25

68 4 5
                                    

Nasa parking parin ako. I took a glance on my wrist watch. Alas syete na pala.

Shit.

Bakit ba ako nakatulog sa kotse! I even saw my backpack sa labas ng kotse ko! Nahulog ko pala nung tumakbo ako para yakapin si Chris!

Siya na naman...

Bumuntong hininga ako at lumabas ng sasakyan. Pilit ko siyang inaalis sa isipan ko. Hindi ko maintindihan. Hindi ko alam, wala akong alam. Kung ipapaliwanag niya naman sa akin ay nasisiguro kong maiintindihan ko kung ano man 'yon.

Kung takot lang ako sa multo ay matagal ko nang nilisan ang lugar, ngunit hindi. Lumabas ako ng sasakyan at nilakad ang pagitan namin ng backpack ko.

I crouched down to pick up my bag. Hindi ko pa man nahahawakan ay nakarinig na ako ng tunog ng takong na naglalakad, patungo sa akin.

I expected someone else already. At alam kong si Heleina iyon. Inapakan niya ang bag ko.

"What a shame..."

I sighed, looking at her bored.

"Ano na naman ba?"

She scoffed. "I saw you two. Desperada ka talagang babae ka 'no? Talagang dumidikit at pilit na pumupulupot kay Chris! You're disgusting! Paawa ka pa para lang manatili siya sa 'yo! Pity!"

Sinipa niya ang bag ko palapit sa akin. Hinigit ko iyon at tumayo. Hinayaan ko siyang pagsalitaan ako ng masama.

"Can't you see? You're poor! Poor as rat! Chris don't deserve someone like you! Alam mo kung bakit? Because it's me who's deserving for him."

"Kung gano'n... bakit sa akin siya sumasama?"

Her eyes widened at my question.

"Pinagtsatyagaan ka lang niya! Probably!" she exclaimed in frustration.

Natawa ako. "Kung gano'n... ano bang meron ako na wala ka?"

Her angry eyes darted on mine but then suddenly, a smirk appeared on her red lips. She's pretty dangerous, because she's crazy.

Kinabahan ako sa ngisi n'ya.

"Ano ba talagang kailangan mo sa akin? Talagang nag aksaya ka ng panahon para dito, ah?"

She smirked even more. I gulped. She moved herserlf towards me. May kinuha siya sa kanyang maliit na mamahaling bag at inabot sa akin ang isang tingin ko ay invitation card.

She smiled sweetly.

"Your invited, on my engagement party..."

Natigilan ako. Hindi niya na inantay na tanggapin ko iyon, she took advantage of my state to insert it on my hand.

Kinabahan ako.

What happened earlier... days, weeks and months ago... My relationship with him right now... Out status...

Could it be possibly...

She smiled once again and whispered in my ears that cause goosebumps and heartbreak.

"I'm engaged. With your Chris..."

I sat in my car, stunned disbelief. Para akong sinaksak sa katotohanang iyon. Yes, I was poor pero umaahon na ako! Ginawa ko ang lahat para bumangon at kasama ko siya do'n! I can't believe this happened.

So that explains why he's been so cold and uninterested? I'm not dumb! I'm worried about him but... I'm hurt.

Napahawak ako sa puso ko at malakas na humagulgol sa loob ng sasakyan. Paulit ulit kong sinusuntok ang dibdib dahil sa sakit.

With You in the Middle of NowhereWhere stories live. Discover now