Part-4(Uni)

22.4K 1.7K 1
                                    

    ကျွန်တော်လည်း...သိသင့်သလောက်သိပြီဖြစ်တဲ့အတွက်..မင်းမြတ်ကိုပဲ...အိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်...။ ကျွန်တော်တို့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့..ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်က...တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်..။ မနေ့ကရော မနက်ကရော...မတွေ့မိပါဘူး...။ ညကျမှပဲ...ဖိုးဖိုးကို မေးတော့မယ်...။

   ခြံထဲရောက်တော့...ပုဆိုးကိုခပ်တိုတိုဝတ်ထားကာ...ခေါင်းမှာလည်း ခမောက်နဲ့...ပန်းပင်တွေကိုရေလောင်းနေတဲ့ တစ်ယောက်...မနက်ကလည်း မတွေ့မိပါဘူး...။ အဖိုးက လူအသစ်တွေ..ထပ်ခေါ်ထားတာဖြစ်မယ်...။ ကားကိုအိမ်ရှေ့မှာရပ်လိုက်ပြီး...

"မင်းမြတ်...မင်း အထဲကိုဝင်ဦးမလား.."

"မဝင်တော့ဘူး...သွားစရာလေးရှိလို့.."

"အေးအေး"

"အဲ့တာဆို...ငါသွားပြီနော်....
ပြည့်လျှံ...အကိုသွားပြီနော်...."

*ပြည့်လျှံ...လွန်းပြည့်လျှံလား..မင်းမြတ်က အရှေ့က...ပန်းပင်တွေကိုရေလောင်းနေတဲ့ တစ်ယောက်ကို...ပြည့်လျှံ လို့ခေါ်သွားတာလား...
ကျွန်တော်လည်း...သေချာကြည့်လိုက်တော့..
ကျွန်တော့်ဘက်ကို..လှည့်ပြီး ပြုံးပြလာတဲ့...အသေးလေး....

ဘယ်လိုဟာလေမှန်းမသိဘူး...အရပ်ကပုပု..ပုဆိုးတိုတို..ခမောက်နဲ့...ကြည့်ရတာ...ကလေးပေါက်စနလေးလိုဖြစ်နေတယ်...မသိတဲ့လူတွေဆို...ကိုယ်တွေကပဲ ကလေးကိုခိုင်းထားတယ်..ထင်ကြဦးမယ်...*

"ဟား...ဟား..ဟား..."ဆိုပြီး..အသံထွက် ရယ်မိသည်အထိ...

"အဟမ်း...."

မျက်နှာပိုးကို သတ်လိုက်ကာ...အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လိုက်ပြီး...အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်မှ...ရယ်ချင်နေတဲ့စိတ်တွေကို...ဖွင့်ထုတ်လိုက်ပြီး...ရယ်လိုက်တော့တယ်...

"အဟက်...ဘယ်လိုလေးမှန်းမသိဘူး...ဟား..ဟား...."

......................

   ညဘက်ရောက်တော့...ကျွန်တော်လည်း...
ရေချိုးပြီး...အဝတ်စားလဲကာ...ညစာစားဖို့...အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့တယ်..။ ထမင်းစားခန်းရောက်တော့....ကျွန်တော်လည်း..ဖိုးဖိုးဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်..။

MY ONLY ONE (completed)Where stories live. Discover now