ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 38(unicode)

Chapter 38;

ရှေးကျသောရူးရူးနှမ်းနှမ်းအမျိုးသားဝတ်စုံများ သိပ်ပေါ်ပြူလာမဖြစ်၍တော်သေးသည်။ ဓာတ်ပုံအချို့ရိုက်ပြီးသွားသည့်အခါ ကျန်ချန်ကို နောက်တစ်စုံ ထပ်လဲဝတ်ဖို့ရန် ကုဖေး ပြောလိုက်သည်။

ထို့နောက် အခန်းအတွင်း၌ ကျန်ချန်ပစ်ထားသည့် သစ်သားကြယ်သီးများကိုနေရာတကျစားပွဲပေါ်မှာ သူ ပြန်တင်လိုက်၏။

သူ လေးခွနှင့်ပစ်ခံရသည့်အကြောင်းပြန်စဥ်းစား
မိလျှင်၊လက်မောင်းအား ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်
မိသည်။ကြယ်သီးနှင့်အပစ်ခံရသောကြောင့် အားအများကြီးမထည့်ထားလျှင်ပင် အညိုမည်းစွဲကျန်လောက်၏။သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာအမှတ်အသားကျန်အောင်တစ်စုံတစ်ဦးဆီမှအရိုက်မခံရတာဘယ်လောက်ကြာခဲ့ပြီလဲ...

ယခုတွင်,စာသင်နှစ်တစ်ဝက်သာရှိသေးပေမယ့်၊ ကျန်ချန်သည်သူ့အားရိုက်ရုံသာမကသူ့ကိုနောက်
မှလိုက်ဖမ်းပြီး လေးခွနှင့်တောင်ပစ်သေး၏။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်........သူ အညောင်းဆန့်လိုက်၏။သူ့စိတ်အခြေအနေအရမ်းကောင်းမွန်နေသည်။

လီယန်နှင့်တင်းကျူးရှင်းတို့နှစ်ဦးတည်းသာသူ့ရဲ့မိသားစု၏အခြေအနေကို အသေးစိတ်သိတာဖြစ်
သည်။သူကိုယ်တိုင်လည်း ထိုအကြောင်းများအား
သူများကိုမပြောချင်ခဲ့​ေပ။ သူ့အတွက်တော့ အရာ
ရာမလွယ်ကူခဲ့ချေ။သူတစ်ပါးဆီမှ ရရှိလာမည့်စာ
နာမှုနှင့်နှစ်သိမ့်မှုနှင့်လည်းသူ နေသားမကျပေ။

ထိုအကြောင်းများကို သူ ကျန်ချန်ဆီပြောပြီးနောက် စိတ်လွတ်လပ်ပေါ့ပါးသွား၏။

ဘာကြောင့်လဲလို့သူ့ကိုမေးလာလျှင် သူ့တွင် အဖြေ
မရှိပေ။သူက ကျန်ချန်၏လျှိုဝှက်ချက်တွေကို သိခဲ့သောကြောင့် အပြန်အလှန်အနေဖြင့် သူ့အကြောင်းကိုပြောပြချင်ခဲ့တာလား.......

ဒါမှမဟုတ် သူကိုယ်တိုင်က ဒီအကြောင်းတွေကို သူစိမ်းတစ်ယောက်ဆီရင်ဖွင့်ချင်ခဲ့တာလား......

ကျန်ချန်ကစာနာမှုနှင့်သနားကြင်နာမှုများကိုသိသာစွာဖော်ပြလာခြင်းမရှိ​ေပ။ကျန်ချန်က နှစ်သိမ့်ပေးဖို့ကြိုးစားပေမယ့်၊သူ့နှစ်သိမ့်နိုင်စွမ်းကဆိုးလွန်းသည်။ ဒါပေမယ့်,ထိုမကောင်းမကန်းနှစ်သိမ့်မှုလေးကပင် သူ့ကို စိတ်လက်ပေါ့ပါးစေခဲ့၏။