Nine Star Hegemon Body Arts(ေဆးသိဒၶိ႐ွင္)

လက္သီးတစ္ခ်က္ ၏ နိဂံုး

Nine Star Hegemon Body Artေဆးသိဒၶိရွင္အခန္း(၁၀၈)လက္သီးတစ္ခ်က္၏နိဂံုး
ဓားရွည္ၾကီးသည္ တစ္ရႊီရႊီျမည္သံေပး၍ ၀တ္ရံုျဖဴထံသို့ ေျပး၀င္သြားေလသည္။ယင္းသို့ ဓားရွည္ျဖင့္ပိုင္းခ်လုိက္ျခင္းသည္ သိုင္းပညာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးအား အသံုးျပဳ၍ တိုက္ခိုက္သည္ႏွင့္မတူပဲ တာအို တန္းခိုးျဖင့္တိုက္ခိုက္သကဲ့သို့ျဖစ္ေနသည္။၀တ္ရံုျဖဴက လံုခ်န္၏ ဓားကို လိပ္ခြံျဖင့္ ကာ၏။လူအမ်ားအံ့အားသင့္ၾကရသည္မွာ မူလတြင္ လက္တစ္၀ါးအရြယ္ခန့္သာရွိေသာ လိပ္ခြံသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သံုးမီတာခန့္ထိၾကီးလာျပီး ၀တ္ရံုျဖဴကို လံုး၀ကာထားႏိုင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
၀ုန္း....
ဓားခ်ီ ၏ စြမ္းအားသည္ လိပ္ခြံေပၚသို့ ျပင္းစြာက်ေရာက္ေလေတာ့သည္။ထိုသို့က်ေရာက္သည္ႏွင့္ လိပ္ခြံေပၚမွ ထူးဆန္းေသာမ်ဥ္းေၾကာင္းေလးမ်ား မွာ တစ္လက္လက္ျဖင့္ အေရာင္ေတာက္လာျပီး တုန့္ျပန္မႈုျပဳေလ၏။လံုခ်န္၏ ဓားခ်ီသည္ မွန္ကိုထိ၍ အလင္းျပန္သလို ျဖစ္ကာ စြမ္းအားအမ်ားစုက ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။
သို့ေသာ္....လံုခ်န္၏ တုိက္ခိုက္မႈကို လိပ္ခြံသည္ အျပည့္အ၀မကာကြယ္ေပးႏိုင္ေပ။ေနာက္ဆံုး၌ လိပ္ခြံသည္ အက္ကြဲလာကာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းသည့္ အသံျဖင့္ ေပါက္ကြဲသြားေလသည္။ထိုသို့ ေပါက္ကြဲရာမွ ထြက္လာေသာ အစအနမ်ားမွာ ေျမျပင္ထက္တြင္ ပ်ံ့က်ဲကုန္၏။
၀တ္ရံုျဖဴမွာမူ ေသြးမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္အန္ေန၏။လိပ္ခြံသည္ ဓားခ်ီ စြမ္းအင္ အမ်ားစုကို ပ်က္ပ်ယ္ေစခဲ့လင့္ကစား အျပည့္အ၀ မကာကြယ္ေပးႏိုင္ခဲ့ေခ်။၀တ္ရံုျဖဴ အျပင္းအထန္ဒဏ္ရာ ရသြားေပျပီ။ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္၍ လူအမ်ားက အံ့အားသင့္ေနၾကသည္။ထို့အတူ လံုခ်န္၏ ဓားရွည္ၾကီးတြင္ အက္ေၾကာင္းမ်ားထင္လာသည္ကိုလည္း လူအမ်ား သတိျပဳမိၾကျပန္သည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ ဓားရွည္ၾကီးသည္ေပါက္ကြဲ၍ အပိုင္းပိုင္းအစစျဖစ္သြားေတာ့သည္။
ထို အပိုင္းအစမ်ားကိုၾကည့္ကာ လံုခ်န္က သက္ျပင္းခ်သည္။ဓားရွည္သည္ အရည္အေသြး အေတာ္အသင့္ေကာင္းေသာ္လည္း မိုးေကာင္းကင္အား အံတုျခင္းသိုင္းကြက္၏ စြမ္းအားမ်ားကိုမူ မခံႏိုင္ေခ်။ထိုစဥ္ ခ်ီစီးဆင္း ရာလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွ စူးေအာင့္လာမႈကို လံုခ်န္ခံစားရသည္။ယင္းခံစားမႈသည္ မီးေလာင္ေနသကဲ့သို့ျဖစ္ျပီး မိုးေကာင္းကင္အားအံတုျခင္း သိုင္းကြက္ အသံုးျပဳျပီးခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေလ့ရွိ၏။
ေသြးေႏွာအဆင့္သို့ေရာက္ရွိ၍ ခ်ီလမ္းေၾကာင္းမ်ားက်ယ္လာသည့္တိုင္ မိုးေကာင္းကင္အား အံတုျခင္းသိုင္းပညာကိုအသံုးျပဳရာတြင္ သူ့၏ ခ်ီလမ္းေၾကာင္းမ်ားသည္ ခံႏုိင္ရည္ မရွိေသးေခ်။သို့ရာတြင္ သူ့၏ခ်ီလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွာ ဒဏ္ရာအနည္းငယ္သာ ရသြားသည္ျဖစ္ရာ ယခင္အၾကိမ္ကထက္မ်ားစြာ တိုးတက္လာသည္ဟုေျပာရေပမည္။ယင္းဒဏ္ရာမ်ားက သိပ္မၾကာခင္ ျပန္ေပ်ာက္သြားမည္သာျဖစ္သည္။
မည္သို့ပင္ျဖစ္ေစ မိုးေကာင္းကင္အားအံတုျခင္းသိုင္းပညာကို လက္ရွိခ်ီလမ္းေၾကာင္းမ်ား မပ်က္မဆီးေစပဲ အသံုးျပဳႏိုင္သည္ကပင္ လြန္စြာ ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းေနေခ်ျပီ။ထို့ျပင္ပို၍ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းသည္မွာ မိုးေကာင္းကင္အားအံတုျခင္းသိုင္းပညာကို အသံုးျပဳရာတြင္ စြမ္းအင္အမ်ားအျပားအား ထပ္မံအသံုးျပဳ၍ ရေနေသးျခင္းျဖစ္သည္။ဤသိုင္းပညာကား သူထင္ထားသည္ထက္ ပို၍ နက္ရိႈင္းက်ယ္၀န္းပံုပင္။
၀တ္ရံုျဖဴကို မသတ္ႏိုင္ျခင္း အတြက္ေတာ့ လံုခ်န္က ေနာင္တရသည္။ထို လိပ္ခြံမွာ သာမန္ပစၥည္းျဖစ္ပံုမရ။လံုခ်န္တို့ ေလာကတြင္ ယင္း လိပ္ခြံအေၾကာင္းကိုမၾကားစဖူးခဲ့။ဂိုဏ္းမ်ားတြင္သာ ရွိသည့္ ရတနာတစ္ပါးျဖစ္ပံုရသည္။လံုခ်န္တြင္ ခ်ီစြမ္းအင္မ်ားလံုး၀ကုန္ဆံုးသြားျပီျဖစ္ရာ ေက်ာေနာက္မွ အလင္းစက္ကြင္းကလည္း မွိန္ေဖ်ာ့ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီျဖစ္သည္။သူသည္ လြန္စြာေမာပန္းေနပါသည္။
သို့ေသာ္ ၀တ္ရံုျဖဴလညး္ အေတာ္အေျခအေနဆိုးသြားေၾကာင္းကိုေတာ့ လံုခ်န္သိသည္။ေသြးမ်ားအၾကိမ္ၾကိမ္အန္ေနသည္ကို ၾကည့္လ်ွင္ အတြင္းကလီစာမ်ား ဒဏ္ရာျပင္းသြားပံုပင္။သို့တိုင္ေအာင္ လံုခ်န္၏ဘက္တြင္ဒဏ္ရာမရေသးသည့္ က်င္က်ီသိုင္းသမားႏွစ္ေယာက္ရွိရာ သူက ပို၍ သာသည္ဟုေျပာရမည္။ထို့ျပင္ ႏွင္းပြင့္ေလးႏွင့္ခ်ဴေယာင္လညး္ ရွိေနေသးသည္။၀တ္ရံုျဖဴ အဖို့ ေသကိုေသရမည္သာျဖစ္္သည္။
တစ္စံုတစ္ရာအက္ကြဲရာမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အသံသည္ တစ္ျဖည္းျဖည္းက်ယ္လာသည္။လူအမ်ားမွာ လံုခ်န္ႏွင့္၀တ္ရံုျဖဴကို အံ့အားသင့္စြာႏွင့္ ၾကည့္ၾကေသာ္လည္း မည္သည့္ထူးျခားမႈကိုမွ မေတြ့ရေခ်။ထိုအခ်ိန္၌ အက္ကြဲသံသည္ လံုခ်န္တို့ႏွစ္ေယာက္ထံမွလာျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း လူအမ်ားသိသြားၾက၏။
"ျမိဳ့၀င္ေပါက္"
မွန္သည္။ဧရာမျမိဳ့၀င္ေပါက္ၾကီးသည္ အက္ေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။
"လံုခ်န္ရဲ့ တိုက္ခိုက္မႈ ေၾကာင့္ ျမိဳ့၀င္ေပါက္ အက္သြားတာပဲ"
ထုိုအခါတြင္မွ ျမိဳ့တံခါး၏ ေရွ့တြင္ ဧရာမစြပ္ေၾကာင္းၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေန မွန္း လူအမ်ား အံ့အားသင့္စြာသိၾကရသည္။အမွန္မွာ လံုခ်န္၏ ဓားခ်ီတန္ခိုးသည္ ၀တ္ရံုျဖဴ၏ လိပ္ခြံကို ထိမွန္၍ ျပန္ကန္ကာ ျမိဳ့တံခါးကို မွန္သြားျခင္သာျဖစ္ေလသည္။ျမိဳ့တံခါးသည္ လံုး၀မပ်က္ဆီးသြားေသာ္လည္း နက္လွစြာေသာ အက္ေၾကာင္းၾကီးမ်ား ျဖစ္ေနေလရာ လူအမ်ား လြန္စြာ အံ့အားသင့္ၾကရ၏။
ဤအရာသည္ မည္သည့္စြမ္းအားမ်ိဳးျဖစ္သနည္း။ဤစြမ္းအားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူသည္ လူတစ္ေယာက္ပင္ဟုတ္ပါေလစ။ျမိဳ့တံခါးသည္ လိပ္ခြံေၾကာင့္သာ ခံသာသြားျခင္းျဖစ္ျပီး လံဳခ်န္၏ ဓားခ်ီတန္ခိုးသာ ျမိဳ့၀င္ေပါက္သို့တိုက္ရိုက္ထိမွန္ခဲ့ေသာ္ ျမိဳ့တံခါးမွာ တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ တစ္စစီျဖစ္သြားမည္ျဖစ္သည္။
၀ုန္း...၀ုန္း...၀ုန္း....
ျမိဳ့တံခါးသည္ အက္ေၾကာင္းမ်ား ေတာက္ေလ်ွာက္လိုက္လာကာ လူအမ်ား၏ မ်က္စိေရွ့ေမွာက္၌ လံုး၀ ျပိဳက်သြားေလေတာ့သည္။
"မဟုတ္ဘူး"
ေနာက္ထပ္အံ့အားသင့္ၾကရသည့္တစ္ခ်က္သည္ ျမိဳ့တံခါးကို ၀တ္ရံုျဖဴက ေၾကာက္လန့္တစ္ၾကားျဖင့္ၾကည့္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သူသည္ ႏႈတ္မွပင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ေသး၏။ထိုစဥ္ သံုးမီတာခန့္ရွိမည့္အလင္းတန္းၾကီးသံုးတန္းသည္ ျမိဳ့တံခါးအပ်က္အဆီး ပံုမ်ားၾကားမွ ေကာင္းကင္ထက္သို့ ထိုးတက္လာ၏။ထိုသို့ အလင္းတန္းၾကီးသံုးတန္း ထိုးတက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ အလြန္တရာထူထပ္လွသည့္ ခ်ီစြမ္းအင္ကလည္း ေလထုထဲသို့ ပ်ံ့ႏွံ့လာ၏။
အလင္းတန္း သံုးခုကို ၾကည့္၍ လံုရွင္းေရွာင္က တစ္စံုတစ္ခု ကိုရုတ္ခ်ည္းသေဘာေပါက္သြားသည္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ သံသယရွိေနခဲ့သည့္ကိစၥတစ္ခုသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ရွင္းလင္းသြားျပီျဖစ္သည္။
"ေမွာ္ ေက်ာက္တံုး မိုင္းတြင္းၾကီးပါလား ျမိဳ့၀င္ဂိတ္ရဲ့ေအာက္မွာ ေမွာ္ေက်ာက္တံုး မိုင္းတြင္းၾကီးရွိေနတာပဲ" တစ္ခ်ိဳ့လူမ်ားက ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားၾက၏။ေမွာေက်ာက္တံုးဆုိသည္မွာ သဘာ၀အတိုင္း ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖစ္သည္။၎တို့သည္ ေျမေအာက္တြင္ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနျပီး ခ်ီဓာတ္အမ်ားအျပားကို စုပ္ယူရာမွ သံရိုင္းပံုစံအျဖစ္သို့ ေျပာင္းလည္းလာျခင္းျဖစ္၏။
ဤကဲ့သို့ေသာ သံရုိင္းမ်ိဳးသည္ သိုင္းသမားမ်ားအတြက္အသက္ေသြးေၾကာသဖြယ္ျဖစ္သည္။ထို့ျပင္ယင္း သံရိုင္းမ်ားမွာလြန္စြာ ရွားပါးျပီး ဂိုဏ္းၾကီးမ်ားတြင္သာ ရွိၾကသည္။ေမွာ္ေက်ာက္တံုးမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ဂိုဏ္းသားမ်ားသည္ သိုင္းပညာကို လ်ွင္ျမန္စြာ အဆင့္တက္ႏိုင္ၾကသည္။တစ္နည္းအားျဖင့္ဂိုဏ္းမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္ အလြန္အေရးပါသည့္ ရွားပါးရတနာမ်ားျဖစ္သည္။
လံုရွင္းေရွာင္က ရႈပ္ေထြးေနသည့္ပံုစံျဖင့္ စတုထၳမင္းသားကိုၾကည့္ကာ ေခါင္းခါသည္။
"ဒီ သံရိုင္းေတြအတြက္နဲ့ မင္းက က်ဳပ္ကို ႏႈတ္ပိတ္ခ်င္တာေပါ့"
စတုထၳမင္းသားက ေခါင္းကို ေအာက္ငံု့လုိက္သည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ သူ့ၾကမၼာဖန္မည့္ေန့သို့့ ေရာက္လာျပီဆိုသည္ကို သူသိသည္။လံုရွင္းေရွာင္၏ စကား အတြက္ သူ့တြင္ ျပန္ျငင္းႏိုင္စရာ ဘာမွ မရွိေခ်။
"လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာတုန္းက ဘုရင္းမင္းျမတ္နဲ့ က်ဳပ္ ေသာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမွာ္ေက်ာက္တံုးေတြ ရွိတဲ့ အေၾကာတစ္ခုဟာ ျမိဳ့ေတာ္အနီးမွာရွိတယ္လို့ က်ဳပ္ကိုေျပာခဲ့တယ္ အဲ့ဒိသိုက္ကိုသာတူးေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ဖီးနစ္အင္ပါယာဟာ အျခားေသာ အင္ပါယာေတြရဲ့ အထက္ကိုေရာက္ျပီလို့ သူကဆက္ေျပာေသးတယ္"
"ဒါေပမယ့္ သူေျပာတဲ့ သံရိုင္းဆိုတာ လက္နက္လုပ္ရာမွာ သံုးတဲ့ ရွားပါးသထၳဳ တစ္မ်ိဳးအေၾကာင္းကိုေျပာေနတယ္လို့ က်ဳပ္ကမွတ္တာနဲ့ ေကာင္းသည္ဆိုးသည္ ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ ရယ္ပဲေနလုိက္တယ္"
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ က်ဳပ္က ဒီအေၾကာင္းကို ဘာမွ ဂဃနဏ သိတာရယ္မဟုတ္ဘူး ဒီအေၾကာင္းကုိက်ဳပ္သိတယ္ထင္လို့ က်ဳပ္ကို ႏႈတ္ပိတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္ရယ္စရာေကာင္းေနျပီ ေမာင္ရင္"
လံုရွင္းေရွာင္က သက္ျပင္းခ်ရင္းေခါင္းကိုယမ္းသည္။
"ဘာ" စတုထၳမင္းသား အံ့အားသင့္သြားသည္။ဤ ေမွာ္ေက်ာက္တံုးသိုက္ကို လံုရွင္းေရွာင္သိလိမ့္မည္ဟု သူက အစဥ္ေတြးေနခဲ့သည္ေလ။လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က မဟာရွသည္ စက္မက္မျဖစ္ပြားေစရန္ႏွင့္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ေရႊလမ္း ေငြလမ္း ေဖာက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ အေခ်ာေမာဆံုးမင္းသမီးတစ္ပါးကို ဖီးနစ္သို့ဆက္သခဲ့ေလသည္။
သို့ေသာ္ မဟာရွမင္းသမီး၏ တာ၀န္သည္ ထင္သေလာက္မရိုးရွင္းခဲ့ေခ်။သူမတြင္ တာ၀န္ၾကီးတစ္ရပ္ရွိသည္။ယင္းမွာ ဖီးနစ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္၍ မဟာရွက ၀ါးျမိဳရန္ျဖစ္၏။ဤတာ၀န္ကို မင္းသမီးက မည္သို့မွမေပါက္ၾကားေစရန္ အလြန္ဂရုစိုက္ခ့ဲသည္။ဖီးနစ္သို့ ေရာက္သည္ႏွင့္ မင္းသမီးသည္ မင္းၾတားၾကီးႏွင့္ၾကံဳၾကိဳက္မည့္ အခါသို့ေစာင့္ေနခဲ့၏။ကံေပးလာသည့္တစ္ခ်ိန္တြင္ သူမသည္ မင္းၾတားၾကီးႏွင့္ ကုတင္ထက္တြင္ မိန္းမသားတို့တပ္အပ္သည့္ မာယာကို အသံုးခ်ေလရာ မင္းၾတားၾကီး၏ ႏွလံုးသားကို အျပီးတိုင္သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ စတုထၳမင္းသားကို သူမ ေမြးဖြားခဲ့သည္။မဟာရွ မင္းသမီးကား အစဥ္လိုပင္ မထင္မရွားေနခဲ့ျပီး အျခားမိဖုးရားမ်ားႏွင့္လည္း ေရာေရာေထြးေထြး မေနခဲ့ေပ။သူမသည္ သီးခံ၍အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ရာ ဧကရီ ဘုရင္မၾကီးႏွင့္ ညီအမ အရင္းသဖြယ္ ရင္းႏွီးမည့္ အခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့၏။မူလတြင္ မဟာရွ၏ အစီစဥ္သည္ ဖီးနစ္ ကို ၀ါးျမိဳရန္အတြက္သာျဖစ္ေသာ္လည္း မဟာရွမင္းသမီးက တုန္လႈပ္စရာေကာင္းသည့္ လ်ိဳ့၀ွက္ခ်က္တစ္ခုကို သိလာခဲ့ရသည္။
ယင္းလ်ိွဳ့၀ွက္ခ်က္ကို မင္းၾတားၾကီးသည္ အရက္မူးေနစဥ္တြင္ အရိပ္အျမြက္မ်ွသူမအား ေျပာမိျခင္းျဖစ္၏။သူ့စကားတြင္ ဖီးနစ္သည္ အျခားအင္ပါယာမ်ား၏ အထက္သို့ေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းပါေလသည္။ထိုသို့ျဖင့္ မဟာရွ မင္းသမီးက ထုိစကားအားနင္းကာ မာယာ မ်ိဳးစံု သံုး၍ ေမးသည္တြင္ ေမွာ္ေက်ာက္တံုးသိုက္ အေၾကာင္း ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။
မူလတြင္ မင္းၾတားၾကီက အေရးေပၚထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ရန္ လ်ွိဳ့၀ွက္ဥမင္တစ္ခု တူးရာမွ ေမွာ္ေက်ာက္တံုးသိုက္ကို မေတာ္တဆ တူးမိျခင္းျဖစ္၏။ထို သိုက္အေၾကာင္းမေပၚေစရန္အတြက္ ဥမင္လိုဏ္တူးခဲ့သူမ်ားကို မင္းၾတားၾကီးအမိန့္ျဖင့္ လ်ွိဳ့၀ွက္စြာ ကြပ္မ်က္ခဲ့ရေလသည္။သို့ေသာ္ သူကားႏႈတ္လံုသူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပ။သူမအား ထိုအေၾကာင္း ေျပာျပ အျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ မင္းၾတားၾကီးမွာ ေရာဂါ တစ္ခုျဖင့္ ကံေတာ္ကုန္ေလသည္။
မင္းၾတားၾကီး သည္ ဧကရီအရွင္မ ၏ နန္းေဆာင္တြင္ ရွိေနစဥ္ ကံေတာ္ကုန္သည္ျဖစ္ရာ ဧကရီအရွင္မ မွာ မ်ားစြာထိတ္လန့္မိေလသည္။သို့ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ စတုထၳမင္းသား၏ မိခင္ ေရာက္လာ၍သာ ေတာ္ေပသည္။
ထိုသို့ျဖင့္ သူမ တို့ႏွစ္ေယာက္တုိင္ပင္ကာ မင္းၾတားၾကီးသည္ တိုင္းေရးျပည္ရာမ်ားကို စီမံခန့္ခြဲျခင္းမျပဳေတာ့ဟု သတင္းလြႊင့္သည္။သူမတို့ ၾကံထားသည္မွာ မင္းၾတားၾကီးသည္ ေရာဂါ တစ္ခုခု ေၾကာင့္ ကံေတာ္ကုန္သြားသည္ဟု ေျပာရန္ျဖစ္သည္။ထို့အတြက္ သင့္ေတာ္မည့္အခ်ိန္ကို သူမတို့ေစာင့္ေနခဲ့ေလသည္။
ေနာက္ဆံဳးတြင္ အကြက္ခ်စီစဥ္မႈမ်ားျဖင့္ ဧကရီ အရွင္မသည္ အင္ပါယာတစ္ခုလံုး၏ အာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္လာႏိုင္သည္။သို့ရာတြင္ ေမွာ္ေက်ာက္တံုး သိုက္အေၾကာင္းကိုေတာ့ သူမ တစ္စြန္းတစ္မွ မသိေပ။
သူမ အကူအညီ လိုသည့္အခ်ိန္တြင္ ညီအမအရင္းသဖြယ္ ရင္းႏွီးသည့္ စတုထၳမင္းသား၏ အေမထံတြင္ အကူအညီေတာင္းေလ့ရွိသည္။စတုထၳမင္းသား၏ အေမကလည္း ေမွာ္ေက်ာက္တံုးကိစၥကို သူမ၏ ဖခင္ မဟာရွျပည့္ရွင္းမင္းထံကို အေၾကာင္းၾကားသည္။ဤကိစၥက လြန္စြာၾကီးက်ယ္သည္ျဖစ္ရာ သူမ သေဘာ အတိုင္း မဆံုးျဖတ္ရဲေပ။
ဤကိစၥ ျဖစ္ပြားေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ရွ မိသားစုမွ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္မွာ ဂိုဏ္းတစ္ခုသို့ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္ျဖစ္၏။သို့ရာတြင္ ထုိ သိုင္းသမားသည္ ဂိုဏ္းသို့၀င္ရန္ အရည္အခ်င္းမမွီသည္ျဖစ္ရာအလုပ္သမား အျဖစ္သာ ဂိုဏ္းတြင္ေနရသည္။သို့ေသာ္ ဤသတင္းကို အရင္းျပဳလ်ွင္ အဆိုပါ သိုင္းသမားသည္ ဂိုဏ္းသို့၀င္ႏိုင္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေပသည္။
အရာရာက လြန္စြာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ့လွသည္။ဂိုဏ္းက ေမွာ္ေက်ာက္တံုး သိုက္ ဟုတ္မဟုတ္ကိုလူလႊတ္၍ အတည္ျပဳေစသည္။သို့ေသာ္ သိုက္ကို တူးျခင္းတိုင္း အရမ္းမဲ့ တူး၍မရ။ေမွာ္ေက်ာက္တံဳးမွထြက္သည့္ ခ်ီစြမ္းအင္ေၾကာင့္ သိုက္အေၾကာင္းသိကုန္မည္။ထို့ေၾကာင့္ ဂိုဏ္းသည္ ဖီးနစ္ကို ျမန္ႏိုင္သမ်ွ ျမန္ေအာင္ သိမ္းပိုက္ရန္ ႏွင့္ ေမွာက္ေက်ာက္တံုးမ်ားထံမွ ခ်ီစြမ္းအင္ ထုတ္လႊတ္မႈကို ကာကြယ္ရန္ အလို့ငွာ အစီအရင္မ်ားစီရင္၍ ပိတ္ထားရန္ အမိန့္ေပးေလသည္။
ဤသို့ျဖင့္ ျမိဳ့တံခါးေအာက္တြင္ အစီရင္မ်ား စီရင္ကာ ေမွာ္ေက်ာက္တံုးသိုက္ကို ပိတ္ထားလိုက္ၾကေလသည္။သို့ေသာ္ ဂုိဏ္းသည္ ဤကိစၥကိုသိသူ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္မွာ လံုရွင္းေရွာင္ျဖစ္သည္ ဟုယူဆရာ လံုရွင္းေရွာင္သည္ ၎တို့အတြက္ ၾကီးမားသည့္ အေႏွာင့္အယွက္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္လာသည္။
သို့ရာတြင္ ကံတရားသည္ လူသားမ်ားအေပၚ၌ ေလွာင္ေျပာင္တတ္ပံုရသည္။တစ္ကယ္္တမ္းတြင္ လံုရွင္းေရွာင္က ထိုသိုက္အေၾကာင္းကို ေရေရရာရာမသိေခ်။
"အားးးးးးးးး ငါ...မင္း...တို့ အကုန္ လံဳးကို သတ္မယ္......"
အာေခါင္ျခစ္၍ ေအာ္လိုက္သည့္ အသံတစ္သံ.......
၀တ္ရံုျဖဴသည္ သားရဲ ေကာင္တစ္ေကာင္ကဲ့သို့ျဖစ္ေနကာ လံုခ်န္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားကို စူးရဲသည့္ မ်က္၀န္းအစံုျဖင့္ စိုက္ၾကည့္လ်ွက္ရွိသည္။
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္.....
MK AUNG

စာေရးဆရာ၏ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ တတ္ႏိုင္ သ ေလာက္ေလး ကူညီခ်င္သည္ဆိုပါက Telenor

09793864311 ႏွင့္ MPT 09421123207 သို့ဆက္သြယ္၍

ေစတနာ ရွိသ ေလာက္ PH BILL ေလးမ်ား လ်ဴဒါန္း ႏိုင္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ