White and Glory master : ZawgyiUnicode{ Own Creation,chinese BL,Rated Mature}

Part29

ပန္းကံုးကိုလႊင့္ပစ္ထားၿပီလား။သူမအေတြးတို႔သည္ သူမကိုနာက်င္မႈဘက္သို႔ဦးတည္ေစသည္။အသက္႐ွဴရခက္လာသျဖင့္ ေခ်ာင္းကိုျပင္းျပစြာဆိုးလိုက္သည္။ထြက္လာေသာေသြးစတခ်ိဳ႕ကို လာသုတ္ဖယ္ေပးသူသည္ ေတာ္ေသး၍ရႊဲ႔မင္ျဖစ္ေနေသးသည္။သို႔ေသာ္သူမ မေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ေသြးျမင္၍သာဂ႐ုစိုက္ခံေနရၿပီး သူမ၏မူလစိတ္ထားျဖင့္သာမန္ခ်ိန္ဆိုလ်ွင္ ထိုသူအေလးအနက္ခံစားခ်က္ပင္မထားခဲ့မွန္း စိုးရိမ္ရံုသာ႐ွိသည့္အၾကည့္တို႔က သက္ေသပင္။

မိဖုရား;တစ္ခ်ိန္က ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္ရမယ္လို႔သတ္မွတ္ထားရင္ ထာဝရ ကြၽန္မအပိုင္ပဲ။အခုေတာ့ ႐ွင္ကြၽန္မကို မိဖုရားမို႔သာေကာင္းေပးေနမွန္း ခံစားမိေနတယ္။လက္မခံႏိုင္ဘူး။ဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္ဘူး။႐ွီးမိန္.....႐ွင့္လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ ကြၽန္မေဖာ္ထုတ္ျပမယ္။ကြၽန္မမရတဲ့အရာကို ဘယ္သူမွမပိုင္ရဘူး။နတ္ဘုရားျဖစ္ေနရင္ေတာင္ေပါ့။ထိုစကားကိုတြင္တြင္သံုးခဲ့ပါေသာ္လည္း သူမယခုထိမေအာင္ျမင္ေသး။

 ေရခဲ႐ုပ္ေတြလိုျမင္းေပၚထိုင္ေနၾကသည့္ဆရာတပည့္အား က်ိုးစစ္အကဲခတ္မိသည္။လူသားတို႔နဲ႔ အေရာတဝင္မေျပာသလိုအလိုက္အထိုက္ပင္မေန။

႐ုတ္တရက္ ရြွဲ႕မင္လက္ထဲမွပန္းကံုးကို တစ္စံုတရာက လုယူလိုက္သည္။ထိုတစ္စံုတရာလားရာအရပ္ကို ရႊဲ႕မင္ျမင္ၿပီး ေဒါသထြက္ရေလၿပီ။မိဖုရားေသြးအန္ေန၍သာ မ်ိဳသိပ္ဟန္ေဆာင္လိုက္ရသည္။ ထိုေကာက္က်စ္ေသာနတ္ဘုရားကို မည္မ်ွမုန္းသည္မသိ။ ျဖဴျဖဴျမင္လ်ွင္ပင္ သူလို႔ထင္ေနေလၿပီ။ယခုလည္း စိတ္တိုစကာေကာင္းေအာင္လုပ္ျပန္သည္။

ပန္းကံုးျဖဴျဖဴကို ႐ွီးမိန္ျမင္းေခါင္း၌တင့္တယ္လွစြာေတြ႔ရေသာခဏဝယ္ မိဖုရားအမ်က္႐ွျပန္သည္။လမ္းမွာတင္ေသေစခ်င္လို႔လား။စိတ္ခ်။ငါကအသက္ျပင္းတယ္။႐ွင္မေပ်ာ္ေစရဘူး။

႐ွီးဟုန္;အ႐ွင့္ကို မယံုႏိုင္ဘူး။အ႐ွင္ခုနကလုပ္လိုက္တာ ငါသိတဲ့ မာနႀကီးေသာေရခဲထြတ္ေခါင္မွဟုတ္ရဲ႕လား။ဘာျဖစ္ျဖစ္ ျမင္းေခါင္းေပၚေရာက္သြားတာက မိဖုရားကို စိတ္တိုေစမွာပဲ။အ႐ွင္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ။