ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 7(Zawgyi)

Chapter7; စားပြဲခုံကိုထပ္မတိုက္နဲ႕။

ယင္းျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ကုေဖး၏မ်က္ခုံးအစုံက ပင့္တက္သြားၿပီး နားမွာတပ္ထားတဲ့ နားၾကပ္ကိုျဖဳတ္၍ က်န္ခ်န္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။

ဤတစ္ေယာက္သည္႐ုပ္ေခ်ာေပမဲ့ဆက္ဆံဖို႔ခက္ခဲသည့္သူမ်ိဳးျဖစ္၏။သူက ယခုခ်ိန္တြင္လူသစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေသးသည့္အျပင္၊ မရင္းႏွီးေသးတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္၌၊သူ႕ကိုယ္သူ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနသင့္သည္။

သူ႕ေရွ႕မွာထိုင္သည့္လူကို ကုေဖးလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။က်ိဳးက်င့္တစ္ေယာက္ပါးစပ္အ
ေဟာင္းသားႏွင့္ ေရွာ့ခ္ရေနပုံရသည္။အေစာပိုင္းတုန္းက ၾကက္ဥကို သူမစားမိလိုက္လွ်င္ ထိုပြင့္အာေနတဲ့ ပါးစပ္ေပါက္ထဲသို႔ပစ္ထည့္
မိေလာက္၏။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္,က်န္ခ်န္၏ ထိုကန္ခ်က္သည္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုရန္စလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။က်ိဳးက်င့္သည္ဆိုးဝါးလွသည့္အက်င့္စရိုက္မ်ားႏွင့္ပ်က္စီးတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ မေကာင္းေသာနည္းလမ္းမ်ားကို အလြယ္တကူအသုံးခ်လာနိုင္သည္။သူ႕အၾကည့္မ်ားကိုညာဘက္သို႔ေ႐ြ႕လိုက္သည့္အခါ အေျခအေနမ်ားက ရန္ပြဲျဖစ္ေတာ့မည့္အလားပင္။

ေလာင္႐ႊိက စာသင္ခုံကိုပုတ္လာသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ?။ ေနာက္တန္းမွာ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ?။စာသင္ခန္းထဲမွာေနာ္,စာသင္ခန္းထဲေရာက္ေနတာ။ကုေဖး,မင္းဘာလုပ္ျပန္ၿပီလဲ။"

ကုေဖး အံ့အားသင့္သြားသည့္အမူအရာ ႏွင့္သူ႕ကိုယ္သူလက္ညိုးထိုးျပလိုက္မိသည္။
" ကြၽန္ေတာ္?။"

ေလာင္႐ႊိ ထပ္ဆူေငါက္လာ၏။
"မင္း မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူလဲ?။အရမ္းပ်င္းေနရင္လည္း မင္းသာသာမင္း မနက္စာစားေန။"

ေဘးပတ္ပတ္လည္စားပြဲခုံေတြဆီမွ ေက်ာင္း
သားမ်ား၏ရယ္သံမ်ားထြက္လာသည့္အခါ၊ကုေဖးကူကယ္ရာမဲ့စြာပင္ ရယ္လိုက္မိတယ္။ထို႔ေနာက္ သူေခါင္းေစာင္း၍က်န္ခ်န္ကိုလွမ္း
ၾကည့္လိုက္တယ္။