Chapter 3.2 (Zawgyi)

4.1K 764 103
                                    

Translator- a_tar13

Thanks atar❤️

ေက်ာက္က်င္ရွင္းက သူ႔ကို အဓိပၸာယ္ပါပါလွမ္းၾကည့္ၿပီး‌မွ ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ႏူးညံ့တဲ့အၿပံဳးတစ္ပြင့္ကို လွစ္ဟျပေလသည္။

"အန္ကယ္လီတို့လင္မယားနဲ႔ မေတြ႕တာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီေနာ္...အခုခ်ိန္ထိအန္တီလီက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳၿပီးလွေနတုန္းပါလား..."

ထိုစကားေၾကာင့္ မစၥလီကမ်က္လုံးေထာင့္စြန္းေတြ တြန႔္ကုန္သည္အထိ ရယ္လိုက္ေလသည္။

"က်င္ရွင္းတို့မ်ား အရြယ္ေရာက္လာတာေတာင္ စကားခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေျပာတဲ့အက်င့္က မေပ်ာက္ေသးဘူး..."

ေက်ာက္က်င္ရွင္းအၾကည့္တို႔က လီေရွ႕အေပၚ က်ေရာက္လာၿပီးမွ ေပ်ာ္႐ြင္သြားဟန္ျဖင့္ ဆိုသည္။

"ဒါအစ္ကိုႀကီးလား...အေတာ္ခန႔္တာပဲ..."

"ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္..."

လီေရွာ့သည္ေက်ာက္က်င္ရွင္းကိုေခါင္းအသာဆတ္ျပရင္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားဘာကိစၥမွမရွိဖူးတဲ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္ေတြ႕ဖူးသူေတြလိုႏွုတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။

"အန္ကယ္ေက်ာက္နဲ႔အန္တီေက်ာက္တို့ေရာ
ေနေကာင္းၾကတယ္မလား..."

"အိုက္ယိုး...ဘယ္လိုေတာင္အရည္အခ်င္း
ရွိလိုက္မဲ့လူႀကီးျဖစ္ေနၿပီလဲ..."

ေက်ာက္႐ုန္ထ်န္းက လီေရွာ့ကိုအသာအကဲခတ္ရင္း စကားဆက္ေျပာေလသည္။

"ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ အန္ကယ္နဲ႔မင္းေတြ႕တုန္းက မင္းကေလးပဲရွိေသးတယ္..."

မစၥလီကေက်ာက္႐ုန္းထန္စကားကိုေထာက္ခံေျပာဆိုပါ၏။

"ဟုတ္တာေပါ့...အဲ့တုန္းက က်င္ရွင္းေတာင္
ေလးဘက္သြားတုန္းပဲရွိေသးတယ္...မ်က္စိ
တစ္မွိတ္အတြင္းမွာပဲ ငါတို့ကေလးေတြက
အရြယ္ေရာက္လာၿပီး ငါတို့ကေတာ့အိုမင္း
ကုန္ၿပီ..."

"ကိုယ္ေတြမိသားစုႏွစ္စုဆုံျဖစ္တိုင္း က်င္ရွင္း
မရွိတာနဲ႔ လီေရွာ့မလာနိုင္တာနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ လူမစုံခဲ့ဖူးဘူး...ဒါပထမဆုံးအႀကိမ္
ေျခာက္ေယာက္အတူတူဆုံဖူးတာပဲ...လာေလ။ အိမ္ထဲအျမန္ဝင္ၾက...အထဲေရာက္မွ
စကားေအးေဆးဆက္ေျပာတာေပါ့..."

လျင်သူစားစတမ်း(ဘာသာပြန်){WTA}[Completed]Where stories live. Discover now