင္ထားခဲ့ဘူး.. က်ေနာ္ကို အထင္ေသးေစတယ္.. တကယ္ကို စိတ္ပ်က္ေစတယ္.. က်ေနာ္အစ္ကိုက ဒီလို လူမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ တစ္ခါမွ မထင္ထားခဲ့မိဘူး.."" ခင္ဗ်ားက ေမာက္မာတယ္.. က်ေနာ္ကို စိတ္ပ်က္ေစတယ္.."႐ႊယ္ယင္သည္ သူ႔မိသားစုဝင္တို႔အတြက္ အသက္ကိုပင္ ေပးဆပ္၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ခ်င္းရွီ၏ စကားမ်ားေၾကာင့္ သူ႔ႏွလုံးသားက ထိခိုက္နာက်င္လာခဲ့သည္။ ညီေလးက သူ႔ကို စိတ္ပ်က္ေနၿပီးလား.." ခင္ဗ်ားက ဒီလို လူစားမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ မထင္ခဲ့မိဘူး.. က်ေနာ္ရဲ႕ အစ္ကိုႀကီးက ဒီလို လူမ်ိဳး ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ဗ်ာ.."ခ်င္းရွီ၏ ပါးႏွစ္ဖက္တြင္ မ်က္ရည္မ်ားက အေစာကတည္းကပဲ စီးဆင္းလို႔ ေနခဲ့သည္။ သူက အေနာက္သို႔ လွည့္၍ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲကေန ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။ က်ဳံးလိန္က ဂိတ္တံခါးအဝမွာ မတ္တတ္ရပ္ေနသည္။ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္၏ အေျခအတင္ ျဖစ္ေနသည့္အသံကို ၾကားရ၍ သူလည္း ထိုေနရာကို အျမန္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။မ်က္ႏွာတြင္ မ်က္ရည္မ်ား စို႐ႊဲလ်က္ ခ်င္းရွီက က်ဳံးလိန္ထံ ေျပးသြားခဲ့သည္။ ***႐ႊယ္ယင္၏ ႏွလုံးသားတြင္ နာက်င္လို႔ ေနသည္။ အၿမဲတေစ တုန္လႈပ္ျခင္းကင္းေသာ သူ႔လက္က အနည္းငယ္ တုန္ခါလို႔ ေနသည္။ သူ႔ႏွလုံးသားမွာလည္း တစ္ဆစ္ဆစ္ နာက်င္ရသည္။ ခ်င္းရွီ ေျပာသြားတာက တကယ္ပဲလား.." အစ္ကိုႀကီးကို အထင္ႀကီးစိတ္နဲ႔ ႀကီးလာခဲ့တာ"" ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ မွားခဲ့တယ္.."" ဒီလို လူစားမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့မိဘူး.. က်ေနာ္ရဲ႕ အစ္ကိုႀကီးက ဒီလို လူမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္လို႔ဗ်ာ.."ခ်င္းရွီ၏ အသံက သူ႔နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနသည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ ႏွလုံးသာ ေျဗာင္းဆန္လို႔ ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ဳံးလိန္က အနားသို႔ ေရာက္ရွိလာကာ ေမးလိုက္သည္။ " ႐ႊယ္ယင္.."" ခ်င္းရွီကို ၾကည့္ေပးဖို႔ က်ေနာ္ကို ကူညီးေပးပါ.. မွတ္ထားရမွာက ဒီသုံးရက္အတြင္း ရဲတိုက္ကေန သူထြက္သြားလို႔ မရဘူးေနာ္. တကယ္လို႔ အျပင္ထြက္ဖို႔ သူက ႀကိဳးစားလာခဲ့ရင္ သူ႔ကို မတားႏိုင္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ကို လာေျပာပါ.. သူ႔ကို က်ေနာ္ တားမယ္.." ႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္သည္။က်ဳံးလိန္က ေျပာလိုက္သည္။ အရင္တုန္းက ႐ႊယ္ယင္က ေတာင္ႀကီးတစ္လုံးကဲ့သို႔ ခံစားမႈမ်ိဳး ေပးသည္။ လွံတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ တည္ၿငိမ္မႈမ်ိဳး ေပးသည္။ ေၾကာက္႐ြံထိတ္လန္႔ျခင္းႏွင့္အတူ သန္မာအားေကာင္းေသာ အရွိန္အဝါကို ေပးသည္။သို႔ေသာ္ ယခုတြင္ ႐ႊယ္ယင္၏ ေက်ာ႐ိုးသည္ အနည္းငယ္ ေလ်ာ့ရဲေနသည္။ သူ႔ရဲ႕ မတုန္လႈပ္ႏိုင္ေသာ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားျခင္းတို႔က ယခုအခါ ေပ်ာက္ဆုံးေနသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက သူဟာ ဒီလိုမ်ိဳး လဲက်သြားခဲ့တာလဲ.." ႐ႊယ္ယင္.." က်ဳံးလိန္က သူ႔နာမည္ကို ေခၚလိုက္ကာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္ႏွာက ျဖဴေရာ္ေနကာ သူ႔မ်က္ဝန္းမွာလည္း မ်က္ရည္စတို႔ျဖင့္.." အခုေလးတင္ မင္းတို႔ စကားကို ငါၾကားခဲ့တယ္.. ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔.. ခ်င္းရွီက ကေလးပဲ ရွိေသးတာ.. ဘယ္လို ဒုကၡ ရွိမလဲဆိုတာ သူ႔မွာ အေတြ႕အႀကဳံ မရွိပါဘူး.. သူ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ အခ်ိန္အထိ ေစာင့္လိုက္ပါ.. မင္းေစတနာကို သူနားလည္ပါလိမ့္မယ္.." က်ဳံးလိန္က သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။" မင္း သူ႔ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ခ်စ္ခဲ့တာပဲ.. သူ႔အတြက္ ဆရာေကာင္း ရဖို႔အတြက္ မင္းအသက္နဲ႔ ရင္းၿပီး ပ်က္သုဥ္းျခင္းေတာင္တန္းအထဲကိုေတာင္ ဝင္သြားခဲ့တာပဲ.. သူ႔အေပၚ မင္း ဘယ္ေလာက္ေကာင္းခဲ့သလဲ ဆိုတာ သူ သိလာမွာပါ.. အဆင္ေျပသြားမွာပါ.. ဝမ္းမနည္းေနပါနဲ႔."" က်ေနာ္ အဆင္ေျပပါတယ္.. ခ်င္းရွီကိုသာ ၾကည့္ထားေပးပါ.."႐ႊယ္ယင္က အေနာက္လွည့္၍ ထြက္ခြာသြားလိုက္သည္။***ရဲတိုက္ ေခါင္းမိုးထက္တြင္..႐ႊယ္ယင္သည္ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ကာ ဝိုင္အရက္ကို ေသာက္ရင္း ေျပာက်ယ္သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ေလသည္။ သူနားထဲကို တိုးဝင္လာသည့္ ခ်င္းရွီ၏ အသံက သူ႔ကို နာက်င္ေစသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔မွာ ညီေလးကို စိတ္ပူေနရသည္။ " ဒါၿပီးသြားရင္ေတာ့ အားလုံးက အဆင္ေျပသြားမွာပါ.." ႐ႊယ္ယင္က ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္သည္။ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာ စိုစြတ္လာသည္ကို ခံစားလိုက္ရ၍ ခပ္ျမန္ျမန္ မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္သည္။ " ဟားဟား.. ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားခဲ့ၿပီ.. ငါ ငိုရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ဘူး.."သူက ဝိုင္အရက္ကို ေမာ့လိုက္သည္။ေတာင္ၾကားေလက ေလးတြဲ႕စြာ တိုက္ခတ္ေနသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာကို သူ႔ မသိေနေပ။ ထိုေနရာမွာပဲ ထိုင္ေနကာ ဝိုင္အရက္ကိုပဲ ေသာက္ေနသည္။ ေကာင္းကင္က တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ေမွာင္လာခဲ့သည္။ ညအေမွာင္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္လာခဲ့သည္။ အခ်ိန္က ညေနစာ စားဖို႔ အခ်ိန္ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ညီျဖစ္သူက ညေနစာ စားပြဲတြင္ ေတြ႕ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္လိုက္ေသာ္လည္း ခ်င္းရွီက ညေနစာပင္ လာမစားခဲ့ေပ။ ညေနစာ စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ႐ႊယ္ယင္က စာၾကည့္ခန္းသို႔ သြား၍ တစ္ေယာက္တည္း စာဖတ္ေနခဲ့သည္။***ညက ပိုနက္လာခဲ့သည္။ လမင္းႀကီးပင္ အေပၚသို႔ တက္ရွိလာကာ ကမာၻေျမတခြင္သို႔ လေရာင္မ်ား ျဖန္႔က်က္၍ လာခဲ့သည္။ ေကာင္းကင္ထက္က တိမ္လႊာတိမ္ထုမ်ားၾကားတြင္.." ဝွီး.." အနက္ေရာင္ ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံတစ္စီးက ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္အေပၚက ေကာင္းကင္ထက္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အပိုင္း ( ၆၂ ) အလစ္ဝင္ တိုက္ခိုက္ျခင္းေမွာ္ယာဥ္ပ်ံထက္တြင္ အမႈထမ္းတစ္ေယာက္က " အရွင္သခင္.. အခုဆို ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ.." ဟု ႐ိုေသစြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ထိုအခါ မ်က္လုံးပိတ္ က်င့္ႀကံေနသည့္ ရွင္းဖန္ယြင္က မ်က္လုံး ဖြင့္လိုက္သည္။သူ႔အေနာက္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ ေလနတ္ဆိုးႏွင့္ တစ္ျခားသုံးေယာက္တို႔က ၿပိဳင္တူ မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ " အစ္ကိုႀကီး.. က်ေနာ္တို႔ ေအာက္ကို ဆင္းေတာ့မယ္.." ေလနတ္ဆိုးက ခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။ " အင္း.." ရွင္းဖန္းယြင္လည္း ေခါင္းကို အသာညိတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေလနတ္ဆိုးႏွင့္ က်န္သည့္ သုံေယာက္တို႔သည္ ကုန္းပတ္မွာ ရွိသည့္ အခန္းကေန လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။ သူတို႔အထဲကမွ ခရမ္းေရာင္ေတာင္ေဝွးကို ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ဆံပင္အျဖဴႏွင့္ ေမွာ္ဆရာမက မႏၲန္အခ်ိဳ႕ကို စတင္ ႐ြတ္ဖတ္လိုက္သည္။ထိုအခါ သူမ၏ ေမွာ္ေတာင္ေဝွးထိပ္မွ အလင္းေရာင္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာကာ ေလနတ္ဆိုးႏွင့္ က်န္သည့္ ႏွစ္ေယာက္ဆီကို ေရာက္ရွိသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မႏၲန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မန္းမႈတ္လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ ေလနတ္ဆိုးႏွင့္ က်န္သူတို႔၏ ေဘးနားက ေလထုမွာ သီးျခားစီ ျဖစ္တည္လာခဲ့သည္။ မျမင္ရေသာ အစည္းအတားတစ္ခုက သူတို႔ကို ဝိုင္းပတ္လာကာ သူတို႔ေဘးနားက အလင္းေရာင္တို႔လည္း တြန္႔ခါလာခဲ့သည္။ အရင္အခါက ႐ႊယ္ယင္တို႔အဖြဲ႕သည္ လုကလန္၏ ရဲတိုက္အထဲကို အလစ္ဝင္ခဲ့စဥ္အခ်ိန္က သူတို႔ကို အေစာင့္ေတြက လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ရွာေတြ႕သြားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ အလစ္ဝင္ တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ိဳးမွာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေရးသမားမ်ားက ပို၍ ကြၽမ္းက်င္ၾကသည္။ ဒါသည္လည္း သူတို႔၏ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပဲ မဟုတ္လား။ " သြားစို႔.." ေလနတ္ဆိုးက စတင္၍ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ ဝွစ္.. ဝွစ္.. ဝွစ္..လူေလးေယာက္တို႔က ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံထက္ေန တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ဆင္းသက္လာၾကသည္။ ေမွာ္အစြမ္းမ်ားက သူတို႔ကို ဝိုင္းပတ္ထားကာ က်ဆင္းသြားသည့္ အရွိန္ႏႈန္းကို အေတာ္ေလး ေလွ်ာ့ခ်ေပးသည္။ မီတာရာေက်ာ္အကြာအေဝးကို အခ်ိန္တစ္ခဏအတြင္း ေရာက္ရွိသြားၿပီး သူတို႔အဖြဲ႕က ရဲတိုက္ေဘးနားက ေနရာအလြတ္တစ္ခုမွာ ဆင္းသက္လိုက္ၾကသည္။ တကယ္၍ ရဲတိုက္ႀကီးေပၚကိုသာ ဆင္းသက္လိုက္ပါက အလြယ္တကူျဖင့္ သူတို႔ကို ေတြ႕ရွိသြားမည္ဆိုတာကို လုပ္ႀကံသူမ်ားက သိရွိၾကေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရဲတိုက္ႀကီးကိုသာ အဓိကထား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္အျပင္ ေမွာ္အစီအရင္ အရံအတားမ်ားလည္း ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ကြင္းေျပာင္ထဲသို႔ ဆင္းလိုက္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သာမန္လွ်ံကာ ၾကည့္႐ုံျဖင့္ သူတို႔ကို ေတြ႕ၾကမွာ မဟုတ္ေခ်။ " တတိယအစ္ကို... ဒီမွာ ခဏေနခဲ့ဦး.. က်ေနာ္တို႔ သုံးေယာက္က အထဲကို ခိုးဝင္ၾကမယ္.." ေလနတ္ဆိုးက ေျပာလိုက္သည္။" ဂ႐ုစိုက္ဦး.. တကယ္လို႔ အခ်က္ျပအစီအရင္ေတြနဲ႔ ႀကဳံလာခဲ့ရင္ ခ်က္ခ်င္း အေနာက္ဆုတ္သြားလိုက္ၾက.. ငါပဲ အလုပ္ကို ၿပီးျပတ္ေအာင္ လုပ္လာခဲ့မယ္.."" စိတ္မပူပါနဲ႔.. ဒုတိယအစ္ကို.. " က်န္သည့္ ေယာက်္ားစစ္သည္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာမတို႔က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ သူတို႔မွာ ထိုကဲ့သို႔ တာဝန္မ်ိဳးကို က်င့္သားရေနၿပီး ျဖစ္သည္။ ဝွစ္..ဝွစ္.. ဝွစ္..သူတို႔ သုံးေယာက္က အေဆာက္အဦးႀကီးဆီသို႔ လ်င္ျမန္စြာ တိုးကပ္သြားသည္။ သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေမွာ္အစြမ္းမ်ားျဖင့္ ဝိုင္းပတ္ထားသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ညအေမွာင္မ်ိဳးတြင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူတို႔ အနားတြင္ ရွိေစကာမူ ေတြ႕ျမင္ရမွာ မဟုတ္ေခ်။ ေန႔အခါတြင္မူ သာမန္လူက သူတို႔ကို မႈန္ဝါးေနသည့္ အရိပ္အျဖစ္သာ ျမင္ရမည္။ *** စာၾကည့္ခန္းတြင္.. ႐ႊယ္ယင္က စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ႀကိဳးစား၍ ဖတ္ေန၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔ႏွလုံးသားက မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနသည္။ သူက စာအုပ္ကို လွန္လိုက္ ဖတ္လိုက္ႏွင့္။ " ဟမ္.." ႐ႊယ္ယင္က ႐ုတ္တရက္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ေနသည့္ ပညာရွင္တစ္ဦး..ပုံမွန္အားျဖင့္ သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ကို ေလာကႀကီးႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အကြာအေဝးတစ္ခုအထိ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို သူတို႔ သိရွိႏိုင္သည္။ တကယ္၍ သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ေလာကႀကီးထဲတြင္ တမင္တကာ အာ႐ုံစိုက္ထားခဲ့ပါက ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးအထိကို အာ႐ုံခံႏိုင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ပညာရွင္တစ္ေယာက္က ေကာင္းကင္ျမင့္က ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံကို အာ႐ုံခံ သိႏိုင္သည္။ သာမန္လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ကို ေလာကႀကီးထဲ မခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္း ျဖစ္ဖို႔ကို လိုအပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။" ဟိူလူေတြမ်ား ေရာက္လာတာမ်ား ျဖစ္မယ္.. လူကုံထံအသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ လက္စားေခ်တာက ေတာ္ေတာ္ ျမန္တာပဲ.."႐ႊယ္ယင္၏ မ်က္ဝန္းတြင္ ေအးစက္စက္ အလင္းက ေတာက္ပသြားသည္။ သူ႔မိဘေတြကို သူ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေခၚေဆာင္သြားၿပီးကတည္းက ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ကို အျပင္လူေတြ က်ဴးေက်ာ္ဝင္လာျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ အသိုင္းအဝိုင္းျမင့္ဟန္ တူသည့္ သခင္ေလး ေသဆုံးခဲ့ၿပီးေနာက္ မၾကာသည့္ အခ်ိန္တြင္ လုပ္ႀကံမည့္ လူမ်ား ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး။ ထိုလူေတြက ေသသြားသည့္ သခင္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္မႈ ရွိရမည္။ ႐ႊစ္.. ႐ႊယ္ယင္လည္း တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ကာ စာၾကည့္ခန္းကေန ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။***ေလနတ္ဆိုးတို႔က ရဲတိုက္၏ အေဆာက္အဦးႀကီး စႀကႍလမ္းကေန တိတ္တဆိတ္ျဖင့္ ဝင္လာခဲ့သည္။႐ုတ္တရက္..ဘုန္း.. ရဲတိုက္ႏွင့္တကြ.. မီတာရာေက်ာ္အကြာအေဝး ရွိသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးက ေၾကာက္မက္ဖြယ္အင္အားတစ္ခုျဖင့္ ဖိႏွိပ္လာခဲ့သည္။ အျပင္တြင္ ေစာင့္ေနသည့္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာႏွင့္ ေလနတ္ဆိုးတို႔ အုပ္စုသည္လည္း သဘာဝတရားစြမ္းအင္ မ်ား၏ လုံးဝ ဖိႏွိပ္လာမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဖိႏွိပ္လာျခင္းေၾကာင့္ အားလုံး၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းမ်ား ထင္ဟပ္သြားသည္။ ထိုသို႔ ဖိသိပ္လာသည့္အခါတြင္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာမသည္ သဘာဝတရား၏ စြမ္းအင္ကို ဖယ္ရွားျခင္းပင္ မလုပ္ႏိုင္ေပ။ သူကား တုန္လႈပ္သြားခဲ့ၿပီး အစြမ္းႀကီးသည့္ ေမွာ္မႏၲန္တစ္ခုတေလကိုပင္ မန္းမႈတ္၍ မရႏိုင္ေတာ့သည္။" ေသလိုက္ပါေတာ့.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က အသက္ ၂၂ ႏွစ္တည္းနဲ႔ ဒ႑ာရီအဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနၿပီး.. ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီးလား.."ေယာက်္ား စစ္သည္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ပညာရွင္တို႔က ေၾကာက္လန္႔ထိတ္လန္႔လာခဲ့ကာ သူတို႔၏ ေျခေထာက္မ်ားကပင္ ေပ်ာ့ေခြလာခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သူတို႔ကို သဘာဝတရားစြမ္းအင္မ်ားႏွင့္ပင္ ဖိႏွိပ္ထားေသးသည္။ တကယ္၍ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ မ်က္စိတစ္ခတ္အတြင္းမွာပဲ သူတို႔ ေသသြားရလိမ့္မည္။ သူတို႔အားလုံး ေၾကာက္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ားခဲ့ေလကာ ေျခေထာက္တို႔က ေပ်ာ့ေခြေနပါၿပီ။" ေျပးဟ.. ေျပး.."" သူ ငါတို႔ကို မတိုက္ခိုက္ပါေစနဲ႔.. ေလနတ္ဆိုးကိုပဲ တိုက္ခိုက္ပါေစ.. ေလနတ္ဆိုးက သူ႔ကို အခ်ိန္တစ္ခဏအထိေတာ့ ထိန္းေပးႏိုင္ရင္ အစ္ကိုႀကီးက အခ်ိန္မီ ေရာက္လာႏိုင္တယ္.. အစ္ကိုႀကီး ေရာက္လာခဲ့ရင္ ငါတို႔ အသက္ရွင္ႏိုင္ၿပီ.."ေယာက္်ားစစ္သည္ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေငြလအဆင့္ ေမွာ္ဆရာမတို႔က လ်င္ျမန္စြာ အေနာက္ဆုတ္ၾကသည္။ သုံးေယာက္စလုံးက ေခ်ာက္ခ်ားေနၾကသည္။ေလနတ္ဆိုးမွာမူ မေၾကာက္လန္႔ေနေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္လား.. အန္းယန္ျပည္နယ္တြင္ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ႏွင့္ ဒ႑ာရီအဆင့္သမားတစ္ဦး ထြက္ေပါလာမႈ မရွိခဲ့သည္က ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားခဲ့ၿပီ။ ထိုကဲ့သို႔ ထူးျခားမႈမ်ိဳးက တကယ္ပဲ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီ။ သဘာဝတရားစြမ္းအင္ျဖင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္း ခံရသည့္အခါမွာေတာ့ ေလနတ္ဆိုးက လုံးဝကို အံ့အားသင့္သြားသည္။ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ျဖင့္ ဒ႑ာရီအဆင့္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းက အန္းယန္ျပည္နယ္တြင္ မဆိုထားႏွင့္ နဂါးေတာင္အင္ပါယာတခြင္မွာပင္ ထိုကိစၥမ်ိဳးက အလြန္တရာ ထူးျခားသည့္ ကိစၥမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ႐ႊယ္ယင္၏ တိုက္ပြဲကို မ်က္ျမင္ မျမင္ရေသာ္လည္း ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္၏ ခန္႔မွန္းမႈထက္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္က သတင္းအခ်က္အလက္ ပိုစုံသည္။ လုကလန္၏ ရဲတိုက္အထဲတြင္ ေတြ႕ရွိရသည့္ နံရံအက္ေၾကာင္းမ်ားက တစ္ျခားေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ဟု သူတို႔ ယူဆခဲ့ေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႐ႊယ္ယင္က ဒ႑ာရီအဆင့္ ျဖစ္ေနဖို႔က ရာခိုင္ႏႈန္း ၅၀ ပဲ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည္။ ႐ႊယ္ယင္တြင္ ဒ႑ာရီအဆင့္ တစ္ေယာက္၏ တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းရည္ ရွိေသာ္လည္း သူ႔မွာ တစ္ျခားေသာ အစြမ္းျမင့္သည့္ သံခ်တ္ဝတ္ ဒါမွမဟုတ္ ထိုကဲ့သို႔ ပစၥည္းမ်ား ရွိလိမ့္မည္ဟုလည္း သူတို႔ ထင္ခဲ့ၾကသည္။နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္သည့္ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕လို ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ၿမိဳ႕မွ အသက္ ၂၂ ႏွင့္ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္ ထြက္ရွိလိမ့္မည္ဟု သူတို႔ မယုံရဲၾကေခ်။ ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုး၍ ဒ႑ာရီအဆင့္ ျဖစ္လာဖို႔က တကယ္ကို ခက္ခဲလြန္းသည္။ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္.. ထိုအဆင့္ကို ေရာက္ရွိဖို႔က အရမ္းကို ခက္ခဲသည္။ကမာၻဦးေသြးအေမြကို ႏိုးထေစဖို႔က ပို၍ပင္ ခက္ခဲသည္။ နဂါးေတာင္အင္ပါယာတခြင္မွာ ထိပ္ဆုံးက တကယ့္အထြတ္အထိပ္အဆင့္တစ္ဦးေတာင္မွ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ႏွင့္ ဒ႑ာရီအဆင့္ကို ေရာက္ေအာင္ က်င့္ႏိုင္ဖို႔က ခက္ခဲေနဦးမည္။ " ငါဆို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င့္လာခဲ့တာ.. ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး.. ငါ့ ခႏၶာကိုယ္ကို အသြင္ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး အစ္ကိုႀကီးဆီကေန သန္႔စင္ရတနာကို ယူသုံးထားလို႔သာ ငါဟာ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈအစြမ္းကို ရလာခဲ့တာ.. " ေလနတ္ဆိုးဟာ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန္႔ေနသည္။ " ဒါေပမဲ့ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္စြမ္းအားနဲ႔ ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ေစႏိုင္ခဲ့တာလား.."လူအမ်ားစုတို႔သည္ ျပင္ပအကူအညီကို ယူ၍ ဒ႑ာရီအဆင့္ကို ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္။႐ႊယ္ယင္၏ ရန္သူ ျဖစ္ၾကေသာ မိုယန္ခ်မ္ပိုင္ ႏွင့္ ေလနတ္ဆိုးတို႔က ထိုကဲ့သို႔ နည္းလမ္းမ်ိဳးကို သုံးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။သို႔ေသာ္ ေလနတ္ဆိုးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထူးစည္းကမ္းထားသူ ျဖစ္သည္။ သူခႏၶာကိုယ္ကို ေမွာ္ဆရာႀကီးတစ္ပါးျဖင့္ ေျပာင္းလဲထားၿပီး သန္႔စင္ရတနာကိုလည္း ရထားသည္။ ထို႔အျပင္ အသက္အႏၲရာယ္ႏွင့္ နီးကပ္သည့္ တိုက္ပြဲမ်ာစြာျဖင့္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ျခင္းကလည္း သူ႔အား တိုးတက္ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူ႔စြမ္းအားက မိုယန္ခ်န္ပိုင္ထက္ ပို၍ သာလြန္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း တကယ့္အစစ္အမွန္ ဒ႑ာရီအဆင့္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္သည့္အခါတြင္ ကြာျခားခ်က္က သိပ္မမ်ားလွေပ။ " ဟူး..ဟူး.."သဘာဝတရားစြမ္းအင္ျဖင့္ ဖိႏွိပ္ထား၍ကာ ေလထုတို႔ကပင္ တြန္႔လိမ္ေနသည္။ မီးသလင္းေက်ာက္၏ အလင္းေရာင္ရွိေနသည့္ စႀကႍလမ္းတြင္ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံႏွင့္ လူငယ္တစ္ဦးက ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ေလနတ္ဆိုးက အေရွ႕က လူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ေလထုက တြန္႔လိမ္ေန၍ တစ္ဖက္လူ၏ ပုံရိပ္က မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္လူ၏ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ အ႐ြယ္ကို ၾကည့္၍ တစ္ဖက္လူသည္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ ျဖစ္မွန္း ေလနတ္ဆိုး သိလိုက္သည္။" မင္းတို႔ကို ဘယ္သူ လႊတ္လိုက္တာလဲ.." အနက္ေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္က သူတို႔ကို ေမးလိုက္သည္။" ေျပးၾက.." ေလနတ္ဆိုးက ျပန္လည္ မတိုက္ခိုက္ခ်င္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ ဒ႑ာရီအဆင့္ကို သတ္ဖို႔က သူ႔မွာ အခြင့္အလမ္း မရွိေခ်။ သူ႔တို႔၏ အစ္ကိုႀကီး ေရာက္လာမည့္ အခ်ိန္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ၾကာၾကာ ဆြဲထားႏိုင္ဖို႔ လိုသည္။" ဪ.." တစ္ဖက္လူက ထြက္ေျပးခ်င္သည္ကို ျမင္သည့္အခါ အနက္ေရာင္အဝတ္ႏွင့္ လူငယ္က ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။" မေျပာျပခ်င္ဘူးေပါ့.. ဒါဆို ေသလိုက္ေတာ့.." " ႐ႊစ္.."အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ လူငယ္၏ လက္ထဲကို လွံတစ္ေခ်ာင္း ေရာက္ရွိလာသည္။ လွံတစ္ခုလုံးသည္ စက္ဝိုင္းသ႑ာန္ လွည့္လိုက္သည္။ တကယ္၍ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ထိုလွံကို ျမင္ရလွ်င္ သူ႔ခြန္အားက မည္မွ်ႀကီးေၾကာင္း ျမင္သိပါလိမ့္မည္။ " အရမ္းကို ျမန္တယ္.." ေလနတ္ဆိုး ေငးေၾကာင္ၾကည့္သြားသည္။ သူက အေနာက္လွည့္၍ သူ႔ဓားေကာက္ျဖင့္ ခုခံလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လွံကို ဓားေကာက္ျဖင့္အျပည့္အဝ ကာကြယ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ခ်။ အလိုလို လုပ္မိ လုပ္ရာ လုပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ထန္းးလွံ၏ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အင္အားႏွင့္ လွည္ပတ္အားတို႔ ႏွစ္ခုေပါင္းအားေၾကာင့္ ေလနတ္ဆိုး၏ လက္က ထုံက်င္သြားသည္။ သူက အေနာက္သို႔ ဆုတ္လိုက္ရၿပီးေနာက္ သူ႔မ်က္ႏွာမွာလည္း ေၾကာက္လန္႔သြားသည့္ အမူအရာမ်ား ျဖစ္ေပၚသြားသည္။ ႐ႊယ္ယင္က ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ခဲ့သည့္အခ်ိန္က မၾကာေသးေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္နည္းနည္းမွာကိုပင္ သူက သဘာဝတရား၏ စြမ္းအင္ကို ရသေလာက္ စုပ္ယူခဲ့ကာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို သန္မာေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္။ သူ႔၏ ခ်ီစြမ္းအင္တို႔က ေငြလင္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ခႏၶာကိုယ္၏ ခြန္အားႏွင့္ လ်င္ျမန္မႈတို႔က ထက္ဝက္မွ် ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိေနမႈက ရန္သူကို ေကာင္းေကာင္း အသာစီးရထားေစသလို ေရခဲနက္လွံသိုင္းပညာ၏ ဒုတိယသိုင္းကြက္ ျဖစ္ေသာ ေသြးမိုးေၾကာင့္လည္း ပုံမွနန္အေျခအေန တိုက္ပြဲတစ္ခုတြင္ သူ႔ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈအစြမ္းတို႔က သူ ကမာၻဦးေသြးအေမြကို အသုံးျပဳၿပီး နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ခဲစဥ္ထက္ ပို၍ ျပင္းထန္ပါလိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းအားမ်ိဳးျဖင့္ တိုက္ခိုက္သည့္အခါတြင္ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္သည္ပင္ တားျမစ္သိုင္းပညာကို အသုံးျပဳခဲ့ေသးေသာ္လည္း အသတ္ခံရေသးသည္။ ေလနတ္ဆိုးက အဘယ္ကဲ့သို႔ ရပ္တန္႔ေစႏိုင္မည္နည္း။ " အရမ္းကို သန္မာတာပဲ.. ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ.."ဓားေကာက္ႏွစ္လက္က ဒုတိယေျမာက္ ဝင္လာသည့္ လွံခ်က္ကို အသည္းအသန္ ကာကြယ္လိုက္သည္။သူက လွံခ်က္ကို ကာကြယ္လိုက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုတိုက္ခိုက္မႈက သူ႔ကို အေနာက္ဆုတ္ေစသည္။ ေလနတ္ဆိုးက ကံေကာင္းစြာျဖင့္ ဒုတိယလွံခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္း ကာကြယ္လိုက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က လုံးဝကို ထုံက်င္သြားကာ ဓားေကာက္လႈပ္ရွားမႈတို႔ကလည္း ပုံမွန္ မျဖစ္လာခဲ့ေတာေပ။ တတိယေျမာက္ လွံခ်က္..ဖူး..အလင္းကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ လွံက ဓားေကာက္ၾကားထဲကေန ျဖတ္ဝင္သြားခဲ့သည္။ တစ္ခဏမွာပဲ လွံကား ေလနတ္ဆိုး၏ လည္မ်ိဳကို ထိုးေဖာက္သြားသည္။ တဖန္ ျပန္လည္ အေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ထိုလႈပ္ရွားမႈက သူ႔လည္မ်ိဳအား အသာအယာ အနမ္းလာေပးဟန္ႏွင့္ တူသည္။ " ငါ..ငါ.. " ေလနတ္ဆိုးက လည္မ်ိဳကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ပန္းထြက္လာသည့္ ေသြးကို အတင္းကာေရာ ပိတ္တားသည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါမွာ ဤမွ်ေလာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေသရလိမ့္မည္ဟု သူ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးထားခဲ့ေပ။ ႐ႊယ္ယင္က လည္ပင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံသူကို ၾကည့္ကာ" လွံခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ကို ကာကြယ္ႏိုင္တာဆိုေတာ့ သူက ဒ႑ာရီအဆင့္ ခြန္အား ရွိတဲ့ပုံပဲ.."" က်န္တဲ့ ပု႐ြက္ဆိတ္သုံးေကာင္က ထြက္ေျပးသြားၿပီ.." ႐ႊယ္ယင္က ေလာကႀကီးစြမ္းအင္ကို ျဖန္႔ထုတ္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ေနာက္ထပ္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္သူ သုံးေယာက္၏ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းက သူ႔အျမင္ေအာက္တြင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုသုံးေယာက္ကို သူ သတ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္တိုင္း သတ္၍ ရႏိုင္သည္။ ***အပိုင္း ( ၆၃ ) - ေရာက္ရွိလာျခင္း" ငါ့ကို ေျပာစမ္း.. ဘယ္သူက မင္းကို လႊတ္ခဲ့တာလဲ.." ႐ႊယ္ယင္၏ အသံက က်န္သည့္ လုပ္ႀကံသူ သုံးေယာက္တို႔၏ နားထဲတြင္ ပဲ့တင္ထပ္သြားသည္။ " မသိဘူး.. ငါတို႔ မသိခဲ့ဘူး.." " ဒီအလုပ္ကို ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကေန လက္ခံခဲ့တာ.. ဘယ္သူက အလုပ္အပ္သလဲဆိုတာ ငါတို႔ မသိဘူး.."လုပ္ႀကံသူ သုံးေယာက္က ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ျဖင့္ ရွင္းျပၾကသည္။ ႐ႊယ္ယင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားသည္။ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ကေနလား..?? ထိုသခင္ေလး၏ မိသားစုက ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္ ဆီမွာ အလုပ္အပ္ၿပီး ဆုေၾကးထုတ္ခဲ့သည္လား.. ဒိအတိုင္းဆိုရင္ အလုပ္အပ္သူကို သိရွိႏိုင္ဖို႔က လုံးဝကို လြယ္ကူေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဝီးး.. ေဖာက္..ေဖာက္..ေအးစက္စက္ အလင္းတန္းသုံးခု ဖ်တ္ခနဲ ထြက္ေပၚသြားသည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္း ျဖစ္တည္ျခင္း၏ ပိတ္ဆို႔ထားမႈ၊ ညအေမွာင္၏ ေမွာင္မိုက္ေနမႈတို႔၏ ေအာက္တြင္...လုပ္ႀကံသူ သုံးေယာက္တို႔၏ နဖူးတြင္ ေသးငယ္ေသာ အေပါက္ကိုယ္စီ ရရွိသြားၾကသည္။ အားလုံးက မ်က္လုံးျပဳးက်ယ္သြားၾကလ်က္.. " မင္းတို႔က ငါ့အိမ္ကိုေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ေပမဲ့ တစ္ခုမွ အသုံးမဝင္ေသးဘူး.. ဒီေတာ့ ငါက မင္းတို႔အသက္ကို ဘာလို႔ လႊတ္ေပးရမွာလဲ.." ၿပိဳလဲက်သြားေသာ လူသုံးေယာက္ကို ၾကည့္ရင္း ႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္သည္။ စင္စစ္ ႐ႊယ္ယင္ ပစ္လႊတ္လိုက္သည့္ အ႐ိုးတံသဏၭာန္ လွံတိုေလးသည္ သူ စီရင္စုၿမိဳ႕ေတာ္မွာ လွံတို ဝယ္ယူခဲ့စဥ္က တစ္လက္စတည္း ဝယ္လာခဲ့သည့္ လွံတိုေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူ႔ထက္ အဆင့္နိမ့္သူႏွင့္ ရင္ဆိုင္သည့္အခါတြင္ သက္သာ လြယ္ကူျခင္းေၾကာင့္ ထိုလွံတိုေလးတို႔ကို တစ္ခါတည္း ဝယ္သြားလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုလွံတိုေလးတို႔က မ်ားစြာ တန္ဖိုး မက်သင့္ေခ်။ ႐ႊယ္ယင္က ထိုလွံတိုငယ္တို႔ကို တစ္ေသတၱာစာ ဝယ္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွာ ထည့္သြင္းသိမ္းထားခဲ့သည္။ ***ေကာင္းကင္ထက္မွာ ရွိေနသည့္ ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံထက္တြင္ ရွန္းဖန္းယြင္က ေအးစက္သည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ေအာက္က အရာအားလုံးကို ၾကည့္ရႈေနလ်က္ ရွိသည္။ ဟူး... ရဲတိုက္အထဲကေန ထြက္ရွိလာသည့္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္အရွိန္အဝါကို သူ ခံစားလိုက္ရသည္။ စူးရွထက္ျမက္ေသာ အၾကည့္ေအာက္တြင္ အရာအားလုံးကို ရွင္းလင္းစြာ ရွင္းဖန္းယြင္ ျမင္ေနရသည္။ အနက္ေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ လူငယ္က သူ႔နံေဘးတြင္ ေလထု တြန္႔ခါေနေစလ်က္ ေလနတ္ဆိုးဆီကို ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ကို သူ ျမင္ရသည္။ အနားကို ေရာက္သည့္အခါတြင္ အဆိုပါလူငယ္က လွံရွည္တစ္ေခ်ာင္း ထုတ္လိုက္ည္။ထိုလူငယ္၏ လွ်ပ္စီးလက္လိုက္သည့္သကဲ့အလား လ်င္ျမန္လွစြာေသာ လွံခ်က္သုံးခ်က္တည္းျဖင့္ ေလနတ္ဆိုး ေသသြားခဲ့သည္။ " ဟမ္? " ရွင္းဖန္းယြင္၏ မ်က္ဝန္းက က်ဥ္းေျမာင္းသြားၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းက တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေသြးကဲ့သို႔ နီရဲသည့္ သူ႔မ်က္ဝန္းတြင္လည္း စူးရွေတာက္ပသြားသည္။ " ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ ဆိုပါလား.. အသက္ ၂၂ႏွစ္တည္းနဲ႔ ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္ေနတာပါလား.. ေလနတ္ဆိုးကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ သတ္လိုက္တာပါလား.. ေကာင္းတယ္.. သိပ္ေကာင္းတယ္.. ဒီလို ရွားရွားပါးပါး ေဆာ့စရာေလးနဲ႔ ႀကဳံရမယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ဘူး.." ႐ႊယ္ယင္က အသက္ ၂၂ ႏွစ္တည္းႏွင့္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ ကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ကာ ထူးကဲ့သည့္ တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းရည္ကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ သူ႔အတြက္က ကိုယ္ပိုင္လမ္းစဥ္ကို ေဖာက္ထြက္၍ ရွာေတြ႕ဖို႔အတြက္က အခ်ိန္မ်ားစြာ က်န္ေသးသည္။ အထြတ္အထိပ္အဆင့္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔က ရာခိုင္ႏႈန္း ရွစ္ဆယ္ ကိုးဆယ္ ရွိေနသည္။ " တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ရဲ႕ တကယ့္ခြန္အားအစစ္အမွန္ကို နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္ကေန အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့ရင္ ဟိုအထြတ္အထိပ္အုပ္စုက ဒီလိုနတ္ဆိုးေလးကို လာဖိတ္ေခၚႏိုင္တယ္.."" ဒါမွမဟုတ္ တျခားအထြတ္အထိပ္အဖြဲ႕ထဲကိုေရာ ဝင္ေနၿပီးသားလား.." ရွင္းဖန္းယြင္က စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားေနေလသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွင္လာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိထားသူ ျဖစ္သည္။ ဤေလာကတြင္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္သမားဆိုတာ တည္ရွိေနသည္။ ေသမ်ိဳးစစ္တပ္တစ္တပ္ ရွိျခင္းက အထြတ္အထိပ္အဆင့္တစ္ေယာက္ကို ဘာမွ လုပ္၍ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္။ အထြတ္အထိပ္အဆင့္တို႔သည္သာ ေလာကႀကီး၏ အုပ္စိုးသူမ်ားဟု ေျပာရင္ မွားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အထြက္အထိပ္အဆင့္အုပ္စုႀကီး ၆ အုပ္စုႀကီး ရွိ၏။ အထြတ္အထိပ္အဆင့္သမားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အင္ပါယာလား.. သူတို႔က အေစာႀကီးကတည္းက ဆုတ္ယုတ္ ယိုယြင္းေနပါၿပီ။အထြတ္အထိပ္အုပ္စုႀကီး ၆ အုပ္စုသည္ တကယ္တမ္းတြင္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးကို အုပ္စိုးၾကသူ အစစ္အမွန္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေျမကမာၻနတ္ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္တို႔က အုပ္စုႀကီး ၆ အုပ္စုထဲက အထူးအုပ္စုႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ " အနာဂတ္ရဲ႕ အထြတ္အထိပ္အေလာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမဲ့လည္း ဒီထက္ အသက္ၾကာၾကာ မေနရေတာ့ဘူး.. စိတ္မေကာင္းစရာပဲ.." ရွင္းဖန္းယြင္၏ မ်က္ဝန္းမွာ အလြန္တရာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ရွိေနသည္။ " ငါ့ကို ဒီမွာ ေစာင့္ေနခဲၾက.." ရွင္းဖန္းယြင္က အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ " ဟုတ္ကဲ့ပါ.. အရွင္သခင္.." ေမွာ္ယာဥ္ပ်ံကို ထိန္းခ်ဳပ္ေမာင္းႏွင္ရသည့္ အေစခံတို႔က နာခံလိုက္ၾကသည္။ ဟူး.. ရွင္းဖန္းယြင္က ေျခတစ္ခ်က္ခုန္၍ ဆင္းလိုက္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ စဥ္းစားေနျခင္းက အခ်ိန္ၾကာဟန္ ရွိေပမဲ့ တကယ္တမ္းတြင္ ရွင္းဖန္းယြင္ စဥ္းစားေနသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ ေလနတ္ဆိုး ေသသြားသည့္ အခ်ိန္က တစ္ထပ္တည္းပင္။ ***ရဲတိုက္ထဲက ၾကမ္းျပင္ခင္းတြင္..ေလနတ္ဆိုးကို သတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ႐ႊယ္ယင္က သူ႔အေလာင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ေလနတ္ဆိုး၏ ရင္ဘတ္တြင္ ပုံသဏၭာန္ထူးဆန္းေသာ ေၾကးစက္သြားတစ္ခုက ရွိေနသည္။ ထိုစက္သြားက ႏွလုံးသားကို ကာကြယ္ေပးသည့္ စက္သြား ျဖစ္သည္။ ၎၏ မ်ဥ္းလိုင္းမ်ားက ထူးဆန္းေနသလို ႐ႊယ္ယင္ ခံစားရသည္။ " အသည္းႏွလုံးကို ကာကြယ္တဲ့ ေၾကးစက္သြားက ငါ ျမင္ဖူးသမွ် ရတနာေတြထဲမွာ အေကာင္းဆုံး သန္႔စင္ရတနာေကာင္းတစ္ခုပဲ..."" ဟမ္..? " ႐ႊယ္ယင္၏ အမူအရာက ေျပာင္းလဲသြားကာ ေကာင္းကင္ထက္သို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေကာင္းကင္ထက္ အျမင့္တြင္..ၾကက္ေသြးေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ဗလေတာင့္တင္းေသာ လူတစ္ေယာက္က ဓားတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္ေသာ အဟုန္ျဖင့္ က်ဆင္းလာေနသည္။ သူ႔ ဝတ္႐ုံက တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခါေနၿပီး က်ဆင္းလာသည့္ တေလွ်ာက္တြင္လည္း ေသြးေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္တို႔က သူ႔အနားပတ္လည္တြင္ စိမ့္ျဖာေနသည္ကို သာမန္မ်က္လုံးႏွင့္ပင္ ျမင္ေနရသည္။ သူက နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ ဆင္းသက္လာသည္ႏွင့္ တူသည္။ ႐ႊယ္ယင္က သူ႔ဆီ လာေနေသာ ထိုပညာရွင္ကို ခ်က္ခ်င္း မွတ္မိသြားသည္။ ထိုပညာရွင္၏ မ်က္ႏွာက သူ႔စိတ္ထဲတြင္ အရင္ကတည္းက ပုံေဖာ္မွတ္သားထားသည့္ မ်က္ႏွာ ျဖစ္သည္။ " ရွင္းဖန္းယြင္လား.."" ဟြန္႔.." ႐ႊယ္ယင္က သူ႔စိတ္ကို ခ်က္ခ်င္း ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ သူက ေလာကစြမ္းအင္ကို စုစည္းလိုက္ကာ အနီေရာင္ခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းထံသို႔ ပို႔လႊတ္လိုက္သည္။ ၎ႏွစ္ခု မီတာတစ္ရာေက်ာ္ အျမင့္ရွိ ေလထုထဲတြင္ ေတြ႕ဆုံသြားသည္။ ဘန္း.. အားေကာင္းေသာ အင္အားႏွစ္ခုက ထိပ္တိုက္တိုးေဝွ႔သြားသည္။ ႐ႊယ္ယင္က ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္တြင္ ရွိေနသူျဖစ္၍ ထိုအားႏွစ္ခု ေတြ႕ဆုံသြားသည့္ အခိုက္တြင္ ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္ထံမွ အဆုံးမသတ္ေသာ သတ္ျဖတ္ျခင္းစိတ္ဆႏၵေတြကို ခံစားလိုက္ရသည္။ သတ္..သတ္..သတ္..သတ္ ဆိုေသာ အသံက သူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ တုန္ဟည္းသြားသည္။ တစ္ဖက္က ရန္သူ အသုံးျပဳလိုက္သည့္ တိုက္ကြက္ေၾကာင့္ သူ မွင္တက္သြားမိေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ ဝုန္းဒိုင္းဆန္သြားသည့္ သတ္ျဖတ္ျခင္းစိတ္ဆႏၵေတြကို ျပန္လည္ တြန္းလွန္ႏိုင္လိုက္သည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္အဆင့္သို႔ ေရာက္သည့္အခါမွာ သဘာဝတရားအဆီအႏွစ္ေတြကို လက္ခံယူခဲ့ရ၍ သူ႔စိတ္ဝိညာဥ္တို႔က ပို၍ သန္မာလာခဲ့ၿပီး ျဖစ္၏။ ထိုကဲ့သို႔ သတ္ျဖတ္ျခင္း စိတ္ဆႏၵေတြကို သူ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေနႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ေငြလအဆင့္ႏွင့္ ေအာက္က အဆင့္သမားတို႔အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ သတ္ျဖတ္ျခင္းစိတ္ဆႏၵျဖင့္ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရပါက သူတို႔ ေျမျပင္မွာ လဲက်သြားလိမ့္မည္။ " သူက သူ႔ရဲ႕ သတ္ျဖတ္ျခင္းစိတ္ဆႏၵကို ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္မွာ အားတစ္ခုတည္း ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းထားႏိုင္ခဲ့တာပဲ.. သူ႔ရဲ႕ ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္မွာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးတို႔ရဲ႕ အားအင္ေတြ ပါေန႐ုံတင္မကဘူး.. တစ္ခါတည္း သတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့အထိ တိုက္ခိုက္ျခင္းေတြကပါ ပါေနတယ္.." ႐ႊယ္ယင္က စိတ္ထဲတြင္ အံ့ၾသသြားခဲ့သည္။ " ဒါေၾကာင့္လည္း ရွင္းဖန္းယြင္က စိတ္မႏွံ႔တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးသမား ျဖစ္ေနတာကိုး.. သူ႔ရဲ႕ သတ္ျဖတ္ျခင္းစိတ္ဆႏၵသက္သက္ကိုပဲ အကဲျဖတ္မယ္ဆိုရင္ အေတာ္ေလး ေၾကာက္စရာေကာင္းေနၿပီးပဲ.."" ႐ႊယ္ယင္.. ဘာျဖစ္တာလဲ.."" ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ.."ရဲတိုက္ထဲက လူမ်ားစြာတို႔သည္ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ႐ႊယ္ယင္က ေလာကစြမ္းအင္ကို အသုံးျပဳေန၍ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ေလထုတို႔က လႈပ္ခါလ်က္ ရွိသည္။ ထို မျမင္ရေသာ အင္အားက သူ႔လူေတြကို ထိခိုက္မႈ မရွိေစေပမဲ့ သူတို႔ကို အထိတ္တလန္႔ေတာ့ ျဖစ္ေစသည္။ ထို႔အျပင္ သူႏွင့္ ေလနတ္ဆိုးတို႔ တိုက္ခိုက္သည့္အခါမွာလည္း လွံႏွင့္ ဓားေကာက္ ထိခိုက္ရာမွ က်ယ္ေလာင္ေသာ ထိခတ္အသံေတြလည္း ထြက္ေပၚခဲ့ေသးသည္။ နာက်င္မႈ မရွိေပမဲ့ ထိုအားကို ခံစားသိေနရျခင္းႏွင့္ က်ယ္ေလာင္သည့္အသံတို႔ေၾကာင့္ ရဲတိုက္ထဲလူမ်ားဟာ သတိျပဳမိသြားၾကသည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ ေလာကစြမ္းအင္ႏွင့္ ေသြးနီ ခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းတို႔ ထိတိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ သူတို႔ကို ပို၍ ထိတ္လန္႔သြားေစေတာ့သည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္ ႏွစ္ေယာက္၏ တိုက္ပြဲတြင္ သဘာဝစြမ္းအင္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ရာမွ မိုးၿခိမ္းသကဲ့သို႔ အသံမ်ားကို ထြက္ေပၚလာေစသည္။ " ဦးေလးက်ဳံး.." ႐ႊယ္ယင္က ေခၚလိုက္သည္။ က်ဳံးလိန္က ဥကၠာပ်ံအဆင့္တစ္ေယာက္ ျဖစ္၍ ႐ႊယ္ယင္အနားသို႔ အျမန္ဆုံး ေရာက္ရွိလာသည္။ " ဟိုလူရဲ႕ ကိုယ္ေပၚက ႏွလုံးကို ကာကြယ္ေပးတဲ့ ေၾကးစက္သြားက အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိတဲ့ သန္႔စင္ရတနာတစ္ခုပဲ.. "႐ႊယ္ယင္က ေျပာလိုက္သည္။ " ဦးေလးက်ဳံး.. အဲဒါကို ယူၿပီး ေလ့လာၾကည့္ပါ.. အဲဒါကို ဦးေလး သုံးလို႔ ရမွာပါ.."အစြမ္းထက္သည့္ ဒ႑ာရီအဆင့္အေနျဖင့္ ထိုကဲ့သို႔ သန္႔စင္ရတနာမ်ိဳးက သူတို႔အတြက္ အသုံးမတည့္ေတာ့ေခ်။ က်ဳံးလိန္က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ အခ်ိန္တစ္စကၠန္႔အတြင္းမွာပဲ ႏွလုံးသားအကာအကြယ္ ေၾကးစက္သြားကို ယူလိုက္သည္။ ထို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္ရတနာပစၥည္းမ်ား၊ လက္နက္မ်ား၊ သံခ်ပ္ဝတ္မ်ားကို ထပ္ၿပီး ယူလိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္.. ဘုန္း.. မီတာတစ္ရာေက်ာ္ အျမင့္ကေန ခုန္ဆင္းလာသည့္ ရွင္းဖန္းယြင္က ရဲတိုက္အတြင္းက သူရဲခိုေနရာသို႔ တည့္တည့္ က်လာသည္။ ထို႔အျပင္ ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းမ်ား သူ႔ကိုယ္ထဲကေန ႐ုန္းႂကြ ထြက္ရွိလာၿပီး ရဲတိုက္နံရံထက္က အေစာင့္တပ္သားတို႔ကို ေျမျပင္မွာ ျပားျပားဝပ္ ျဖစ္သည္အထိ ဖိႏွိပ္သြားလိုက္သည္။ အေစာင့္တပ္သားတို႔က ေၾကာက္လန္႔သြားကုန္ကာ တခ်ိဳ႕က ထိတ္လန္႔စြာျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ၾကကုန္သည္။ အားနည္းေသာ အေစာင့္တပ္သားတို႔က မ်က္ႏွာမ်ား ျဖဴေရာ္ကုန္ကာ သူတို႔၏ ဒြာရကိုးေပါက္ကေန ေသြးမ်ား ယိုစီးထြက္လာသည္။ တကယ္တမ္းတြင္ ေလာကစြမ္းအင္က ေငြလအဆင့္ႏွင့္ ဥကၠာပ်ံအဆင့္ကို ေကာင္းစြာ ဖိႏွိပ္ထားႏိုင္သည္။ ထိုအေစာင့္တပ္သားတို႔အတြက္ကေတာ့ အသက္ပင္ ေသဆုံးႏိုင္ေပသည္။ " က်ဳပ္ ရွင္းဖန္းယြင္ရဲ႕ အေရွ႕မွာေတာင္ မင္းက ခုခံရဲသလား.." ရွင္းဖန္းယြင္က ႐ႊယ္ယင္ကို အထင္ေသးစြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။ဝုန္း..ဝုန္း.. ဝုန္း.. ႐ႊယ္ယင္က ေလာကစြမ္းအင္တို႔ကို စုစည္းလိုက္သည္။ ထိုစြမ္းအင္တို႔က မျမင္ႏိုင္ေသာ အကာအကြယ္ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ျဖစ္တည္လာၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ဝိုင္းပတ္လာေလကာ ရွင္းဖန္းယြင္၏ ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္ထုတ္လိုက္သည္။ " ရွင္းဖန္းယြင္..ဟုတ္လား.." က်ဳံးလိန္၏ မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း ျဖဴေဖ်ာ့သြားသည္။ ဒါက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ နတ္ဆိုးႀကီးတစ္ေကာင္ မဟုတ္ဘူးလား.. ဒ႑ာရီအဆင့္သမား... ၊ အဇူရီျမစ္စီရင္စုကို ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာနီးပါး လႊမ္းမိုးထားသည့္ ဒ႑ာရီအဆင့္သမားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးလား.." ဦးေလးက်ဳံး.. ခ်င္းရွီကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါဦး.." ႐ႊယ္ယင္က ျပတ္သားစြာ ေျပာလိုက္သည္။ ေလာကစြမ္းအင္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားေန၍ ခ်င္းရွီက သူ႔အိမ္ခန္းကေန ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ ထြက္လာေနသည္ကို သူ ျမင္ေနရသည္။ " အင္း.." က်ဳံးလိန္လည္း ေသဆုံးအေလာင္းမွာ ပစၥည္းမ်ားကို ဆက္မရွာေတာ့ေပ။ ကိစၥမ်ား ၿငိမ္သက္သြားမွ ဆက္လုပ္၍ ရသည္။ သူက လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ရဲတိုက္၏ သုံးဆင့္ေျမာက္အထပ္သို႔ ခုန္တက္သြားလိုက္ကာ ခ်င္းရွီ၏ နံေဘးသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ " ဘာျဖစ္တာလဲ.. ဒါက ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ.."ခ်င္းရွီမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေန၏။အေစာပိုင္းမွာ သူက အိပ္ရာထဲမွာ ေစာင္ၿခဳံ၍ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖင့္ အိပ္စက္ခဲ့သည္။ သူ႔အစ္ကိုက သူ႔ကို ဒီေလာက္အထိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မဆက္ဆံခဲ့ဖူးေခ်။ သူက ေစာင္ကို ၿခဳံ၍ ငိုမိရင္း ေနာက္ဆုံးမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ေလာကစြမ္းအင္တို႔ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနသလို လက္နက္အခ်င္းခ်င္း ထိခတ္သံမ်ား၊ ဒ႑ာရီအအဆင့္ႏွစ္ေယာက္၏ ေလာကစြမ္းအင္မ်ား ထိတိုက္ရာမွာ ထြက္ေပၚလာသည့္ အသံမ်ား၊ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္မွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ရွိလာသည့္ အသံမ်ားေၾကာင့္ ခ်င္းရွီ ခ်က္ခ်င္း သူ႔အိမ္ခန္းကေန ထြက္ၾကည့္လာရသည္။ ထို ထြက္လာသည့္ အခ်ိန္တြင္.. သူ႔အစ္ကို ႐ႊယ္ယင္က မတ္တတ္ရပ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ၿပီး ႐ႊယ္ယင္အနားတြင္ လူေသအေလာင္းတစ္ေလာင္း၊ မနီးမေဝးတြင္ လူေသအေလာင္းသုံးေလာင္းကိုပါ ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုအခိုက္မွာ သူ႔ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ေလထုတို႔မွာ ထူးဆန္း၍ ေနသည္။ ေလထုတို႔က တြန္႔ခါလႈပ္ခတ္ေနသည္။ သူ႔အစ္ကိုေဘးနားတြင္ ထုထည္ႀကီးမားသည့္ ေလထုကို မျမင္ရေသာ အားတစ္ရပ္က ဝိုင္းပတ္ထားသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ရဲတိုက္တံတိုင္းေပၚက သူရဲခိုေနရာတြင္ ၾကက္ေသြးေရာင္ ဝတ္႐ုံႏွင့္ နတ္ဆိုးႏွင့္ တူေသာ လူတစ္ေယာက္က ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္ကို ထုတ္လႊတ္ေနသည္။ ထိုေသြးနီစြမ္းအင္လႈိင္းတို႔က မျမင္ရေသာ အကာအကြယ္ႀကီးကို တိုးတိုက္ေနသည္။ ေသြးနီေရာင္ ခ်ီစြမ္းအင္တို႔ကို သာမန္မ်က္လုံးျဖင့္ ၾကည့္၍ ျမင္ရသည္။ ခ်င္းရွီမွာ ထိုအရာကို ၾကည့္ရင္ တုန္လႈပ္လာသည္။ ခ်င္းရွီ၏ တိုက္ပြဲအေတြ႕အႀကဳံတို႔က ထိုျမင္ကြင္းကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔အထိ မလုံေလာက္ေခ်။ သူ႔မ်က္ႏွာက ျဖဴေဖ်ာ့လာခဲ့သည္။ " ဦးေလးက်ဳံး.. ဘာျဖစ္တာလဲ.." ခ်င္ရွီက စိတ္လႈပ္ရွားလာကာ သူ႔အနားက ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရသည့္ က်ဳံးလိန္ဘက္ လွည့္ေမးလိုက္သည္။ " အဲဒါက ရွင္းဖန္းယြင္ပဲ.."က်ဳံးလိန္က မ်က္ႏွာ တင္းမာစြာ ေျပာျပလိုက္သည္။" အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲမွာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး လူသတ္သမားပဲ.. စစ္ကလန္ရဲ႕ ဘိုးေဘးျဖစ္တဲ့ စစ္ေလ်ာင္ဟုံထက္ေတာင္ ပိုေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္.. ဒ႑ာရီအဆင့္သမားတစ္ေယာက္ကေတာင္ သူ႔သိုင္းကြက္ကို တစ္ကြက္ထက္ ပိုေတာင့္မခံႏိုင္ဘူး.." " ဘာ.." ခ်င္းရွီတစ္ေယာက္ ၾကက္ေသေသသြားသည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္.. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အစြမ္းထက္တာလဲ..ရွင္းဖန္းယြင္ရဲ႕ သိုင္းကြက္တစ္ကြက္နဲ႔တင္ ေသရတယ္ ဟုတ္လား.. အဇူရီျမစ္စီရင္စုတြင္ စစ္ကလန္က အရာအားလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေနျခင္းသည္ သူတို႔၏ ဘိုးေဘးမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ရွင္းဖန္းယြင္က စစ္ကလန္ရဲ႕ ဘိုးေဘးေတြထက္ေတာင္ ပိုသန္မာတယ္လား.." တုန္ပို႐ႊယ္ယင္.. ငါ ဒီေန႔ လာတာ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ေပးလာတဲ့ အလုပ္ေၾကာင့္ပဲ.. ဒီအလုပ္က မင္းညီေလး တုန္ပိုခ်င္းရွီကို သတ္ဖို႔အတြက္ပဲ.."တံတိုင္းထိပ္က သူရဲခိုေနရာတြင္ ရပ္ေနေသာ ရွင္းဖန္းယြင္၏ မ်က္ႏွာတြင္ ထူးဆန္းသည့္ အမူအရာတစ္ခု ရွိေနခဲ့သည္။ သူ႔အသံက ေလထုထဲတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ " မင္းကို သတ္ဖို႔ ငါ စိတ္မဝင္စားဘူး.. မင္းညီေလးကို သတ္ဖို႔အတြက္ မင္းက ေဘးမွာ ရပ္ေနလိုက္ပါ.. ငါ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထြက္သြားမယ္..ၿပီးေတာ့ မင္းကို သတ္ဖို႔အတြက္ ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္က ဆုေၾကးမထုတ္ထားဘူး.."တကယ္တမ္းတြင္ ထိုတာဝန္ကို လက္ခံခဲ့သူက ေလနတ္ဆိုး ျဖစ္သည္။ တကယ္၍ ခ်င္းရွီကို သူ သတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ထိုဆုေၾကးကို သူ ရဖို႔ မရွိေပ။ ထိုစကားကို ေျပာရသည့္အေၾကာင္းက ႐ႊယ္ယင္၏ စိတ္ကို ဆြလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔စိတ္ကို လႈပ္ခါႏိုင္ခဲ့ရင္ ပို၍ အဆင္ေျပသြားႏိုင္သည္။ လူသိရွင္ၾကား သတ္ျဖတ္ေရးသမား တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူက ဆုေၾကးအတြက္ သတ္ျဖတ္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ သတ္ျဖတ္ျခင္းသည္ သူလို႔ အ႐ူးတစ္ေယာက္အတြက္ စိတ္ေက်နပ္ရာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။ " ငါ့ကို သတ္ဖို႔.. ေသြးစြန္းအရက္ဆိုင္.. ဟုတ္လား.." ခ်င္းရွီက အံ့အားစြာျဖင့္ မတ္တတ္ရပ္ေနခဲ့သည္။ ဒီလို ေၾကာက္စရာ အေျခအေနဆိုး ျဖစ္လာရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းက သူ႔ကို သတ္ဖို႔အတြက္ လာခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္လား..***" ငါ့ ညီကို သတ္မယ္တဲ့လား.." ႐ႊယ္ယင္က ရွင္းဖန္းယြင္ကို ေအးစက္စက္ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။" ငါ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ မေသေသးသေ႐ြ႕ ဘယ္သူမွာ ငါ့ညီေလးကို ထိလို႔ မရေစရဘူး.. ခင္ဗ်ားလည္း ပါတယ္.. ရွင္းဖန္းယြင္.."" အစ္ကိုႀကီး.."ရဲတိုက္၏ စႀကႍလမ္းတြင္ ရွိေနသည့္ ခ်င္းရွီမွာ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထိခိုက္ရသည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေလထုတို႔ တြန္႔ခါေနသည့္ ၾကားထဲက ႐ႊယ္ယင္၏ မႈူန္ပ်ပ် အရိပ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအရိပ္ကား သူ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သူ၏ အရိပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို အၿမဲတမ္းကာကြယ္ေပးသည့္ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးကဲ့သို႔ သူ ျဖစ္သည္။ " မင္းရဲ႕ ညီေလးငယ္ေလးအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ စေတးရဲတယ္.. အရမ္းကို စိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္.. ဟားဟား.. ဒီလိုဆို မင္း ေသလို႔ ရၿပီေပါ့.."ရွင္းဖန္းယြင္က ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ ရွိေနရင္း ႐ုတ္တရက္ အေရွ႕သို႔ တိုးထြက္လာသည္။" ဟူ.." ေသြးနီေရာင္အရိပ္က ရဲတိုက္တံတိုင္းထက္က သူရဲခိုေနရာကေန လ်င္ျမန္စြာ ေ႐ြ႕လ်ားလာသည္။ ထို႔အတူ ေအးစက္စက္ ဓားအလင္းတစ္ခုက ေကာင္းကင္ကို ျဖတ္ပ်ံလာခဲ့သည္။ ႏွင္းျဖဴဓား၏ အလင္းက ေကာင္းကင္ထက္တြင္ ဖ်ိဳးခနဲ ဖ်တ္ခနဲ လင္းလက္သြားသည္ကို ၾကည့္ၿပီး အနားတြင္ ရွိသူအားလုံး ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္သြားသည္။" အစ္ကိုႀကီး.." က်ဳံးလိန္နံေဘးတြင္ ရွိေနသည့္ ခ်င္းရွီသည္ စိုးရိမ္ပူပန္သြားကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္သြားသည္။ ** အပိုင္း ( ၆၄ ) ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲက တိုက္ပြဲတစ္ခု ႏွင္းျဖဴဓားအလင္းက ေလထဲ ျဖတ္သန္း၍ ႐ႊယ္ယင္ထံ တစ္စကၠန္႔အတြင္း ေရာက္ရွိလာသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္၏ အမူအရာက ရက္စက္ခက္ထန္ေနသည္။ " ဒီေလာက္ေလးပဲလား.." ႐ႊယ္ယင္၏ လွံရွည္က ဆတ္ခနဲ လႈပ္ရွားသြားသည္။ ဟူ.. လူးလြန္႔သြားေသာ လွံထိပ္ဖ်ားက နဂါးတစ္ေကာင္ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ႏိုးထလာသည့္အလား ထင္မွတ္ရကာ ႏွင္းျဖဴဓားအလင္းကို ႐ိုက္ပိုင္းလိုက္သည္။ ဘုန္း..အင္အားႀကီးႏွစ္ခု ထိတိုက္သြားရာမွ ထြက္ရွိလာသည့္ သက္ေရာက္မႈအားလႈိင္းတစ္ခုက အရပ္မ်က္ႏွာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္ကို မ်က္စိျဖင့္ပင္ ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ ေလာကစြမ္းအင္က ထိုလႈိင္းကို ဆန္႔က်င္ကာ ေလ်ာ့ပါးေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခပ္ေဝးေဝး မေရာက္ခင္ ေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ထိတိုက္ရာမွ ထြက္ရွိလာသည့္ သက္ေရာက္အားေၾကာင့္ ႐ႊယ္ယင္ ေျခေထာက္က ေျမႀကီးထဲ ကြၽံဝင္သြားကာ ဒူးဆစ္အထိ ေရာက္သြားသည္။ ႐ႊယ္ယင္က ေျခေထာက္ကို အားထည့္၍ လႈပ္ရွားလိုက္သည့္အခါမွာ ေျခေထာက္တြင္ ကပ္ညႇိေနေသာ ႐ႊံ႕မ်ား ေျမခဲမ်ား လြင့္ထြက္သြားသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္မွာလည္း ျပန္ကန္ထြက္လာသည့္ အားကို ယူကာ ေျမေပၚ သက္ဆင္းလိုက္သည္။ " မင္းက သန္မာသားပဲ.." ရွင္းဖန္းယြင္က ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးပင္ ေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အံ့စရာေကာင္းသည့္ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ေသြးေရာင္ဓားေျမာင္တိုတစ္လက္ကို ဘယ္လက္ျဖင့္ ပစ္လႊတ္လိုက္သည္။ ႐ႊစ္..ဓားေျမာင္က လက္ထဲေန ထြက္ေျပးသြားသည္။ အေနာက္တြင္ အရိပ္အၿမီးတန္းေလးပါ ထင္က်န္သြားလ်က္ ရဲတိုက္အေဆာက္အဦးႀကီးထိပ္တြင္ စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ ခ်င္းရွီထံသို႔ တိုက္႐ိုက္ ဦးတည္သြားသည္။ ထင္း.. ထင္း.. ထင္း.. ဓားေျမာင္မွာ လွ်ပ္စစ္လက္သကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္ပါေပသည္။ သို႔ေသာ္ ႐ႊယ္ယင္က ခ်င္းရွီ၊ ဦးေလးက်ဳံး၊ ဦးေလးထုံတို႔ကို ေလာကစြမ္းအင္ျဖင့္ ဝိုင္းရံေပးထားသည္ကို ထိုဓားေျမာင္ ျဖတ္သန္းသြားရသည့္အခါတြင္ အလ်င္ႏႈန္းက ေလ်ာ့က်လာသည္။ ဒ႑ာရီအဆင့္ဆိုလည္း အားလုံးက စြမ္းအားခ်င္း မတူညီၾကေခ်။ တခ်ိဳ႕က သန္မာၿပီး တခ်ိဳ႕က အားနည္းၾကသည္။ ထိုအတိုင္းပင္ ႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ ရွင္းဖန္းယြင္တို႔ ေလာကစြမ္းအင္ကို အသုံးျပဳၾကရာတြင္ အဆင့္ခ်င္း မတိမ္းမယိမ္း ရွိေနၾကၿပီး မည္သူကမွ အသားစီး မရေခ်။ ထင္း..ထင္း.. ထင္း..ခ်င္းရွီထံ လာေနေသာ ဓားေျမာင္ကို ေလာကစြမ္းအင္က ဟန္႔တားထား၍ ဓားေျမာင္၏ အလ်င္ႏႈန္းက အေတာ္ေလးပင္ ထိုးက်သြားသည္။ ျပန္တြန္းအားျဖင့္ ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္တိုက္ ဟန္႔တားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ဓားေျမာင္မွာ ပစ္မွတ္ႏွင့္ လြဲေခ်ာ္လာခဲ့သည္။ ဓားေျမာင္သြားသည့္ လမ္းေၾကာင္ လြဲဖယ္သြားသည္ကို ႐ႊယ္ယင္ ရွင္းလင္းစြာ ခံစားသိေနသည္။ ဒုတ္..ဓားေျမာင္က ရဲတိုက္အေဆာက္အဦးႀကီး၏ နံရံမွာ စိုက္ဝင္သြားသည္။ ခ်င္းရွီႏွင့္ သူ႔ဦးေလးတို႔ ရွိသည့္ ေနရာမွ သုံးမီတာအကြာအထိ လြဲေခ်ာ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ " အဇူရီျမစ္စီရင္စုရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ထိပ္သီးပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ ခင္ဗ်ား ရွင္းဖန္းယြင္က က်ဳပ္ကို အာ႐ုံေျပာင္းေစခ်င္လို႔ က်ဳပ္ညီေလးကိုေတာင္ အသုံးခ်လိုက္ပါလား.." ႐ႊယ္ယင္က ရယ္ေမာလိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။ " အရမ္းကို စက္ဆုပ္စရာပဲ.."" ကြၽတ္စ္.. ကြၽတ္စ္.. အခုထိ မင္းက ပမာမခန္႔ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ.. အခု မင္းကို ႏိုင္ဖို႔ ငါ ေသခ်ာေနၿပီ.."ရွင္းဖန္းယြင္က သူ႔ဓားကို အလင္းကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ဝင့္ယမ္းလိုက္သည္။ ဓားကား လ်င္ျမန္လွသည္။ ထို႔အတူ ႐ႊယ္ယင္၏ လွံသိုင္းကလည္း ထပ္တူမွ် လ်င္ျမန္ေနျပန္သည္။ ထင္း.. ထန္း.. ႏွစ္ေယာက္သား သိုင္းကြက္ဖလွယ္သည့္အခါတြင္ အရိပ္ႏွစ္ခုအသြင္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ေျခလွမ္းတို႔က တစ္ခ်ိန္လုံး ေျပာင္းလဲေနသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္က အညႇာတာကင္းမဲ့စြာျဖင့္ တရၾကမ္း တိုက္ခိုက္သည္။ သူက အေရွ႕ကို တိုး၍ ႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ နီးႏိုင္သမွ် နီးေအာင္ လုပ္သည္။ " အေနာက္ဆုတ္.. အေနာက္ဆုတ္.. အေနာက္ဆုတ္.. " ႐ႊယ္ယင္၏ တစ္ခုတည္းေသာ အေတြးက အေနာက္ဆုတ္ဖို႔ပင္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ တစ္လက္မအကြာ ေဝးေနျခင္းက တစ္လက္မ အေရးသာျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ လွံသည္ လက္နက္ရွည္ ျဖစ္၍ ရန္သူႏွင့္ တိုက္ခိုက္သည့္အခါတြင္ အကြာအေဝးတစ္ခု ေဝးေနဖို႔ လိုသည္။ ထိုအခါမွသာ လွံသိုင္း၏ စြမ္းရည္ကို ႐ႊယ္ယင္ ထုတ္ျပ၍ ရႏိုင္မည္။ တကယ္၍ ရန္သူႏွင့္ နီးကပ္ပါက ဓားကိုင္ထားသည့္ ရွင္းဖန္းယြင္က အသာစီး ရေနမွာ အမွန္ပင္။ ရွင္းဖန္းယြင္က တရစပ္ တိုက္ခိုက္၍ အေရွ႕သို႔ ဖိတြန္းတိုက္ကာ ႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ နီးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ ႐ႊယ္ယင္ကလည္း ထိုအတိုင္း အေနာက္သို႔ ဆုတ္ရင္း တိုက္သည္။႐ႊပ္.. ႐ႊပ္..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အျမန္ႏႈန္းက ဘယ္ေလာက္အထိ ရွိေနမည္နည္း။ တစ္ေယာက္က အဆက္မျပတ္ ဖိတိုက္ေနသလို တစ္ေယာက္က အဆက္မျပတ္ ဆုတ္ေနရသည္။ တိုက္ပြဲေနရာက ေနရာအစုံ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ ရဲတိုက္၏ တံတိုင္းအထက္မွာ.. ထို႔ေနာက္ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္သို႔ ေရာက္သြားသည္။ " သြားမယ္.. ျမန္ျမန္.. ဘာျဖစ္သြားသလဲဆိုတာ သြားၾကည့္ရေအာင္.. " ခ်င္းရွီက စိတ္လႈပ္ရွားစြာ. စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ " မဟုတ္ဘူး.. ငါတို႔ ဒီမွာပဲ ေနရမယ္.." သူ႔အနားမွာ ရွိသည့္ ထုံစန္းက ကမန္းကတန္း ေျပာလိုက္သည္။ " ခ်င္းရွီ.. ဒီမွာပဲ ေနၿပီး ၾကည့္ရေအာင္.. " က်ဳံးလိန္က ထပ္ေျပာလိုက္သည္။ " ဒီေနရာက အေတာ္ေလး ျမင့္တယ္.. ငါတို႔အတြက္ တိုက္ပြဲကို ၾကည့္လို႔ ရေသးတယ္.. တကယ္လို႔ အမွားအယြင္း ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ငါတို႔က ရဲတိုက္အေဆာက္အဦးႀကီးရဲ႕ ေျမေအာက္လမ္းေၾကာင္းကေန ထြက္ေျပးလို႔ ရႏိုင္တယ္.. တကယ္လို႔ ငါတို႔က တိုက္ပြဲနဲ႔ နီးကပ္ေနရင္၊ မင္းအစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ရွင္းဖန္းယြင္တို႔ အဆင့္ၾကားထဲက တိုက္ပြဲမ်ိဳးက အခန္႔မသင့္ရင္ ေငြလအဆင့္ေတာင္ ေသသြားႏိုင္တာမ်ိဳးပဲ.. "" အင္း.." ခ်င္းရွီက လက္သီးကို က်စ္က်စ္ ဆုပ္ထား၍ သူ႔လက္ေခါက္ကပင္ အျဖဴဘက္ သမ္းလာခဲ့သည္။ အရင္တုန္းက ႀကိဳးစားပမ္းစား မေလ့က်င့္ခဲ့တာကို သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္မုန္းတီးေနမိျပန္သည္။ အခုခ်ိန္မွာ သူ ဘာမွ အကူအညီ ေပး၍ မရေနေခ်။ အရင္က အစ္ကိုႀကီးသည္ သူ႔အား တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ က်င့္ႀကံဖို႔ ေျပာခဲ့ၿပီး ထိုမွသာ သူတို႔၏ မိဘေတြကို ကယ္တင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ သူကလည္း ဇြဲသန္သန္ျဖင့္ အံကို ႀကိတ္ကာ ႀကိဳစား က်င့္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဇြဲက အခ်ိန္တစ္ခဏသာ တာရွည္ခံခဲ့သည္။ အမွန္တိုင္း ေျပာရရင္ မိဘဆိုတာက သူ႔အတြက္ ထူးျခားေနသည့္ အရာတစ္ခုပါ။ သူတို႔ကို သူ မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့သလို အေရးႀကီးမွန္းလည္း မသိခဲ့ေပ။ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္လည္း မရွိ၍ သူက က်င့္ႀကံျခင္းအရာမွာ မ်ားစြာ အားမထုတ္ခဲ့ေပ။ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ ဘဝပုံစံထဲမွာသာ ေမ်ာပါေနခဲ့သည္။ အခုခ်ိန္မ်ာေတာ့ သူ႔အေရွ႕က ေသာကေရာက္စရာ အေျခအေနေၾကာင့္ သူ ေနာင္တရေန၏။ ထိုအႏၲရာယ္ၾကားထဲက လူသည္ သူ႔အစ္ကိုႀကီး ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္လား။ " အစ္ကိုႀကီးက အရမ္းကို အစြမ္းထက္တယ္.. သူႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ယုံတယ္.. သူ ႏိုင္ကို ႏိုင္ရမယ္.." ခ်င္းရွီသည္ ဝရန္တာမွာ ရပ္လ်က္ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္က တိုက္ပြဲၾကားထဲက လ်င္ျမန္စြာ တိုက္ခိုက္ေနသည့္ အရိပ္ႏွစ္ခုကို ၾကည့္ေနသည္။ သူက ထိုတိုက္ပြဲကို ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရဘဲ အရိပ္ေတြက မသဲမကြဲ ရွိေနတာပဲ ျမင္ရ၏။***ဘန္း. ဘန္း.. ဘန္း..ဒုန္း.. ဒုန္း.. ဒုန္း..တစ္ခါတရံတြင္ လက္နက္ခ်င္း ႐ိုက္ခတ္ရာမွ ခပ္အုပ္အုပ္အသံမ်ား ဆက္တိုက္ ထြက္ေပၚလာသည္ကို ၾကားရသည္။ တစ္ခါတရံတြင္ ကြၽတ္ဆတ္သည့္ အသံမ်ား စူးခနဲ ထြက္လာတာကို ၾကားရသည္။ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ခြန္အားကို လွည့္သုံး၍ တိုက္ခိုက္လိုက္ ခုခံကာကြယ္လိုက္ႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္ခိုက္ၾကသည္ ျဖစ္ရာ ထိခတ္ပြတ္တိုက္ေသာ အသံမ်ားက ဟိန္ဟိန္းထြက္ေနေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေလာကစြမ္းအင္ကို စုစည္းၾကကာ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္၏ ေလာကစြမ္းအင္က အေရာင္ကင္းမဲ့ကာ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ စြမ္းအင္ႏွစ္ရပ္ကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ပြတ္တိုက္ၾကသည္။ ႐ႊယ္ယင္မွာ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ အေနာက္သို႔ ေျခလွမ္းမ်ား အေနာက္ဆုတ္ေနရသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာအမူအရာတို႔က တင္းမာလို႔ ေနသည္။ " ဝိုး.. ငါတို႔ မင္းရဲ႕ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနၿပီးပဲ.. "ရွင္းဖန္းယြင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ ေလွာင္ေျပာင္ဟန္ျဖင့္ တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားကာ သူတို႔ ေရာက္ေနသည့္ ေနရာကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အခု သူတို႔ ရွိေနသည့္ ေနရာက ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္အျပင္ဘက္က ၁.၆ ကီလိုမီတာအကြာ ( ၁ မိုင္နီးပါး ) တြင္ ျဖစ္သည္။ " ကြၽတ္စ္. ကြၽတ္စ္.. မင္းက ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတာပဲ.. ငါ့နဲ႔ တိုက္ခိုက္ရင္း အေနာက္ကို ဆုတ္တာ တကယ္တမ္းေတာ့ ငါ့ကို ရဲတိုက္အျပင္ဘက္ ေခၚထုတ္ခဲ့တာပဲ.. မင္းရဲ႕ အခ်စ္ကေလး ထိခိုက္မွာ ေၾကာက္လို႔လား.. မင္းရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ ထိခိုက္မွာကို ေၾကာက္တာလား.."" ခင္ဗ်ားေရာ ခင္ဗ်ားလူေတြ ေသေတာ့ ဝမ္းမနည္းဘူးလား.. ေဒါသမထြက္ဘူးလား.. "႐ႊယ္ယင္က ႐ုတ္တရက္ ေမးလိုက္သည္။ေလနတ္ဆိုးႏွင့္တစ္ျခားသုံးေယာက္တို႔ ေသျခင္းေၾကာင့္ ရွင္းဖန္းယြင္ထံမွ ေဒါသထြက္တာေရာ နာက်င္ခံစားရတာေရာ ဘာတစ္ခုမွ မျမင္ရေပ။ " ေဒါသထြက္ဖို႔ ဟုတ္လား.. ငါက ဘာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ရမွာလဲ.. လူသတ္သမားတစ္ေယာက္ လုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တာနဲ႔ ေသရဖို႔ ျပင္ဆင္ထားရမွာပဲ.. ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ေသတာနဲ႔ ငါနဲ႔ ဆိုင္လို႔လား.." ရွင္းဖန္းယြင္က ေအးေဆးစြာ ေျပာေလသည္။ " အခု ငါက သူတို႔နဲ႔ လိုက္မလာခဲ့လည္း သူတို႔ေလးေယာက္က ေသရမွာပဲ.. ဟုတ္တယ္မလား.. အခု ငါ သူတို႔နဲ႔ ပါလာခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔အတြက္ လက္စားေခ်ေပးရတာေပါ့... ဟိုေလးေယာက္က ငါ့ကို သူတို႔အစ္ကိုႀကီးဆိုၿပီး ေက်းဇူးေတြေတာင္ တင္ေနဦးမွာ..ဟားဟား.."" လက္စားေခ်တာ..ဟြန္႔.. ခင္ဗ်ားက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ ယုံေနတာပဲ.. " ဟု ႐ႊယ္ယင္က ေလွာင္ရယ္လိုက္သည္။ အေစာပိုင္းက တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ရွင္းဖန္းယြင္က သူ႔ထက္ တိုက္ခိုက္သည့္ေနရာတြင္ အနည္းငယ္ သာေနသည္ကို သူ သိလိုက္သည္။ တကယ္၍ ရွင္းဖန္းယြင္တြင္ အသုံးမျပဳရေသးသည့္ အစြမ္းထက္နည္းလမ္းမ်ား ရွိေနဦးမည္ဆိုလည္း သူ႔မွာ ကမာၻဦးေသြးအေမြက ရွိေနေသးသည္။ ထို႔အျပင္ နဂါးေတာင္အိမ္ေတာ္၏ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္စာအုပ္တြင္ ေရးထားသည့္ တခ်ိဳ႕ပညာရွင္တို႔၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကို ဖတ္ထားဖူးျခင္းေၾကာင့္ ယခုအခါမွာ ႐ႊယ္ယင္သည္ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ထိုအဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္စာအုပ္တြင္ သူလည္း ဝင္ႏိုင္သည္ကို သိလိုက္သည္။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို နားလည္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အေသြးအသားမ်ားက ပို၍ သန္မာလာကာ ေလာကစြမ္းအင္ကိုလည္း စုပ္ယူခဲ့သည္။ ထိုသို႔ စုပ္ယူျခင္းေၾကာင့္ သူ႔၏ တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းအင္ကလည္း ဆထက္တပိုး တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေသြးမိုးသိုင္းကြက္ကို တတ္ေျမာက္လာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ထဲက ထိပ္ဆုံးအေယာက္တစ္ေထာင္တြင္ ဝင္ေနသင့္သည္။ စစ္ေလ်ာင္ဟုံႏွင့္ ရွင္းဖန္းယြင္တို႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက သူတို႔ၾကားထဲက ကြာျခားခ်က္တို႔ သိပ္မဟေတာ့ေခ်။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းထဲက တိုက္ပြဲတစ္ခုတြင္ အႏိုင္ရဖို႔က ခဲယဥ္းသည္။ တကယ္၍ တစ္ဖက္လူက သူ႔ကို သတ္ခ်င္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ တကယ္တမ္း အႏိုင္ရဖို႔ အေျခအေနက နည္းသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ တြက္ထုတ္ျခင္းက အခ်က္အလက္ႏွင့္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အေျခအေနတို႔ေပၚ ခန္႔မွန္းသုံးသပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူက ေသသည္ရွင္သည္ဆိုသည့္ အေျဖကသာ တိုက္ပြဲတစ္ခု၏ ရလဒ္အမွန္ ျဖစ္သည္။" ငါ့အေရွ႕မွာေတာင္ မင္းရဲ႕ ယုံၾကည္မႈက အံ့ၾသဖြယ္ရာပါပဲ.." ရွင္းဖန္းယြင္က ေလွာင္ရယ္လိုက္သည္။" ေအးေလ.. မင္းက ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို အသက္ ၂၂ ႏွစ္နဲ႔ နားလည္ခဲ့တယ္.. ၿပီးေတာ့ စြမ္းအားနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္ၿပီး လွံပညာရွင္ႀကီးလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္.. ကြၽတ္စ္.. ကြၽတ္စ္.. စြမ္းအားနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေရာက္တာ ျမန္လိုက္တာ.. ဘယ္ဟာကို အရင္ေရာက္တာပါလိမ့္.."" ခင္ဗ်ားက ဘယ္ဟာ ထင္လဲ.." ႐ႊယ္ယင္က ျပန္ေမးလိုက္သည္။စြမ္းအားႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ျဖင့္ ပညာရွင္ႀကီးအဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔က မလြယ္ကူေပ။ နတ္ဆိုးတမန္ေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ သူက ေလာကႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို နားလည္ခဲ့တာ ၾကာျမင့္ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ခြန္အားတို႔က စြမ္းအားႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို မေရာက္ရွိခဲ့ပါဘူး။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္က လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ျမင့္တက္ေစသည္။ စြမ္းအားႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္က လူတစ္ေယာက္၏ သိုင္းစြမ္းရည္က အျမင့္ဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိျခင္းပင္။ ဒ႑ာရီအဆင့္သမား အမ်ားစုက ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို အရင္ေရာက္ရွိၾကတာက ပိုမ်ားသည္။ ၿပီးသည့္အခါမွာသာ သန္မာအားေကာင္းလာသည့္ စိတ္ဝိညာဥ္ျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္းကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ စြမ္းအားႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို တက္လွမ္းၾကသည္။သို႔ေသာ္ ႐ႊယ္ယင္အတြက္က ကြဲျပားသည္။ ႐ႊယ္ယင္၏ လမ္းစဥ္က ေသျခင္းရွင္ျခင္းတိုက္ပြဲၾကားထဲကေန ေလွ်ာက္လွမ္းရသည့္ လမ္းစဥ္ မဟုတ္ေခ်။ ထိုအစား အေျခခံကိုသာ ခိုင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ၿပီး ခိုင္မာေသာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပည့္စုံေအာင္ အဆုံးမရွိ တည္ေဆာက္ရသည့္ လမ္းစဥ္ ျဖစ္ေခ်သည္။ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ နားလည္သေဘာေပါက္ထားေသာ အသိအျမင္တို႔ျဖင့္ စြမ္းအားႏွင့္ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သူ႔ကို တြန္းတင္ေပးခဲ့သည္။ သူ႔ရဲ႕ လွံသိုင္းပညာသည္ပင္ အဆုံးတိုင္အေျခအေနအခ်ိဳ႕ကို ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သိုင္းစြမ္းရည္တို႔က မိုးပ်ံေနပါေစ.. တိုက္ပြဲတြင္ ရင္ဆိုင္၍ ရႏိုင္ၿပီးဟု ယူဆ၍ မရႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႐ႊယ္ယင္က ပ်က္သုဥ္းျခင္းေတာင္တန္းအတြင္းသို႔ ဝင္ဖို႔ ပထမဆုံး ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အစပထမတြင္ တိုက္ပြဲအတြင္း သူ႔လႈပ္ရွားမႈတို႔က အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူက စိတ္လႈပ္ရွားမႈတို႔ ေလ်ာ့နည္းလာကာ သူ႔ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈစြမ္းရည္အစစ္အမွန္ကို ထုတ္ျပႏိုင္ခဲ့သည္။**သိုင္းပညာရပ္၏ တာအိုတရားဆိုသည္က လူတစ္ေယာက္သည္ ထိပ္ဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ႀကီးမားေသာ ခြန္အားမ်ား.. ျမင့္မားေသာ သိုင္းစြမ္းရည္မ်ားကို ဘယ္လို ဆက္လက္ ရယူႏိုင္သြားမလဲဆိုသည့္ အဆင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုအဆင့္တြင္ ေရာက္သည့္အခါတြင္ လူတစ္ေယာက္၏ လွံသိုင္းပညာ၊ ဓာသိုင္းပညာ၊ တစ္ျခားေသာ သိုင္းပညာရပ္တို႔က ပို၍ ထူးျခားဆန္းက်ယ္သြားေပလိမ့္မည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ အထြတ္အထိပ္အဆင့္တို႔ကသာ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္မ်ိဳးကို ေရာက္ရွိၾကသည္။ " တကယ္လို႔ စြမ္းအားနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ကို ေလာကႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္းအဆင့္ထက္ ပိုေစာခဲ့ရင္ေတာ့ မင္းက ေၾကာက္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ အေကာင္ပဲ.. " ရွင္းဖန္းယြင္၏ နီရဲေနေသာ မ်က္လုံးက ေအးစက္စက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။" ဒါေပမဲ့ မင္းက ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ.. ဒီညေတာ့ မင္းရဲ႕ အားထုတ္မႈက ဆုံးခန္းတိုင္ၿပီ.. မင္း ေသရေတာ့မယ္.."ဟူ.. ထို႔သို႔ ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ရွင္းဖန္းယြင္ တစ္ကိုယ္လုံး ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းမ်ားျဖင့္ ႐ႊယ္ယင္ထံ ေျပးဝင္လာခဲ့သည္။႐ႊယ္ယင္လည္း သူ႔ရဲ႕ လွံရွည္ျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း တုံ႔ျပန္လိုက္သည္။ လွံရွည္ကား တြင္းထဲမွ တိုးထြက္လာေသာ အဆိပ္ျပင္းေႁမြတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ျဖင့္ ရွင္းဖန္းယြင္၏ မ်က္ႏွာ၊ ႏွလုံးႏွင့္ လည္မ်ိဳ ထိုသုံးေနရာကို လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ တိုက္ခိုက္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ အိမ္ေတာ္မွ လူအုပ္စုႀကီးတို႔ ထြက္ရွိလာခဲ့သည္။ ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္ႏွင့္ ခုံ႐ိုယြဲ႕လည္း ပါသည္။ တကယ္တမ္းတြင္ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္အတြင္းမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ တုန္ခါျခင္းတို႔က ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ အိမ္ေတာ္အထိကို ေရာက္ေနခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ ႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ ရွင္းဖန္းယြင္တို႔ ရဲတိုက္အျပင္ဘက္အထိ ေရာက္လာခဲ့သည့္အခါမွာေတာ့ တုန္ခါမႈတို႔က ပို၍ ျပင္းထန္လာေသာေၾကာင့္ ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ အိမ္ေတာ္ထဲက လူအားလုံးတို႔ အျပင္ကို ထြက္လာၾကရသည္။ ***အပိုင္း ( ၆၅ ) အံ့ၾသတုန္လႈပ္ၾကကုန္ျခင္းခုံ႐ိုယြဲ႕က စိတ္ပူပန္စြာျဖင့္ ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ အေဆာက္အဦးကေန ထြက္ရွိလာသည္။ အျပင္ဘက္တြင္ လူအုပ္စုတစ္ခုက ဆူညံစြာျဖင့္ ေရာက္ႏွင့္ေနၾကသည္။ " ဒါ.. ဒ႑ာရီအဆင့္သမားတို႔ရဲ႕ တိုက္ပြဲပဲ..""ဒ႑ာရီအဆင့္ႏွစ္ေယာက္လား.."ေမွာ္ဆရာႀကီး၏ တပည့္အုပ္စုက အလြန္တရာ စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ ခုံ႐ိုယြဲ႕က အေဝးသို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ လေရာင္၏ အလင္းေအာက္၌ ထိုေနရာတြင္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔သည့္ ေသြးနီခ်ီစြမ္းအင္လႈိင္းႏွင့္ အေရာင္မဲ့၍ တြန္႔ခါေနသည့္ စြမ္းအင္တို႔တို႔ အဆက္မျပတ္ တြန္းတိုက္၍ ေနေလသည္ကို သူမ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ေလာကစြမ္းအင္တို႔ တြန္းတိုက္ေနျခင္းေၾကာင့္ အေဝးကေန ျမင္ကြင္းတို႔က ယိမ္းထိုးေနကာ ထိုေနရာမွ အစျပဳ၍ မီတာ ႏွစ္ရာေက်ာ္ကေန သုံးရာေက်ာ္အထိ လႊ၎္းၿခဳံထားလ်က္ ရွိေနသည္။ မိုးမ်ား ၿခိမ္းေနသကဲ့သို႔ အသံမ်ား တဝုန္းဝုန္းျဖင့္ ရွိေနသည္ကို ၾကားရသည္။ ထို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အင္အားတို႔က ခုံ႐ိုယြဲ႕၏ ႏွလုံးသားကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့သည္။ သူမက ေမွာ္ဆရာမတစ္ေယာက္၍ အရာမ်ားစြာကို သိထားသေလာက္ သိထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္႐ုံမွ်ျဖင့္ ထိုတိုက္ပြဲတြင္ ဒ႑ာရီအဆင့္သမားမ်ားက ေလာကစြမ္းအင္ကို အသုံးျပဳတိုက္ခိုက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ေနမွန္း သူမ သိလိုက္သည္။" ဒ႑ာရီအဆင့္ေတြလား.." ႏွစ္ဖက္စလုံးက တိုက္ခိုက္ေနသည့္ လူပုံရိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး ခုံ႐ိုယြဲ႕ မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ " တကယ္လို႔ အဲဒီႏွစ္ေယာက္က ဒ႑ာရီအဆင့္ဆိုပါစို႔.. ဒီလို အဆင့္မ်ိဳးဆိုတာ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲမွာ ထိပ္ဆုံးမွာ ရပ္ေနႏိုင္တဲ့ အဆင့္ေတြေလ.. သူတို႔က ဘာေၾကာင့္ ႏွင္းေက်ာက္ေတာင္ထိပ္မွာ လာတိုက္ခိုက္ေနၾကတာလဲ.. ဒါမွမဟုတ္.. ဒီအနားကေန ျဖတ္သြားတာမ်ိဳးလား.."တိုက္ခိုက္ေနသည့္ ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္က အလြန္တရာ လ်င္ျမန္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔တြင္ ရပ္နားသလို ထင္ရသည့္ အခိုက္အတန္႔မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အေနာက္သို႔ ယာယီ ဆုတ္လိုက္သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ိုယြဲ႕က တိုက္ခိုက္ေနသည့္ လူပုံရိပ္အား အၾကမ္းဖ်င္းမွ် ျမင္လိုက္ရသည္။ရွန္းဖန္းယြင္ကို သူမ မသိရွိေခ်။ တဖန္ တစ္ဖက္က တိုက္ခိုက္ေနသူက လူငယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး သူကအနက္ေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားကာ လူက ေငြျဖဴအေရာင္ လွံရွည္တစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္စြဲထားသည္။ သူ႔ေဘးနားတြင္ ႏွင္းပြင့္ေလးမ်ားပင္ ေမ်ာလြင့္ေနသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူမ ရင္းႏွီးေနသည့္ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ဆင္တူေနသလိုလို..။ " တုန္ပို႐ႊယ္ယင္.." ႐ိုယြဲ႕၏ မ်က္လုံးအစုံမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားသည္။ " သူ..သူ... သူက ဒ႑ာရီအဆင့္လား.. ဒါ.. ဒါ..ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ.. သူက အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာေလ.."သူမ ငယ္႐ြယ္စဥ္အခ်ိန္တြင္ အကြက္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္ သူမ၏ဖခင္က သူမအား တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို လက္ထပ္ႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ား စဥ္းစားထားဖို႔ ေျပာခဲ့သည္။ တကယ္တမ္းတြင္ သူမသည္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ လြန္ကဲေသာ ခန္႔မွန္းထားမႈေၾကာင့္ ထိုအရာက မွားယြင္းေနမလားဟု သူမ ခံစားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ၿပီး သူမ၏ ဖခင္က သူမ၏ ဘဝကို အေရးႀကီးသည္ဟုပင္ မေတြးခဲ့ေပ။ သူမက မိသားစုတစ္စုကို လက္ထပ္ၿပီး ထြက္သြားလိမ့္မည္ဟု သူမ၏ ဖခင္က ေတြးခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သူမအတြက္ ေမွာ္ပညာသင္ဆရာေကာင္းတစ္ဦးကိုပင္ မရွာေပးခ်င္ခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းဖန္လာသည့္အခါတြင္ သူမ၏ ဖခင္က သူမကို ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္ထံ ပညာသင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာသည့္အခါမွ သူမသည္ ပို၍ စည္းကမ္းႀကီးလာသည္။ သူမ၏ အသိအျမင္တို႔ကို ပြင့္ေစခဲ့ၿပီး ေလာကႀကီး၏ ဗဟုသုတတို႔ကို နားလည္ခဲ့သည္။ သူမ မ်ားမ်ား သိလာေလ.. ေလာကႀကီးက မည္မွ်အထိ က်ယ္ျပန္႔မွန္း သူမ နားလည္ခဲ့သည္။ဒီလို နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္တဲ့ ရီေ႐ႊၿမိဳ႕က တုန္ပို႐ႊယ္ယင္သည္ ေလာကႀကီးႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ဘာမ်ား ထူးျခားေနမည္နည္း။ သူက ရီေ႐ြၿမိဳ႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူပဲ ျဖစ္လာမွာလား။ သို႔ေသာ္ အခြင့္အေရးတစ္ခုက သူမဆီကို ကိုယ္တိုင္ ေရာက္လာခဲ့သည့္ အခ်ိန္မတိုင္ခင္အထိ သူမသည္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အမိန္႔ကို တစ္ေဝမတိမ္း လိုက္နာခဲ့သည္။ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကို လက္ထပ္ရသည္ကလည္း ေကာင္းသည့္ အစီအစဥ္တစ္ခု ျဖစ္မွန္း သူမ သိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးတြင္ မက္လုံးအား ပိုေကာင္းသည့္ အေမြဆက္ခံသူ စစ္ခ်န္က ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ စစ္ကလန္မွာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ဖမ္းဆုပ္ထားသည့္ ကလန္တစ္ခု ျဖစ္ကာ ( ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားသည့္ ကလန္ႀကီး ) အန္းယန္ျပည္နယ္တစ္ခြင္တြင္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ကလန္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ တကယ္၍ ထိုကလန္မ်ိဳးမွာ သူမ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါက သူမအတြက္ အနာဂတ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာေစမွာ အမွန္ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ၏ အျမင္တြင္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္သည္ စစ္ကလန္က လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ အဆင့္ခ်င္းထပ္တူဖို႔ပင္ မထိုက္တန္ဟု ထင္ျမင္ခဲ့သည္။စစ္ခ်န္က သူမအတြက္ အျမင့္ဆုံးကို တက္လွမ္းဖို႔ ေလွကားထစ္သဖြယ္ ျဖစ္၏။ တကယ္၍ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က သူမ၏ စိတ္သေဘာထားကို ရိပ္မိသြားရင္လည္း သူမ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေနႏိုင္သည္။ နယ္ေျမေသးေသးေလးတစ္ခုက သိုင္းပညာ႐ူးတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမ်ား ေအာင္ျမင္ႀကီးက်ယ္လာႏိုင္မွာလဲ.." ဒါေပမဲ့.. ဒါက..ဒါက.."အေဝးေနရာက လူႏွစ္ေယာက္၏ မွင္တက္အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ တိုက္ပြဲကို သူမ ဆက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္တုံးမ်ား အက္ကြဲကုန္ကာ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံႀကီးမ်ားျဖင့္ ေတာင္ေပၚကေန လိမ့္ဆင္းလာသည္။ တိုက္ခိုက္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္သည္ သူမအတြက္ အရမ္းရင္းႏွီးေနသည့္ ပုံရိပ္ ျဖစ္ေန၏။ " မင္းတို႔ အားလုံး.. ျမန္ျမန္ ပုန္းၾကေဟ့.." ေမွာ္ဆရာႀကီးပိုင္ယြမ္က်စ္မွာ မုတ္ဆိတ္ေမြးမ်ား တုန္ခါေနလ်က္ အသံနက္ႀကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။" ျမန္ျမန္ပုန္းၾက.. ဓားနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ ဟိုလူက အဲဒါ ရွင္းဖန္းယြင္ဟ.. ဟုတ္တယ္.. အဲဒါ ရွင္းဖန္းယြင္အစစ္ပဲ.. မင္းတို႔ေတြ ဘာေၾကာင္ရပ္ေနၾကတာလဲ.. ေသခ်င္ၾကလို႔လာား.. သူတို႔ၾကားထဲက တိုက္ပြဲထဲကို မင္းတို႔ ဝင္ပါသြား႐ုံနဲ႔ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း ေသသြားၾကလိမ့္မယ္.." " ရွင္းဖန္းယြင္..ဟုတ္လား.."" အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက နံပါတ္တစ္ပညာရွင္ဆိုတဲ့ ရွင္းဖန္းယြင္လား.." " စစ္ကလန္ရဲ႕ ဘိုးေဘးျဖစ္တဲ့ စစ္ေလ်ာင္ဟုံထက္ေတာင္ ပိုအစြမ္းထက္တဲ့ ရွင္းဖန္းယြင္.."ထိုတပည့္အားလုံးက ထိတ္လန္႔သြားၾကကုန္သည္။ အဇူရီျမစ္စီရင္စုထဲက စြမ္းအားႀကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္က သူတို႔အား အရင္ကတည္းက ေျပာျပထားဖူးသည္။ အထူးသျဖင့္ အဇူရီျမစ္စီရင္စု၏ အဓိက ေထာက္တိုင္သဖြယ္ ျဖစ္ေသာ အစြမ္းထက္ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည့္ စစ္ေလ်ာင္ဟုံႏွင့္ ရွင္းဖန္းယြင္ အေၾကာင္းတို႔ကို အထူးအေလးထား ေျပာျပခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က သာမန္ဒ႑ာရီအဆင့္ကိုပင္ အလြယ္တကူ သတ္ႏိုင္သည့္အျပင္ သူတို႔၏ ခြန္အားက မွန္းဆ၍ မရႏိုင္မွန္းကိုလည္း ျပသခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ " သြား..သြား.. အေဆာက္အဦးထဲ ျမန္ျမန္ ျပန္ဝင္ၾက.." ပိုင္ယြမ္က်စ္က ေအာ္ဟစ္ေျပာလိုက္သည္။တပည့္တပန္းအားလုံးလည္း အေဆာက္အဦးထဲကို ျပန္ဝင္သြားၾကသည္။***ပိုင္ယြမ္က်စ္ သူ႔လက္ကို တစ္ခ်က္ ယမ္လိုက္သည့္အခါတြင္ အေဆာက္အဦး၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္က ႀကီးမားသည့္ အနက္ေရာင္႐ုပ္တုႀကီးက စတင္ လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။ ထို႐ုပ္တုသည္ ကင္းေျခမ်ားသဏၭာန္ ယႏၲရားစက္႐ုပ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ၎၏ ျပားခ်ပ္မာေက်ာသည့္ ခႏၶာကိုယ္ေဘးဘက္တြင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ အေတာင္ပံမ်ား ပါရွိသည္။ " ညီေလးစစ္ခ်န္.. အခုအေျခအေနက အႏၲရာယ္ အရမ္းမ်ားေနတယ္.. ဒီအေဆာက္အဦးထဲမွာ ေနရင္း ညီေလးရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္က စိတ္မခ်ရဘူး.. ဒီ လနက္ကင္းေျခမ်ားအေကာင္ေပၚ တက္စီးၿပီး ေကာင္ကင္းထက္မွာ ေနတာက ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ က်ဳပ္ ထင္တယ္.. အနည္းဆုံးေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ေကာင္းကင္မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဟိုတိုက္ပြဲၾကားထဲမွာ ဝင္ပါသြားမွာကို စိုးရိမ္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့.." " ေက်းဇူးပါပဲ အစ္ကိုပိုင္.."စစ္ခ်န္မွာ အေတာ္ေလး ေခ်ာေမာသူ ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူက ေျပာလိုက္သည္။" ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ႐ိုယြဲ႕ကိုလည္း ေခၚခ်င္ပါတယ္.. "" အင္.." ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္က ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ရပ္ေနသည့္ ခုံ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ကာ " ႐ိုယြဲ႕..ဂ်ိ႐ုံ.. မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒီကိုလာခဲ့ၾက.. ငါတို႔ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ဘက္ကို သြားၿပီ ခ်င္းရွီကိုလည္း သြားေခၚရဦးမယ္.."ပိုင္ယြမ္က်စ္မွာ သူ႔တြက္ကိန္းႏွင့္ သူ စဥ္းစားထားသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္ႏွင့္ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္တို႔ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည့္ ေျမငလ်င္တုန္လႈပ္သည့္အလား ျပင္းထန္ေနေသာ တိုက္ပြဲကို ၾကည့္ရႈေလ့လာခဲ့စဥ္အခ်ိန္က သူသည္ အရာအားလုံးကို သေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။ ဘုရားေရ.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္က နာမည္ေက်ာ္ လူသတ္သမား ရွင္းဖန္းယြင္ကိုေတာင္ တန္းတူ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေနပါလား..႐ႊယ္ယင္၏ ႏိုင္ေျခက နည္းသည္ ဆိုရေသာ္လည္း အႏိုင္ရဖို႔အတြက္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ႐ႊယ္ယင္က တိုက္ပြဲအၿပီးမွာ အသက္ရွင္ေနႏိုင္ပါေသးသည္။ ထိုကဲ့သို႔ လူမ်ိဳးႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဆက္ဆံေရးကို ဆက္လက္ထိန္းထားဖို႔ကို သူ႔အား ေမးေနစရာပင္ မလိုေနေခ်။ ထို႔အျပင္ ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ ႐ႊယ္ယင္တို႔က အေတာ္ေလး ရင္းႏွီးသည္ကို သူ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ဂ်ိ႐ုံႏွင့္ ခ်င္းရွီတို႔ကလည္း ပို၍ပင္ ရင္းႏွီးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူႏွင့္အတူ ေခၚေဆာင္ထားျခင္းက ပို၍ ေကာင္းပါလိမ့္မည္။ " ဟုတ္ကဲ့ပါ.. ဆရာ.. " ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံတို႔ကလည္း အသီးသီး ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ပိုင္ယြမ္က်စ္၏ တျခားေသာ တပည့္ရင္းမ်ားကလည္း သူ အရင္ကတည္းက ပညာသင္ေပးၿပီးသြား၍ ထြက္သြားၾကကုန္ၿပီး ျဖစ္သည္။ " ဝူ.. "ပိုင္ယြမ္က်စ္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ လနက္ကင္းေျခမ်ားက ခ်က္ခ်င္း ေတာင္ပံခတ္၍ ေကာင္းကင္ထက္သို႔ တက္သြားသည္။ ၎အေပၚတြင္ စီးနင္းေနသူမ်ားမွာ ပိုင္ယြမ္က်စ္၊ စစ္ခ်န္ ၊ ႐ိုယြဲ႕၊ ဂ်ိ႐ုံတို႔ ေလးေယာက္ ျဖစ္ၾကသည္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို လနက္ကင္းေျခမ်ားသည္ မီတာတစ္ရာေက်ာ္ အျမင့္သို႔ ေရာက္ရွိသြားကာ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္ဘက္သို႔ ဦးတည္သြားသည္။ " ရွင္းဖန္းယြင္က တကယ္ပဲ ဒီေနရာအထိ ေရာက္လာခဲ့တာပဲ.." ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲက တိုက္ပြဲကို ၾကည့္ရင္း စစ္ခ်န္က ဆိုလိုက္သည္။ " အဲဒီ တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ကလည္း ရွင္းဖန္းယြင္ကို လက္ရည္တူေလာက္ကို ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေနတယ္.. ယုံဖို႔ေတာင္ ခပ္ခက္ခက္ပဲ.. ရွင္းဖန္းယြင္နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ကလန္ဘိုးေဘးက အဆင့္ခ်င္း ယွဥ္လို႔ ရႏိုင္တဲ့ သူေတြပဲ.. က်ဳပ္ သိသေလာက္ကေတာ့ ရွင္းဖန္းယြင္က ဒ႑ာရီအဆင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိုင္းကြက္တစ္ကြက္နဲ႔တင္ သတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ၾကားမိတာပဲ.. အခုတိုက္ပြဲက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္ၾကာေနရတာလဲ.."" ညီေလးစစ္ခ်န္က အေတြ႕အႀကဳံနည္းေနေသးလို႔ပါ.." ပိုင္ယြမ္က်စ္က မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္သည္။ " ၾကည့္လိုက္ဦး.. သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုက္ပြဲေဘးနာက ပတ္ဝန္းက်င္အရာအားလုံးကို ၾကည့္ၾကည့္လိုက္.. ေဘးနားက ေက်ာက္တုံးေတြ ကြဲအက္ကုန္တာ ေတြ႕တယ္မလား.. က်ဳပ္ သိတာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုက္ပြဲကေန ထြက္ရွိလာတဲ့ ခ်ီစြမ္းအင္တို႔ရဲ႕ အရွိန္အဟုန္ေတြေၾကာင့္ပဲ.. ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ သက္ေရာက္ေနတဲ့အားက သာမန္ဒ႑ာရီအဆင့္ဆို ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ.." " အင္း.." စစ္ခ်န္က ေခါင္းကို အသာပဲ ညိတ္လိုက္သည္။" အဇူရီျမစ္စီရင္စုတခြင္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လႊမ္းမိုးလာခဲ့တဲ့ ရွင္းဖန္းယြင္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ သူ႔လက္ထဲမွာ အစြမ္းထက္ နည္းလမ္းေတြ ရွိေနလိမ့္မယ္.." ပိုင္ယြမ္က်စ္က ေျပာလိုက္သည္။" ဒီတိုက္ပြဲမွာဆိုရင္ ႐ႊယ္ယင္အတြက္က အႏၲရာယ္ေတာ့ မ်ားေနေသးတယ္.. ဒါေပမဲ့ ရွင္းဖန္းယြင္နဲ႔ေတာ့ ဒီေလာက္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ယွဥ္တိုက္လို႔ ရတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းလိုက္သလဲ.. သူက အသက္ ၂၂ ပဲ ရွိတာေလ.. ဒါက အရမ္းကို အံမခန္းစရာပဲ.. မွန္းဆလို႔ကို မရႏိုင္ဘူး.. သူ႔ကို ေနာက္ထပ္ ေလးငါးႏွစ္ အခ်ိန္ေပးလိုက္ရင္ ရွင္းဖန္းယြင္နဲ႔ စစ္ေလ်ာင္ဟုံထက္ေတာင္ သူ ေက်ာ္သြားလိမ့္မယ္.. အဇူရီျမစ္စီရင္စုတခြင္ရဲ႕ နံပါတ္တစ္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္.."စစ္ခ်န္က ထိုစကားကို မယုံခ်င္ေပမဲ့ သူ႔မ်က္စိအေရွ႕မွာ အမွန္တရားက ရွိေနခဲ့သည္။ "တကယ့္ကို အံ့ၾသစရာပါပဲ.." စစ္ခ်န္က သေဘာေပါက္ဟန္ျဖင့္ အသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ " အရမ္းကို အံ့အားသင့္စရာပဲ.. အသက္ ၂၂ ေလးနဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ သန္မာေနၿပီ.. ဒါဟာ နဂါးေတာင္အင္ပါယာမွာ တကယ္ကို ရွားပါးလွတဲ့ အျဖစ္တစ္ခုပဲ.. ဘယ္သူ သိႏိုင္မွာလဲ.. သူက အထြတ္အထိပ္အဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ေနဦးမွာ.. " ႏွစ္ေယာက္သားက အံ့ၾသမွင္တက္လ်က္ ရွိၾကသည္. သို႔ေသာ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေဘးနားက ခုံ႐ိုယြဲ႕ႏွင့္ ဂ်ိ႐ုံတို႔က ပို၍ပင္ အံ့ၾသသြားၾကသည္။ ဂ်ိ႐ုံ၏ မ်က္ႏွာက ျဖဴေရာ္ေရာ္ပင္ ျဖစ္လာသည္။ သူမ ထင္ျမင္ခဲ့တာေတြ မွားကုန္ၿပီဆိုတာ သူမ သိလိုက္သည္။ ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္တြင္ ရွိေနသည့္ ခ်မ္းသာႂကြယ္မႈတို႔က အေသးအဖြဲ႕ကိစၥသာ ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း ေၾကာက္စရာအေကာင္း အသန္မာဆုံး အစြမ္းထက္ဆုံး ပုဂၢိဳလ္က တုန္ပို႐ႊယ္ယင္သာ ျဖစ္ေန၏။ခုံ႐ိုယြဲ႕သည္လည္း ထိုအတိုင္းပဲ အံ့အားသင့္ေနသည္။ " တုန္ပို႐ႊယ္ယင္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့သူက တကယ္ပဲ ရွင္းဖန္းယြင္ဆိုတဲ့ လူလား.. " ႐ိုယြဲ႕မွာ ေခါင္းမူးေနာက္သြားသလိုလိုပင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ရွင္းဖန္းယြင္ဆိုသည့္လူက အဇူရီျမစ္စီရင္စု၏ နံပါတ္တစ္ ပညာရွင္ မဟုတ္လား..အဲလိုလူကိုေတာင္မွ အစ္ကိုႀကီး႐ႊယ္ယင္က ဒီေလာက္အထိကို ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္တယ္လား.. သူက အသက္ ၂၂ ပဲ ရွိေသးတယ္.. အနာဂတ္မွာ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျပည့္ ရွိေနၿပီပဲ.. ႐ိုယြဲ႕၏ ရင္ထဲမွာ ဗလာနတၱိ ဘာမွ မရွိသြားသကဲ့သို႔ ခံစားရသည္။ စိုးရိမ္ေသာကႏွင့္ ခြန္အားမဲ့ျခင္းတို႔ကိုသာ သူမကို ႀကီးစိုးေနေတာ့သည္။ေကာင္းကင္ထက္သို႔ တက္ရမည့္ ေျခတစ္လွမ္း.. ထိုအခြင့္အေရးက သူမအေရွ႕မွာ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးမွ သူမ လြဲေခ်ာ္ခဲ့မိၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ သူမ နည္းနည္းေလာက္ သည္းမခံႏိုင္ခဲ့တာလဲ.. ။ နည္းနည္းေလးမ်ား ေစာင့္ေနခဲ့မိရင္ ဒီလိုတိုက္ပြဲကို သူမ ေတြ႕ၿပီး နားလည္ခဲ့မွာပါ။ ဘာေၾကာင့္ သူမ ႐ႊယ္ယင္ကို ပယ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလဲ.. ။ ဒီကေန႔မွာ သူမႏွင့္ သူမ၏ ေမာင္ေလးတို႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့သည့္ စကားေတြကို ႐ႊယ္ယင္ ဘာေၾကာင့္ သိေနရသလဲ ဆိုသည့္ ေမးခြန္း၏ အေျဖကို သူမ သိခဲ့ၿပီ။ ေလာကႀကီးႏွင့္ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနသည့္ ဒ႑ာရီအဆင့္တစ္ေယာက္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည့္သည့္အျပဳအမူမ်ိဳးကို ဖုံးကြယ္၍ ရႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။ "ဟူး.. " ႐ိုယြဲ႕သည္ ေနာင္တႀကီးစြာျဖင့္ အသက္ျပင္းကို ေလးတြဲ႕စြာ မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ဆုံးရွံးျခင္းမွ ရရွိခဲ့ေသာ ေနာင္တ.. ေနာင္တ... တကယ္၍ ႐ႊယ္ယင္အား သူမ၏ ႏွလုံးသားထဲမွာ ေနရာေပးထားပါက နဂါးေတာင္အင္ပါယာ၏ အျမင့္ဆုံးေနရာမွာ သူမ ေလွ်ာက္ခြင့္ ရပါလိမ့္မည္။ ထိုေနရာကား သူမကိုယ္သူမ ထိုေနရာကို ေရာက္ရွိဖို႔အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြးမိမွာ မဟုတ္ခဲ့သည့္ ေနရာတစ္ခုပင္။ " ဟာ.. မေကာင္းေတာ့ဘူး.. ရွင္းဖန္းယြင္က ေဒါသေပါက္ကြဲေတာ့မယ္.. "ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္က ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္သည္။ " ဘုန္း.. ဘုန္း.. " တိုက္ပြဲျပင္းထန္မႈက ႐ုတ္တရက္ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ သူတို႔က လနက္ကင္းေျခမ်ားအေပၚတြင္.. တခ်ိဳ႕က ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္တြင္ ရွိေနၾကေသာ္လည္း အားလုံးမွာ အသည္းႏွလုံးမ်ား ေျဗာင္းဆန္သြားေလာက္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ တိုက္ပြဲအေျခအေနက ပို၍ ပို၍ ျပင္းထန္လာသည္ကို အားလုံးက ျမင္ေနရသည္။ ထိုအခိုက္ ႐ႊယ္ယင္က အေနာက္သို႔ ပ်ံထြက္သြားေလာက္သည္အထိ တရစပ္ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ အေနာက္ဘက္က ေက်ာက္တုံးႀကီးကို သြား၍ ထိမွန္သြားသည္။ ထိုေက်ာက္တုံးတြင္ အက္ေၾကာင္းရာမ်ား ျဖစ္ေပၚသြားသည္ကိုပင္ ျမင္ရသည္။ ႐ႊယ္ယင္လည္း ရပ္မေနဘဲ အသည္းအသန္ ေရွာင္တိမ္းလိုက္သည္။ေကာင္းကင္ထက္ကေန ေအးစက္စက္ ဓားအလင္းမ်ားက ထိုေနရာသို႔ ဆင္းသက္လာသည္။ဘုန္း.. ႐ႊယ္ယင္လည္း ထိုအားေၾကာင့္ တုန္ခါသြားကာ ကမန္းကလန္းျဖင့္ အေနာက္သို႔ ခုန္ဆုတ္လိုက္သည္။ "ဟား..ဟား..ဟား.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္.. ဪ.. တုန္ပို႐ႊယ္ယင္.. မင္းကို ငါက ကစားေနတာပါကြ.. မင္းလို ကစားစရာမ်ိဳးက ငါ့ဘဝမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ႀကဳံရလိမ့္မယ္လို႔ ငါ မထင္ထားခဲ့မိဘူး.. ကဲပါေလ.. ငါလည္း ကစားလို႔ ဝသြားၿပီ.. အခု မင္းကို အေသသတ္ရမယ္ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေပါ့.. " ရွင္းဖန္းယြင္၏ ရယ္သံက ေကာင္းကင္ထက္ က်ယ္ေလာင္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ခြန္အားႏွင့္ အလ်င္ႏႈန္းက အဆမတန္ ထိုးတက္သြားေလကာ ႐ႊယ္ယင္အား လုံးဝကို ဖိႏွိပ္လာေလသည္။ ႐ႊယ္ယင္လည္း လွံသိုင္းျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ခုခံပါေသာ္လည္း အေရးနိမ့္ေနဆဲပင္။ ဝ႐ုန္း..ေခ်ာက္ကမ္းပါးထိပ္စြန္းက တုန္ခါလာကာ ေတာင္ေအာက္သို႔ ၿပိဳဆင္းသြားသည္။ " ဒီလို ပညာရွင္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ရတာကလည္း က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး အက်ိဳးရွိသားပဲ.. အစပထမမွာ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားနဲ႔ ခပ္ၾကာၾကာေလး တိုက္ကြက္ဖလွယ္ခ်င္ေသးတာ.. ခင္ဗ်ားက ဆက္မကစားေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲေလ.. "႐ႊယ္ယင္လည္း အလူးအလိမ့္ျဖင့္ ေရွာင္ထြက္ကာ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္တုံးအေပၚ ခုန္တက္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔အမူအရာထဲမွာ စိုးရိမ္ပူပန္သည့္ အမူအရာက တစ္ခုမွပင္ မရွိေနေခ်။ ထိုအစား မ်ားစြာ စိတ္လႈပ္ရွားေနျခင္းသာ ရွိသည္။ " ကဲ ဒီလိုဆိုမွေတာ့ ေသတဲ့အထိ တိုက္ၾကတာေပါ့.."ထိုသို႔ ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ႐ႊယ္ယင္၏ ခႏၶာကိုယ္ကေန ေသြးကဲ့သို႔ အနီေရာင္အေငြ႕မ်ား စတင္ ထြက္ေပၚလာကာ အသက္ရွျခင္းသည္လည္း ျပင္းထန္စြာ ျမန္ဆန္သည္။ ကမာၻဦးေသြးအေမြ.. ႏိုးစမ္း.. " က်ဳပ္အလွည့္ေပါ့.. "ဝုန္း..လွံ၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းလွေသာ အရိပ္က ကမာၻႀကီးကိုပင္ ႐ိုက္ပိုင္းႏိုင္သည့္ ခြန္အားတို႔ျဖင့္ လႊဲယမ္းလာေလကာ မီတာတစ္ရာအကြာအတြင္း ရွိေနသည့္ ရွင္းဖန္းယြင္အား ႐ိုက္ပိုင္းလိုက္ေလသည္။ ရွင္းဖန္းယြင္လည္း ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ဟိန္းေဟာက္ကာ ဓားျဖင့္ ျပန္လည္ ခုတ္ပိုင္းလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ရွင္းဖန္းယြင္က ခ်က္ခ်င္း အေနာက္သို႔ ေျခလွမ္း ၆ လွမ္း ဆုတ္လိုက္ရသည္ကို ျမင္သည့္အခါ အားလုံးက မ်က္လုံးမ်ား ျပဳတ္က်ေတာ့မတတ္ ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ဆုတ္လိုက္ရသည့္ ေျခလွမ္းတိုင္းက ေတာင္ထိပ္က ေျမလႊာကိုပင္ တုန္ခါေစသည္။ ေနာက္ဆုံး ေျခလွမ္းတြင္ သူ႔ေနာက္ေက်ာက သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို ႐ိုက္မိသြားၿပီး အဆိုပါ သစ္ပင္ႀကီးက အပိုင္းပိုင္းအစစ က်ိဳးပဲလြင့္စင္သြားလိုက္သည္။ လွံခ်က္ကို ဓားျဖင့္ ခုခံလိုက္ေပမဲ့ သူသာ ရွံးနိမ့္သြားလိုက္သည္ကို ရွင္းဖန္းယြင္ မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။" ဟာ.. " ညနက္ ေကာင္းကင္ထက္က လနက္ကင္းေျခမ်ားေပၚတြင္ ရွိေနသည့္ ေမွာ္ဆရာႀကီး ပိုင္ယြမ္က်စ္အပါအဝင္ အားလုံးက သူတို႔ျမင္လိုက္ရသည္ကို မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားၾကသည္။ " ေကာင္းတယ္.. " ႏွင္းေက်ာက္ရဲတိုက္တြင္ စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကသည့္ ခ်င္းရွီ၊ က်ဳံးလိန္၊ ထုံစန္းတို႔က တိုက္ပြဲ အေျခအေန ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္သြားသည္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကသည္။ *** စာစဥ္(၅) ဤတြင္ ၿပီး၏
YOU ARE READING
Lord Xue Ying
Fantasyဒုတိယမြောက် ဘာသာပြန်စာစဉ် အရှေ့တိုင်း စိတ်ကူးယဉ် ကျင့်ကြံခြင်း စွန့်စားခြင်း စစ်ပွဲ တာအိုဝါဒတွေနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်မှုတွေ မှော်အစွမ်း သတ္တဝါဆန်းတွေ ရောသမမွှေ ပါဝင်ထားပါတယ်..
