Το Ασανσέρ

Το φως δημιουργεί ασφάλεια και το σκοτάδι κίνδυνο

Νάντια: Ίσως.. κρίμα που η βιβλιοθηκάριος δεν θα μας δώσει περισσότερες πληροφορίες για αυτά.. Αλλά ποιος τη χρειάζεται;

Έρικα: Εμείς.

Νάντια: Καμια φορά ξεχνάω πόσο αποκομμένη από την πραγματικότητα είσαι. Θα βρούμε πληροφορίες για αυτά στο ίντερνετ, εκεί μπορείς να βρεις τα πάντα.

Έρικα: Τέλεια!

Γέμισα με ελπίδα.

Έρικα: Πώς θα το κάνουμε αυτό;

Κλείνει την τηλεόραση και με οδηγεί σε ένα δωμάτιο. Από το διπλό κρεββάτι συμπεραίνω πως επρόκειτο για το υπνοδωμάτιο των γονιών της. 

Νάντια: Θα μπούμε από τον υπολογιστή του μπαμπά, δεν θα έχει πρόβλημα..

Με το πάτημα μερικών κουμπιών είχαμε ανοίξει τον υπολογιστή και πραγματοποιούσαμε την αναζήτηση.

Νάντια: Λοιπόν..

Το δάχτυλό της περιπλανιόταν στην κεντρική ροδέλα του ποντικιού. Η σελίδα μετακινήθηκε αργά προς τα κάτω. Εμφανίστηκαν εκατοντάδες ιστοσελίδες, αλλά καμία δεν φάνηκε να ανταποκρίνεται στα θέλω μας.

Νάντια: Είσαι σίγουρη πως αυτό είναι το όνομα του συγγραφέα;

Έρικα: Απολύτως!

Είναι το μόνο που μπορούσα να καταφύγω για να με παρηγορήσει και να μου βρει απαντήσεις σε όσα αδυνατούσα να βρω εγώ.

Νάντια: Ίσως αυτό να μας κάνει.

Βλέπω την σελίδα πριν κάνει κλικ επάνω της. Μία εφημερίδα << Συνελήφθησαν σήμερα οι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο των πύρινων βελών>>.

Έρικα: Τι; Ποιό σκάνδαλο; Κάποιο λάθος θα κάναμε..

Η Νάντια συνεχίζει να κατεβαίνει πιο κάτω. Ημερομηνία: εννέα Αυγούστου 1996.

Έρικα: Είναι από τόσο παλιά;

Νάντια: Σίγουρα! Και αυτό φαίνεται.

Ειρωνεύτηκε τη περίεργη δομή του σάιτ, << Συννελήφθησαν σήμερα οι υπεύθυνοι για το σκάνδαλο με τη συγγραφή των βιβλίων της σειράς πύρινα βέλη. Φαίνεται να πρόκειται για δύο άντρες οι οποίοι...>> Η πόρτα του δωματίου ανοίγει, ο κύριος Ιάσονας μας κοιτάει περίεργα.

Ιάσονας: Τι κάνετε με τον υπολογιστή μου;

Νάντια: Τίποτα μπαμπά, απλώς ψάχναμε κάτι..

Μας πλησιάζει και κοιτάει την οθόνη. Γρήγορα μας απομακρύνει με τα χέρια του και απενεργοποιεί τον υπολογιστή.

Ιάσονας: Γρήγορα, ελάτε πρέπει να πάτε για ύπνο.

Απομακρυνθήκαμε και πήγαμε να ξαπλώσουμε.

Νάντια: Τι πιστεύεις ότι έχει γίνει;

Μα γιατί να υπάρξει κάποιου είδους σκάνδαλο με τους συγγραφείς;

Έρικα: Με τα βιβλία αυτά ένωσα σαν να είχα μία άμεση σύνδεση. Πήρα πολλά πράγματα από αυτά και τα εφάρμοσα στη συμπεριφορά μου, δεν είναι σε καμία περίπτωση άσχημα ή σκανδαλώδη.

Νάντια: Φαίνεται πως η εφημερίδα εκείνης της εποχής είχε αντίθετη άποψη. Επίσης ο μπαμπάς μου είχε πολύ περίεργη συμπεριφορά πριν, κάτι κρύβει...

Έρικα: Νομίζεις ότι ξέρει για το σκάνδαλο;

Νάντια: Όχι.. ίσως όχι, ο μπαμπάς μου είναι ένας πολύ φιλήσυχος και απλός άνθρωπος, δεν του αρέσουν τα μπλεξίματα.

Και όντως αυτός ήταν ο κύριος Ιάσονας που είχα γνωρίσει.

Έρικα: Πρέπει να μάθουμε πρισσότερα. Μπήκε μέσα και δεν προλάβαμε καλά καλά να δούμε περί τίνος πρόκειται.

Κάναμε τη συμφωνία ότι αύριο θα ξαναεπισκεπτόμασταν το σάιτ και θα μαθαίναμε τα πάντα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ξυπνητήρι,τρώμε λίγο, ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε για το σχολείο. Βασανιστικό το ωράριο που έπρεπε να περάσει για να μάθουμε επιτέλους την αξία των βιβλίων. Αισθανόμουν λίγο ανίκανη και αδύναμη που δεν μπορούσα να βοηθήσω σε τίποτα.

Το μόνο που ήμουν ικανή να κάνω ήταν ψυχολογική υποστήριξη, δεν μπορούσα ούτε να γιατρέψω τη μητέρα της και όλες οι προσπάθειές μου για την εξακρίβωση της διάρρηξης είχαν πέσει στο κενό. Το καλό είναι πως προς στιγμήν τα είχε ξεχάσει αυτά.

Με όλα αυτά που συνέβαιναν δεν την απασχολούσε πλέον και φάνταζε σαν ένα μικρό προβληματάκι. Σα μία μη βολική σκέψη που περνούσε σπάνια από το μυαλό της, ότι δηλαδή υπήρχε περίπτωση να της ξαναδιαρρήξουν το σπίτι.

Είχε καλυφτεί από μεγαλύτερες και πιο επίπονες σκέψεις. Βγάζω ένα βιβλίο και το τοποθετώ στο θρανίο μία σκιά τρεμόπαιξε στα βλέφαρά μου.

Κώστας: Σου έπεσε αυτό;

Μου παραδίδει το χαρτάκι << Το φως δημιουργεί ασφάλεια και το σκοτάδι κίνδυνο>>