Beyond Time

Chapter 2

NOTE: Any historical inaccuracy is my fault and shall be remedied at final editing. Kung hindi man po maisaayos ang mga hindi tumpak na impormasyon tungkol sa kasaysayan ay mayroong maiiba sa concept ng istorya. Baka gawin kong parallel dimensions, rather than time travel. We shall see, as I don't want to bastardize history. This will not affect the story as a whole, don't worry. 

Meanwhile, read on.

___

NAKATANAW si Concepcion sa daungan, ang pier ng Maynila. Anim na buwan ang nakalipas mula nang huli niya iyong nakita, kung kailan kailangan niyang umalis patungo sa Inglatera para alamin ang mga makabagong paraan ng pagpoproseso ng tubo. Hindi bago sa kanya ang pagbiyahe patungong Europa. Sa katunayan ay sa Espanya siya nag-aral.

Mula sa kanyang kinatatayuan sa barko ay nakikita niya ang usok mula sa daungan na nagmumula sa ibang mga barko at bangka. Abala ang pier, tulad ng araw-araw na lagay niyon. Sa huling mga araw ng mahabang pagbiyahe ay hindi na niya kailangan pa ng panlamig. Ito ang gusto niya sa mahal niyang Pilipinas, ang klima. Sa pinanggalingan niya ay kulang ang dalawang patong na panlamig. At sa lugar na iyon, ang lamig ay tumatagos hanggang sa kanyang puso sa matinding pangungulila, hindi lamang sa kanyang bayang sinilangan, kundi maging sa isang minamahal.

Siya, si Maria Concepcion Cordova Hidalgo, ay heredera ni Don Antonio Felipe Hidalgo. Sila ay miembro ng Principalia sa lipunan. Ang ama ni Maria Concepcion ay dating gobernadorcillo at bago iyon ay isang cabeza de barangay. Kung tutuusin, ang kanilang estado ay mataas sa lipunan at hindi na kailangan pang baguhin.

Ngunit hindi ako makapapayag na maging alipin sa sariling bayan, sa isip-isip niya. Sapagkat anuman ang sabihin ng mga tao ay mananatiling hindi patas ang batas para sa mga tunay na mamamayan ng Pilipinas. Hanggang kailan maghahari ang mga prayle? Hanggang kailan magkakaroon ng gobernador-heneral na itinalaga lang kahit walang alam sa kalakaran ng pamumunuan nito at walang totoong malasakit? Kung totoong mayroong malasakit ang Espanya sa Pilipinas ay bakit walang kinatawan ang bansa sa pamahalaan ng Espanya?

At bakit hanggang ngayon ay mayroong tulad niyang miyembro ng principalia, at mayroon pa ring mga indio?

Hindi matanggap ni Conception ang ganitong klaseng sistema ng lipunan kung saan walang pagkakapantay-pantay ang lahat, lalo na at mayroong sariling sistema ang mga tunay na Pilipino bago pa man dumating ang mga Kastila. Sa tuwing maiisip niya ang lahat ay hindi niya maiwasang makadama ng ngitngit. Api-apihan sa sariling bayan ng mga dayuhang walang ginawa kundi ang nakawin ang likas na yaman at samantalahin ang mga mabubuting mamamayan.

Suwerte siyang tunay, naisip ni Concepcion, na ang kulay ng kanyang balat ay maputi at bakas sa kanyang mukha ang banyagang lahi. Ang kanyang ninuno ay mga Peninsulares at Insulares, mga purong Kastila. Siya ay ikalimang saling-lahi mula sa ninunong Insulares at may dugo nang indio. Sa isang banda, ipinagmamalaki niya na siya ay hindi purong Kastila dahil ikinahihiya niya ang mga ito.

Umihip ang malakas na hangin, naglaro ang mga natitirang layag ng barko na isa-isa nang inirorolyo ng mga tauhan. Hula ni Conception, isang oras na lang ay dadaong na sila sa pier.

Tumuloy na siya sa silid at ihinanda ang mga dala. Bukod sa mga maletang puno ng ilang damit at mga pagkaing hiling ng kanyang ama, ay mayroon pa siyang dala mula sa Europa—isang makinarya para sa hacienda. Siya ang tinalaga ng ama para bilhin ang nasabing makina, kahit pa nga noong una ay ayaw nito dahil isa siyang babae at ang mga babae ay hindi nararapat na maatasan ng ganoon kabigat na responsibilidad, lalo na ang isang tulad niyang dalaga. Pero napilitan ang kanyang ama na ipasa sa kanya ang responsibilidad nang magkasakit ito at payuhan ng doktor na huwag na munang bumiyahe nang matagal.

Alam ni Concepcion na ang totoong dahilan ng kanyang ama kaya ayaw siyang payagang umalis nang nag-iisa ay ang pangamba. Noong nag-aaral siya sa Espanya ay hindi ito nag-aalala sa kanya dahil mayroon itong kamag-anakan na sumusubaybay sa kanya. Pero may dalawang taon na ring pumanaw ang matandang babae, bukod pa sa Inglatera ang kailangan niyang puntahan at hindi Espanya.