Maid of My Cold Boss

Chapter 34;

*Forgiveness *

Pabaling-pabaling akong humiga dahil hindi ako makatulog. Binaklas ko nalang ang kumot at dahil sa iritasyon ginulo ko ang aking buhok.

"Bwesit... Nakakairita" Hindi ko na kasi maintindihanh ang puso ko simula nung nangyari. Kahit ano pang pilit Kong kalimutan ang halik nayon at ang pag amin niya na mahal niya raw ako. Ma lakas nanaman ang pagtibok ng aking puso sa tuwing naiisip ko yong mga sinabi niya.

Hanggang sa tumilaok ang mga manok ay tirik na Tirik pa ang mga mata ko. Kaya naiisipan ko nalang bumangon Upang magluto para sa bwesitang lagi nasa isip ko!..

"Good morning"

"Ay—jusmiyo!" sabay hawak ko sa bandang dib-dib dahil sa gulat. Eh kasi naman ginulat ako ng isang ma ginoong hubad baro! OMY mga birheng Kong mata. Kaya dali dali Kong tinabunan ang mga mata ko pero sympre may butas kaya kita ko parin ko ang mga muscles niya." Aba! Sana nagbihis ka man lang.. Dahil nandito ka sa pamamahay ko!"

Tumawa lang ito at dali-daling kinuha sa lamesang nakalatag na damit niyang soot mula kahapun. "OK.. If that's what you want.. But if want to see those again, feel free to fantasized my body" kumindat pa ito bago lumisan at iniwan akong nagiinit ang mukha.

Lahat siguro ng dugo ay tumaas papunta sa mukha ko dahil sa kakahiyan. "Bwesit talagang lalaking yun!" dahil sakanya namumula na ang mukha ko.

Kasulukoyan akong nagluluto para sa agahan naming dalawa ng bumukas ang pinto ng banyo at bumungad sakin ang pangagatawan niya basa. Litsugas na lalaki grabi ka inggat amp! (Punyetang lalaki napaka landi!)
" Oy ma'syadong mahilig kanang in-expost ang katawan o ah?! Hoy lalaki wala tayo sa endorser ng mga sabon Upang maggaganyan ka! At saka hindi ka naman ganyan sa mansiyon"

"Samantha, it's hot and I don't have an any extra clothes"

"Hay!.. Osiya magbihis kana diyan. May hinanda akong damit Don sa may sofa" Sapagkakaalam Kong umalis naito ay tinapos kona ang pagpiprito ng bacon pero WalA akong nadinig na yapak papalayo sa kusina. At laking gulat ko nalang nakita ko parin si Mark nakatayo pero iba na timpla ng mukha nito?! "Oh?!.. Ano naman?"

"May lalaki bang nakatira dito bukod sakin?!" sabi nito ng kalmado pero base sa mukha nito ay parang naiirita.

"Hoy lalaki, FYI ikaw lang ang kaunang-una lalaki nakatulog rito sa apartment ko. Kaya wag mag isip isip ng kung ano. At isapa binili ko yan kanina dahil Alam kong hindi kacomfatable pag nag hiram paako!" pagkasabi ko sakanya yon ay bumalik sa pagkaamong tupa ang mukha niya ngayon. (Wow Alien siguro to! Paibaiba kasi bawa't ekspresiyon niya)..

" Ok" tipid niyang sagot at umalis Upang bihis. Ay grabi siya mataas-taas rin yung sinabi ko pero OK lang ang sagot?! Bumuntong hininga ako at iniayos ang hapag. Mga ilang minuto ay bumalik na ito at umupo sa kanang bahagi ng lamesa at ako naman ay nasa kaliwa kung baga kaharap ko siya ngayon. Tahimik lang kami ng kumain ng bigla akong napaisip dahil nagtatrabaho pala ako kila nanay bebang(yes, bumalik ako kila nanay bebang)
"Onga pala! Maiiwan karito dahil may pupuntan ako"

Tumigil naman ito sa pagsubo at kumunot ang kanyang noo sa sinabi ko "Where are you going?!"

"Magtatrabaho"

"Where? Why? "

"Sa palengke bilang tindera.. Dahil para sa pangangailangan ko araw ar—wait lang bakit andami mong tanong?!"

"I just want to know where are you going"

Hinayaan ko nalang siya at binilisan ko ang pagkain dahil kailangan ako ngayon ni aleng bebang sa palengke ng maaga. Tatayo na sana ako ng biglang hinawakan niya ang braso ko kaya napatigil ako at tungin sa kaharap ko.
"Bakit?" pero tumingin lang ito sakin ng seryoso at bumontung hinga itong tumayo. Sinusundan ko lang bawa't kilos niya mula sa pag lilinis ng hapag at paghuhugas. Bawa't galaw nito ay malinis at suwabe para itong kabisado lahat ng kusina. Hindi kona namalayan tapos naito dHil hindi ako nakapaniwala sa nakikita ko.

"I'm done" sabi pa nito sabay punas sa kamay niya pero napansin niya hindi paako gumagalaw ay pinisil ang tungki kong ilong. Kaya napabalik ako sa ulirat at tumingin sakanya naguguluhan. Tumaas lang ang kilay nito at umunang lumakad palabas ng apartment.

"Oy! Saan ka pupunta?" sabi ko at hinahabol ko siya. Grabi ang laki ng bawa't hakbang niya samantalang ako ang liit mukhang duwende tignan.
Pero akma niyang buksan ang pinto ay pinigilan ko siya, tumingin naman ito sakin. "I'm going with you and could you please stop calling me 'HoY'" sabi nito at biglang kinuha ang kamay ko kaya nauwi sa pag holding hands.

PAPABA naako sa tricycle—este kami pala dahil kasama ko ang hudyo. Chill lang itong naglalakad habang hawak ang kamay ko, akmang kunin ko nanaman ang kamay ko ay hihigpitin naman nito ang paghawak. Wala naakong magagawa dahil ma's malakas pa siya kesa sakin. Pero nakakahiya dahil madaming tumitingin samin pati na yung mga dalagang naglalaway sa kasama ko.

"Samantha iha nandito kana pala—nakew meron ka palang kasama." tudyo sakin ni aling bebang kasama ang anak niya na si Gina nakatulala dahil Alam kong kilala niya ang kasama ko na busy sa pag oobserba sa paligid at tila hindi ito nakapaniwala na dito ako nagtratrabaho.

"Onga e!, pasensiya ho dahil ang usapan natin 6 o'clock kaso na late ako kunti.

" Sus iha.. OK lang yun. At isapa ipakilala mo naman ang kasama mo"

Magsasalita pa, sana ako pero naaunahan ako ng kung sino. "I'm Mark, boyfriend ho ni Samantha"

Pagdinig ko yon ay nanlaki ang aking mga mata at tinignan ko si Mark nakangisi na ngayun. Kaya palihim ko tong kinurot sa may tagiliran at napatingin nama ito sakin na nakangiwi. "Anong sabi mo?! Kailan pa kita sinagot!? Hindi kapa nga nangliligaw kang lalaki ka!" bulong ko sakanya hindi ko na alam anong nakain nito.

"Tss. Hindi mo lang napansin naguumpisa naako" sabi niya at bumalik kay aling bebang ang tingin nito. "Ma'am I'm here today to help you especially my girlfriend. Tutulungan ko ho kayo magtinda at ubisin ang paninda niyong gulay"

"Iho, nakakahiya naman sayo atsaka mukhang pirst time mo tung gawin eh" napatawa nalang ako sa huling binitiwan na salita ni aleng bebang kaso sinuklian naman akong ng matulis na tingin mula kay Mark. Kahit natatawa ako ay pinipigilan ko nalang.

"It's okay, kaya ko naman ho magtinda at isapa I'm a businessman" pag pipilit ni Mark kay aling bebang. Ma's napatawa ako dahil businessman daw e WalA naman connect doon sa pagtitinda!.

"Nakuw mapilit ka naman talaga iho, ocge tulungan mo na ang nobya mo." pailing sabi ni aleng bebang at hinablot ang anak na hanggang ngayon tulala parin. Tsk!

Kaya ito, ang nangyari nauubos naman ang paninda kaso ang bumibili naman ay lagi humahawak ng palihim kay Mark. Minsan may nahuhuli akong naglalaway o kaya naman ay pinagpantasya nila yong nobyo ko este—yong hudyo. Naiirita na talaga ako dahil ang customer ni Mark ngayon ay kanina pa nag papansin kala mo naman maganda e! Para lang naman siya binubod sa pulbo sa sobrang puti ng mukha at naka canvas pa!..

Dahil hindi ko na nakayanan ay tumayo naako. "Pwede ba!? Wag KAYONG maglalandian rito dahil palengke ito hindi motel?!"

Tumingin naman yong hipon. Aba tinaasan paako ng kila!
"Excuse me, Sino ka naman? At isa pa wag kang susulpot ng basta—basta"

Dahil Naiirita naako hindi ko na kay ang magtimpi sa hipon ay tinaasan ko din siya ng kilay. "FYI day! Ako nga pala ang may-ari sa lalaking lilalandi mo ngayon at excuse me narin dahil kukunin ko na siya. Hindi pa naman bagay ang isang hipon na tapon ulo sa isang napaka gwapo na Prinsipe" sabay irap sa babae ngayon nanag aapoy ang ilong sa galit. Aba! Hipon pa siya, naging turo naman ngayon.. Ibang klase ay!

Akma na itong magsasalita ay pinigilan ko siya sabay abot sakanya ang kanyang binili na gulay. "Oh—umalis kana bago kita masapak, mabuti panga nakapagpigil paako. O siya tsupe baboohh layas!" Mabuti naman lumisan na ito kung hindi masapak ko siya hanggang pulo ng batanes sa kalandian niya.

Naangat ako ng tingin ng bumungad sakin ang pagpigil ni Mark ng ngiti sa labi niya. (Napansin ko ngumingiti na siya hindi ka tulad nung una ko siya naenconter) "Oh ano naman ngiti—ngiti mo riyan ha!? Gusto mo rin masapak o batukan?"

"Nah! I'm happy if you just kiss me baby" bungingis niyang sagot at pinipigilan ang sumusupil niyang ngiti sa labi.

"Lah! Asa ka" sabi ko at tumalikod dahil ayaw ko rin makita niya ang palihim Kong ngiti.

Kasalukuyan kami nagliligpit dahil naubos na ang aming tinitinda. Hindi ko na alam kong nasan na si aleng bebang dahil simula nung umalis kanina umaga ay hindi ko na mahagilap baka siguro busy lang. Matapos Kong linisin ang kalat ay tumingin ako kay Mark na sa ngayon ay may inaayos, mukhang hindi ito maarte napaka linis at pulidong pulido siya gumalaw hindi mo akala in na mayaman ito e!

Kaso napabalik ako sa ulirat ng bigla may pumitik saking noo kaya napaaray ako at tumingin sa may ari ng kamay nito. "Ano kaba cyj, masakit yon ah!" sabay hawak ko aking noo namumula.

"E kasi naman 'psst ng psst' ako sayo hindi ka naman nakikinig sakin kaya pinitik kita" sabi nitong nakasimangot. Pero Alam kong bakit nakasimangot ito dahil hindi niya nahagilap si Gina... Mmm may something talaga!.. "At isa pa sino naman tinitignan mo—ahh kaya pala titig na titig ka" umiling paito at tumingin sakin pero dali dali ko naman itong tinakpan ang bungabunga dahil ayaw Kong marinig ang sasabihin pa niya dahil likas pa naman itong chissmoso. (abogado nga kaso napakachissmoso)
"Shh! Wag kang maingay kung hindi, sasabihin ko talagang  gusto mo si—"

"What are two doing there!?" pero bago ko tapusin ang sinasabi ko ay meron pumigil sakin. Sabay kaming napaangat ng tingin ni cyj sa nanggaling na bosses na taong mukhang galit. Bumungad samin ang mukha ni Mark na matalim naka tingin sa lalaki Kong katabi kaya napagtanto ako ang posisyon namin ng katabi ko at dali dali kong binitiwan. Umayos naman si cyj at tumingin kay Mark.

"By the way I'm Cyj Villanueva and nice meeting you" sabay abot nito sa kamay. Tinignan naman yon ni Mark at inabot ang kamay Upang mag shake hand. "Mark Lopez and Samantha is mine"

Napaatras naman si cyj Matapos binitiwan ni Mark ang kamay nito at akmang tatago si cyj sa likod ay bigla nalang akong hinablot ni Mark sa tabi niya at hiwakan ang bewang ko.
"Wow! Mapapasanaol kanalang, relax bro I'm not going to snatch her. Nandito ako dahil may pakay akong iba! " tumawang sabi ni cyj at napailing at ako naman ay nagiinit ang pisngi ko dahil ang lapit lapit ni Mark sakin.

"Kung hindi mo pakay si Samantha ay pwede kanang umalis" pagkabitaw ni Mark sa katagang iyon ay umalis na kami doon at hinayaan namin si cyj nakasimangot.

Nangdaang Ilang linggo ay nagpatuloy parin ito sa pagliligaw at humihingi ng tawad. Hindi kona Alam kong ano na angyari sa kompanya nila at lagi ko siya sinasabihan na umuwi na dahil meron siya pamilya at trabahong naghihintay. Pero likas itong matigas ang ulo at hindi ito nakikinig sakin total daw nag leave daw siya Upang magpahinga. Magpahinga daw e siya natong natitinda at tumutulong sakin araw araw!

"Kung patawarin ko na kaya siya?" naisip ko kasi yan lagi... Alam konang nahihirapan na siya, at kahapon nga muntikan na itong nasaksak. Napagisipan ko sa kasi lumabas ng gabing iyon Upang mag isip pero hindi ko namalayan na meron palang sumusunod sakin... Kaya ayon muntikan nang makuha ang pinag ingat ingatan Kong pagkababae! Mabuti nga naligtas ako ni Mark kaso nadaplisan siya sa may braso!.

Bumuntong hininga ako at kumuha ng alcohol, betadine, at cotton. Lilinis in ko kasi ang sugat niya.hay

"Mark akin na ang braso mo.. Lilinisin ko lang ang sugat mo"

Tumitig lang siya sakin namay halong pag alala kaya ngumiti ako Upang mabatid niya na OK lang ako. "OK lang ako wag kang mag alala"

"OK," pagkasabi niya ay mabilis akong gumalaw. Habang nag lilinis ako, napaisip ko kung hindi sana ako lumabas hindi sana siya magkaganito. Hindi ko namalayan na tumulo na ang luha ko. Kaya naging balisa si Mark dahil Umiiyak ako pero mabilis niya pinaupo sa kanyang kandungan at niyakap akong mahigpit. "Shh.. Stop crying baby, you make me worried"

Gumanti narin ako ng yakap at sumiksik sa may leeg niya. "Patawad hindi ko kasi Alam na merong sumusunod sakin"

"No its not your fault, at ako yung may karapatang humingi sayo ng tawad dahil sinaktan kita"

"Pero—"

Kaya lang mabilis niya sinapo ang mukha ko at tinuyo ang mga luha ko."Im so sorry for what I've done at pagtrato ko sayo ng hindi maganda.. Once in my life Samantha I never be happy like this.At Ikaw lang ang babaeng kayang magpatibok ng puso ko" sabay kuha sa kamay ko at inalagay sa dib-dib niyang. Ma lakas nga ang pagtibok nito!

"Pwede ka pa sumuko at bumalik sa manila kung gugustuhin mo Mark. Wala kang mapapala sakin isang lang akong simple na babae at walang paipagmalaki" pero bawa't sabi ko sakanya yon ay para akong sinasakal sa sakit at parang tumitigil sa pagtibok ang puso ko.

Tumawa lang ang kaharap ko at bignigyan ako ng isang mabilis na halik sa tungki kong ilong. "Silly. E pano ko yon magagawa Kong hawak mo naman ang kasiyahan ko at puso?" kaya doon hindi ako nakapagsalita at titig na titig lang sakanya. "Once I lay my eyes on you, I know you the one can break me wholy. And the last girl I want to love many many years from now.... I love you so much that I can't stand my knees anymore Samantha" at hindi ko napigilang ngumiti sakanya at hunuli ng dalawa Kong kamay ang mukha niya.

"Mahal din kita... At matagal nang natunaw ang galit sa puso ko simula sinundan moko rito"

Natawa nalang ako sa reaksiyon nito na hindi makapaniwala. Pero Ilang sanadali ay niyakap niya ako mahigpit at sumisigaw ng 'Yes, fvck, tangina' napailing nlng ako sa tinuran niya. Gagantihan ko sana ito ng yakap kaso biglang binigyan niya ako ng maagan at puno ng pagmamahal na halik sa labi..

Isa lang masasabi ko. Na satin ang desisyon kong kailan tayo sasaya sa taong mahal natin. Dahil tayo lang naman ang nag susulat sa storya ng ating buhay.

*****************
#MOMCB