လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]

Chapter 11.2 (Zawgyi)

ေက်ာက္က်င္ရွင္းသည္ သူတို႔ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ဆံုစဥ္ကနွင့္ အေတာ္ႀကီး ကြာျခားေနပါ၏။သူတို႔ပထမဆံုးေတြ႕ဆံုစဥ္ကေတာ့ ထိုသူသည္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႔ အေလးအနက္လည္းမရွိခဲ့။ လွပလြန္းတဲ့ေႁမြေပြးတစ္ေကာင္လို တစ္ျဖည္းျဖည္းလည္း ခ်ဥ္းကပ္တတ္ေသးသည္မို႔ ခပ္တန္းတန္း ခပ္ခြာခြာ ေနဖို႔သာ သင့္ေတာ္ပါ၏။

ေနာက္ပိုင္းမွ သူသိလာရသည္က ထိုလူသည္ ကလူ၏သို႔ျမဴ၏သို႔လုပ္ရတာေတြ၊ ေပတိေပကတ္လုပ္ရတာေတြ၊ စေနာက္ရတာေတြကို သေဘာက်တတ္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ထိုအရာေတြကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအတြင္းမွာပင္ အၿမဲထိန္းခ်ဳပ္ထားတတ္ေလရာ လူေတြကို မသက္မသာ ျဖစ္ေစရေလသည္။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ အနည္းငယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရေသာ္လည္း လီေရွာ႔သည္ ထိုသူနဲ႔ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ထိေတြ႕ဆက္ဆံလာရေလ ထိုသူျပသတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြေၾကာင့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း စိတ္ရႈပ္ေထြး ေတြေဝလာရေလပင္။သူသည္ ထိုသူ႔ရဲ႕ အတၲဆန္တဲ့ေနာက္ကြယ္က ႏူးညံ့သိမ္ေမြ့မႈတို႔ကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရပါ၏။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းအေပၚမွာထားတဲ့သူ႔အျမင္ေတြကေတာ့ ေတာင္ေျခရဲ႕ ေအာက္ကေန အေပၚကိုတစ္ဟုန္ထိုး ျမႇင့္တက္သြားၿပီပဲ ျဖစ္သည္။ ခုဆို ေက်ာက္က်င္ရွင္းရဲ႕ စိတ္အားတက္ႂကြမႈေတြကို မတံု႔ျပန္နိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ အနည္းငယ္ အျပစ္ရွိသလိုေတာင္ ခံစားေနရသည္။

ေက်ာက္က်င္ရွင္းကလည္း မတ္တပ္ထရပ္လာသည္။

"တရုတ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားအတြက္ သူ႔ကိုေသခ်ာေပါက္ ကြၽန္ေတာ္ရွာေပးမယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပင္လူလို မဆက္ဆံနဲ႔ေတာ့။ လူရွာရာမွာ အကူညီရတာက အေရးႀကီးဆံုး အရာပဲေလ..ဟုတ္တယ္မလား"

လီေရွာ႔က ပါးစပ္ဟလိုက္ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက ျဖည္းညႇင္းစြာသာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္မိသည္။

"က်င္ရွင္း...ေက်းဇူးပါပဲ"

"ကိစၥမရွိပါဘူးဗ်ာ"

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက သူ႔လက္ညိဳးျဖင့္ လီေရွာ႔ရဲ႕ ေမးေစ့အား ဆြဲယူလိုက္ရင္း။