Το Ασανσέρ

Ας αρχίσει η τελετή

Η πόρτα σφραγίστηκε πίσω μου από το άτομο που αρχικά με είχε αφήσει να εισέλθω του οποίου η ταυτότητα παρέμενε μυστική. Ετοιμάστηκα για τα χειρότερα γύρισα το κεφάλι μου αργά επάνω μόνο για να δω τη Μυρτώ να με κοιτάζει μνησίκακα.

Μα δεν υποτίθεται ότι την είχαν απαγάγει μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια;

Έρικα: Τι συμβαίνει;

Απλή και φανερή απορία. Δεν καταλάβαινα τίποτα και το μυαλό μου ήταν σκονισμένο, σαν ένα σύννεφο ομίχλης να το σκέπαζε. Προσπαθώ να σηκωθώ στηριζόμενη στα γόνατά μου αλλά εκείνη με ρίχνει κάτω ξανά με μία απότομη κίνηση του χεριού της.

Ήμουν απίστευτα εξαθλιωμένη εκείνη τη στιγμή, περιμένοντας μόνον να δω ότι η Νάντια ήταν ασφαλής και ζωντανή. Η Μυρτώ χωρίς να βγάλει ούτε κουβέντα έσυρε το υποσιτισμένο μου κορμί στη μέση του σαλονιού. 

Το άγγιγμά της δέκα φορές δυνατότερο από όλη μου την ενέργεια. Το βλέμμα μου έμενε στο δάπεδο μισομπερδεμένο και μισοσυγχισμένο. Στο πάτωμα αναγνώρισα κάτι με τρόμο. Κεριά ήταν τοποθετημένα κυκλικά αφήνοντας μόνο ένα μικρό κενό σαν διάδρομο που χρησιμοποιήθηκε για να συρθώ μέσα σε αυτόν μαζί με τα ατελείωτα βιβλία των πύρινων βελών που στοιβάζονταν απέναντί μου.

Το σκηνικό της τελετής ήταν έτοιμο και εγώ ήμουν στο επίκεντρό του. Μπόρεσα να διακρίνω μία ακόμη φιγούρα ενός κοριτσιού κοντά μου. Ήταν δεμένη με σκοινί σε όλο της τον κορμό.

Νάντια: Έρικα!

Έρικα: Νάντια!

Ήταν σε άθλια κατάσταση. Πληγές κάλυπταν ολόκληρο το πρόσωπό της και σημάδια από σκοινί υπήρχαν στα χέρια αλλά και στα πόδια της. Φαινόταν ότι είχε αρπαχτεί αλλά και κρατηθεί με τη βία.

Έρικα: Ποιος σου το έκανε αυτό;

Ιάσονας: Δεν είπες ότι γνώριζες; Τα πύρινα βέλη το έκαναν, εμείς.

Κοίταζα έξω από τον κύκλο. Ο κύριος Ιάσονας, η Μυρτώ και ο Ορφέας!

Έρικα: Δεν.... οι ληστείες; τα παράνομα βιβλία; η αίρεση;

Η Νάντια ηττημένη με αποστομώνει. Η ματιά της αφοπλιστική.

Νάντια: Εκείνες τις νύχτες, άκουσα παράξενους ήχους και βρέθηκα στο σαλόνι αντιμέτωπη με το σκηνικό των τελετών, δεν υπήρχαν ποτέ σημάδια παραβίασης... Είμαι τόσο ηλίθια..

Ιάσονας: Σωστά, δεν είστε ικανές για να κατανοήσετε τις τελετές μας και έτσι τις παρεξηγείτε. Δυστυχώς είναι για λίγους μόνο, τους εκλεκτούς, όπως αναφέρω συνεχώς και στα βιβλία μου.

Έρικα: Εσείς..

Ιάσονας: Ναι Έρικα, εγώ είμαι ο συγγραφέας των πύρινων βελών. Πληροφορήθηκα μάλιστα από τη μητέρα μου πως έχεις διαβάσει μερικά από αυτά. Κρίμα που από ότι φαίνεται τα βιβλία μου ήτανε στα χέρια μιας ασύμβατης.

Οι πληροφορίες δεν χωρούσαν στον εγκέφαλό μου. Έσκαγαν σα μικρές βόμβες στα περίχωρα καταστρέφοντας όποιον υγιή ιστό βρισκόταν εκεί. Η τέλεια οικογένεια αποτελούνταν από αιρετικούς δολοφόνους.

Έρικα: Μα ποιο είναι το νόημα αυτού..;

Ιάσονας: Είναι απλό.. θέλουμε να εξαγνιστούμε ως έθνος, ως ανθρωπότητα. Σας έχει δοθεί μία ζωή η οποία δεν σας άξιζε. Σε εσένα, τη Νάντια, τη γυναίκα μου.

Η κυρία Ευρυδίκη..

Νάντια: Η μαμά μου.. Τι της κάνατε; Εσείς φταίτε που έπαθε αυτό που έπαθε;

Μυρτώ: Πολύ φοβάμαι πως για αυτό ευθύνεται ο πολυαγαπημένος αδερφούλης σου. Αν και μέλος μας οφείλω να ομολογήσω πως είναι αρκετά αδύναμος σε σχέση με τους υπόλοιπους. Η διάγνωσή της ανίκανης βγήκε. Το κώμα προκλήθηκε από υπερκατανάλωση πικραμύγδαλων. Ο ηλίθιος ο αδερφός σου αποφάσισε εντελώς ηλίθια να τη σκοτώσει. Όταν το έμαθα αυτό του έδωσα ένα δυνατό χαστούκι, ήταν μεγάλη ασέβεια.

Νάντια: Τώρα όμως η μαμά είναι καλά.

Υπενθύμισε σε εκείνη για να μη χάσει τα λογικά της.

Μυρτώ: Όχι για πολύ. Πρώτα θα εξαγνίσουμε εσάς και μετά θα έρθει κι η σειρά της.

Θα μας σκοτώσουν.

Νάντια: Θα το μάθουν, θα σας πιάσουν.. Δεν θα γλιτώσετε!

Ήταν απελπισμένη, ο τρόμος γέμιζε τα πρησμένα και πληγωμένα μάγουλά της. Ο κύριος Ιάσονας γέλασε στην προσπάθειά της.

Ιάσονας: Τα πύρινα βέλη είναι πραγματικά ενωμένη ομάδα και όχι σαν το τσίρκο που είχαμε για οικογένεια. Θα μας καλύψουν παίρνοντας τη θέση μας στην αστυνομία όπως κάνανε και στο παρελθόν.

Οι συλληφθέντες φερόμενοι ως συγγραφείς των πύρινων βελών.

Μυρτώ: Ας αρχίσει η τελετή.