ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 8 (Zawgyi)

Chapter8; ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ျပႆနာကို အခုပဲ ေျဖရွင္းလိုက္ရေအာင္။

က်န္ခ်န္ မူလတန္းေက်ာင္းသားအ႐ြယ္မွစ၍
အခ်ိဳမစားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။သူ႕မိဘမ်ားက သူတို႔ကိုမုန့္အခ်ိဳ,အခ်ိဳရည္ႏွင့္ ေခ်ာကလတ္စားခြင့္မျပဳခဲ့ေခ်။သူ႕ဘဝကိုဘုန္းႀကီးတစ္ပါးသဖြယ္ေနထိုင္သည့္အေလ်ာက္ သူကိုယ္တိုင္သည္ယခုအသက္အ႐ြယ္အထိအခ်ိဳစားျခင္း
မရွိေခ်။ထို႔ေၾကာင့္ဖန္းက်ိကအရသာေတြ႕ေစမယ့္စားစရာေတြကို သူ႕အတြက္ ယူလာခဲ့ေပးျခင္းျဖစ္သည္။

ကုေဖးသည္ လက္တစ္ဆုပ္စာ ခ်ိဳခ်ဥ္ေတြကို သူေ႐ြးဖို႔စားပြဲခုံေပၚမွာ တင္ေပးထား၏။ ၎သည္ သူ႕ကိုဆန္းသစ္ေသာအေတြ႕အႀကဳံသစ္မ်ား ခံစားလာရေစသည္။

ေကာ္ဖီ၊ နို႔ ၊ ပူဒီနာႏွင့္သစ္သီး အရသာခ်ိဳခ်ဥ္မ်ား၏အရသာႏွင့္အခ်ိဳသည္မတူညီၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ နို႔ခ်ိဳခ်ဥ္ကိုမယူခင္ သူ အၾကာႀကီး ေ႐ြးေနမိ၏။

သူ ခ်ိဳခ်ဥ္ အခြံခြာေနစဥ္တြင္ ကုေဖး၏လက္တစ္ဖက္က သူ႕စားပြဲေပၚေရာက္လာၿပီး ခုံေပၚမွာတင္ထားေသာခ်ိဳခ်ဥ္မ်ားကိုျပန္သိမ္းသြားခဲ့သည္။

"Fuck!"
က်န္ခ်န္ဆြံ႕အသြား၏။သို႔ေသာ္ သူ႕ကို ကုေဖး ေျပာခဲ့သည့္"မင္းဘာသာေ႐ြးယူလိုက္ "ဆိုတဲ့စကားသည္"အကုန္လုံး မင္းအတြက္" မဟုတ္
မွန္းဆိုလိုသည့္အဓိပၸာယ္မွန္း သူ သတိရသြားတယ္။က်န္ခ်န္ ဘာမွမတတ္နိုင္ေပမဲ့ ကုေဖးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။

"မင္း ဒီေလာက္ကပ္စီးကုတ္လည္း ၊မင္းရဲ႕ စီးပြားေရးက ဝမ္က်န္းလင္ ထက္ ခ်မ္းသာသြားမွာလား?။"

[TN Wang Jian Lin က အစားအေသာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရာင္းတဲ့ ကုမၸဏီပါ]

ထိုအခါ ကုေဖးသည္လက္ထဲမွခ်ိဳခ်ဥ္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ၿပီးအိပ္ကပ္ထဲသို႔အကုန္ျပန္မထည့္ခင္၊ နို႔ခ်ိဳခ်ဥ္ႏွစ္ခုကို က်န္ခ်န္ေရွ႕သို႔ ျပန္တင္ေပးလာသည္။

က်န္ခ်န္ နို႔ခ်ိဳခ်ဥ္သုံးခုစလုံးကို တစ္ခါတည္း အခြံခြာၿပီး ပါးစပ္ထဲ အျပည့္သြပ္လိုက္တယ္။
သူ႕ခံစားခ်က္မ်ားကို စကားလုံးမ်ားႏွင့္ေဖာ္ျပမစြမ္းနိုင္ေခ်။