Bölüm 40

17.4K 1.4K 255
                                    

Adada yaşanılan olaydan sonra günler geçmiş ve Egeria ile hiç görüşmemiştik. Azrail aracılığıyla onları davet etmiş olsam da gelmemişlerdi. Egeria için uygun zaman olmamış olmalıydı.

Azelya, Okka ile oynamak istediği için Azrail ile birlikte dışarı çıkmışlardı. Mutfakta yemek hazırlarken kapı çalındı. Kapıya doğru ilerleyerek açtığımda Hermia gelmişti. İçeri girdiğinde yanağımdan öperek heyecanla söze girdi.

"Bir şey söyleyeceğim ama hemen hayır deme."

Omuzlarımı düşürdüğümde 'söyle bakalım' dedim mutfağa ilerlerken. Hermia da peşimden geldiğinde hazırlığa yardım etmeye başlamıştı.

"Diyorum ki parti gibi bir şey düzenleyelim. Çok sıkıcı olmaya başlamadı mı sence de? Dümdüz yaşıyoruz."

Gözlerimi devirirken Hermia güldü. O sırada söze girdim.

"Eski aksiyonlu günlerini mi özlüyorsun yoksa?"

Hermia dudaklarını büzerken 'ne yalan söyleyeyim evet' dedi.

"Aksiyon yaşayalım demiyorum. Biraz eğlenelim sadece."

Bir müddet sessiz kaldığımda Hermia konuşmamı bekliyordu.

"Bilmiyorum Hermia. Hiç parti havasında değilim."

Hermia oflayarak omuzlarını düşürdüğünde 'uzun zamandır toplanmadık' dedi. Başımı olumlu anlamda sallarken 'haklısın' dedim.

"Her şeyi ben ayarlayacağım. Sadece geleceğinizi söyle."

Bir müddet bekledikten sonra gülümseyerek başımı salladım.

"Geleceğiz."

Hermia ellerini çırptıktan sonra 'o zaman yarın için plan yapma sakın' dedi. Başımı sallarken Hermia dış kapıya doğru ilerledi.

"Şimdiden hazırlıklara başlayayım. Yarın görüşürüz."

Hermia evden ayrıldığında masayı kurmuştum. Bir parti aslında hiç de fena olmazdı. Hermia'nın dediği gibi dümdüz yaşıyorduk. Azelya'nın çok iyi bir şekilde yetişmesi için ne gerekiyorsa yapıyorduk. Doğduğundan beri en büyük önceliğimiz buydu. Bu parti ile toplanmış olacaktık ve Azelya da sürekli ismini sayıkladığı Hectorle beraber oyun oynayabilecekti. Adada yaşanılan olaydan sonra Hectorle hiç yan yana gelememişti.

Azrail ve Azelya eve geldiğinde Azelya'nın üstünü değiştirdikten sonra ellerini yıkayarak sofraya oturduk. Azelyayı öperken bir yandan günlerinin nasıl geçtiğini sormuştum. Azrail, Okka ile hiç durmadan oynadıklarından bahsetmişti.

Azrail Azelyaya yemeğini yedirirken ben de kendi karnımı doyuruyordum. Azelya lokmasını yuttuktan sonra bildiği birkaç kelimeden birini söylemişti.

"Anne."

Yanağından öperken 'annesi' diyerek gülüyordum. Azelya yüzünü asarken 'Hector' dedi. Ne kadar kelimeleri doğru kuramıyor olsa da söylediklerini az çok anlıyordum. Bakışlarım Azraile kaydığında Azrail derin bir nefes aldı.

"Egeriayı davet etmeme rağmen neden gelmiyorlar?"

"En son gittiğimde ikisi de çok huzursuzdu. Sanırım Egeria Dennis ve Damon'un arasındaki huzursuzlukta kalmış durumda. Dennis Damon'un yaptığı şeyden sonra ondan pek hoşlanmıyor."

Kaşlarımı havalandırırken 'bu hiç iyi olmadı' dedim.

"Damon Egeria'nın yardımcısı. Dennis onunla anlaşmak zorunda. Onlar birler."

ATALANTE 2 | [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin