Interdicted Passion: The Nerd's Prodigy (AGS #1)

KABANATA 14:

Needs Money

I looked at the sky through our window.

It was dark.

Then slowly huge droplets of rain poured from the murky skies. I held out my hand to feel it.

It's cold...

And gloomy.

Just like how I feel.

It's been more than a week since that call. He never called again after that night. No more 'good mornings', no more flowers, no more lunches, no more shirts, no more calls, and no more Lincoln.

Bukas na ang alis namin papuntang Cebu. I was excused for today, to rest and prepare for our competition. Though I still need to pass some plates bago pumayag ang iba kong prof na magexcuse ako ngayon araw at sa mga susunod pa. I also have special projects and catch up quizzes online.

"What's with the face?" Mamangs asked. She's at the door, leaning on it.

"Nothing." I answered. I pretended to be busy with fixing the bed even though it was already neatly fixed and folded.

Ang mga foam naman na ginagamit namin ni Promise sa pagtulog sa sahig ay nasa ilalim na ng kama. Ang mga kumot at comforter ay maayos na ring nakatupi kaya wala na talagang mai-aayos pa.

"I know something's bothering you." She held my hand. I looked at my hand that she's holding and to her face. "What is it?"

Napa-iling ako a ngumiti. "Wala, mangs!" I shook my head. "Kinakabahan lang sa competition sa makalawa."

"If you say so." She smiled. "At huwag ka ngang kabahan, mana ka sa mama mong matalino kaya siguradong panis silang lahat!"

Napatawa ako sa kahanginan ni mamangs. "Opo! Opo!"

Kami lang dalawa ni mamangs sa bahay, dahil nasa school ang dalawa. Speaking of them.

Promise has been acting so strange lately. Simula noong bumalik siya mula sa medical mission nila ay parang may nag-iba sa kaniya.

Sasama muna ako kay mamangs sa palengke at tutulong na rin sa kaniya. May puwesto si mamangs sa palengke na siyang pinagkukunan namin ng panggastos, she sells veggies and fruits, some are products coming straight from our hometown. Maaga siya lagi doon pero kanina ay tinulungan niya akong mag-empake kaya hapon na kami makakapunta.

"Ke gandang bata naman nito." An old woman said, she was looking at me. I just smiled at her. She's my first costumer! "May problema ba hija? Mukhang malalim 'yan ah." Tanong niya. Ngumiti lang ako sa kaniya at umiling.

"Lola! Tawag na tayo ni kuya." May lumapit na batang lalaki sa matanda. He slowly tugged the dress of the old woman.

"Ito naman si Nilo masyado kang nagmamadali, sabihan mo ang kuya Ken mo na 'intay at may kausap pa ako." Sabi naman ni lola at tinapik pa ang pisngi ng bata, si Nilo 'ata.

"Lola sabi kasi ni kuya, tara na daw."

"Napaka-kulit mo talagang bata ka."

"Kasi naman lola e." Sabi ni Nilo. Ako naman ay nahihilo na kakapalit-palit sa pagtingin sa kanilang dalawa. "Siya ang gerlpren ni kuya." Bulong ni Nilo pero na rinig ko naman.

Girlfriend? Ako? Tiningnan ko si Nilo. Wala naman siyang kamukha na kilala ko.

Wala din akong kakilalang Ken.

"Totoo?" Paninigurado pa ni lola at pasimpleng tumingin sa akin. I raised a brow. "Oo nga masungit e." Ani lola at humagikhik.

"Si lola talaga." Napapakamot pa sa ulo'ng sabi ni Nilo.