White and Glory master : ZawgyiUnicode{ Own Creation,chinese BL,Rated Mature}

23(part1)

မိဖုရားဆီသို႔ေျခလွမ္းမ်ားလွမ္းေသာ္လည္း စိတ္အမ်က္ကမေျပနိုင္။ေသြးမ်ားစီးေနေသာနႈတ္ခမ္းကိုသာျမင္ေယာင္ရင္း လက္သီးဆုပ္ထားမိသည္။ကုတင္ထက္က မိဖုရားကမိမိရင္ခြင္ထဲတိုးဖက္လာသည္။
ေက်ာဘက္က ေလေအးတို႔ရုတ္တရက္တိုက္လာစဥ္ ရင္ခြင္ထဲမွ တြန္းထုတ္လိုက္မိသည္။

မိဖုရား;ဟင္း မင္းႀကီး ကြၽန္မသူ႔ေၾကာင့္ခုလိုျဖစ္ေနတာေတာင္ ဒီနတ္ယုတ္မာဝင္လာလို႔ တြန္းထုတ္တာလား။ရွင့္ေခါင္းထဲ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ။
ရွီးမိန္ကိုလက္ညႇိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးကာ စိတ္တြင္းမွ က်ိန္ဆဲေနေလသည္။အျပင္မွာစကားပင္မဟနိုင္ေပ။

"ရွီးနတ္မင္း ကိစၥရွိလို႔လား" အဝ၌ရပ္ေနေသာရွီးမိန္ထံ လွမ္းရင္း ေမးလိုက္သည္။

႐ႊဲ႕မင္ အနားတိုးကပ္ၿပီး ပဝါျဖဴအုပ္ထားေသာမ်က္နွာကို လွပ္ၾကည့္သည္။ " ပါးျပင္ကသြားအကြင္းလိုက္ရာကို ပဝါနဲ႔ဖံုးထားေသး။နႈတ္ခမ္းကလည္း ေယာင္ၿပီးခရမ္းေယာင္သမ္းေနသလိုပဲ။ၿပီးေတာ့...အသက္ရွဴသံျပင္း..." မိမိဘာသာေရ႐ြတ္စဥ္ ရွီးမိန္က ေနာက္အနည္းငယ္ဆုတ္လိုက္သည္။

ရွီးမိန္:ေျမပံုၾကည့္ၿပီးၿပီ။မၾကာခင္ စထြက္ရင္ အခ်ိန္ေကာင္းပဲ။မဟုတ္ရင္ လမ္းမွာ မိစာၦေတြနဲ႔တိုးမယ္။ရွီးဟုန္နဲ႔ငါက ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ လူသားေတြ အထူးသျဖင့္မိဖုရားအတြက္မေကာင္းဘူး။ေဆးခ်က္ျခင္းရၿပီး အခ်ိန္မီတိုက္မွ အသက္မီလိမ့္မယ္။

"ေကာင္းၿပီ ။ရွီးနတ္မင္းေျပာသလိုလုပ္မယ္"

ရွီးမိန္သာ ယခုလိုမိမိနွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြ ကူညီခဲ့လ်ွင္မည္မ်ွေကာင္းမည္နည္းဟု ေတြးမိလိုက္သည္။

႐ႊဲ႕မင္:က်ိဳးစစ္ ရွီးမိန္ေနာက္လိုက္သြား။သူအသက္ရွဴသံတအားျပင္းေနတယ္။တိုးတိုးေျပာလ်က္အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။

က်ိဳးစစ္:ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ဘူး။

႐ႊဲ႕မင္ "နတ္ဘုရားမ်ိဳးႏြယ္ေတြဟာ ဝင္သက္ထြက္သက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ရဘူး။အခုက ဖ်ားေနတဲ့သူလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ။ခရီးမွာ သူ႔ကိုလိုတာ သူအားနည္းလို႔မျဖစ္ဘူး။ၾကာပန္းေတြေလးျခင္းေလာက္ခူးၿပီး သြားဆက္သလိုက္။"