ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 21(zawgyi)

Chapter21;သူတို႔၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ ခါးသီးမႈ။

ကုေဖးအႀကိဳက္ဆုံးအစားအစာသည္ဘာမွန္း က်န္ခ်န္မသိေသာေၾကာင့္၊ကုေဖး ေခၚသြားမဲ့ကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍က်န္ခ်န္ ဘာမွထပ္မေမးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ယခုခ်ိန္တြင္ သူစားခ်င္စိတ္မရွိ၍၊ဘာစားစား အရသာအတူတူ ျဖစ္သည္။

ကုေဖးကိုလာရွာသည့္တစ္ခုေသာ အေၾကာင္း
ရင္းသည္ သူ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္မေနခ်င္၍ ျဖစ္၏။

သူ အိမ္မျပန္ခ်င္ဘူး။ လီေပါင္ေကာ္ကိုလည္း မျမင္ခ်င္ဘူး။ လီေပါင္ေကာ္၏ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားကိုလည္းမၾကားခ်င္ဘူး။သူဘာဆိုဘာမွ်မသိခ်င္၊မၾကားခ်င္ဘူး။သူ႕စိတ္က ထိန္းခ်ဳပ္
၍မရလွ်င္ ဗလာသက္သက္ျဖစ္ေနျခင္းသည္ ပိုေကာင္း၏။

ဤၿမိဳ႕စုတ္ေလးတြင္ လီေပါင္ေကာ၏အိမ္ႏွင့္ ေက်ာင္းအျပင္..သူ ေနာက္ထပ္သြား၍ရေသာ
ေနရာဟူ၍ ကုေဖးစတိုးဆိုင္ပဲရွိသည္။ အမွန္
တရားက ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတယ္ဆိုေပမဲ့ သူ ေျဖရွင္းနိုင္သည့္ကိစၥမဟုတ္ေခ်။

ကုေဖးက ဆိုင္တံခါးကိုပိတ္လိုက္၏။
"ဒီမွာခဏေစာင့္, ငါ ယာဥ္ သြားယူမလို႔။"

"အိုး,"
ကုေဖး သြားယူမည့္ယာဥ္သည္ စက္ဘီးလား ဆိုင္ကယ္လားလို႔ က်န္ခ်န္ ေမးခ်င္ေနသည္။
အျပင္ဘက္တြင္အရမ္းေအး၍၊ဆိုင္ကယ္ျဖစ္လွ်င္ပင္ အေနာက္မွလိုက္မစီးခ်င္ဘူး။ လမ္း
ေလွ်ာက္သြားတာ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ သူ ေတြးေနေပမယ့္၊ကုေဖးကစတိုးဆိုင္၏ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားသို႔ သြားေနၿပီျဖစ္သည္။

ရာသီဥတု ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေအးေနတာလဲ!။

မၾကာခင္ ေႏြဦးေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေႏြဦးရာသီ ဘက္စကတ္ေဘာၿပိဳင္ပြဲစေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွ ေမာ္တာသံထြက္လာ
၏။ ထိုေမာ္တာအသံသည္ ကုေဖး၏ 250cc
ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္အသံႏွင့္ယွဥ္လွ်င္အရမ္း အားနည္းသည္။

က်န္ခ်န္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနစဥ္၊ေျပာင္းဖူးကာလာဗန္ကားေလးသည္လမ္းၾကားထဲမွထြက္လာသည္။

သူ႕ေရွ႕ထိေမာင္းလာသည္ ဗန္ကားေလးကို ၾကည့္ၿပီး က်န္ခ်န္ မွင္သက္ေနစဥ္ ကား၏ တံခါး႐ြက္ပြင့္လာ၏။