Simula kagabi, bago ako matulog hanggang sa pag gising ko hindi na maalis-alis sa isipan ko ang sinabi ni Duane. Anong ibig niyang sabihin?
"Luna Alexandra!!"
"Ay kabayo!" Napatalon naman ako sa gulat dahil sa biglaang pagsigaw ni kuya.
"Nasaan na naman ba ang utak mo ha?" Nakapamewang niyang tanong
"Nasa ulo ko? Bakit? May iba pa bang pinaglalagyan ang utak, kuya?" Takang tanong ko.
"Nasa ulo? Talaga lang ha? Tignan mo nga yang ginagawa mo, cereal ba ginagawa mo o kape?"
Napatingin naman ako sa hawak ko. Sheteng palaka! Instead na gatas ang ilagay ko, kape ang nailagay ko sa cereal. Dali dali ko naman inayos ang ginagawa ko. Sheteng palaka sayang ang cereal ko.
"Ano bang nanyayari sayo? Akala mo ba hindi ko napapansin ang mga kinikilos mo simula nung Friday" napatingin naman ako kay kuya at seryoso naman siyang nakatingin sakin.
"Anong pinagsasabi mo kuya?"
"Alam kong idinahilan mo lang ang pagsama ng pakiramdam mo para lang makauwi ka ng maaga at alam ko rin na iniiwasan mo si Duane"
Nabigla naman ako sa sinabi niya. Hindi ko alam na ino-obserbahan ni Kuya ang kilos ko.
"Diretsahang tanong Alexandra, may gusto ka ba kay Duane?"
Alam kong seryoso si kuya sa oras na to'h dahil tinawag niya ng buo ang Xandra ko.
Kinagat ko naman ang ibabang labi ko at dahan dahang tumango, hindi naman ako makatingin sa kanya.
"Shit! Alam kong mangyayari to'h pero hindi ko naman inaasahan na ganitong kaaga"
Nalilito naman akong tumingin sa kanya, Ano daw? Alam niya daw na mangyayari ito? Hindi siya galit pero hindi si siya masaya.
Lumapit naman siya sa akin.
"Hindi ko sasabihin sayo na layuan mo si Duane dahil hindi ko naman kontrolado ang nararamdaman mo. Pero ang pakiusap ko lang sayo Xandra." Hinawakan niya naman ang dalawa kong balikat. "Ipangako mo na hindi ka iiyak dahil kay Duane, kaibigan ko si Duane, oo, pero hindi ako nagtitiwala sa kanya pag dating sayo. Pagdating sa kapatid ko"
Ngayon ko lang nakita ang ganitong side ni Kuya, ang pagiging protective niya pag dating sakin. Naiiyak naman akong tumingin sa kanya.
"Kuya naman eh! Gusto ko pa lang naman si Duane at hindi pa ako ikakasal, ang drama mo masyado"
Binatukan niya naman ako. Yun bumalik din sa abnormal niyang katauhan.
"Madrama? Ikaw nga umiiyak iyak na oh!" sabay turo sa mata ko. Pinunasan ko naman yun.
"Huwag kang mag-alala kuya, kaya ko ang sarili ko!" Sabi ko sa kanya.
Lumabas na kami at pumunta sa sasakyan. Napatingin naman ako sa bahay ni Duane, wala na yung sasakyan niya. Hmm? Ang aga niya namang umalis. Bumusina naman si kuya dahil napatagal yata ang pagtingin ko sa bahay ni Duane. Pumasok na ako na parang may kulang sa katawan ko.
"Minsan Xandra matuto kang makiramdam, minsan kasi hindi mo namamalayan may nasasaktan ka na pala"
Napatingin naman ako kay kuya.
"Anong pinagsasabi mo Kuya?" Tanong ko.
"Alam kong alam mo ang sinasabi ko"
Medyo nalito pa ako sa sinabi ni Kuya pero unti unti ko rin naintindihan.
Nang masundo namin ang kambal tahimik lang ako sa kotse, sila lang ang nag-iingay. Nawalan naman ako ng ganang makipag-usap dahil marami ang gumugulo sa isip ko ngayon. Ni hindi ko nga namalayan na nakarating na pala kami sa school.
