Her Dauntless Eyes √

Kabanata 13

Athena

       "I-I'M sorry, Athena. I didn't mean to - to.. I'm sorry," a manly voice said.

His hand tried to touch my arm but I stepped back.

"Then why did you kiss me if you didn't meant it and say sorry in the first place!" I shouted at him. Baliw siya!

It was dark I can't see his reaction.

He was sorry! He was sorry for kissing me!

I wanted to shout at him more. But my tears stop me from doing. I close my mouth. Tinakpan ko ang bibig gamit ang dalawang kamay para pigilan ang tunog ng pag-iyak ko. Nagpapasalamat akong madilim doon dahil hindi ko siya kayang tignan.

Ang sama niya! Napakasama niya!

I know he likes me. Pero bakit pinipigilan niyang sabihin na gusto rin niya ako. O pinaglalaruan lang niya ako dahil noon pa man ay may gusto na ako sa kanya.

Hindi ito umimik. 'Ramdam ko na nasa harap ko pa rin siya kahit nasa madilim na lugar kami.

Takot ako. Natatakot ako sa dilim. Pero dahil nandito siya nawala ang takot na iyon. Hindi ko na rin alam kung papaano kami napunta sa madilim na lugar na 'to.

Ang alam ko lang ay hinila niya ako papasok dito dahil sa nangyaring kaguluhan kanina. Natagpuan ko na lang ang sarili kong nagwawala sa mga hawak niya. Kaya nagtangka na akong buksan muli ang pinto ang kwartong ito ngunit hindi ko mabuksa.

Narealize kong may nagsara no'n mula sa labas.

Mas lalo akong nagalit sa sitwasyon. Nasa isip ko kung bakit niya ba ginawa ang bagay na 'yon. Nagsigawan kami pinipilit ko siyang sabihin ang totoo hanggang sa halikan niya ako at yakapin.

Tanging ang malakas na paghinga lang namin ang naririnig. Katahimikan na naman ang naghari sa pagitan namin. Wala na nga siguro siyang balak sabihin ang totoo.

Nagulat ako nang magsalita siya.

"T-Trust me. I like you, Athena. No. I love you so much that I could die. You're the woman of my dreams, I want to be with you... You're the only girl for me because you're the kid who gave me happines in my childhood days. You have this white and soft skin that I love to touch. Your brown eyes that sparkles when your happy or sad. I love how you laugh or smile that my heart beats so fast. But I hate it when I see you cry I feel like my heart bleeds, Athena."

Napahikbi ako. Nakakainis siya dahil para siyang tumutula at naiinis ako dahil sinasabi niya iyon pero itinatanggi niya.

He continued, "You walk like a Queen and I hoped I'm your King. You give me light in my deepest pit. I want to ask you to be mine. I care for you more than anything else, Athena. I want to protect you like a knight and shinning armour. I want to love you forever. I want to woke up with you every morning of my life. I want to k-keep you. I-I really want to keep you. But I can't -- I can't l-love you. I'm sorry," his voice cracked.

I cried and cried that it hurts. Parang tinik na tumutusok sa dibdib ko ang mga sinasabi niya. Kanina ko pa hinihintay ang tatlong katagang 'yon pero bakit kailangan niya pang bawiin sa mga salitang 'yon.

He wanted to keep me? But he can't love me? Is that even love. Bakit kailangan pang humantong sa ganito.

"Is it too much to ask, Athena. Can you forget what happen today?"

She was dumbfounded.

Yes ! This is really too much to take in.

You're killing me with two knives !

Nahihirapan ba siya. Ano ba ang dahilan niya. Why can't he just tell me the reason why he choose not to love me.

"Why?" 'yon lang ang tanging lumabas sa labi ko.