Seventeen

Chapter 4

Chapter 4 : "The Unexpected Savior."

I ignored Kenneth's presence. Kahit pa nasa likuran ko lang siya nakaupo. Bukod kasi sa kadahilanang ayaw kong malaman pa ni Honey na kilala ko si Kenneth ay ayaw ko na talagang makausap pa siya. For what? Closure? No thanks. I'd rather live a life not knowing why he left me instead of hearing him out and know his nonsense explanations. Kahit pa magpaliwanag siya he can't undone what is already in the past. We can't do anything about it now. We just have to move on and continue with our life.

I'm perfectly fine now. I hope he is too. We seriously need to just forget everything that happened between us in the past. We're so young back then, we thought we're really in love with each other, we're both stupid to think that what we have back then will lasts long, we got hurt, he left me without a single word end of story.

If he's doing this because he's guilty about leaving me I would recommend him to just stay away from me dahil kahit hindi pa siya humihingi ng tawad sa'kin dahil sa ginawa niya noon matagal ko na siyang napatawad.

Imbes na isipin ko pa siya naisip ko na lang na makinig na lang ng mabuti sa teacher namin ngayon.

"Okay guys, listen. I will group you by five. Bawat isa sa inyo magkakaroon ng number. For example, ikaw.." She pointed at me.

"Say 1,"

"1.." Sabi ko pagkatapos ay tinuro naman niya si Honey na katabi ko.

"Ikaw naman, Rodriguez. You'll be number two. And the next will be number three and so on. Tapos after ni number five babalik tayo sa number one. Hanggang sa lahat kayo magkaroon na ng number and after that ituturo ko kung saan uupo ang bawat isa according to their number, gets?"

Sabay-sabay kaming tumango at nag-umpisa na nga kaming magbilang isa-isa. I seriously hate this kind of grouping. Hindi ko kasi magiging ka-group si Honey. Siya pa naman ang nag-iisang kaibigan ko dito sa room.

"Buti na lang talaga!" Masayang sabi ni Honey. Kaya naman napalingon ako sa kaniya.

Masaya ba siyang hindi niya ako kagrupo?

"Bakit?" Pagtatanong ko sa kaniya.

"Hindi ko kasi ka-group si Kenneth. It's a good news you know. Kapag kasi nasa isang group kami paniguradong sabog kaming dalawa. I don't like his attitude at ganon din siya sa'kin."

"Buti naman. Bakit anong number ba siya?"

"Number one. Ay takte! Number one ka nga pala 'no? Packing tape! Huwag kang mag-aalangang magsumbong sa akin kapag may ginawa 'yang si Kenneth na hindi tama sayo huh?"

Shit! Nananadya ba talaga ang tadhana? Bakit ganon? Kung kailan iniiwasan mo 'yung tao hindi naman nakikisama 'yung tadhana.

Lumingon ako sa may likuran ko at hindi ko na nakita si Kenneth doon. Buti naman, baka kasi narinig niya 'yung mga sinabi sa kaniya ni Honey at baka mag-away pa silang dalawa. Hindi pa naman nagpapatalo si Honey.

Ayaw ko talagang maka-group si Kenneth. Parang binigyan pa kasi siya ng pagkakataon ng tadhana na pestehin ako e.

Itinaas ko ang kamay ko. "Yes, Miss? What's your name?"