"ဟယ်လို....ထက်မြက်ရေ...အင်း..ကြာပြီ...sorry
ပေါက်ပေါက်နဲ့ ကိုကိုတို့လက်ထပ်ကြတော့မလို့...အင်း..ငါလည်းစီစဉ်ပေးချင်တယ်...အေးပေါ့..နင်နဲ့ငါတူတူပြန်တွဲလုပ်မယ်လေ.....
မရဘူးဟ...ကုမ္ပဏီမှာတော့မဟုတ်ဘူး..နောက်မှပြောပြမယ်ဟာ...
ခုတော့လာခေါ်ချည်ဦး .. အွန်း..ဒါပဲနော်"
ထက်မြက်နှင့် ဖုန်းပြောပြီး အခန်းပြင်ထွက်မည်ကြံတော့ စုစုကအခန်း
ပေါက်ဝမှာရပ်စောင့်နေသည်။
"အမလေးဟဲ့..လန့်သွားတာပဲ..ဘာလဲ"
"ပြောစရာရှိလို့"
"အင်း..ပြောလေ"
"မြတ်နိုးလေ..သူက.."
"ဟုတ်သားပဲ...မြတ်နိုးဘယ်တော့ရောက်မှာလဲ"
"နောက်တစ်ပါတ်"
"နောက်တစ်ပါတ်မှာ..ကိုကိုတို့လက်ထပ်ပွဲရှိတယ်....
အိမ်မှာလည်းဖေဖေနဲ့မေမေရှိတယ်.....နင်အခုပေါက်ပေါက်တိုက်ခန်းမှာ
နေတာနော်"
"ငါအဆောင်ပြန်ငှားနေရကောင်းလားလို့ ဒါမှမဟုတ်လဲအဒေါ့်အိမ်ပြန်ပေါ့
မဟုတ်ရင် သူငယ်ချင်းတွေကိုပဲကပ်နေရသလိုဖြစ်နေလို့"
"မိစု...နင်ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ...သူငယ်ချင်းတွေဆိုတာ
ဆိုးတူကောင်းဖက်ရင်ဆိုင်ရတာလေ...နင်လည်းကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းဝယ်ဖို့
စုဆောင်းနေတာငါသိတယ်..ဒါပေမဲ့ကပ်နေရတယ်လို့မပြောပါနဲ့
ဒီနှစ်အတွင်းမှာတင်နင်ငါ့ကိုကူညီခဲ့တာတွေအများကြီး.....
နင့်ကိုပြန်ကူညီတယ်လို့သဘောထားပါ....ဒီလိုငါတို့တွေအတူတူရှိနေတာကိုငါတို့အားလုံးသဘောကျတာပဲလေ"
"အင်းပါ...ဟုတ်ပါပြီ...ဒါပေမဲ့ ခုမြတ်နိုးက.."
"ဟုတ်သား...ကိုကိုတို့ကသူတို့တိုက်ခန်းကိုပြန်လိမ့်မယ်..ပြီးတော့ငါ့ရဲ့
ဖေနဲ့မေကတစ်ခန်းဆို....ဒီလိုလုပ်မယ်လေ...ကိုကိုရေ..ပေါက်ပေါက်.."
ပြောနေရင်းလှမ်းအော်ခေါ်လိုက်သောမီ့ကိုစုစုကကြောင်ကြည့်နေသည်။
မီခေါ်သည်နှင့် အပြေးလာကြသောထိုနှစ်ယောက်ကလည်းချစ်စရာ...
"ဘာလဲ..ဘာဖြစ်တာလဲ"
"သြော်..တိုင်ပင်စရာရှိလို့ပါ"
YOU ARE READING
The one pale and delicate(Unicode Version)
Randomအမှတ်တရအလုံးစုံဟာနာကျင်စရာသက်သက်တော့မဖြစ်ခဲ့ဘူး..မ'ရဲ့ ဒါကြောင့်အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာကြာအချစ်ဦးကိုသတိရမိတာပေါ့ အချစ်ဦးနဲ့ပေါင်းဖက်ရတာဆိုရင်ရော...ဘယ်လောက်တောင်ကံကောင်းလိုက်သလဲ မပေါင်းနိုင်မှန်းသိလို့စွန့်လွှတ်ခဲ့တာဆိုရင်တော့..ကံဆိုးမှုသက်သက်ပဲမဟုတ်လား...
