ATALANTE 2 | [TAMAMLANDI]

Bölüm 41

Azelya bir yöne doğru koşarken onu takip ederek peşinden koştum. Üzgün ve telaşlı bir hali vardı. İkizlerin evinin önüne geldiğinde kapıyı sertçe tıklattı. Tıklatmaktan çok yumrukluyor gibiydi. Kapıyı Şaya açtığında Azelya hızlı bir şekilde konuştu.

"Esya nerede? Esya!"

Şaya Azelyaya sakin olmasını söylerken Esya kapıda göründü. Kaşlarını çatarken Azelya'nın yanına doğru ilerledi.

"Esya konuşmamız gerek."

Esyayı kolundan yakaladığında çekiştirerek evden çıkardı. Şaya bu duruma şaşırırken geride kalmıştı. Esya sesini çıkarmadan Azelya ile gittiğinde bir müddet ilerlemişler ve ağaçların sık olduğu bölgeye gelmişlerdi.

Azelya ağlamaklı bir ses tonuyla 'ben gidiyorum Esya' dedi. Esya Azelya'nın söylediklerine karşı afalladığında 'nereye' diye sordu.

"Ben Abel ile gidiyorum."

Esya sinirlenirken Azelya'nın kolundan tutarak onu sarstı.

"Saçmalama Azelya."

Azelya ağlamaya başladığında 'annemin yerini biliyor buna eminim' dedi.

"İstediği bendim. Annem planlarını bozduğu için kayıp. Onunla gidersem annemi bırakacaklardır."

Esya başını olumsuz anlamda sallarken 'bu çok aptalca bir plan' dedi.

"Kesinlikle gidemezsin. Abeli öldürmek zorunda bırakma beni."

Azelya ağlamaya devam ederken 'burada Hectore de zarar veriyor' dedi.

"Onu götürmek en iyisi olacak."

Esya sinirle olduğu yerde kıpırdanırken 'bu tehlikeli' dedi.

"Abeli çağır. Onu yakalayayım. Elkaya da bir şey belli etmeyiz. İşkencelerim karşısında konuşacaktır."

Azelya bir müddet beklediğinde 'olmaz' dedi.

"Babam beni bulmaya çalışacaktır. Ona kendi isteğimle gittiğimi söyle. Sadece annemi aramaya devam etsin."

Azelya göz yaşlarını sildiğinde 've Esya' dedi konuşmasına devam ederken.

"Seni seviyorum. Sana güvenebileceğimi biliyorum."

Esya bir anda yumuşarken Azelya Esyaya sarıldı. Gerçekten de bu kadar samimi ve yakın mı olacaklardı? Abelle gitmek neyin nesiydi peki? Üstelik kaçıyordu. Kaybolma meselesi çok canımı sıkmaya başlamıştı.

Azelya ve Esya ayrıldığında Azelya 'bir şey daha var' dedi. Esya kaşlarını çatarken Azelya söze girdi.

"Hector sana gelirse sana onu sevmediğimi ve bu aşkın çocukluk heyecanı olduğunu söyle. Buna onu inandır."

Esya elleriyle başını ovuşturduğunda 'çok üzülecek' dedi.

"Biliyorum ama zorundayım."

Esya Azelyayı kolundan kibarca tuttuğunda 'nereye gideceğinizi söyle' dedi.

"Bunu bilmeliyim. Aklım sende kalacak."

Azelya başını iki yana salladığında 'babam sana geleceğimi düşünecek ve sana bunu soracak' dedi.

"Sen demesen bile o zihninden benim konuşmalarımı senden alacak. Riske atamam."

Esya çok gergin duruyordu ve yerinde kıpırdanıyordu.

"Lacey. Peki Lacey gelecek mi?"