Addicted to You (COMPLETED)

🖤ᜀᜆ᜔ᜌ᜔: CHAPTER 13❤️

...

=Chapter 13=

=Hyannis=

Nakaupo ako ngayon sa harap ng mesa dito sa kusina habang nakatingin sa lalaking kakapasok lang at naupo sa harap ko.

"Anong rason bakit hindi mo sinabi sakin?" Wow I'm so proud of myself kasi ang tapang ko ngayon.

I'm mad yes pero malay mo kunting paliwanag lang ng lalaking to mawala na ang galit ko at yun ang ayaw ko sa ugali kong ito.

"No need to know the reason Hyan, you already know that I'm the boss and that's info is enough for your safety." Naguguluhan ako sa mga pinagsasabi niya, for my safety? Bakit dahil ba ito sa nangyari? Bakit hindi niya sabihin sakin?

And then the thought hit me that I'm not his friend yeah friend as in kaibigan. 

Kaya ba ayaw niyang sabihin sakin kasi hindi niya ako pinagkakatiwalaan?

Kaya ba hindi siya nag papakilala sakin kasi wala naman siyang balak na kilalanin din ako?

All those questions were now troubling in my mind.

"So your the Boss nga, so bakit pinag t-tyagaan mopang tumira sa ganitong kaluma, bulok at cheap na bahay" Sumandal ako sa kinauupuan ko habang iniikot ang paningin sa kabuo-an ng bahay 

"Kung may mamahaling condo ka naman at malaking bahay? Is this part of being a Boss?" Dugtong kopa, and now I'm being a sarcastic to him. So what? Napupuno na ako eh.

How can a millionaire like him na pinipilitang ipagsiksikan ang sarili sa ganitong pamumuhay. Nakakainis lang talaga.

"Sige nga sabihin mo nga sakin lahat ng kasinungalingan na hindi ko pa nalalaman maliban sa ikaw ang boss na hindi ko naman pala alam at nag mukha akong tanga na matagal kona palang kasama ang Boss ko. Sige nga Third sabihin mo, anong kasinungalingan pa ang tinatago mo sakin?"

Tinitigan kolang siya at hinintay ang sasabihin niya pero lumipas ang ilang segondo pero wala akong nakuha na sagot mula sa kanya. At naiinis na ako, may tinatago pa nga siya sakin at ayaw niyang ipaalam.

"Your not going to answer me? Malamang gusto mong ikaw lang ang nakaka alam ng rason mo diba? Haha Sino ba naman ako para itanong yun sayo diba? Ang tanga ko talaga. I'm just nothing so... Ok I know it, I get it... I'm done talking to you Mr. Pinderson" Bumuntong hininga ako at staka tumayo. Ayokong tumagal pa sa harap niya para akong bibigay.

"I'm giving you time to leave my house"
Sinabi ko sa kanya. My decision is final nakakahiya kung ang isang tulad niya na CEO ng isang company ay nakatira sa isang cheap na bahay.

Mas mabuti nang bumalik na siya sa dating buhay niya kaysa naman manatili pa siya dito.

"I'm not leaving this house. Nagbayad ako dito ng full 3 months pay kaya hindi mo ako mapapaalis dito ng basta." Salungat niya sa sinabi ko. Hinarap ko siya at ngumisi ng peke.

"Nine thousands is not a burden to you Mr. Pinderson it's just a coin for you kaya anong pinaglalaban mo?" Sagot ko sa kanya habang nakatingin sa mga mata niya

"You can't do that, I'm going to stay here no matter what you say. I'm going to stay beside you." Seryoso niyang sabi.

Kung sana alam kong may pag asa akong mapalapit sa kanya naging masaya na ako pero putspa ang lapit nga niya pero hindi ko naman abot.

What's the sense of saying that kung wala namang patutunguhan.

Umiiling na napangiti nalang ako sa sinabi niya.