"မ...အမရာလေး...သမီးလေးအတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ်..ဒီတစ်ခါတော့
မရဲ့လက်ကိုမလွှတ်တော့ဘူး...နော်..ခုထိချစ်နေတုန်းပါပဲ မရယ်"
မကပြုံးရုံလေးပြုံးသည်။
ထိုအပြုံးလေးကိုချစ်သည်။
ထိုအပြုံးက လောကကြီးကိုလည်းမေ့ပျောက်သွားစေသည်။
"🎵now the day bleed......into nightfall..and you're not here.....🎶"
ထိုသီချင်းကမီ့ဖုန်း Ringtone ဖြစ်သည်။
ထိုအချိန်မှ မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်ပြီး အိပ်မက်မက်နေမှန်းသိတော့သည်။
ဖုန်း screen ကိုကြည့်တော့မှလီလီဖြစ်နေသည်။
"ဟေး..baby..မအိပ်သေးဘူးလား"
"အိပ်မပျော်သေးလို့....နင်ကအိပ်ယာထတာလား"
"အေးပေါ့..ဒီမှာမိုးလင်းတော့မယ်...."
"ငါ့ကိုသတိမရဘူးလား"
"Baby...ငါကပြန်လာမှာပဲလေကွာ"
"အင်းပါ..."
"အိပ်တော့လေကွယ်..."
"Goodnight Kiss ပေး"
"ကွယ်...ဒီကလေးကလည်း.."
"မပေးဘူးလား"
"Oversea ဖုန်းနော်အသည်းလေး..ချတော့..ဒါပဲ"
လီလီနဲ့နေလာတာ၃နှစ်ရှိပြီ။
တွဲနေခဲ့သည်ပေါ့။
သူကလည်းတွဲချင်သည်မို့...မီ့ကိုလည်းဝိုင်းဝန်းတိုက်တွန်းကြလို့ဖြစ်မည်။
မေမေနှင့်ဖေဖေတောင်သိသည်။
သို့သော်ဘာမှမပြောခဲ့။
လီလီ့ကိုချစ်တော့ချစ်ပါသည်။
သူငယ်ချင်းလို....ကြာလာတော့ကလေးတစ်ယောက်လိုချစ်လာသည်။
ရင်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ပျောက်ကွယ်သွားသည်ဟုပြောလျှင်
မီ ညာသည်ပေါ့။
ထို့ကြောင့်လည်းမြန်မာပြည်ပြန်လာခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပါလား။
................
၁ပတ်ကရန်ကုန်လေပူနှင့်အတူလွင့်ပါသွားသည်။
"ဟဲလို..မြတ်နိုးလေး..တွေ့ကြရအောင်"
"ဟုတ်..မမ..အရင်ဆိုင်ပဲမဟုတ်လား"
"အင်း..ညီမလေး..သောက်နေကျဟာပဲမှာထားမယ်နော်"
"ဟီး...ဟုတ်မမ"
၁ပတ်အတွင်း လိုချင်သမျှသတင်းအကုန်ရခဲ့သည်။
ထိုကလေးမ အလွန်တော်သည်ဆိုရမည်။
မီတို့ ဒီတစ်ခါတွေ့သည်က တစ်ပတ်အတွင်းသုံးကြိမ်မြောက်ဖြစ်မည်။
YOU ARE READING
The one pale and delicate(Unicode Version)
Randomအမှတ်တရအလုံးစုံဟာနာကျင်စရာသက်သက်တော့မဖြစ်ခဲ့ဘူး..မ'ရဲ့ ဒါကြောင့်အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာကြာအချစ်ဦးကိုသတိရမိတာပေါ့ အချစ်ဦးနဲ့ပေါင်းဖက်ရတာဆိုရင်ရော...ဘယ်လောက်တောင်ကံကောင်းလိုက်သလဲ မပေါင်းနိုင်မှန်းသိလို့စွန့်လွှတ်ခဲ့တာဆိုရင်တော့..ကံဆိုးမှုသက်သက်ပဲမဟုတ်လား...
