Kabanata 1

312 12 0
                                    


           She ran swiftly like she was on a race, ready to win it!

She was almost tired. Nararamdaman na niya iyon. Her knees started to tremble. It was ready to give up any second, still she run ..non-stop.

Naramdaman na niyang basa na ang kanyang damit. Tagatak ang kanyang pawis ngunit wala siyang pakialam.

She was gasping for air. She cursed under her breath, her situation became worst!

She was as if hounded by a batch of dogs! They were all wearing the same outfit. A bunch of men in black is chasing after her precious life.

Muli niyang naramdaman ang pagkirot ng kanyang balikat. Napa-ungol siya sa sobrang sakit. Isa pa iyon sa mga iniinda niya. She is slowing down because she was obliged to feel the pain.

She grunted in pain. She stop, then run again.

If she could remember it right, dalawang oras na siyang hinahabol ng mga ito. It started when they found her in that rural hospital. Na-confine siya ro'n nang dalawang araw dahil sa natamo niyang tama ng baril sa balikat.

She stayed because she thought they wouldn't find her there, but she was wrong.

For pete's sake!

They wanted her dead or not, hinding - hindi siya magpapahuli sa kanila.

She only have herself to depend on. She left her phone and gun under the hospital bed. She can't retrieve it, dahil nakita na siya ng mga ito kanina bago pa niya iyon makuha.

Kung maayos lang ang lagay niya ngayon ay maaari niyang patumbahin ang mga ito. Pero baka bumukas ang bagong tahi niyang sugat kaya tinakbuhan niya ang mga ito. Unfortunately, they were determined to seize her.

Hindi na niya alam kung saang lupalop siya nakarating, ilang liko na ang ginawa niya.

Nandito siya sa probinsiya ng Sta. Clara at hindi niya alam ang pasikot-sikot sa lugar na ito.

Gusto niyang iligaw ang mga ito at para hindi nila malaman kung saan siya nakatira. Pero balewala rin dahil nahanap din siya ng mga ito. Daig pa nila ang mga aso sa lakas ng pang-amoy.

Ang importante ay hindi nila alam kung saan siya kasalukuyang nagtatago ngayon. If that happens, the freedom she has long hoped will disappear.

It has been two years, since her Grandfather allowed her to live alone. Hindi niya hahayaang mahuli siya ng mga ito.

It's getting dark, she was thankful because it was an advantage for her. She can hide in the dark for the meantime.

Nakiramdam muna siya ngunit napamura dahil mabibilis na yabag na naman ang naririnig sa likod niya.

Mas lalo tuloy bumagal ang pagtakbo dahil sa pisikal na kondisyon niya.

She never asked for help to anyone, it makes her feel weak. Kailangan niyang maging ligtas at walang ibang paraan kun'di iwasan na lang ang mga ito.

If only she brought her gun, she can easily finish them with a bullet stuck in their heads.

Ngayon lang siya pumalpak at panay ang mura niya sa sarili. Siguradong magagalit sa kanya ang Lolo niya oras na malaman nitong ipinahamak niya ang sarili.

Her Dauntless Eyes √Where stories live. Discover now