Beyond Time

Chapter 5

NOTE: Any historical inaccuracy is my fault and shall be remedied at final editing. Kung hindi man po maisaayos ang mga hindi tumpak na impormasyon tungkol sa kasaysayan ay mayroong maiiba sa concept ng istorya. Baka gawin kong parallel dimensions, rather than time travel. We shall see, as I don't want to bastardize history. This will not affect the story as a whole, don't worry.

For now, read on.

________

"Come on my breasts, love," anang babaeng "bisita" sa kamalig ni Concepcion. Bumangon ito mula sa mesa at ipinagdikit ang mga malulusog na dibdib. Itinapat doon ng lalaki ang hinugot nitong pag-aari mula sa pagitan ng hita ng babae.

Sa wakas, nagawa nang makakilos ni Concepcion. Tumalikod na siya. Tulad pa rin ng kanina ang kanyang pakiramdam—para ba siyang mababaliw na hindi niya maintindihan. Hindi pa rin malinaw sa kanya kung ano ang nangyayari. Bakit nagkaroon ng dalawang tao sa kamalig, nagsasalita ng Ingles, at nagniniig?

"Well, well," anang babae. "Who might you be?"

Napilitan siyang lumingon dito. Hubu't hubad pa rin ang babae, habang ang lalaki naman ay nagsisimula nang isuot ang damit nito. Nakatingin lang si Concepcion at lalong nagtaka nang makitang ang damit ng lalaki ay hindi niya makilala. Kulay asul ang pantalon nito, ang tela ay noon lang niya nakita sa tanang buhay niya. Ang pang-itaas ng lalaki ay isang suotan lang nito—kamisetang may maiksing manggas at manipis na kuwelyo, at butones mula leeg hanggang gitna ng dibdib. Matingkad na pula ang kulay ng pang-itaas ng lalaki, mayroong burdang buwaya sa dibdib. Pilit niyang inalala kung anong simbolo iyon, kung nakita na ba niya noon, pero wala siyang maalala.

"I've got to go, hon," anang lalaki sa babaeng hubu't hubad pa rin. "See you later?"

"Yup. I'll be there in a bit." Hinawakan ng babae ang kuwintas at binuksan ang palawit niyon na isang relo.

Impit na tili ang kumawala sa mga labi ni Concepcion, saka siya paupong bumagsak sa lupa sa labis na pagkasindak nang makitang hinigop ng relo ang lalaki. Parang naging usok ang lalaki na hinigop ng relo.

"S-sino ka?! A-ano ka?!" tanong niya, handa nang magwala. Nababaliw na yata siya.

Tumawa ang babae at tumayo, hubu't hubad pa rin. "Darlin', my name is Danielle. The man I was fucking is my new husband, Danielle's husband*. I don't know who you are but I'm afraid our lives have now intersected somehow. You have something similar, don't you?" Hawak-hawak nito ang relong nakasabit pa rin sa leeg.

Hindi nagawang makasagot ni Concepcion dahil natakot siya. Oo, may katulad siyang relo, ang relong pamana sa kanya ng ama. Pero ano ang koneksiyon noon sa lahat ng ito?

"You have the older version of this one I'm holding. I've set the date accidentally to eighteen eighty-nine as my husband was banging me so we ended up in here. I'm from the year twenty-eighteen. This place will be a huge resort a hundred and twenty-nine years from today."

Hindi pa rin malaman ni Concepcion kung ano ang sasabihin. Maniniwala ba siya sa babae? Pero walang dahilan para hindi siya maniwala.

"Sino ang may-ari?" tanong niya.

"I don't know. I'm just in the hotel on a vacation."

"Ano ang nangyari sa hacienda, kung ganoon?"

"Oh, so this is a hacienda? I guess it's not a hacienda anymore, girl. Sorry."

"Gusto kong malaman kung ano ang mangyayari sa hacienda—"

"I'm sorry but I can't help you. You can find out for yourself. You simply have to learn how to use the clock."