White and Glory master : ZawgyiUnicode{ Own Creation,chinese BL,Rated Mature}

20

ရႊဲ႕မင္:က်ိဳးစစ္ ဒီေနရာမွာ စခန္းခ်မယ္။

ျပည္ငယ္သို႔ေရာက္ရန္  ေျမပံုထဲ၌ ၾကက္ေျခခတ္မ်ားသာေတြ႔ေနရသည္။ရႊဲ႕မင္ထိုစာအုပ္ထဲမွညႇပ္ထားေသာ ေျမပံုကိုယူလာျခင္းသာ။

ရႊဲ႕မင္;အာ ငါ့မွာ ႐ွီးမိန္ ပါလာတာပဲ။ဟက္။

တိမ္ကင္းစင္ေနေသာေတာင္ထိပ္ေနရာ၌ တဲအသီးသီးက လင္းထိန္ေနၾကသည္။အႀကီးဆံုးနွင့္အလင္းဆံုးက ရွီးမိန္တဲပင္။နတ္ဘုရား၏ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါက ညအခ်ိန္သီလတန္ခိုးျဖင့္ လင္းေနသည္မွာ အားနည္းေနလည္း သာမန္လူတို႔မေက်ာ္နိုင္ရာ။ၾကားထဲက ႐ႊဲ႕မင္းႀကီးယူလာေသာ ေရေမႊးဖေယာင္းတိုင္လံုးႀကီးကား
ထိန္ထိ္န္ညီးေနေစေတာ့သည္။

"ဘယ္လိုလဲ ေတြ႕ရလား။ျမင္ရလား။ဖန္လံုးကသံုးမရဘူးလား။"
ရွီးမိန္ေဘးနားတြင္ ညအိပ္ဝတ္စံုပိုးထည္အျဖဴဝတ္လ်က္သား ထိုင္ေနသူ ႐ႊဲ႕မင္းႀကီး။ေျမပံုကို ေန႔ဘက္တြင္အေျဖမရွာဘဲ ညဘက္ေရာက္မွ စြမ္းအားမက်င့္ရေအာင္ လာေနွာင့္ယွက္ေနျခင္းသာ။ညအိပ္ဝတ္ရံုႀကီးႏွင့္ မအိပ္မနားႏိုင္ဘဲ တမင္လာေႏွာင့္ယွက္ျခင္းသိသာေလစြ။

"ဒီဟာက ဆူးျမဳပ္ေတာင္။ဒီနားက ႏွင္းခဲေတာင္။က်န္တဲ့ၾကက္ေျခခတ္ေနရာေတြက ငါတို႔ေရာက္ေနတဲ့ေနရာပဲ။" ကာလသံုးပါးၾကည့္ေမွာ္ဖန္လံုးကိုအသံုးျပဳကာေျဖၾကားေနသူ႐ွီးနတ္ဘုရားကား မိမိေနာက္မတ္တပ္ရပ္ေနသူအနားကပ္လာမည္ကို စိုးထိတ္ေနရသည္။ ေခါင္းႏွင့္ဆီေမႊးနံ႔သင္းေသာ ဆံထံုးက ႐ွီးမိန္၏ ျဖဴၾကည္ေသာ ပါးျပင္နားေရာက္လုမတတ္။႐ွီးမိန္မွာ ထိုင္လ်က္သားပင္  ဖန္လံုးကို လက္ဖဝါးျဖဴျဖဴမွပကတိထြက္ေစေသာ သီလျဖဴႀကိဳးႏွင့္သြယ္တန္းၾကည့္ေပးေလသည္။

႐ွီးမိန္;ၾကည့္လည္းျမင္ရမွာမဟုတ္ပဲနဲ႔။
အေနာက္ဘက္ကေန အံု႔မိုးၾကည့္ေနသူအား မိမိထိုသူ႐ွိလ်ွင္ အာရံုအစြမ္းအားနည္းေၾကာင္း မသိေစခ်င္ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ မိမိပါးျပင္ကို ထိုဆံပင္မိတ္မဆက္ခင္ ေ႐ွာင္လိုက္ၿပီး ဖန္လံုးကိုလက္ဖဝါးထဲျပန္ေဖ်ာက္သိမ္းလိုက္သည္။

ရႊဲ႕မင္:ဘာလဲ ႐ွီးမိန္။ငါ့ကိုေပးမၾကည့္ခ်င္ဘူးလား။မင္းဘာဖံုးကြယ္ခ်င္ေနျပန္တာလဲ။ငါကလူသားတစ္ေယာက္မို႔ ေလ့လာစူးစမ္းခ်င္ရံုပါ။မၾကည့္နဲ႔ဆိုလည္း ျပန္မယ္။