ATALANTE 2 | [TAMAMLANDI]

Bölüm 38

Egeria'nın doğum yapmasının şaşkınlığını yaşıyordum. Zaten bu sıralar şaşırmadığım bir zaman yoktu. Her şey garipti ve biz bu gariplikler içinde çırpınıyorduk.

Azrail ile birlikte eve geldiğimizde Azelya uyumaya devam ediyordu. Böyle tatlı ve sakin oluşu onu ısırma isteği doğuruyordu içimde.

Kısa bir süre uyuduktan sonra kalkmıştım. Azrail Azelya'nın başında bekliyordu. Uyandığımı gördüğünde fısıltıyla 'aydınlık sabahlar' dedi. Gülümserken yanlarına doğru ilerledim.

Azelya gözlerini açtığında yüzünü buruşturdu. Bu ağlamak üzere olduğunun belirtisiydi. Azrail yavaş hareketlerle onu kucakladığında boynundan öperek 'ağlayacak mısın yoksa' dedi.

"Acıkmış."

Azelyayı bana uzatırken gülümseyerek kibar bir şekilde kucakladım.

"Annecim acıktın mı sen?"

Yatağa doğru ilerleyerek oturduğumda Azelya onu emzireceğimi anlamış gibi yüz ifadesini değiştirmişti. Bu gülmeme sebep olmuştu.

Azelyayı emzirirken Azrail odadan çıktı. Kahvaltı hazırlayacaktı. Azelya emmeyi bıraktığında doyduğunu anlayarak onu kucakladım ve ayağa kalktım. Odadan çıktığımda alt kata indim. Azrail sofrayı hazırlamıştı bile. Azelyayı kucağına aldığında masaya oturarak kahvaltımı yapmaya başladım. Nedense bugün çok aç hissediyordum. Kapı çalındığında Azrail ilerleyerek kapıyı açtı. Gelenler Hermia ve Menostu.

Hermia gülerek içeri girdiğinde 'uygun değil biliyorum ama' diyerek sözlerine devam etti.

"Ama yine de dayanamayarak geldim."

Buna gülerken 'tabii ki gel' dedim.

"Yeni doğum yapan birinin evine böyle gidilmez."

Menos sitemle konuşurken Hermia omuzlarını silkti. O sırada gülerek söze girdim.

"Yeni doğum yapmış gibi bir halim mi var sence?"

Gerçekten de sanki hiç doğum yapmamış gibiydim. İnsanlar aleminde bu süreç çok uzun geçerdi. Burada ise birkaç saate her şey eskisine dönmüştü. Menos bu dediğimi onaylarken Azrail Azelyayı Hermiaya uzattı. Hermia kibar bir şekilde tutarken 'tipe bak tipe' dedi öperken.

"Nasıl güzel, aynı teyzesi."

Hermia Azelya ile konuşurken Azelya çok hafiften gülümsedi. Bu hepimizi şaşırtmıştı çünkü ilk defa güldüğünü görmüştük. Gerçi daha dün doğmuştu. Bu gayet normaldi.

"Sanki her şeyi anlıyor."

Herkes buna gülerken Hermia Azelyayı Azraile uzattı. Ardından Menos'un elindeki torbayı alarak yanıma doğru geldi. İçinden birçok bebek üstü çıkardığında 'Hermia' dedim sevinerek.

"Çok güzeller."

Hermia başını olumlu anlamda sallarken 'hepsi çok rahatlar' dedi. Başımı olumlu anlamda sallarken teşekkür ederek sarılmıştım.

"Gelsenize beraber kahvaltı yapalım."

Herkes masaya otururken Azelya Azrail'in kucağındaydı. Ona uzun bir süre baktığımda bakışlarını bana sabitledi. Ona neden bu kadar uzun süre baktığımı soruyor gibiydi. Eline bebek çok yakışmıştı ve harika bir baba olacağını her zaman biliyordum. Gözüm Azelya ve Azraile takılıyken gülümsedim. Azrail de gülümseyerek karşılık vermişti.

Kahvaltı masasında uzun uzun konuşmuş ve gülmeli dakikalar geçirmiştik. O sırada Menos ciddi bir şekilde 'bina hala yükselmedi' dedi.