ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 68(zawgyi)

Chapter 68;

႐ႊယ္ပါ့က်န္ခ်န္ရဲ႕ယူဆခ်က္သည္ သူ႕အေတြး
ႏွင့္အမွန္တကယ္ ဆန့္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေသာ္
လည္း ကုေဖးသည္တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့၏။အဆုံး
သတ္တြင္သူ႕လုပ္ရပ္အတြက္ က်န္ခ်န္ဆီတြင္
သူ႕ကိုယ္သူရွင္းမျပခ်င္ၿပီး၊သူ႕အေတြးေၾကာင့္
က်န္ခ်န္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာမလိုခ်င္
ခဲ့​ေပ။

ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားကသူ႕ကို ေနာက္ထပ္
တစ္ႀကိမ္ မညွာမတာႏွင့္ ထပ္ကိုက္လာမည္
ဆိုးေသာေၾကာင့္ထိုသူ႕စကားအတိုင္းပူးေပါင္းလိုက္နာေပးသည့္အေနႏွင့္ ကုေဖး ေလးေလး
နက္နက္ ေခါင္းညိတ္လိုက္၏။

က်န္ခ်န္ကထိုစကားကိုေျပာလာသည့္အခ်ိန္တုန္းကေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္သူ႕အသံသည္ညွို႔အားျပင္းၿပီးအလြန္ဆြဲေဆာင္နိုင္၏။

ကုေဖးသည္သူ႕ကိုတေမ့တေမာစိုက္ၾကည့္ကာ
ထိုသူအားေဘးမွာရွိသည့္ ေက်ာမွီကုလားထိုင္
ခင္းေပၚသို႔ တြန္းလွဲပစ္ခ်င္သည္။ သူ႕ စိတ္တစ္
ခုလုံးသည္ မေလ်ာ္ကန္သည့္အေတြးျပည့္ႏွက္ေန၏။သူ႕အာ႐ုံထဲတြင္ တစ္စုံတစ္ရာလုပ္တမ္းကစား​ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လႈပ္ယမ္းေနမည့္
ေက်ာမွီ ကုလားထိုင္ခင္း၊ ခါယိမ္း​ေနတဲ့ေခါက္
ကုတင္အစရွိသည့္ျမင္ကြင္းမ်ားအရိုင္းဆန္စြာ
ခုန္ေပါက္လွ်က္ရွိသည္။

က်န္ခ်န္သည္စိတ္ပါလက္ပါကိုက္ခဲေနေသာ
ေၾကာင့္ေကာင္းသြားသည္ဟုဆိုရမည္။သူ သံ
လက္သီးႏွင့္တအားလြဲရိုက္ခံရသည့္အခ်ိန္ကဲ့
သို႔ နာက်င္မႈကျပင္းထန္၏။သို႔ေသာ္,သူက
ငယ္႐ြယ္ၿပီးက်န္းမာသန္စြမ္းသည့္အ႐ြယ္တြင္
ရွိေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ နာက်င္မႈသည္ သူ
စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနသည့္ အေတြးကို ခဏ
ေမာင္းထုတ္လိုက္နိုင္သည္။
.

"ဒီေလာက္ဆို ရၿပီထင္တယ္။ "
က်န္ခ်န္က အေနာက္သို႔ ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္ၿပီး ကိုက္ရာအားစစ္ေဆးလာသည္။
"ၾကည့္ ,သြားရာက ဝိုင္းစက္ေနတာပဲ။ ငါ့မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့သြားေတြရွိမွန္းသေဘာေပါက္
သြားၿပီ "

"ဟုတ္တယ္။"
က်န္ခ်န္ကိုက္ထားသည့္ညွပ္ရိုးကို ကုေဖးထိ
ၾကည့္လိုက္၏။
" အဲ့ဒီသြားက ဇစ္ေခါင္းတစ္ခုလုံးကိုေတာင္
ျပဳတ္ထြက္သြားေအာင္ကိုက္နိုင္တယ္။ "