White and Glory master : ZawgyiUnicode{ Own Creation,chinese BL,Rated Mature}

24

မီးအလ်ွံတို႔လင္းတက္လာေသာေနရာမွ ေကာင္းကင္အေမွာင္ထိပ္အထိ နီညိဳမိႈင္းေသာ အေရာင္တို႔တလူလူတက္ကုန္သည္။စူးဝါးျပီးပလံုးပေထြးအသံမ်ားကလည္းေျမႀကီးထဲမွ လိႈက္တက္လာသည္။မီး​ေတာင္ေခ်ာ္ရည္မ်ားကဲ့သို႔ ဆူနာမီလိႈင္းလံုးမ်ားသဖြယ္နီးကပ္လာသည္။မီးလ်ွံမ်ားၾကားထဲ၌ ဂ်ိဳအတက္အလက္မ်ားႏွင့္ အသားရည္နီရဲေလာင္ေနေသာ ငရဲသားမ်ားေအာ္ဟစ္ဆူညံလာၾကသည္။

"အ႐ွင္ ငရဲသားေတြလြတ္လာတာလား။ဘာေၾကာင့္လဲ" ႐ွီးဟုန္အသံမွာတည္ၿငိမ္ေသာ္လည္း အလ်င္လိုလြန္းသည္။႐ွီးမိန္အေျဖမေပးႏိုင္ဘဲ မ်က္စိစံုမွိတ္လ်က္ ေရခဲျမႇားႏွင့္ေရခဲထုတို႔ကိုသာ မိမိတို႔အားလံုးႏွင့္ မီးငရဲသားမ်ားၾကား တံတိုင္းထူႀကီးျခားေစသည္။မိမိတို့ငရဲမီးအင္အားႏွင့္အရည္ေပ်ာ္ေအာင္တစ္နည္း၊ၾကမ္းတမ္းေသာခႏၶာကိုယ္အတြင္းအားတို႔ျဖင့္ ေရခဲတံတိုင္းအားတိုက္ခိုက္ၿဖိဳခြင္းရန္ႀကိဳးပမ္းေနၾကသည္။ေရခဲတံတိဳင္းသည္ အျဖဴေရာင္ကဲ့သို႔မ႐ွိ။လံုးဝမြန္းတည့္ေနေရာင္လႊမ္းခံေနရသည္။

႐ွီးမိန္တစ္ကိုယ္တည္း ေရခဲနတ္ဘုရားအသြင္ကိုအျပည့္ေဆာင္လ်က္ လင္းျဖဴၾကည္ေတာက္ေသာ ႏွင္းပြင့္တို႔ကိုဖန္ဆင္း၍ ေရခဲထုမ်ားျဖစ္ေစေလသည္။ဆံႏြယ္နက္နက္တို႔၌ ႏွင္းပြင့္မ်ားကပ္ေနသလို ၾကည္ျပာေရာင္မ်က္ဝန္းက တလက္လက္ေတာက္ေလာင္ေနသည္။

"႐ွီးဟုန္ ဂူဝမွာကာကြယ္ထား" မာန္ပါျပတ္သားသည့္အသံေၾကာင့္႐ွီးဟုန္ မျငင္းရဲေပ။စြမ္းအားမျပည့္ေသးေသာမိမိအ႐ွင္အနားမွခြာ၍ ဂူထဲမွ လူတို႔အား ကူညီရမည္လား။မိမိတို႔သည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတာဝန္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိပ်က္ကြက္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ သမိုင္းေပးတာဝန္သည္ ကတိစာခ်ဳပ္ပ်က္သည့္တိုင္ေအာင္ ေ႐ွာင္လႊဲမရမွန္း သိလိုက္ရေလၿပီ။က်ိန္စာဟူသည္ သစၥာ၏လက္နက္တည္း။

႐ွီးမိန္ျမင္ေနရသည္က ထိပ္ဆံုးမွခႏၶာကိုယ္ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လွေသာ ငရဲသားကိုပင္။

မီးကိုေရႏွင့္ၿငိမ္းႏိုင္ရန္ ေရခဲေျခာက္ျမႇားမ်ားကို ငရဲသားတို႔အား ပစ္ခြင္းရေလသည္။
"က်ိဳးစစ္ အားလံုးကိုဂူထဲေပးေနလိုက္ေတာ့ ဒီမွာကိုယ္ေတာ္နဲ႔႐ွီးဟုန္ပဲ႐ွိမယ္"