Το Ασανσέρ

Σήκω!

Έρικα: Το πιστεύεις;

Νάντια: Όχι... θα το ήξερα αν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα, σίγουρα κάτι θα είχα προσέξει δηλαδή..

Ο τόνος της φωνής της ήταν σίγουρα ενοχλημένος. Δεν άντεχε άλλο αυτές τις βλακείες.

Νάντια: Απίστευτο.. ο μπαμπάς μου να κρύβει βιβλία μέσα στο σπίτι μας που έχουν σχέση με κάποιο σκάνδαλο.

Την ώρα που το ανακοίνωσε θυμήθηκα το βιβλίο, το είχα καταχωνιάσει μέσα στη τσάντα μου. Έπρεπε να το επιστρέψω όσο και αν αυτό με πονούσε... Δεν ήμουν πια και τόσο ξετρελαμένη με αυτά τα βιβλία ώστε να τα αφήσω να με μπλέξουν.

Το βγάζω από τη σάκα μου και το επιστρέφω στη Νάντια. Το κοιτάζει και το αφήνει στο κομοδίνο της. Ήταν εξωφρενικά πολλές οι πληροφορίες..

Νάντια: Σήκω!

Πέταξε το μισοτελειωμένο κομμάτι πίτσας στο κουτί και τινάχτηκε όρθια.

Νάντια: Πάμε να βρούμε τη βιβλιοθηκάριο. Θα μάθουμε τι συνέβει πάση θυσία.

Το υπόλοιπο δικό μου κομμάτι χάνεται μέσα στο στόμα μου και το μασάω καθώς σιγά σιγά το καταπίνω, την ώρα που με σέρνει η Νάντια έξω από το διαμέρισμα. Ένιωθα τη τσάντα μου να αναπηδάει στους ώμους μου και ένα κύμα αδρεναλίνης να με διαπερνά.

Έξω έβρεχε, έβρεχε καταρακτωδός αλλά η Νάντια ούσα εκείνη, αγνόησε εντελώς το γεγονός συνέχισε να περπατάει με γρήγορο ρυθμό, σχεδόν έτρεχε. Ένιωθα τις σόλες των παπουτσιών μου να γλιστρούν στην υγρή άσφαλτο και να με φέρνουν ένα βήμα πριν από το άσχημο στραμπούληγμα.

Φρόντιζα οπότε να κρατήσω την ισορροπία μου καθώς ακολουθούσα πιστά την ενθουσιώδη Νάντια. Έβλεπα τα μαλλιά της που στην αρχή αναπηδούσαν μαζί με το κορμί της να κολλάνε σταδιακά στο σβέρκο της.

Η βροχή έμοιαζε με βομβαρδισμό γύρω μας. Τα αυτοκίνητα στον δρόμο είχαν πληθύνει και έτσι καθυστερούσαμε σημαντικά. Αλλά η Νάντια ήταν αποφασισμένη και χάρις σε αυτό καταφέραμε να φτάσουμε στη βιβλιοθήκη.

Στραγγίζω πρόχειρα τα μαλλιά και τα ρούχα μου πριν μπω κι εγώ μέσα μαζί με τη Νάντια που ήδη μιλούσε στη κυρία Μαίρη.

Νάντια: Μα πρέπει να μου πείτε.

Μαίρη: Δεν σου οφείλω τίποτα, παρατήστε με ήσυχη και οι δυο σας.

Πάω κοντά τους με μία πιο ήρεμη διάθεση.

Έρικα: Κυρία Μαίρη σας παρακαλώ πείτε μας την ιστορία για το σκάνδαλο σημαίνει πολλά για εμάς.

Μαίρη: Προφανώς και ξέρετε για αυτό για να μου αναφέρετε τα συγκεκριμένα βιβλία, αλλά είχατε το θράσος και να μου τα ζητήσετε. Είναι απαγορευμένα ευτυχώς. Εσείς οι περίεργοι έφηβοι δεν πρόκειται να τα βρείτε πουθενά. Πάρτε δρόμο τώρα γιατί θα καλέσω την αστυνομία!

Ανήσυχες απομακρυνθήκαμε και περισσότερο εγώ. Πώς τα είχε ο κύριος Ιάσονας αφού ήταν απαγορευμένα, και γιατί ήταν απαγορευμένα τέλος πάντων; ! Το κεφάλι μου γύριζε, το στομάχι μου ανακατευόταν και η ισχυρή βροχή δεν βοηθούσε καθόλου.

Παρόλο αυτά εκείνη έστεκε ανεξήγητα ήρεμη δίπλα μου ψάχνοντας κάτι στις μουσκεμμένες τσέπες της ζακέτας της, στάζαμε από το βάρος του νερού. Ελπίζω μόνον να μην αρρωσταίναμε. Ανέσυρε μερικά μεταλικά κέρματα από αυτές και τα μέτρησε. Συλλογισμένη μου λέει:

Νάντια: Νομίζω πως μας φτάνουν για να κάνουμε μία επίσκεψη στο ίντερνετ-καφέ.

Τα τοποθέτησε στη δεξιά της τσέπη και τα ασφάλισε μπλοκάρωντάς τα με το χέρι της ώστε να μην πέσουν κάτω. Ήρεμα αυτή τη φορά κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί, η βροχή φαινόταν ανούσια και ακίνδυνη κοντά στο πόσο μουσκεμμένες ήμασταν.

Έδωσε τα ψιλά σε μία σερβιτόρα και αφού ενδιαφερθήκαμε να στεγνώσουμε λίγο για να μη λερώσουμε, καθίσαμε σε μία καρέκλα και αρχίσαμε την αναζήτηση << Πύρινα Βέλη συλλήψεις>>.

Η ίδια σελίδα μπροστά μας, χωρίς να χάσουμε δευτερόλεπτο στρωνόμαστε στο διάβασμά της. << Επιτέλους συννελήφθησαν οι καταζητούμενοι για το σκάνδαλο των πύρινων βελών. Πρόκειται για δύο άντρες οι οποίοι προσπάθησαν να μεταδώσουν τις επικίνδυνες και ακραίες ιδεολογίες της αίρεσης που ανήκουν μέσα από τα βιβλία, τα οποία θεωρούνται απαγορευμένα. Τα εν λόγω βιβλία εμπεριέχουν υποσυνείδητα μηνύματα που προκαλούν πλύση εγκεφάλου στους αναγνώστες. Έχει προκληθεί μαζική υστερία και όσα άτομα μπόρεσαν να εντοπιστούν βρίσκονται υπό ψυχολογική υποστήριξη. Η δίκη των θυτών θα γίνει εσπευσμένα μιας και θεωρούνται τεράστιος κίνδυνος για τη κοινωνία μας>>.