လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 26 (Zawgyi)

လီေရွာ႔သည္ ရွန္႔နဥ္ထံမွ တရုတ္သို႔ တတ္နိုင္သမ်ွ အျမန္ဆံုးျပန္လာခဲ့ဖို႔ ေဆာ္ၾသတဲ့ ဖုန္းေခၚဆိုမႈတစ္ခုကို လက္ခံရရွိခဲ့၏။ ရွန္႔နဥ္ သူ႔ကို ဤသို႔ ေဆာ္ၾသျခင္းသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။

တြဲဖက္ျဖစ္သူက ရွန္႔နဥ္ကို ဖိအားေတြေပးျပန္ၿပီဟုသာ သူခန္႔မွန္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ တရုတ္ကို ျပန္လာမရနိုင္တဲ့အခ်ိန္အေတာတြင္းမွာ ရွန္႔နဥ္ကသာ သူ႔ကိစၥအဝဝကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ေပးေနရတာ ျဖစ္သည္။သူ အျပစ္ရွိစိတ္ ခံစားရသလို စိုးလည္းစိုးရိမ္ပူပန္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေရွ႕ေနကို ထပ္မံေခၚကာ စာခ်ဳပ္ျဖစ္စဥ္အေျခအေနကို ေမးျမန္းလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေျဖကေတာ့ သူသည္ ကုမၸဏီေဘာင္အတြင္းက လိုအပ္တဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအခ်ိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းရဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုတာပဲ ျဖစ္ေလသည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္း လွည့္စားေနတယ္ဆိုတာေတာ့ လီေရွာ႔ ခပ္ေရးေရးမ်ွ ေတြးမိသည္။ အရင္ကေတာ့ သူသည္ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြကို မၾကာခင္မွာပဲ ၿပီးျပတ္ကာ အေစာဆံုးအေနနဲ႔ လာမည့္တနလၤာေန႔မွာပါ လက္မွတ္ထိုးနိုင္မည္ဟု ဆိုထားခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ထိအခ်ိန္ဆြဲထားမလဲဆိုတာ သူလည္း မသိေတာ့ေပ။

လီေရွာ႔က တတ္နိုင္သမ်ွအေစာဆံုးျပန္လာပါ့မယ္ ဟူ၍သာ ရွန္႔နဥ္ကိုေခြၽးသိပ္ထားလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေရွ႕ေနျဖစ္သူကို ေလာေဆာ္ၾကည့္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ထိုေရွ႕ေန႔မွာ ဒီကိစၥကို တြန္းအားေပးလံႈ႕ေဆာင္နိုင္ဖို႔ တတ္နိုင္စြမ္းမရွိဘူးဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသည္။

သူ႔အေနနဲ႔ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေက်ာက္ရုန္ထ်န္းကိုလည္း မေနွာင့္ယွက္ခ်င္ေပ။ ဒီေတာ့ ေက်ာက္က်င္ရွင္းကို ဖုန္းဆက္ဖို႔သာ ရွိေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေတာ္ၾကာေအာင္ တံု႔ဆိုင္းေနၿပီးသြားတဲ့အထိ သူ ေက်ာက္က်င္ရွင္းကို ေခၚခ်င္စိတ္မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေနာက္နွစ္ရက္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက ဒီရက္ေတြမွာ အားလပ္ခ်ိန္မရွိလွ။ သူက လီေရွာ႔ကိုေတာ့ အခ်ိန္တိုင္း မက္ေဆ့ခ်္ေတြပို႔သည္။ လီေရွာ႔ကေတာ့ လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္ပင္။