KAORI POV
Kinakabahan na ako.
Papunta na ako ngayon sa address na binigay ni Aljon.
What if Jelay doesn't love me anymore kaya niya ako iniwan?
What if she realize that she doesn't really like me? Or she doesn't want to marry me anymore?
What if she has a new one or realize that she still love Rhys?
I don't know. I really don't know.
But surely, the first thing i'll do when i see her is punch her!!Iniwan nya ako ng walang paalam!
Kung aalis sya dapat sinama niya ako!Nahinto ang pakikipagtalo ko sa sarili ko ng sabihin ng tricycle driver na andito na kami.
Chineck ko ang address na nakasulat sa papel at ang address na nakaukit sa pinto ng gate.
Ito na nga iyon.
Ilang inhale, exhale muna ginawa ko bago nag doorbell.
*Ding dong...
I waited for some minute and i swear that's the longest minute of my life
Nakita ko ang unti unting pagbukas ng gate.
Parehas kaming nagulat ng taong nagbukas ng gate.Sa wakas for a long time nakita din kita.
Ako ang unang nakabawi sa pagkagulat.
Ang sabi ko kanina ay susuntukin ko sya kapag nakita ko siya pero hindi.. Sa halip ay tinapon ko ang sarili ko sa kanya at niyakap sya ng mahigpit.
"Jelay.. I miss you." i may sound desperate but i really miss her.
"A-anong ginagawa mo dito?"
Kumalas ako sa pag kakayakap at tinitigan sya.
Napansin ko na ang laki ng eyebags nya at medyo nangayayat siya.
"Hindi ka ba kumakain ng ayos? Ang payat mo at mukang nagpupuyat ka rin."
"Anong ginagawa mo dito?" mas may diin nyang tanong ulit sakin.
"Sinusundo ka." simpleng sagot ko sa kanya
"Hindi ako nagpapasundo. Umuwi ka na."
"Hindi ako uuwi ng hindi ka kasama." pag mamatigas ko sa kanya.
"Osige, walang uuwi." sagot nya at pumasok na sa loob na agad ko namang sinundan.
Simple lang tinitirhan ni Jelay ngayon at mukang mag isa lang sya.
Mabuti naman kung ganon dahil di ko alam ang pwede kong gawin kapag may nakita akong kasama nya dito.
Possessive me strike.
Tahimik lang syang naupo.
"Kumain ka na ba?" nag aalalang tanong ko sa kanya na hindi sya nag abalang sumagot.
Bagkus ay hinilamos nya ang kamay nya sa muka nya na parang na frufrustrate sya.
"Sinisira mo ang tahimik na pag-iisip ko."
Tinabihan ko na sya at dinukhang ang muka ko sa kanya
"Ano ba iniisip mo?" masuyo kong tanong sa kanya
"Basta!" marahas na sagot nya
"Ako na lang isipin mo." pagpapacute ko sa kanya.
Tinitigan nya naman ako ng masama.
Okey, ngayon ko lang nakita ang ganitong Jelay at aaminin ko medyo natatakot ako.
YOU ARE READING
Haven't Met Someone Like You (WILL REVISED)
FanfictionWhat if one day all your guard surrender.. You try hard to fight but you still losing. She's like a gravity that you can't resist to fall. DISCLAIMER : THIS IS A FAN FICTION STORY