Her Dauntless Eyes √

Kabanata 10

Helliza's Point of view
(Alyssa)

                 Pagkatapos nang argumento namin ng matanda ay hindi ko na siya kinausap pa. It was hard to deal with the old man.

Tinanong ko kasi siya kanina kung bakit niya iyon ginawa o sinadya ba talaga niya. Mabuti na lang pala at naroon ang ina ni Hades, kaya hindi kami nakapag-usap ng personal.

The old man didn't give me a convincing answer. It was hard to figure what he is up to. And I've been very extra careful around him sometimes.

Sumama ako sa pansamantalang tinutuluyan ng matanda. Gusto ko siyang kumbinsihin na bumalik sa Hospital. Para naman iyon sa kaligtasan niya, but the old man refused. Naisip kong manatili muna baka sakaling magbago ang isip niya.

"I like that man, Apo," bigla ay basag ng matanda sa katahimikan sa hindi kalakihang sala. Nakatuon ang mata ko sa laptop habang siya ay nagbabasa naman ng newspaper.

Is he gay? Matanda na siya para magladlad. Nagka-apo na't lahat ay ngayon pa niya balak magbulgar. At sino naman kaya ang tinutukoy niya?

Hindi ko na lang siya pinansin, nagbingibingihan.

Ngunit nagsalita na naman siya kaya napatingin ako rito, "Apo. Do you think it's about time."

Nanatili akong walang imik. Bahala siya sa buhay niya hangga't hindi siya sumasama sa akin ay hindi ko siya kakausapin. Itinaas ko ang paa sa kahoy na coffee table. Isinuot ko ang earphone sa kanang tenga, itinutok ang mata sa screen ng laptop.

"Is that yours?" Nosy old man. Pinahiram lang sa akin ni Athena ang laptop na ito. Balak ko kaninang gumagawa ng business proposal sa pribadong kwarto niya sa Hospital dahil may aircon doon pero hindi natuloy. Ngayon ko na sana gagawin, nagbago na ang isip ko nang magsalita siya.

Hindi talaga siya titigil hangga't hindi ko siya kinakausap.

"What do you think?"asar na sabi ko rito.

"Your friend's? You're poor, dear."

"So as you."

"If I have money I won't give you anything."

"Who cares. I own enough," pagyayabang ko naman.

"Like 30,000 thousand pesos on your account?" I never touch that money. It's just a facade.

"Whatever. And she's not my friend."

"Ah. Akala ko ay kaibigan mo ang Demetrius na 'yon," aniya. "You know, Apo, It's not a bad thing to have rich friends. You'll need them in the future,"dagdag pa niya at parang gusto kong mapairap sa sinabi niya.

"Akala ko rin ay hindi na kayo makikialam sa mga desisyon ko."

Alam na alam talaga niya ang mga nangyayari sa buhay ko. Nagsisimula na rin siyang makialam.

"If you don't 'wanna talk about your friend, then let's talk about that young man," he reverse. Naglaban kami ng tingin.

"Lolo. Are you serious? We are not talking about him, but if you insist this conversation again, what have you done to him?" sabi ko, ayaw magpatalo. Naglalaban kami sa salita. Nakita ko ang pagtakas ng ngiti sa labi niya.

Itinupi niya ang newspaper at itinabi, "Apo, are you accusing me. I haven't done anything.."

At parang gusto pang idugtong ang salitang 'yet' sa huling sinabi.

"He's in the hospital because of allergy, Lo. Tell me you didn't do it?"

"Why do you think I did it, Apo. I was in the Hospital ..sleeping."