(warning - 'အုအုအြန္႔' ပါတယ္ေနာ္!)
သံစဥ္ေတြဟာ အေျပာင္းအလဲမ်ားလွသည္။ အစပို္င္းတြင္ သာယာဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေကာင္းသေလာက္ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းစရာျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ၾကည့္ေနရသကဲ့သို႔ ျဖစ္လာ၏ ။
ယိုးလစ္ မ်က္ရည္တို႔ဝဲတတ္လာသည္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာ္လြန္းေနတာပါလဲ။ ဒီလိုလူကို ဆဲြေခၚသြားႏိုင္သည့္အစြမ္းအစ။ သေဘာက်လြန္းလို႔ရူးရပါေတာ့မယ္ ကမာၻ႔သမီးေတာ္ေရ…။
သံစဥ္တို႔ျပီးဆံုးသြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ႏွေျမာသလိုလို လြမ္းသလိုလို က်န္ခဲ့ရျပန္သည္။ တစ္ခါနားဆင္ရံုမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္ႏိုင္ဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ နားဆင္ခ်င္မိသည့္အထိ။ ယိုးလစ္ မဆိုင္းမတြပင္ လက္ခုပ္ၾသဘာတီးမိသည္ေလ။
လူးကပ္စ္ဟာ ယိုးလစ္ရဲ႕အလြန္တရာသေဘာက်ေနပါသည့္ ပံုစံကိုၾကည့္ရင္း သူပါျပံဳးေနမိ၏ ။ ဒီေန႔တစ္ေန႔ထဲ သူဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ သူမေလးေၾကာင့္ ျပံဳးရယ္မိသည္ မသိေတာ့ေပ။ မသိမသာပင္ သူမေလးနား ခႏၶာကိုယ္အသာေစာင္းကာ တိုးကပ္လိုက္ပါရင္း…
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ သေဘာက်လား?"
နားရြက္ဖ်ားနား ေလပူအခ်ိဳ႕လာထိခတ္ေတာ့ ယိုးလစ္ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေတာင့္ခနဲ။ အေ႔ရွက ဇာတ္လိုက္မထံ ေျမာပါေနျခင္းမို႔ ဇာတ္လိုက္တိုးကပ္လာမွန္း သူမ မသိလိုက္…။
ဒါဟာ…သိပ္ကို နီးကပ္ေနလြန္းတယ္!
ဇာတ္လိုက္…! နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ? နင့္မယားၾကည့္ေနတယ္ေလ။ သူမ အထင္လဲြသြားမွာမေၾကာက္ဘူးလား?!
"စိုးရြံ႕မိပါတယ္။ မိန္းကေလးဟာ သိပ္ေတာ္တာေၾကာင့္ အရွင့္မိဖုရား ခ်ီးေျမာက္ခ်င္ေဇာ ေလာသြားမိတာပါ"
စိတ္ထဲက ေယာက္ယတ္ခတ္ေနသေလာက္ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနသည့္ပါးမို႔မို႔နဲ႔ ဧကရီရဲ႕အသံဟာ တိုးတိတ္စြာ။ ဧကရာဇ္ရဲ႕အၾကင္နာမ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ ျမတ္ႏိုးစြာစေနာက္မႈကို ဧကရီဟာ ရွက္ရြံ႕ေနသည့္ဟန္ ျဖင့္ ေခါင္းေလးပင္အသာငံု႔ထားေခ်၏ ။
ေက်းဇူးျပဳျပီး ဒီခန္းမထဲ အရွင္တို႔၂ေယာက္ထဲရွိတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိရေပးပါလား? ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႔က ဧကရီကို ေမြးေန႔ဂုဏ္ျပဳေပးဖို႔လာတာပါေနာ္။ အရွင့္ရဲ႕ ေခြးစာေတြ လာစားတာမဟုတ္ဘူး။
YOU ARE READING
Dream Maker
General Fiction"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္" "ဟမ္...ဘယ္လို ဘယ္လို!" "ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္! ျငင္းလည္းအသံုးမဝင္ဘူး။ မင္းက အစထဲက ကိုယ့္အပိုင္!" ဝွက္သက္ဖက္!! ဒီေကာင္က ရူးေနတာလား? ရူးသြားတာလား?? ေဟး...ေဟး ေဖာလိုး ယြာ စတိုရီလိုင္းပါေနာ္(follow your storyline)။ ေက်းဇူးပဲ။ ကမာၻအဆက...
