She's The Boss // Seulrene

Chapter Sixty

IRENE'S POV

I know your eyes in the morning sun
I feel you touch my hand in the pouring rain
And the moment that you wander far from me
I wanna feel you in my arms again...

And you come to me on a summer breeze
Keep you warm in your love then you softly leave
And it's me you need to show
How deep is your love?.....

Hindi ko na mabilang kung pang ilang beses ko ng pinaulit ulit tong video na sinend sa'kin ni Baekhyun kaninang umaga... Pero kase... Hindi ako nagsasawa.

"Tangina Irene! Kailangan paulit ulit?" Hindi ko pinansin si Yeri at inulit ulit ang video..

"Kumain ka na punyeta nabuburyo na rin ako sa boses ni Seulgi." Dagdag ni Jennie.

Wala na kong nagawa, tinago ko na ang phone ko at nagsimulang kumain.

Dito kami nagbreakfast sa restaurant ng hotel... May nagpunta kasi kanina sa room naka-prepare na raw breakfast namin kahit hindi naman kami nagpareserve nung gabi.

"Bigatin talaga ni Seulgi puta!" Ungot ni Yeri habang ngumunguya ng hotdog.

"Bigatin talaga yan... Naalala ko nung may lumapit sa kanya non na pulubi sa may Tondo..."

"Oh anong nangyare?" Tanong ko kay Joy.

"Ayun binigyan niya ng bahay at lupa." Nanlaki ang mata ko sa sagot ni Joy. Sobrang galante naman ata niya kung bahay at lupa agad ibibigay niya? Ganun ba talaga siya kayaman?

"Joke lang! Chura mo gorl! Hahahaha!" Bwisit. Akala ko totoo sinabi ng gagang to.

"Pero eto seryoso, binigyan niya ng pang business yung nanay... Sari sari store ata yun. Tapos naalala ko pa nga, sinabihan niya yung nanay na babalik siya anytime at dapat daw ginagamit niya sa tama yung binigay niyang business at perang pang puhunan kundi papabayaran niya raw lahat ng binigay niya." Tumango tango naman sila.

Grabe nakaka-amaze siya... Mukha lang siyang sira ulo pero andami na pala niyang natulungan.

"Ano na nga palang nangyari don?" Tanong ni Yeri.

"They're doing very well.. Lumago na yung business na binigay ko." Napalingon agad ako nang marinig ko ang boses na yon.

At hindi nga ako nagkakamali... Suot niya ang oversized shirt at halatang nagmadali siyang magpunta dito dahil naka messy bun lang g buhok niya.

"Sorry baby.. Hindi ko matiis na hindi ka puntahan kung nandito ka lang din naman." Kamot batok niyang sabi.

Hindi ko alam kung lalapit ako sa kanya para yakapin o dito nalang ako.

"Yakapin mo na... Alam naman naming miss na miss mo na yang gagong yan kahit isang araw palang..." Sabi ni Wendy.

Bahala na...

Agad akong lumapit sa kanya at mahigpit siyang niyakap.

Ako tong nagsabi na hindi muna kami pwede lumapit sa isa't isa pero ako tong hindi makatiis.

Puta rupok ko ba?

"Grabe I miss you already kahit isang araw lang kitang hindi nakasama." Bulong niya.

"Na-miss din kita baby..." Bulong ko at ibinaon ang mukha ko sa leeg niya.

"Dumaan lang talaga ko dito para makita ka, nag-breakfast na naman ako." Sabi niya nang humiwalay kami sa yakap.